Του ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ*
Όπως και να το κρίνει κανείς το ελληνογαλλικό σύμφωνο αμυντικής συνεργασίας αποτελεί μια σημαντική καμπή στην ελληνική εξωτερική κα αμυντική πολιτική. Φαίνεται ότι ο Μητσοτάκης αναγκάστηκε να προχωρήσει στην αγορά των φρεγατών Belharra. μετά από την πίεση της ηγεσίας του ελληνικού ναυτικού. Ο ίδιος έκλινε προς την αγορά αμερικανικών φρεγατών που οι ειδικοί θεωρούσαν επιχειρησιακά ακατάλληλες για το ελληνικό ναυτικό και επιπλέον οι Αμερικανοί αρνούνταν την οποιανδήποτε εγγύηση των ελληνικών συνόρων σε αντίθεση με τη γαλλική ρήτρα συνδρομής στην Ελλάδα σε περίπτωση που θα δεχόταν επίθεση η ελληνική επικράτεια. Ως αντάλλαγμα για τη μη αγορά των αμερικανικών φρεγατών, ο Μητσοτάκης φέρεται να προσφέρει στους Αμερικανούς την επ΄αόριστον συμφωνία παραμονής των αμερικανικών βάσεων αντί της πενταετούς που ίσχυε ως σήμερα. Κάποιοι έφτασαν να ισχυρίζονται ότι υπάρχει υπόγεια συμφωνία μεταξύ Ελλάδας-ΗΠΑ που επέτρεψε την αγορά των Belharra με αντάλλαγμα τη συμφωνία για την επ΄αόριστον παραμονή των αμερικανικών βάσεων. Ο χρόνος θα δείξει αν αυτές οι φήμες αυτές θα επαληθευτούν ή θα διαψευσθούν. Είναι γνωστόν ότι η συμφωνία αγοράς των γαλλικών φρεγατών τορπιλίστηκε μια πρώτη φορά, ενδεχομένως με αμερικανική παρέμβαση. Κυκλοφορεί επίσης η άποψη ότι οι Αμερικανοί δεν αντέδρασαν αυτή τη φορά για να εξευμενίσουν τους Γάλλους μετά την ακύρωση από την Αυστραλία της συμφωνίας αγοράς γαλλικών υποβρυχίων υπέρ των αμερικανικών. Ακόμη πιο κυνικά, κάποιοι είπαν πως όταν χάλασε η συμφωνία Γαλλίας-Αυστραλίας για τα υποβρύχια, οι Αμερικανοί έστειλαν τον πελάτη στη Γαλλία. Ο πόλεμος ανάμεσα στα διάφορα στρατιωτικο-βιομηχανικά συμπλέγματα είναι αμείλικτος.
