Η Ελλάδα αδειάζει ! Χιλιάδες επιστήμονες και νέοι φεύγουν

Χόνδρος Δημήτρης 

Αναξιοκρατία και διαφθορά διώχνουν τα καλύτερα μυαλά

 

 

 

Περισσότεροι από 200.000 έλληνες επιστήμονες έχουν ήδη φύγει στο εξωτερικό και δεν διαφαίνεται καμία προοπτική επανόδου τους καθώς το κράτος αδυνατεί να αντιμετωπίσει τις αιτίες της «διαρροής εγκεφάλων»

Ούτε καν στην Ευρωπαϊκή Ενωση! Προς τα Αραβικά Εμιράτα και τη Σαουδική Αραβία στρέφονται πλέον οι νέοι επιστήμονες για να βρουν δουλειά. Αυτή τη στιγμή υπολογίζεται ότι μια... πόλη αποτελούμενη από σχεδόν 200.000 έλληνες επιστήμονες έχει βρει καταφύγιο στο εξωτερικό. Η βασική αιτία της μετανάστευσης δεν είναι μόνο, όπως πιστεύεται, η εκτόξευση της ανεργίας και η ύφεση της ελληνικής οικονομίας. Πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι το 40% όσων επέλεξαν να φύγουν αναφέρει ως βασικότερο λόγο τη διαφθορά και την αναξιοκρατία. Στις ίδιες έρευνες σχεδόν οι μισοί δηλώνουν ότι κίνητρο για την επιστροφή τους είναι η... νοσταλγία για τον ανέμελο ελληνικό καιρό. Ισως γιατί διαπιστώνουν ότι το φαινόμενο της «διαρροής εγκεφάλων» παραμένει, παρά τις μεγαλοστομίες των κομμάτων, μια αναπάντητη πρόκληση.

Η Ελλάδα των μνημονίων, σε αντίθεση με την Ελλάδα της Ακαδημίας του Πλάτωνα και του Λυκείου του Αριστοτέλη, που υπήρξε πόλος έλξης των επιστημόνων της εποχής, είναι μια χώρα που παρακολουθεί ανήμπορη τη διαρροή του επιστημονικού της προσωπικού, η οποία απειλεί ευθέως τη δυνατότητά της να κερδίσει το στοίχημα της προσέλκυσης επενδύσεων. Αραγε, πόσο ελκυστικός επενδυτικός προορισμός είναι ένας τόπος τον οποίο ένα μεγάλο μέρος του επιστημονικού του προσωπικού στην πλέον παραγωγική ηλικία έχει επιλέξει να εγκαταλείψει;  

«Brain drain» α λα ελληνικά

Το ελληνικό «brain drain» (ο όρος χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1963 για να περιγράψει την τάση των βρετανών επιστημόνων να μεταναστεύουν στις ΗΠΑ) εκδηλώθηκε με τρόπο έντονο τα πρώτα μνημονιακά χρόνια και έπληξε κυρίως τις ηλικίες μεταξύ 25 και 39 χρόνων.

Σύμφωνα με την έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος για το 2015, ο αριθμός των νέων ηλικίας 25-39 ετών που έφυγαν από την Ελλάδα την περίοδο 2008-2013 ανέρχεται σε «σχεδόν 223.000» νέους. Η έρευνα του καθηγητή του Τμήματος Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας Λόη Λαμπριανίδη για την LSE, που ολοκληρώθηκε τον Ιούνιο του 2015, δείχνει ότι ο αριθμός των ελλήνων πτυχιούχων που ζουν και εργάζονται στο εξωτερικό ανέρχεται στις 185.338. Οι 139.041 από αυτούς έφυγαν μετά το 2010.  Πάνω από το 70% όσων έφυγαν είναι κάτοχοι διδακτορικού και μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών.

Η μαζική έξοδος των ελλήνων επιστημόνων στο εξωτερικό ερμηνεύθηκε αρχικά ως μια αντίδραση στην εκτίναξη της ανεργίας και στη βύθιση της οικονομίας στην ύφεση. Ωστόσο, τα στοιχεία της έρευνας της ICAP Group, που πραγματοποιήθηκε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά σε ένα δείγμα 853 επιστημόνων σε 49 χώρες του κόσμου και παρουσιάστηκαν την Τετάρτη στο πλαίσιο του δεύτερου «Human Capital Summit», δίνουν μια διαφορετική εικόνα.   

Το 40% των ερωτηθέντων ανέφεραν ως κύριο λόγο που τους ώθησε στην πόρτα της εξόδου από την Ελλάδα την αναξιοκρατία και τη διαφθορά. Ακολούθησαν η οικονομική κρίση (37%), η προοπτική εξέλιξης (34%) και η αδυναμία εύρεσης εργασίας (24%). Είναι αξιοσημείωτο ότι η διαφθορά και η αναξιοκρατία ήταν στην κορυφή της σχετικής λίστας και το 2015, παρά το γεγονός ότι ο κατάλογος των ερωτηθέντων ανανεώθηκε κατά 60%. Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι, ενώ στην έρευνα του 2015 το ποσοστό όσων ήταν στην κατηγορία παραμονής στη χώρα για διάστημα 0-2 έτη ήταν 25%, το 2016 ανήλθε σε ποσοστό 36%, δείγμα του ότι η διαρροή νέων επιστημόνων συνεχίζεται αμείωτη.

Ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι απαντήσεις για τα κίνητρα επιστροφής στην Ελλάδα. Το 50% των ερωτηθέντων απάντησε «το κλίμα», το 41% «η βελτίωση της οικονομικής κατάστασης», το 39% «η ύπαρξη ανάλογων αποδοχών», ενώ ένα ποσοστό 21% δηλώνει ότι δεν σκοπεύει να επιστρέψει στην Ελλάδα. Αν σε αυτούς προστεθεί και το ποσοστό όσων θέλουν αλλά δεν βλέπουν επιστροφή, το ποσοστό ανεβαίνει στο 35%. Στα στοιχεία αυτά θα πρέπει να προσμετρηθεί και η αυξανόμενη τάση των αποφοίτων των ελληνικών πανεπιστημίων για αναζήτηση μιας καλύτερης επαγγελματικής προοπτικής στο εξωτερικό, όπως έδειξε πρόσφατη έρευνα της Κάπα Research. Επτά στους δέκα αποφοίτους επιθυμούν να φύγουν στο εξωτερικό για να εργαστούν.

Το ΕΣΥ πάει... Αραβικά Εμιράτα

Από το βήμα του Περιφερειακού Ιατρικού Συνεδρίου που διεξήχθη πρόσφατα στη Θεσσαλονίκη ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Ξανθός χαρακτήρισε τη φυγή των επιστημόνων στο εξωτερικό «μεγάλη απειλή» για τη βιωσιμότητα του ΕΣΥ. Δεν υπερέβαλε. Με βάση τα στοιχεία που υπάρχουν, ο πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Γιώργος Πατούλης εκτιμά ότι τα χρόνια της κρίσης έχουν φύγει στο εξωτερικό περίπου 8.000 γιατροί με κατεύθυνση κυρίως τη Γερμανία και τη Βρετανία, χώρες που απορροφούν πάνω από το 50% όσων μεταναστεύουν. Για πολλούς από αυτούς η προοπτική επανόδου δεν είναι ορατή. «Πολύ δύσκολα θα επιστρέψουν. Δεν πρόκειται για ανθρώπους που θέλουν να συνεχίσουν τις σπουδές τους αλλά για επιστήμονες που αναζητούν μόνιμη εργασία. Επιπλέον, τι να έλθουν να κάνουν; Δεν υπάρχει στρατηγική και αξιοκρατία στο σύστημα. Η αξία του έλληνα γιατρού έχει αναγνωριστεί στο εξωτερικό. Αυτό εξηγεί ότι, εκτός από τις χώρες της Δυτικής Ευρώπης, βλέπουμε να εκδηλώνεται ενδιαφέρον από χώρες όπως η Σ. Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα» λέει στο «Βήμα» ο κ. Πατούλης.

Είναι χαρακτηριστικό ότι από τον Ιανουάριο του 2015 ως και τον Μάιο του 2016 58 γιατροί μετανάστευσαν στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα ενώ άλλοι 28 επέλεξαν τη Σαουδική Αραβία. Οι έλληνες γιατροί ενδεχομένως να συναντηθούν με τους δεκάδες αρχιτέκτονες και μηχανικούς που εργάζονται στις χώρες της Μ. Ανατολής. Οπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, τα τελευταία χρόνια στις χώρες του Κόλπου έκαναν την παρουσία τους αρκετά ελληνικά μελετητικά γραφεία.

Βέβαια, σε αντίθεση με τους γιατρούς που επιλέγουν να ενταχθούν στα συστήματα υγείας των χωρών αυτών και να μείνουν μόνιμα, η παρουσία των μηχανικών και αρχιτεκτόνων στις χώρες αυτές σχετίζεται με τη δραστηριότητα των ελληνικών κατασκευαστικών και σε αρκετές περιπτώσεις έχει προσωρινό χαρακτήρα. Πόσοι επέλεξαν να μείνουν μόνιμα στις χώρες αυτές αλλά και σε άλλες χώρες; Ασφαλής εκτίμηση δεν μπορεί να υπάρξει. Ενα στοιχείο πιθανότατα να είναι ο αριθμός όσων επιλέγουν να διαγραφούν από το επάγγελμα. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΤΕΕ, ο αριθμός αυτός παρουσιάζει δραματική αύξηση. Από 2.000 το 2014 έφτασε τις 4.000 το 2015 και εκτιμάται ότι θα ξεπεράσει τις 5.000 το 2016. Ωστόσο, δεν μπορεί να προσδιοριστεί πόσοι από αυτούς διαγράφονται από τα μητρώα λόγω μόνιμης εγκατάστασης στο εξωτερικό και πόσοι επειδή πράγματι αποσύρονται από το επάγγελμα εξαιτίας της βαριάς φορολόγησης και του νέου Ασφαλιστικού.

Επιπτώσεις και εκτιμήσεις
Ψήφος δυσπιστίας στο μέλλον της χώρας
Οι επιπτώσεις της μετανάστευσης των νέων επιστημόνων στο εξωτερικό στα μακροοικονομικά μεγέθη της χώρας, όπως αναφέρεται στην Εκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος, δεν είναι ακόμη μετρήσιμες. Ωστόσο, η κοινή εκτίμηση όσων παρακολουθούν το φαινόμενο είναι ότι θα υπάρξουν ανησυχητικές επιπτώσεις στα δημογραφικά δεδομένα της χώρας, στα δημόσια οικονομικά, στο ασφαλιστικό σύστημα, στην ποιότητα του εργατικού δυναμικού της χώρας.

Απώλειες σε πολλά επίπεδα

Η Ελλάδα έχει αρνητικούς δημογραφικούς ρυθμούς και η φυγή αφορά ως επί το πλείστον άγαμους νέους, άνδρες και γυναίκες. Το ποσοστό όσων δήλωσαν «χωρίς οικογενειακές υποχρεώσεις» στην έρευνα της ICAP Group ανέρχεται στο 67%. Η εκροή ανθρώπινου κεφαλαίου αφορά κυρίως το πλέον ανταγωνιστικό, ικανό και φιλόδοξο τμήμα του εργατικού δυναμικού. Η απώλεια αυτού του ανθρώπινου δυναμικού συνεπάγεται και απώλεια φορολογικών εσόδων, αφού κατά κανόνα οι προσοντούχοι εργαζόμενοι διεκδικούν και επιτυγχάνουν υψηλότερες μισθολογικές αμοιβές. Παράλληλα η φυγή των πλέον ταλαντούχων και μορφωμένων ατόμων προκαλεί συναίσθημα παραίτησης και απαισιοδοξίας σε μεγάλα τμήματα του πληθυσμού, µε αποτέλεσμα να υπάρχει και φυγή των λιγότερο ταλαντούχων. Στη φυγή αυτή αποτυπώνεται, όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, μια «μορφή ψήφου δυσπιστίας προς το μέλλον της χώρας». Και αυτό είναι το χειρότερο όλων. Τι μπορεί να γίνει;

Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας Λόης Λαμπριανίδης, που θεωρείται ένας από τους πλέον ειδικούς στη μελέτη του φαινομένου,  προσγειώνει στην πραγματικότητα όσους πιστεύουν ότι υπάρχουν συνταγές που μπορεί να φέρουν άμεσα αποτελέσματα δημιουργώντας τάσεις ανάσχεσης και  επιστροφής. Εκτιμά ότι το επιστημονικό προσωπικό της χώρας που έχει ήδη δρομολογήσει μια νέα ζωή στο εξωτερικό «πολύ δύσκολα θα επιστρέψει». Οπως μάλιστα επισημαίνει, η παροχή κινήτρων υιοθετήθηκε στη δεκαετία του '60 από χώρες που η οικονομία τους δεν ήταν σε φάση ανάπτυξης αλλά είχε πενιχρά αποτελέσματα στον επαναπατρισμό του επιστημονικού τους προσωπικού. Αντιθέτως, όπως φαίνεται και από την τάση επιστροφής των κινέζων επιστημόνων από τις ΗΠΑ, η ανάπτυξη που εξασφαλίζει την ύπαρξη ευκαιριών για επαγγελματική εξέλιξη αποτελεί το πλέον ισχυρό κίνητρο. Ο ίδιος εκτιμά ότι για την αντιμετώπιση της φυγής των νέων επιστημόνων απαιτείται ένα πλέγμα βραχυπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων δράσεων. Στις άμεσες δράσεις συγκαταλέγονται η δυνατότητα απασχόλησης νέων επιστημόνων μέσω προγραμμάτων του ΕΣΠΑ, η παροχή μιας σειράς μεταπτυχιακών υποτροφιών και η επιλογή από το ΕΑΠ νέων επιστημόνων για τη στελέχωση του διδακτικού του προσωπικού.

Αλλαγή του μοντέλου ανάπτυξης

Το μεγάλο στοίχημα όμως αφορά τον μακροπρόθεσμο στόχο, την «αλλαγή του μοντέλου ανάπτυξης, τη στροφή στην παραγωγή σύνθετων προϊόντων που απαιτούν την ύπαρξη εξειδικευμένου προσωπικού». Προς αυτή την κατεύθυνση αναμένεται να κινηθεί και ο υπό κατάθεση νέος αναπτυξιακός νόμος. Οσον αφορά τους επιστήμονες που δεν δείχνουν διάθεση να επιστρέψουν στο ορατό μέλλον στην Ελλάδα, ο κ. Λαμπριανίδης εκτιμά ότι πρέπει να υπάρξουν μια σειρά πρωτοβουλίες που θα τους συνδέσουν με την ελληνική οικονομία μέσω της συνεργασίας τους με ελληνικές επιχειρήσεις σε προσωπικό επίπεδο αλλά και σε επίπεδο συνεργασιών με τις εταιρείες που εργάζονται. Στην έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος εμπεριέχονται επίσης προτάσεις που εκτιμάται ότι μπορούν να συμβάλουν στον περιορισμό της εκροής ανθρώπινου κεφαλαίου από την Ελλάδα. Μεταξύ άλλων προτείνεται η εκπόνηση ενός σχεδίου αναδιοργάνωσης της αγοράς εργασίας που θα συντελέσει στον επανακαθορισμό των ειδών και μορφών επιστημονικής και επαγγελματικής εξειδίκευσης με στόχο να αντιστοιχιστούν καλύτερα οι δεξιότητες των νέων επιστημόνων µε τη ζήτηση της αγοράς. Προτείνονται επίσης η στήριξη δράσεων νεοφυούς επιχειρηματικότητας μέσω της μείωσης των ασφαλιστικών εισφορών και της μείωσης της φορολογίας, η ενίσχυσή τους με ευέλικτες μορφές τραπεζικής χρηµατοδότησης αλλά και η γενικευμένη υιοθέτηση του θεσμού της μαθητείας και της πρακτικής άσκησης νέων μορφωμένων µεν αλλά µε μικρή ή καθόλου επαγγελματική εμπειρία.


ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
40% των ερωτηθέντων ανέφεραν ως κύριο λόγο που τους ώθησε στην πόρτα της εξόδου από την Ελλάδα την αναξιοκρατία και τη διαφθορά. Ακολούθησαν η οικονομική κρίση (37%), η προοπτική εξέλιξης (34%) και η αδυναμία εύρεσης εργασίας (24%)

Σε ό,τι αφορά λόγους ενδεχόμενης επιστροφής το 50% των ερωτηθέντων απάντησε «το κλίμα», το 41% «η βελτίωση της οικονομικής κατάστασης», το 39 «η ύπαρξη ανάλογων αποδοχών», ενώ ένα ποσοστό 21% δηλώνει ότι δεν σκοπεύει να επιστρέψει στην Ελλάδα.

Τα χρόνια της κρίσης έχουν φύγει στο εξωτερικό περίπου 8.000 γιατροί με κατεύθυνση κυρίως τη Γερμανία και τη Βρετανία, χώρες που απορροφούν πάνω από το 50% όσων μεταναστεύουν. Για πολλούς από αυτούς η προοπτική επανόδου δεν είναι ορατή.

ΠΗΓΗ : ΤΟ ΒΗΜΑ, 30-05-2016

Κύπρος : Το πολιτικό σκηνικό μετά τις βουλευτικές εκλογές

Στέφανος Κωνσταντινίδης

 

Μετεκλογικά

Οι εκλογές της περασμένης Κυριακής είναι ίσως οι πιο σημαντικές βουλευτικές εκλογές στην Ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ίσως για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια να δημιουργούνται συνθήκες αλλαγής του κυπριακού πολιτικού σκηνικού. Με αυτή την έννοια το πολιτικό σύστημα εισέρχεται σε μια μεταβατική περίοδο. Για πρώτη φορά ο δικομματισμός έχει υποχωρήσει, έχει υποστεί, έστω και μιας μικρής εμβέλειας, ήττα. Τουλάχιστον δεν θα μπορεί πια ο Άντρος Κυπριανού να επικαλείται το 70% ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ για να στηρίζει την πολιτική Αναστασιάδη στο Κυπριακό. Ο εκλογικός νόμος που ψήφισαν τα δύο μεγάλα κόμματα, παραμονές εκλογών, για ενίσχυση του δικομματισμού, αποδείκτηκε μπούμερανγκ, ειδικά για το ΑΚΕΛ. Η αντίδραση των πολιτών σε αυτή την αλαζονεία έβαλε όλα τα μικρά κόμματα στη Βουλή.

Κύπρος : Ο Αναστασιάδης παζαρεύει με το ΑΚΕΛ για την προεδρία της Βουλής !

Μέχρι και το λόφο ανέβηκε το ΑΚΕΛ

Ο Άντρος Κυπριανού βρέθηκε χθες στο Προεδρικό, για να συζητήσει με τον ΠτΔ σενάρια για την ανάδειξη νέου προέδρου της Βουλής.

Στο παρασκήνιο για την ανάδειξη του νέου προέδρου της Βουλής παρενέβη ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης. Σύμφωνα με πληροφορίες του «Π» ο Πρόεδρος κάλεσε χθες στο Προεδρικό Μέγαρο το Πολιτικό Γραφείο του ΑΚΕΛ υπό τον γενικό γραμματέα του κόμματος της Αριστεράς Άντρο Κυπριανού.


Ουσιαστικά ο Πρόεδρος Αναστασιάδης επιχείρησε να πείσει το ΑΚΕΛ να αποδεχθεί την πρόταση του ΔΗΣΥ για να μοιράσουν τη θητεία του προέδρου της Βουλής οι αρχηγοί των δύο μεγάλων κομμάτων, στο πρότυπο της συμφωνίας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών για την προεδρία του Ευρωκοινοβουλίου. Μάλιστα η εισήγηση του Προέδρου Αναστασιάδη ήταν να αναδειχθεί πρώτος στην προεδρία της Βουλής ο Άντρος Κυπριανού και σε 2,5 χρόνια να παραδώσει τη σκυτάλη στον Αβέρωφ Νεοφύτου. Στο Προεδρικό αλλά και στην Πινδάρου θεωρούν ότι αυτή η συμφωνία θα επιφέρει λιγότερο κόστος για τις δύο πλευρές από το να μπουν σε διαδικασία συναλλαγών με ορίζοντα προεδρικών εκλογών με τα μικρότερα κόμματα.

Κύπρος : Το φιάσκο Αναστασιάδη στην Κωνσταντινούπολη

Ο Κώστας Βενιζέλος στο σημερινό "Φιλελεύθερο" για το κλίμα που διαμόρφωσε ο Αναστασιάδης και οι οπαδοί της όποιας λύσης :

"Οι Τούρκοι μάς ξεγελούν συνεχώς και εκμεταλλεύονται, όπως απέδειξε το επεισόδιο της Κωνσταντινούπολης, τον αφελή ευσεβοποθισμό της πλευράς μας. Για μια ακόμη φορά, η διαδικασία των διαπραγματεύσεων χρησιμοποιείται από την άλλη πλευρά, όχι για μια σωστή λύση του Κυπριακού, αλλά για τη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, όπως την ξέρουμε, και τη νομιμοποίηση της διχοτόμησης στη βάση αποδοχής των κατοχικών δεδομένων, με ή χωρίς συμφωνία.
Ας το πάρουμε απόφαση, εάν δεν αλλάξουμε πλεύση, λύση δεν θα υπάρξει. Γι' αυτήν, απαιτούνται αφύπνιση, ορθότερη κρίση κι εγρήγορση"

http://www.philenews.com/el-gr/arthra-apo-f-k-venizelos/103/315318/to-kalo-klima-kai-oi-opadoi-tis-opoias-lysis

Ο ελληνόκτητος στόλος παραμένει ο μεγαλύτερος σε παγκόσμια κλίμακα. Το ερώτημα είναι τι προσφέρει στην Ελλάδα

ΗΛΙΑΣ ΜΠΕΛΛΟΣ

• 

Παρά το εξαιρετικά δυσμενές οικονομικό περιβάλλον στην Ελλάδα και παγκοσμίως, η ελληνική ναυτιλία διατηρεί την ηγετική της θέση. Ο ελληνόκτητος στόλος ελέγχει το 30,14% του παγκόσμιου στόλου δεξαμενοπλοίων, το 21,18% του παγκόσμιου στόλου φορτηγών πλοίων χύδην φορτίων και το 16,61% του παγκόσμιου στόλου πλοίων μεταφοράς χημικών και παράγωγων προϊόντων πετρελαίου.

Αλλά, μεσοπρόθεσμα, οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει αναμένεται να παραμείνουν μεγάλες. Οι ναυλαγορές εκτιμάται ότι θα παραμείνουν σε χαμηλά επίπεδα, με στασιμότητα στην ανάπτυξη των οικονομιών των μεγάλων χωρών και με ανάγκη αυστηρής πειθαρχίας στη διαχείριση της ανισορροπίας προσφοράς και ζήτησης μεταφορικής ικανότητας. Αυτό αναφέρει στην ετήσια έκθεσή της η Ενωση Ελλήνων Εφοπλιστών (ΕΕΕ), επισημαίνοντας πως οι σωρευτικές εισροές από τη ναυτιλία στο ισοζύγιο πληρωμών τα τελευταία 10 χρόνια (2006-2015) ανέρχονται περίπου στα 142 δισ. ευρώ.

Ο παλιός αριστεριστής που προσχώρησε στη Νέα Τάξη μιλά για την Μέση Ανατολή

Φίσερ Γιόσκα 

Eίναι νεκρή η Συμφωνία Σάικς - Πικό 

O κ. Γιόσκα Φίσερ γράφει για τη «γραμμή στην άμμο» που τράβηξαν στη Μέση Ανατολή η Μεγάλη Βρετανία και η Γαλλία εν μέσω του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου

«Η εποχή που ένας ευρωπαϊκός ηγεμόνας μπορούσε να διατηρήσει τον έλεγχο στη Μέση Ανατολή, με στρατιωτική ισχύ αν ήταν απαραίτητο, έχει παρέλθει» αναφέρει ο κ. Γιόσκα Φίσερ.

Στις 16 Μαΐου 1916, εν μέσω του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, η Μεγάλη Βρετανία και η Γαλλία υπέγραψαν μια μυστική συμφωνία στο Λονδίνο. Επίσημα γνωστή ως Συμφωνία της Μικράς Ασίας από τους διπλωμάτες Μαρκ Σάικς και Φρανσουά Ζορζ Πικό, καθορίζει έκτοτε τη μοίρα και την πολιτική τάξη στη Μέση Ανατολή. Αλλά όχι για πολύ ακόμη. Πριν από έναν αιώνα οι σύντομα νικηφόρες δυνάμεις θέλοντας να διαιρέσουν την περιοχή (τότε μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας) τράβηξαν μια «γραμμή στην άμμο» (όπως την αποκάλεσε ο συγγραφέας Τζέιμς Μπαρ) η οποία εκτεινόταν από το λιμάνι της Ακρας στη Βόρεια Παλαιστίνη ως το Κιρκούκ στο Βόρειο Ιράκ, στα σύνορα με το Ιράν.

Ολες οι περιοχές βόρεια αυτής της γραμμής, συγκεκριμένα ο Λίβανος και η Συρία, θα πήγαιναν στη Γαλλία. Οι περιοχές στα νότια - η Παλαιστίνη, η Υπεριορδανία και το Ιράκ - στη Βρετανία, η οποία επιζητούσε κυρίως να προστατεύσει τα βρετανικά συμφέροντα στη διώρυγα του Σουέζ, τη βασική ναυτική διαδρομή προς τη βρετανική Ινδία. Παράλληλα ωστόσο η Βρετανία διαπραγματευόταν με τους Αραβες, οι οποίοι είχαν ξεσηκωθεί στο πλευρό των Βρετανών και των Γάλλων κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας - με πρώτο και κύριο τον Σαρίφ Χουσεΐν μπιν Αλί της Μέκκα. Είχαν υποσχεθεί στον Χουσεΐν τη Συρία σε περίπτωση στρατιωτικής νίκης έναντι των Οθωμανών. Αλλά υπό τη συμφωνία Σάικς - Πικό η Συρία πλέον ανήκε στη Γαλλία. Επομένως μία από τις δύο πλευρές θα «ριχνόταν» και ήταν ξεκάθαρο ποια πλευρά ήταν η πιο αδύναμη: οι Αραβες που αγωνίζονταν για την ανεξαρτησία τους. Η μυστική συμφωνία που διαπραγματεύτηκαν οι Σάικς - Πικό οδήγησε στη δημιουργία κρατών τα οποία εξυπηρετούσαν τα γεωπολιτικά συμφέροντα των μεγάλων αποικιακών δυνάμεων και δεν αντανακλούσαν τις κοινωνικές, θρησκευτικές και εθνοτικές πραγματικότητες της περιοχής.

Όταν η Wall Street Journal, η εφημερίδα του χρηματιστηριακού κεφαλαίου και της παγκοσμιοποίησης απονέμει εύσημα στο Τσίπρα ! Είναι να μη βλέπει εφιάλτες ο Μητσοτάκης !

WSJ: Τσίπρας, ο μεγάλος νικητής της συμφωνίας στο Eurogroup

«Κατάφερε και πάλι να θωρακίσει την εκλογική βάση του» λέει ο Σ.Νίξον

Ο μεγάλος νικητής από τη συμφωνία του Eurogroup την Τρίτη είναι ο Έλληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος  κατάφερε και πάλι να θωρακίσει την εκλογική βάση του από τις περικοπές, οι όποιες εδώ και καιρό το ΔΝΤ επιμένει ότι είναι απαραίτητες για να θέσουν τα οικονομικά της Ελλάδας σε βιώσιμη βάση, αναφέρει σε άρθρο του ο Σάιμον Νίξον της Wall Street Journal.

Η συμφωνία αυτή σίγουρα θα δώσει στην Ελλάδα μια πολυπόθητη περίοδο σταθερότητας και αναμένεται να οδηγήσει σε σημαντική χαλάρωση των χρηματοοικονομικών συνθηκών, καθώς η κυβέρνηση αποπληρώνει τις  καθυστερούμενες οφειλές της και οι τράπεζες αποκτούν πρόσβαση σε φθηνότερη χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Η Αθήνα έχει επίσης δεσμευτεί σε ορισμένες μεταρρυθμίσεις που θα βελτιώσουν το επιχειρηματικό περιβάλλον και θα ενισχύσουν την εμπιστοσύνη, με τις αλλαγές αυτές να αφορούν μεταξύ άλλων με τον τρόπο που οι τράπεζες διαχειρίζονται τα επισφαλή δάνεια, το σύστημα πρόνοιας και το φορολογικό σύστημα.

Από την άλλη πλευρά, ο Αλέξης Τσίπρας με αυτή την συμφωνία αγοράζει χρόνο προκειμένου να ξεκινήσει τη δική του πιο σταδιακή διαδικασία μεταρρυθμίσεων. Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι έχοντας εξασφαλίσει αυτή τη συμφωνία, ο Αλέξης Τσίπρας και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος δεν μπορούν πλέον να κρυφτούν πίσω από την κληρονομιά των προκατόχων τους. Οι φορολογούμενοι στην ευρωζώνη έχουν ουσιαστικά συμφωνήσει να αναλάβουν το ‘λογαριασμό’ για την περυσινή καταστροφική αντιπαράθεση. Η τύχη της Ελλάδας βρίσκεται πλέον στα χέρια της Αθήνας.

Κύπρος : Βουλευτικές εκλογές-αποσπασματικά-πρώτες εντυπώσεις

Στέφανος Κωνσταντινίδης
 
-Οι πιο σημαντικές ίσως βουλευτικές εκλογές στην ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας
-Ο εκλογικός νόμος αποδείκτηκε μπούμεραγκ για τα μεγάλα κόμματα και ειδικά για το ΑΚΕΛ
- Το πολιτικό σύστημα εισέρχεται σε μια μεταβατική περίοδο
- Ήττα του δικομματισμού. Δεν θα μπορεί πια ο Άντρος Κυπριανού να επικαλείται το 70% ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ για να στηρίζει την πολιτική Αναστασιάδη στο Κυπριακό
-Η σοβαρή υποχώρηση του ΑΚΕΛ οφείλεται κατά κύριο λόγο στη συμπόρευση του με το ΔΗΣΥ στο Κυπριακό. Ξανασυνέβηκε και στο παρελθόν όταν τα δύο κόμματα συμμάχησαν εναντίον του Σπύρου Κυπριανού. Αυτή την φορά όμως η υποχώρηση είναι πολύ πιο σοβαρή και δείχνει ότι οι λαϊκές αριστερές μάζες δεν συμφωνούν με την αμερικανο-νατοϊκή λύση. Κάτι που θα φανεί ακόμη περισσότερο σε ένα μελλοντικό δημοψήφισμα
-Ο ΔΗΣΥ κατάφερε να διατηρήσει ψηλά ποσοστά παρά το κούρεμα και παρά τα σκάνδαλα. Η εξουσία συνενώνει. Αυτό όμως δεν πρόκειται να δουλέψει σε ένα μελλοντικό δημοψήφισμα στο Κυπριακό.

Βραζιλία : Η ανατροπή της αριστερής προέδρου της χώρας

Στέφανος Κωνσταντινίδης

Μια αναδυόμενη οικονομία, μια χώρα με τεράστια γεωπολιτική σημασία, ένα μοντέλο ανάπτυξης μη αποδεκτό από την άρχουσα τάξη

Θα ασχοληθούμε σήμερα με μια χώρα λίγο μακριά από τα άμεσα ενδιαφέροντα μας, τη Βραζιλία, μια χώρα με τεράστια γεωπολιτική σημασία και με ένα μοντέλο ανάπτυξης που επεδίωκε τα τελευταία χρόνια περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη. Ένα μοντέλο που κατέληξε σήμερα σε τραγικά αδιέξοδα, αφενός λόγω της διεθνούς ύφεσης και αφετέρου λόγω της ντόπιας διαφθοράς και του πολέμου που του ασκήθηκε από τις άρχουσες ολιγαρχικές κοινωνικές ομάδες, συνηθισμένες να απομυζούν μόνες τον πλούτο της χώρας.

Η Βραζιλία είναι η μεγαλύτερη και πολυπληθέστερη χώρα της Λατινικής Αμερικής. Είναι η πέμπτη μεγαλύτερη σε έκταση χώρα στον κόσμο, και πέμπτη σε πληθυσμό. Καλύπτει μια τεράστια έκταση μεταξύ των Άνδεων και του Ατλαντικού ωκεανού, ενώ συνορεύει με όλες τις χώρες της Νότιας Αμερικής, εκτός από τη Χιλή και τον Ισημερινό. Πρώην πορτογαλική αποικία, με γύρω στα διακόσια εκατομμύρια κατοίκους, με γλώσσα την πορτογαλική, καλύπτει το 14% της συνολικής επιφάνειας της Γης. Η οικονομία της είναι η έβδομη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου, από τις σημαντικότερες αναδυόμενες οικονομίες, μέλος της Ομάδας των 20 και της Ομάδας των BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας και Νότια Αφρική).  Είναι μια από τις χώρες που παρουσιάζει δυνατότητες να εξελιχτεί σε παγκόσμια δύναμη, με μεγάλες πλουτοπαραγωγικές πηγές,συμπεριλαμβανομένου και του πετρελαίου και μιας σημαντικής βιομηχανίας. Εντούτοις την ίδια στιγμή είναι μια από τις χώρες με τις μεγαλύτερες κοινωνικές ανισότητες και τη μεγαλύτερη διαφθορά στον κόσμο. Το εισόδημα του 10% των πιο φτωχών κατοίκων της χώρας, αντιπροσωπεύει μόλις το 1,1% του εθνικού εισοδήματος, ενώ το εισόδημα του 10% των πιο πλούσιων κατοίκων της χώρας, αντιπροσωπεύει το 45,3% του εθνικού εισοδήματος.

Στην εποχή των μονοπωλίων οι ανισότητες μεγαλώνουν, διαπιστώνει ο αμερικανός οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτζ

Τζόζεφ Στίγκλιτζ: «Ζούμε σε μια νέα εποχή μονοπωλίων»

Ο αμερικανός οικονομολόγος γράφει για τις δύο σχολές σκέψης, την κατανομή του εισοδήματος και την οικονομία της αγοράς

«Κάποιες εταιρείες, όπως η Microsoft και οι φαρμακοβιομηχανίες, έχουν μάθει πώς να εμποδίζουν άλλες να μπουν στην αγορά και συχνά συνεπικουρούνται από τις συντηρητικές πολιτικές δυνάμεις» λέει ο νομπελίστας αμερικανός οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτζ

Επί 200 χρόνια δύο είναι οι σχολές σκέψης που εξηγούν τι είναι αυτό που καθορίζει την κατανομή του εισοδήματος και το πώς λειτουργεί η οικονομία της αγοράς, γράφει σε άρθρο του στο «Project Syndicate» ο γνωστός νομπελίστας οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτζ. Η μία πηγάζει από τον Ανταμ Σμιθ και τους φιλελεύθερους οικονομολόγους του 19ου αιώνα και εστιάζει στις ανταγωνιστικές αγορές. Και η άλλη έχει ως σημείο αφετηρίας την ελεύθερη ροπή των αγορών προς το μονοπώλιο. Σήμερα ζούμε, κατά τον ίδιο, μια νέα εποχή μονοπωλίων.

«Είναι σημαντικό να τις κατανοήσουμε και τις δύο σχολές σκέψης επειδή οι απόψεις μας για τις κυβερνητικές πολιτικές και τις υπάρχουσες ανισότητες διαμορφώνονται από το ποια από τις δύο πιστεύει κανείς ότι περιγράφει καλύτερα την πραγματικότητα» γράφει ο Στίγκλιτζ. Για τους φιλελεύθερους του 19ου αιώνα και τους μεταγενέστερους οικονομολόγους, ακριβώς επειδή οι αγορές είναι ανταγωνιστικές, η ανταπόδοση που θα δεχθεί κάποιος είναι ανάλογη με την κοινωνική του συνεισφορά - το οριακό προϊόν. Οι καπιταλιστές ανταμείβονται για την εξοικονόμηση και όχι για την κατανάλωση και οι εισοδηματικές διαφορές σχετίζονται με την ιδιοκτησία περιουσιακών στοιχείων. Επομένως, σχολιάζει ο Στίγκλιτζ, «οι ακαδημαϊκοί εστίασαν την προσοχή τους στους παράγοντες που καθορίζουν την κατανομή των περιουσιακών στοιχείων και πώς αυτά περνούν από γενιά σε γενιά».

Ο ανταγωνισμός δεν αρκεί ως εργαλείο ανάλυσης

Κύπρος : Τα δύο μεγαλύτερα κυπριακά κόμματα, ΔΗΣΥ της Δεξιάς και ΑΚΕΛ της Αριστεράς, συμφωνούν στην ενίσχυση του δικομματισμού και ισοπεδώνουν τις διαφορές που κάποτε τα χώριζαν

Άριστος Μιχαηλίδης

Οι ταγοί μας και το κράτος

 

 

Οι δυο καλοί οι φίλοι... 

Άντρος Κυπριανού και Αβέρωφ Νεοφύτου

Έπαιξε πολύ σ΄ αυτή την προεκλογική εκστρατεία η Κυπριακή Δημοκρατία. Από τη μια τα κόμματα που προβάλλουν την ανάγκη για την προστασία και τη συνέχειά της και από την άλλη εκείνα που δίνουν εξηγήσεις για τις πρόνοιες συμφωνιών που θεωρούν ικανοποιητικές και εξασφαλίζουν τη συνέχεια του κράτους και δεν τίθεται θέμα κατάργησης. Προχθές βράδυ ήταν στο Mega οι Αβέρωφ Νεοφύτου και Άντρος Κυπριανού, και επαναλάμβαναν όσα επιχειρήματα είπε κατά καιρούς ο Πρόεδρος Αναστασιάδης για να απαντήσει σε όσους τον κατηγορούν μετά τη συμφωνία του με τον Έρογλου.

Ότι, για παράδειγμα, έχει συμφωνηθεί ότι θα συνεχίσουν να ισχύουν οι διεθνείς συμφωνίες της Κυπριακής Δημοκρατίας κι αυτό δείχνει τη συνέχειά της, ενώ το ίδιο λένε και οι Τ/κ για τις συμφωνίες της «ΤΔΒΚ», που επίσης θα συνεχίσουν να ισχύουν και να δείχνουν τη συνέχειά της. (Οι συμφωνίες της «ΤΔΒΚ» είναι μόνο με την Τουρκία κι αυτό είναι άλλο τεράστιο πρόβλημα.) Εκείνο που μας έκανε εντύπωση είναι η ένταση με την οποία ορισμένοι εξηγούν ότι όσοι μιλούν για ενιαίο κράτος και προστασία της Κυπριακής Δημοκρατίας πρέπει να θυμηθούν ότι πρόκειται για δικοινοτικό κράτος, ότι είναι συνεταιρικό με τους Τουρκοκύπριους, είχαμε δηλαδή συνεταιρισμό και το 1960, μάλιστα με υπέρμετρα δικαιώματα για τη μειονότητα του 18%, οπότε να μη ζητούμε σήμερα κάτι άλλο.

Τα ξαναβρήκε ο Ψυχάρης με τον Τσίπρα;

Καρακούσης Αντώνης 

 Νέο πολιτικό τοπίο μετά την στροφή Τσίπρα 

Η επερχόμενη συμφωνία αλλάζει τα δεδομένα και αναδιαμορφώνει τις συνθήκες διεξαγωγής του πολιτικού αγώνα στην Ελλάδα

 Κατά τα φαινόμενα, μετά την μακρά και ατελέσφορη, όπως αποδείχθηκε, περιπλάνηση στα άγονα μονοπάτια της πολιτικής διαπραγμάτευσης η κυβέρνηση Τσίπρα μπροστά στο διαφαινόμενο αδιέξοδο ανέλαβε το πολιτικό κόστος της αξιολόγησης και οδεύει πλέον προς συμφωνία με εταίρους και δανειστές.

Η επανάληψη της περσινής εθνικής δοκιμασίας δεν ήταν ανεκτή από κανένα, ούτε ο κ.Τσίπρας μπορούσε να τη σηκώσει. Προτίμησε να λάβει τα μέτρα που ζητούσαν οι εταίροι και επιπλέον υποχρεώθηκε να νομοθετήσει τον περιβόητο «κόφτη», δηλαδή τη συγκρότηση ενός αυτόματου μηχανισμού λήψης προληπτικών μέτρων στην περίπτωση εκτροχιασμού του προγράμματος σταθεροποίησης της ελληνικής οικονομίας.

Ουσιαστικά ο Πρωθυπουργός και το κόμμα του προτίμησαν να αναλάβουν το όποιο βάρος, παρά να διακινδυνεύσουν και να θέσουν υπό αμφισβήτηση για ακόμη μια φορά την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας.

Καστελόριζο : Εδώ απειλείται η εθνική ακεραιότητα από τον τουρκικό επεκτατισμό

Αυτά μόνο στην Κύπρο συμβαίνουν !

Γαλλία : Αντίσταση στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της "σοσιαλιστικής" κυβέρνησης

Γαλλία: Συγκρούσεις διαδηλωτών - αστυνομίας στη Ναντ

Συλλαλητήριο διαμαρτυρίας για την εργασιακή μεταρρύθμιση

Επεισόδια σημειώθηκαν την Τρίτη το μεσημέρι  στη Ναντ της Γαλλίας, ανάμεσα στις αστυνομικές δυνάμεις και τους διαδηλωτές, κατά τη διάρκεια του συλλαλητηρίου διαμαρτυρίας ενάντια στην εργασιακή μεταρρύθμιση που προωθεί η γαλλική κυβέρνηση.
Οι δυνάμεις ασφαλείας έκανε χρήση δακρυγόνων, αντλιών νερού και σπρέι πιπεριού προκειμένου να διαλύουν τους διαδηλωτές που πέταγαν γυάλινα μπουκάλια προς την πλευρά των αστυνομικών.
Σύμφωνα με τις αστυνομικές αρχές, στη διαδήλωση συμμετείχαν περίπου 3.500 χιλιάδες άτομα, ωστόσο οι διοργανωτές εκτιμούν πως ο αριθμός τους πλησίαζε τις 10.000.

Κύπρος : Βουλευτικές εκλογές

Στέφανος Κωνσταντινίδης

Οι εκλογές για την ανάδεξη της νέας κυπριακής Βουλής θα πρέπει να απασχολήσουν σοβαρά τον κάθε πολίτη. Πέρα από το ρόλο που θα πρέπει να διαδραματίσει για να τεθεί τέρμα στη διαφθορά και τη διαπλοκή, η νέα Βουλή ενδεχομένως θα κληθεί να ψηφίσει και τις ρήτρες εφαρμογής μιας μελλοντικής συμφωνίας για το Κυπριακό. Ειδικά στην περίπτωση που σε ένα μελλοντικό δημοψήφισμα τεθεί μια γενικόλογη ερώτηση με το δίλημμα της λύσης για να εκβιαστεί η λαϊκή ψήφος. Σε αυτή την περίπτωση τα υπόλοιπα, αυτά που τυχόν  θα απεκρύπτοντο από τον λαό στο δημοψήφισμα, θα προσπαθούσαν  να τα περάσουν μέσα από μια ελεγχόμενη δικομματική βουλή. Γι΄αυτό είναι ανάγκη να αποδυναμωθεί ο δικομματισμός, δεδομένου ότι τα δύο μεγάλα κόμματα συμφωνούν σε μια μορφή λύσης που θα βασίζεται σε φυλετικά κριτήρια και θα παραβιάζει επομένως βασικές αρχές της πολιτικής δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ανάγκη, ως μορφή άμυνας, να μη υπάρξει αποχή και να μπουν ενισχυμένα στη Βουλή τα μικρά κόμματα. Θα είναι νίκη του πλουραλισμού και της δημοκρατίας. Ο δικομματισμός άλλωστε  δεν προσφέρει τίποτε στη σύγχρονη δημοκρατία και μάλιστα σε ένα προεδρικό σύστημα. Εξυπηρετεί τα μεγάλα συμφέροντα και διευκολύνει την διαφθορά και την διαπλοκή. Όσο περισσότερες διαφορετικές φωνές θα ακούονται στη μελλοντική Βουλή, τόσο πιο δύσκολα θα μπορούν  να καλύπτονται παρανομίες και να σκεπάζονται σκάνδαλα.

Τούτων λεχθέντων όμως, θα πρέπει οι πολίτες, ακόμη και από τα μικρά κόμματα να στείλουν στη Βουλή τους κατάλληλους ανθρώπους, τους ικανούς, αυτούς που έχουν λευκό πολιτικό μητρώον.

Αυτοί που κατάστρεψαν την Ελλάδα-Σημίτης,Βενιζέλος-θέλουν τώρα να την σώσουν ! Ειδικά ο Σημίτης του οποίου η διακυβέρνηση ανήγαγε την διαφθορά και την διαπλοκή σε επιστήμη !

Κρουστάλλη Δήμητρα

 Γεννηματά: Καθαρά όρια απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ και στους πρώην υπουργούς του ΠαΣοΚ που σκέπτονται να μπουν στην κυβέρνηση 

Σημίτης και Βενιζέλος τόνισαν από το βήμα της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης της Δημοκρατικής Συμπαράταξης την ανάγκη δημιουργίας νέου σχήματος

Καθαρά όρια απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και σε όσους πρώην υπουργούς του ΠαΣοΚ ενταχθούν στη σημερινή κυβέρνηση σε περίπτωση ανασχηματισμού, έθεσε η Φώφη Γεννηματά στην ομιλία της. Το ίδιο έκαναν και οι Κώστας Σημίτης και Ευάγγελος Βενιζέλος στις δικές τους παρεμβάσεις, οι οποίοι μίλησαν επίσης για την ανάγκη να δημιουργηθεί ένα νέο σχήμα. Η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη της Δημοκρατικής Συμπαράταξης συγκέντρωσε περισσότερο κόσμο από ότι αναμενόταν, ακόμα και αρκετούς που τα τελευταία χρόνια είχαν μετακομίσει στον ΣΥΡΙΖΑ αλλά φαίνεται ότι επιστρέφουν στην κοιτίδα τους. Ενδεικτικό της αλλαγής του κλίματος ήταν ότι οι ομιλίες των δύο πρώην προέδρων του ΠαΣοΚ χειροκροτήθηκαν θερμά πολλές φορές και όταν τελείωσαν οι σύνεδροι σηκώθηκαν όρθιοι.

Η κρίση της Ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ

Σοσιαλδημοκρατική δύσπνοια...

 

Η Σοσιαλδημοκρατία στην Ευρώπη πάσχει από δύσπνοια, κρίση ταυτότητας, με τον ρόλο της ως δύναμης εξουσίας να μην είναι πλέον δεδομένος. Στην Αυστρία ο Φάιμαν παραιτήθηκε προχθές αναλαμβάνοντας το κόστος της ταπεινωτικής ήττας του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, ο υποψήφιος του οποίου στον πρώτο γύρο της προεδρικής εκλογής συγκέντρωσε ποσοστό 10%! Στη Γερμανία ο αντικαγκελάριος Γκάμπριελ, σε κατάσταση πανικού, προσπαθεί να βρει διαχωριστικές γραμμές και όρους κυβερνητικής συνεργασίας που να διαφοροποιούν το SPD από τη Χριστιανοδημοκρατία.
Την ίδια στιγμή, στη Βάδη - Βυρτεμβέργη οι Πράσινοι και οι Χριστιανοδημοκράτες συμφώνησαν προχθές Δευτέρα να συγκυβερνήσουν, μια εξέλιξη που ήδη καταγράφεται ως πρόβα τζενεράλε μιας συγκυβέρνησης των δύο κομμάτων σε εθνικό επίπεδο μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2017. Στην Ισπανία οι Σοσιαλιστές του PSOE, που γνωρίζουν ότι η συνεργασία τους με το Λαϊκό Κόμμα του Ραχόι και τους φιλελεύθερους Ciudadanos είναι συνώνυμη με πολιτική αυτοκτονία, σύρονται μοιραίοι και άβουλοι σε μια συνεργασία με τους Podemos, τους οποίους μέχρι και σήμερα απαξιώνουν ως ερασιτέχνες στην καλύτερη περίπτωση και τυχοδιώκτες στη χειρότερη.

Τελικά αποδείχτηκε πως η χειρότερη μνημονιακή κυβέρνηση είχε αρχηγό τον Τσίπρα

Ο συμβιβασμός ως άτακτη υποχώρηση

 

Περικλής Κοροβέσης 

Ο καλός συνάδελφος και φίλος Νίκος Κιάος, με άρθρο του στην ανά χείρας εφημερίδα (11.2.16) κάνει μια ενδιαφέρουσα σύγκριση με την ΕΣΣΔ του Λένιν και την Ελλάδα του Τσίπρα, με τίτλο: «Ενας χρόνος και 95 χρόνια πριν».
Τα στοιχεία του τα αντλεί από το βιβλίο του Αγγλου ιστορικού Αντριου Ροθστάιν με τίτλο «Ιστορία της Σοβιετικής Ενωσης», εκδόσεις Historia, Αθήνα 1956.
Το βιβλίο αυτό για την εποχή που βγήκε υπήρξε ένα προσφιλές ανάγνωσμα για τους αριστερούς, που οι αναφορές για την ΕΣΣΔ ήταν σπάνιες, όπως και κάθε άλλο αριστερό βιβλίο ήταν σχεδόν παράνομο (μπορούσες να συλληφθείς αν διάβαζες «Αυγή») και υπήρχαν πολιτικοί κρατούμενοι, τρομοκρατία και λογοκρισία.
Σε αυτό το περιβάλλον λοιπόν ήταν λογικό αυτό το βιβλίο να λάμπει, αν και σήμερα είναι ξεχασμένο, γιατί θεωρείται προπαγανδιστικό και αναξιόπιστο.
Η ΕΣΣΔ χρηματοδοτούσε πολλούς συγγραφείς στη Δύση για να γράψουν για τη δόξα και τις επιτεύξεις της Σοβιετικής Ενωσης, εφοδιάζοντάς τους κατά κανόνα με πλαστά στοιχεία.
Οποιαδήποτε κριτική προσέγγιση ήταν εκ προοιμίου αντικομμουνισμός, ακόμα και στην περίπτωση που οι συγγραφείς τους ήταν επαναστάτες και κομμουνιστές.
Να μη μιλήσουμε για την περίπτωση του Τρότσκι, που ήταν ισόβαθμος με τον Λένιν και οι φωτογραφίες τους ήταν η μία δίπλα στην άλλη παντού.

Χρήστος Γιανναράς : "Aνεπαρκής είναι για πρωθυπουργός ο κ. Tσίπρας, ...κομψευόμενα ανίκανος ο κ. Kυριάκος"

Stephanos Constantinides

Με όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα...

Μολονότι πολλά με χωρίζουν από τις ιδέες του Χρήστου Γιανναρά, σημειώνω αυτό με το οποίο κατέληγε στην χθεσινή του επιφυλλίδα στην «Καθημερινή». Ειδικά για όσους περιμένουν την σωτηρία από τον νεοφιλελεύθερο γόνο του μητσοτακέϊκου :
«....δραματικά ανεπαρκής είναι για πρωθυπουργός ο κ. Tσίπρας, ...κομψευόμενα ανίκανος ο κ. Kυριάκος, και οι υπόλοιποι επιεικώς φαιδροί ή προκλητικά υπόδικοι. Mόνο οι αμείλικτες απαιτήσεις μας ενδέχεται να γεννήσουν το ζητούμενο ηγετικό ανάστημα».
Φυσικά δεν χρειαζόμαστε μόνο «ηγετικό ανάστημα», αλλά κατά κύριο λόγο την λαϊκή αφύπνιση και την συνειδητοποίηση της κρισιμότητας που διέρχεται η χώρα !

http://www.bangyourart.com/Gallery/AAORgif/Default.aspx…

Κάντε κλικ !    Έργα Τέχνης !

Η Τουρκία σε κρίση

 

Στέφανος Κωνσταντινίδης

Η Τουρκία βρίσκεται μπροστά σε μια  νέα πολιτική κρίση, με τον  πρωθυπουργό της Αχμέτ Νταβούτογλου να εγκαταλείπει τη θέση του, όπως το επιβεβαίωσε ο ίδιος ύστερα από την συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του κυβερνώντος κόμματος AKP την περασμένη Πέμπτη. Είχε προηγηθεί μια κρίσιμη συνάντηση την περασμένη Τετάρτη με τον Ερντογάν, που φαίνεται ότι του έδειξε την έξοδο. Έκτακτο συνέδριο του κόμματος στις 22 Μαΐου θα εκλέξει τον νέο προεδρο του AKP και μελλοντικό πρωθυπουργό της Τουρκίας. Φαίνεται ότι ο Ερντογάν με τον αυταρχισμό που τον διακρίνει δεν αφήνει περιθώριο σε κανέναν άλλο να ασκήσει εξουσία. Ο Νταβούτογλου άρχισε να τον επισκιάζει τον τελευταίο καιρό με μια πολιτική που έδινε την εντύπωση ότι είναι πιο μετριοπαθής και κινείται περισσότερο μέσα στα διπλωματικά θέσμια, σε αντίθεση με τον απρόβλεπτο Πρόεδρο. Η τελευταία πράξη που φαίνεται να οδήγησε στο ξεχείλισμα του ποτηριού, ήταν όταν στις 29 Απριλίου η Εκτελεστική Επιτροπή του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης-AKP, ελεγχόμενη από τον Ερντογάν, αφαίρεσε από τον Νταβούτογλου την σημαντική αρμοδιότητα να διορίζει, ως πρόεδρος του κόμματος, τους περιφερειακούς ηγέτες του. Ήταν μια προσπάθεια του Ερντογάν να αποδυναμώσει τα όποια ερείσματα του πρωθυπουργού του στον κομματικό μηχανισμό.

Ο νέος δήμαρχος του Λονδίνου. Ακτιβιστής της Αριστεράς. Νίκη του Εργατικού Κόμματος

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΝΙΚΗ

Σαντίκ Καν: Ο πρώτος μουσουλμάνος δήμαρχος του Λονδίνου

Νέος δήμαρχος του Λονδίνου εκλέχθηκε ο Σαντίκ Καν, με το κόμμα των Εργατικών και κατάφερε να γίνει ο πρώτος μουσουλμάνος δήμαρχος μεγάλης δυτικής πρωτεύουσας.

Ο Καν κέρδισε 1.310.143 ψήφους (το 57%) κερδίζοντας τον Ζακ Γκόλντσμιθ των Συντηρητικών, που βρέθηκε στη δεύτερη θέση με 994.614 ψήφους (43%).

Ο 45χρονος γιος Πακιστανού οδηγού λεωφορείων νίκησε τον Ζακ Γκόλντσμιθ μετά από μια πολύ δύσκολη εκστρατεία κατά την οποία οι Συντηρητικοί τον κατηγόρησαν ως «επικίνδυνο» και πως «υποθάλπει εξτρεμιστές».
Οι Εργατικοί μάλιστα διαμαρτυρήθηκαν πως η εκστρατεία του Γκόλντσμιθ ήταν ισλαμοφοβική.

Στη νικητήρια ομιλία του ο Καν δήλωσε πως ήταν «βαθιά συγκινημένος από την ελπίδα και την εμπιστοσύνη» των ψηφοφόρων που τον εμπιστεύτηκαν, προσθέτοντας: «Θέλω να ευχαριστήσω τον κάθε Λονδρέζο που έκανε το αδύνατο, δυνατό».

Και πρόσθεσε: «Είμαι τόσο περήφανος που οι Λονδρέζοι σήμερα επέλεξαν την ελπίδα έναντι του φόβου και την ενότητα έναντι της διάσπασης».

Οι Εργατικοί εξασφάλισαν επίσης 12 έδρες στη Συνέλευση του Λονδίνου, οι Συντηρητικοί πήραν 8 ενώ οι Πράσινοι και το UKIP πήραν από 2 έδρες ο καθένας και οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες μία έδρα.

Το αποτέλεσμα ανοίγει το δρόμο στον Καν για να εφαρμόσει ένα πρόγραμμα – μανιφέστο που υποσχέθηκε πως θα τον κάνει «δήμαρχο για όλους τους Λονδρέζους».

Ο γιος ενός οδηγού λεωφορείου, ο Καν ήταν το πέμπτο από τα οκτώ παιδιά της οικογένειας και μεγάλωσε σε ένα κρατικό οίκημα. Έχει υποσχεθεί πως θα επιλύσει το θέμα της στεγαστικής κρίσης του Λονδίνου, θέτοντάς το ως βασική του προτεραιότητα και έχει δηλώσει πως θα παγώσει τα εισιτήρια στις δημόσιες συγκοινωνίες για τέσσερα χρόνια.

Επίσης, έχει πει ότι πως η Oxford Street θα πεζοδρομηθεί και πως θα αποκαταστήσει την ποιότητα του αέρα της πρωτεύουσας σε ασφαλή επίπεδα και πως θα είναι «ο πιο φιλο-επιχειρηματικός δήμαρχος».

Στα πρωτοσέλιδα του Ευρωπαϊκού Τύπου οι εκλογές του Λονδίνου έγιναν πρωτοσέλιδο, με επίκεντρο την θρησκεία και το οικογενειακό υπόβαθρο του Καν και όχι τόσο στην πολιτική του. Τίτλοι στην Γαλλία, την Ολλανδία, την Ελβετία και τη Γερμανία αναφέρουν: «Ο πρώτος μουσουλμάνος δήμαρχος του Λονδίνου», «Πρώτος μουσουλμάνος Δήμαρχος μεγάλης Ευρωπαϊκής πρωτεύουσας», και «Ο πράσινος εκατομμυριούχος έναντι ενός αριστερού Μουσουλμάνου».
Πηγή: Guardian  και Έθνος, 6 Μάη 2016

Ανέβασε ολόκληρο τον «Δον Κιχώτη» στο Twitter

Ένας Ισπανός μηχανικός

 

Βαρκελώνη: Το εμβληματικό μυθιστόρημα «Δον Κιχώτης» του Θερβάντες ανεβάζει στο διαδίκτυο ένας Ισπανός μηχανικός, διαχωρίζοντάς το σε τμήματα των μόλις 140 χαρακτήρων, όσο δηλαδή ένα μήνυμα στο Twitter! Ο Ντιέγο Μπουενδία, ένας 55χρονος από τη Βαρκελώνη, είχε δημιουργήσει ένα λογαριασμό στο Twitter τον Αύγουστο του 2014, «κάνοντας πλάκα για το τι θα μπορούσε να προσφέρει η δημοσίευση των κλασικών στο Twitter», δήλωσε ο ίδιος στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων.

«Έφτιαξα έναν αλγόριθμο ώστε να κάνω την κατάτμηση» σε tweet των περίπου 2,2 εκατομμυρίων χαρακτήρων του εμβληματικού έργου της ισπανικής λογοτεχνίας που δημοσιεύθηκε το 1605 «και έπεσα στο ολοστρόγγυλο 17.000. Ξαφνικά είχα ένα είδος εμπορικού τίτλου για το σχέδιο» αυτό, εξήγησε, καθώς η επέτειος των 400 χρόνων από το θάνατο του Θερβάντες, στις 22 Απριλίου, θα σημάνει το τέλος των 17.000 tweet που απαιτήθηκαν μέχρι το μυθιστόρημα να αναρτηθεί στο Twitter.

Ο λογαριασμός, που ονομάζεται «Ο Δον Κιχώτης σε 17.000 tweet» δημοσιεύει αυτόματα, καθημερινά, 28 αριθμημένα αποσπάσματα του έργου, σε προκαθορισμένες ώρες. Ο Ντιέγο Μπουενδία υπολογίζει να ανεβάσει το τελευταίο tweet το μεσημέρι της 22ας Απριλίου, «με το χέρι» κι όχι αυτόματα, από το Αλκάθαρ ντε Σαν Χουάν, ένα χωριό της περιοχής Καστίγια-λα-Μάντσα που διεκδικεί τον τίτλο της γενέτειρας του συγγραφέα, ενώ, σύμφωνα με τις επίσημες βιογραφίες, γεννήθηκε στη Αλκάλα ντε Χενάρες, κοντά στη Μαδρίτη.

Πηγή: perierga.gr

- See more at: http://www.philenews.com/el-gr/eidiseis-perierga/55/310820/anevase-olokliro-ton-don-kichoti-sto-twitter#sthash.2JnYX4IZ.dpuf

Στα χρόνια του πολιτισμού ! Σ΄αυτή την γιαγιά χρωστάμε πολλά !

Τα πρόβατα...

Ο Τιτανικός της Ακροδεξιάς

• ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ

Ο ακροδεξιός Χόφερ δεν πρόκειται να εκλεγεί πρόεδρος της Αυστρίας στον δεύτερο γύρο της προεδρικής εκλογής, αλλά το Κόμμα της Ελευθερίας θα είναι δύσκολο να μη διαδραματίζει βαρύνοντα ρόλο στον κυβερνητικό συνασπισμό που θα συγκροτηθεί στη Βιέννη μετά τις βουλευτικές εκλογές του 2018.
Παρόμοιο σε γενικές γραμμές είναι και το σκηνικό για τη Γαλλία: Πρώτη στις δημοσκοπήσεις η Μαρίν Λεπέν -και το ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο- θα κατοχυρώσει πρωτιά στον πρώτο γύρο της προεδρικής εκλογής την άνοιξη του 2017, αλλά με τα σημερινά δεδομένα στον δεύτερο θα επικρατήσει ο υποψήφιος της Δεξιάς, ο Σαρκοζί ή ο Ζιπέ. Ανεξάρτη­τα από το τι θα συμβεί στις βουλευτικές εκλογές που ακολουθούν, ανεξάρτητα από τις δυσκολίες που συνεπάγεται για την ακροδεξιά της Γαλ­λίας, το εκλογικό σύστημα της μονοεδρικής περιφέρειας σε δύο γύρους που υποχρεώνει σε συμμαχίες τον δεύτερο θα είναι πλέον ζήτημα χρόνου η συμμετοχή του Εθνικού Μετώ­που στη διακυβέρνηση της χώρας.