Το ιστολόγιο Πενταλιά πήρε το όνομα από το όμορφο και ομώνυμο χωριό της Κύπρου. Για την επικοινωνία μαζί μας είναι στη διάθεσή σας το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο: pentalia74@gmail.com
Η ανακοίνωση του Μπάιντεν ότι θα διεκδικήσει εκ νέου το προεδρικό αξίωμα,
με αντίπαλο κατά πάσα πιθανότητα τον Τραμπ, θα οδηγήσει τις ΗΠΑσε ένα νέο μελόδραμα, χειρότερο από αυτό του
2020 και θα την στερήσει πολύτιμο χρόνο που χρειάζεται για να αντιμετωπίσει τα
πραγματικά της προβλήματα που δεν είναι λίγα. Και οι δύο υποψηφιότητες δεν
ενθουσιάζουν, πρόκειται για πολιτικές μετριότητες και την εξουσία θα ασκεί στην
περίπτωση του Μπάιντεν το βαθύ κατεστημένο, ενώ στην περίπτωση του Τραμπ ακραία
στοιχεία που θα συνασπιστούν για να δημιουργήσουν ένα μπλοκ εξουσίας, στην
υπηρεσία ασφαλώς των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων και με μια τάση
προστατευτισμού, αποδεκτή άλλωστε σταδιακά και από τους Δημοκρατικούς και τον
Μπάιντεν. Δεν ενθουσιάζει επίσης ότι ο ένας, ο Μπάιντεν θα είναι82χρονος και ο άλλος, ο Τραμπ, 78χρονος.
Μόλις τον περασμένο μήνα στο Νέο Δελχί, ο Ρώσος αναπληρωτής
επικεφαλής της Κρατικής Δούμα δήλωσε ότι η Ρωσία τρέχει με γοργούς
ρυθμούς την ανάπτυξη του νέου νομίσματος.
Είναι ευρύτερα γνωστό ποιες χώρες είναι οι μεγαλύτεροι παραγωγοί αργού πετρελαίου στον κόσμο. Ωστόσο, οι μεγαλύτεροι παραγωγοί δεν είναι απαραίτητα και οι χώρες με τα μεγαλύτερα αποθέματα. Διότι είναι άλλο μια χώρα να έχει έναν φυσικό πόρο και άλλο να μπορεί να τον εκμεταλλεύεται στο έπακρο.
Ζούμε σε μια δύσκολη μεταβατική εποχή όπου δεν
υπάρχουν πια βεβαιότητες και όλες οι μεταβλητές με τις οποίες
αντιλαμβανόμασταν και ερμηνεύαμε τον κόσμο κλονίστηκαν ανεπανόρθωτα και
κάποιες σωριάστηκαν σε ερείπια. Είναι πρώτα οι ραγδαίες γεωπολιτικές
αλλαγές και η ολοένα και πιο έντονη αμφισβήτηση του πολιτισμικού
παραδείγματος της Δύσης, ιδιαίτερα αυτού με την αμερικανική εκδοχή του
και είναι ταυτόχρονα οι ραγδαίες αλλαγές που επιφέρει καθημερινά η
τεχνολογική επανάσταση, τόσο στο επίπεδο της ζωής των ανθρώπων όσο και
στην ανακατανομή της παγκόσμιας ισχύος.
Αρθρο του Τζέφρι Ντ. Σακς στην «Κ»: Η ανάγκη για μια νέα αμερικανική εξωτερική πολιτική
Η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ βασίζεται σε μια εγγενή αντίφαση και ένα μοιραίο μειονέκτημα
Φωτ. ASSOCIATED PRESS / AFP POOL
ΤΖΕΦΡΙ ΝΤ. ΣΑΚΣ
Η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ βασίζεται σε μια εγγενή αντίφαση και ένα
μοιραίο μειονέκτημα. Ο στόχος της είναι ένας κόσμος υπό την κυριαρχία
των ΗΠΑ, όπου θα γράφουν τους παγκόσμιους εμπορικούς και οικονομικούς
κανόνες, θα ελέγχουν τις προηγμένες τεχνολογίες, θα διατηρούν
στρατιωτική υπεροχή και θα κυριαρχούν επί όλων των πιθανών ανταγωνιστών.
Εάν η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ δεν αλλάξει και δεν αναγνωρίσει την
ανάγκη για έναν πολυπολικό κόσμο, θα οδηγήσει σε περισσότερους πολέμους
και ενδεχομένως στον Γ΄ παγκόσμιο πόλεμο.
Η εγγενής αντίφαση στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ είναι ότι έρχεται
σε σύγκρουση με τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ, ο οποίος δεσμεύει τις
Ηνωμένες Πολιτείες (και όλα τα κράτη-μέλη του) σε ένα διεθνές σύστημα
βασισμένο σε θεσμούς του ΟΗΕ, στο οποίο δεν κυριαρχεί καμία μεμονωμένη
χώρα. Το μοιραίο μειονέκτημα είναι ότι οι ΗΠΑ αριθμούν μόλις το 4% του
παγκόσμιου πληθυσμού και δεν διαθέτουν τις οικονομικές,
χρηματοπιστωτικές, στρατιωτικές και τεχνολογικές ικανότητες, πόσο μάλλον
τις ηθικές και νομικές αξιώσεις, ώστε να κυριαρχήσουν στο υπόλοιπο 96%.
Στο τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου οι ΗΠΑ ήταν πολύ ανώτερες από τον
υπόλοιπο κόσμο σε οικονομική, τεχνολογική και στρατιωτική δύναμη. Αυτό
δεν ισχύει πλέον, καθώς πολλές χώρες έχουν αναπτύξει τις οικονομίες και
τις τεχνολογικές τους ικανότητες.
Ο πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν εξέφρασε πρόσφατα την αλήθεια όταν είπε
ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση, αν και σύμμαχος των ΗΠΑ, δεν επιθυμεί να είναι
υποτελής τους. Δέχθηκε πολυάριθμες επιθέσεις στις ΗΠΑ και την Ευρώπη
εκφράζοντας αυτή την άποψη, επειδή πολλοί μέτριοι πολιτικοί στην Ευρώπη
εξαρτώνται από την πολιτική υποστήριξη των ΗΠΑ για να παραμείνουν στην
εξουσία.
Το 2015 ο Αμερικανός πρέσβης Ρόμπερτ Μπλάκγουιλ, ένας σημαντικός
στρατηγικός σχεδιαστής της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, περιέγραψε τη
μεγάλη στρατηγική της Αμερικής με εξαιρετική σαφήνεια. Εγραψε: «Από την
ίδρυσή τους οι Ηνωμένες Πολιτείες ακολουθούν σταθερά μια μεγάλη
στρατηγική που επικεντρώνεται στην απόκτηση και διατήρηση της υπεροχής
έναντι διαφόρων αντιπάλων, πρώτα στη βορειοαμερικανική ήπειρο, στη
συνέχεια στο δυτικό ημισφαίριο και, τέλος, σε παγκόσμιο επίπεδο» και
υποστήριξε ότι «η διατήρηση της υπεροχής των ΗΠΑ στο παγκόσμιο σύστημα
θα πρέπει να παραμείνει ο κεντρικός στόχος της μεγάλης στρατηγικής τους
στον 21ο αιώνα».
Για τη διατήρηση της αμερικανικής υπεροχής έναντι της Κίνας,
ο Μπλάκγουιλ παρουσίασε ένα επιχειρησιακό σχέδιο το οποίο ακολουθεί ο
πρόεδρος Τζο Μπάιντεν. Μεταξύ άλλων μέτρων, ο Μπλάκγουιλ κάλεσε τις ΗΠΑ
να δημιουργήσουν «νέες προνομιακές εμπορικές συμφωνίες μεταξύ των φίλων
και των συμμάχων τους, για την αύξηση των αμοιβαίων κερδών τους μέσω
μηχανισμών που θα αποκλείουν συνειδητά την Κίνα», καθώς και «ένα
καθεστώς ελέγχου της τεχνολογίας» για τον αποκλεισμό των στρατηγικών
δυνατοτήτων της Κίνας, αύξηση των «δυναμικών πολιτικών ικανοτήτων των
φίλων και των συμμάχων των ΗΠΑ στην περιφέρεια της Κίνας» και ενίσχυση
των αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων κατά μήκος της ασιατικής
περιμέτρου, παρά την όποια κινεζική αντίδραση.
Ο Εμανουέλ Μακρόν είπε την αλήθεια όταν δήλωσε ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση,
αν και σύμμαχος των ΗΠΑ, δεν επιθυμεί να είναι υποτελής τους.
Το μεγαλύτερο μέρος των Αμερικανών πολιτικών, καθώς και πολλοί στη
Βρετανία, στην Ε.Ε., στην Ιαπωνία, στην Κορέα, στην Αυστραλία και τη Νέα
Ζηλανδία υποστηρίζουν την επιθετική προσέγγιση των Ηνωμένων Πολιτειών.
Εγώ, όχι. Θεωρώ ότι η προσέγγιση των ΗΠΑ απέναντι στην Κίνα είναι
αντίθετη με τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ και την ειρήνη.
Η Κίνα έχει το δικαίωμα στην ευημερία και την εθνική ασφάλεια,
απαλλαγμένη από τις αμερικανικές προκλήσεις γύρω από τα σύνορά της. Τα
οικονομικά επιτεύγματά της από τα τέλη της δεκαετίας του ’70 είναι
εξαιρετικά τόσο για την ίδια όσο και για τον κόσμο.
Κατά τη διάρκεια του μακρού αιώνα από το 1839 έως το 1949, η Κίνα
οδηγήθηκε σε ακραία φτώχεια σε μια περίοδο η οποία σημαδεύτηκε από
ευρωπαϊκές και ιαπωνικές εισβολές στο έδαφός της και από εμφυλίους
πολέμους. Η Κίνα ανέκαμψε τελικά από εκείνη την καταστροφική περίοδο και
στην πορεία έβαλε τέλος στη φτώχεια περίπου ενός δισεκατομμυρίου
ανθρώπων!
Η νέα ευημερία της Κίνας μπορεί να είναι τόσο ειρηνική όσο και
παραγωγική για τον κόσμο. Οι επιτυχημένες τεχνολογίες της –που
κυμαίνονται από ζωτικές θεραπείες για την ελονοσία έως ηλιακή ενέργεια
χαμηλού κόστους και αποδοτικά δίκτυα 5G– μπορούν να αποδειχθούν ευτύχημα
για τον κόσμο. Η Κίνα θα αποτελεί απειλή μόνο στον βαθμό που οι ΗΠΑ τη
μετατρέπουν σε εχθρό.
Οι κίνδυνοι της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ επεκτείνονται πέρα από
την Κίνα. Ο στόχος τους να επεκτείνουν το ΝΑΤΟ στην Ουκρανία και τη
Γεωργία, περικυκλώνοντας έτσι τη Ρωσία στη Μαύρη Θάλασσα, συνέβαλε στην
τροφοδότηση του πολέμου στην Ουκρανία. Αμέτρητα έθνη βλέπουν τον κίνδυνο
αυτής της προσέγγισης. Ολα τα κράτη-μέλη του ΟΗΕ θα πρέπει να
δεσμευτούν εκ νέου στον Καταστατικό Χάρτη του Οργανισμού και να
αντιταχθούν στις αξιώσεις κυριαρχίας οποιουδήποτε έθνους.
Ο Τζ. Σακς είναι καθηγητής και διευθυντής του Κέντρου Αειφόρου
Ανάπτυξης στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια και πρόεδρος του Δικτύου Λύσεων
Βιώσιμης Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών. www.jeffsachs.org.
Μικροτσίπ: Ο «νέος χρυσός» που αλλάζει τις παγκόσμιες ισορροπίες
Ο πόλεμος για τον έλεγχο της πιο κρίσιμης τεχνολογίας του καιρού
μας, μέσα από μια κουβέντα με τον Άμερικανό καθηγητή του Ταφτς,
Κρις Μίλερ.
Προσπαθήστε να φανταστείτε ποιο είναι το υλικό εκείνο στοιχείο της
ζωής στον σύγχρονο κόσμο χωρίς το οποίο τίποτα δεν θα εξακολουθούσε να
λειτουργεί όπως έχουμε συνηθίσει. Δεν είναι ούτε οι υπολογιστές, ούτε τα
δεδομένα, ούτε καν το πετρέλαιο. Το πιο πολύτιμο κύτταρο της σύγχρονης
κοινωνικής ζωής είναι το μικροτσίπ. Αυτό το μικροσκοπικό κομμάτι ύλης
από πυρίτιο βρίσκεται στον πυρήνα της οργάνωσης της ζωής μας, αλλά όπως
πολλά άλλα θεμελιώδη πράγματα, όπως ο αέρας για παράδειγμα, είναι
αθέατο. Σταματήστε τώρα να φαντάζεστε τη ζωή χωρίς αυτό, γιατί γρήγορα
το όνειρό σας θα γίνει εφιάλτης, καθώς όσο η εξάρτησή μας γίνεται ολοένα
και πιο ισχυρή, τόσο τα μικροτσίπ γίνονται αντικείμενο μιας παγκόσμιας
έριδας.
Μερικές χρήσιμες υπενθυμίσεις για την περιπέτεια του ελληνικού χρέους,
τον ρόλο των οίκων αξιολόγησης και την πολυπόθητη πιστοληπτική
αναβάθμιση της χώρας ● Οι αξιολογήσεις από το 2015 μέχρι την περασμένη
Παρασκευή, το τρικ της «μείωσης» του χρέους των 400 δισ. ευρώ και ο
απατηλός ισχυρισμός της κυβέρνησης ότι επενδυτική βαθμίδα σημαίνει
αυτόματα και φθηνότερο δανεισμό.
Ο πληθυσμός του πλανήτη μας αυξάνεται και θα συνεχίσει να αυξάνεται,
φθάνοντας τα περίπου 10 δισεκατομμύρια πριν το τέλος του 21ου αιώνα
σύμφωνα με το ενδιάμεσο σενάριο των προβολών των Ηνωμένων Εθνών. O
πληθυσμός όμως της Ευρώπης, με βάση το ίδιο σενάριο, όχι μόνον δεν θα
αυξηθεί, αλλά αντιθέτως θα μειωθεί τις επόμενες δεκαετίες, με αποτέλεσμα
ενώ το 1950 αποτελούσε το 22% του παγκόσμιου πληθυσμού και το 9,5%
σήμερα θα περιορισθεί στο 7,3% το 2050, ενώ θα μειωθεί και πληθυσμός της
Ελλάδα (πιθανότατα, κατά 1,3 εκατομμύρια, δηλ. κατά 12% σε σχέση με
σήμερα).
«Η συνομιλία εξελίχθηκε σε φιλικό κλίμα, ήταν εποικοδομητική και
κατατοπιστική. Συμφωνήθηκε να αναπτυχθούν επαφές σε συγκεκριμένους
τομείς συνεργασίας», αναφέρεται στην ανακοίνωση του Κρεμλίνου.
O Ρώσος πρόεδρος, Βλαντιμίρ Πούτιν, συζήτησε κατά τη διάρκεια
τηλεφωνικής συνομιλίας που είχε σήμερα με τον πρίγκιπα διάδοχο της
Σαουδικής Αραβίας, Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν, τη συμφωνία του ΟΠΕΚ+ για τη
μείωση της παραγωγής πετρελαίου, ανακοίνωσε το Κρεμλίνο.
Οι δυο ηγέτες εξέφρασαν την ικανοποίησή τους για το επίπεδο της
συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών για την επίτευξη σταθερότητας στην
παγκόσμια αγορά πετρελαίου, σύμφωνα με το Κρεμλίνο.
«Η συνομιλία εξελίχθηκε σε φιλικό κλίμα, ήταν εποικοδομητική και
κατατοπιστική. Συμφωνήθηκε να αναπτυχθούν επαφές σε συγκεκριμένους
τομείς συνεργασίας», αναφέρεται στην ανακοίνωση του Κρεμλίνου.
Ο Οργανισμός Εξαγωγών Πετρελαιοπαραγωγών Χωρών (ΟΠΕΚ) και ο βασικός
του εταίρος, η Σαουδική Αραβία, ο μεγαλύτερος παραγωγός πετρελαίου στον
κόσμο, δημιούργησαν το 2016 μια συμμαχία γνωστή ως ΟΠΕΚ+ με άλλους
μεγάλους παραγωγούς πετρελαίου με επικεφαλής τη Ρωσία, για να
αλληλεπιδράσουν στενά στην αγορά πετρελαίου.
Νωρίτερα αυτόν τον μήνα, ο ΟΠΕΚ+ ανακοίνωσε περαιτέρω
περικοπές στην παραγωγή πετρελαίου κατά περίπου 1,16 εκατ. βαρέλια
ημερησίως, σε μια αιφνιδιαστική κίνηση.
Οι αυτοκινητοβιομηχανίες εγκαταλείπουν τη Γερμανία, κοιτούν προς τις ΗΠΑ
Μεταφέρουν σταδιακά την παραγωγή οχημάτων και εξαρτημάτων σε ΗΠΑ, Κίνα
Oι
γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες εγκαταλείπουν σταδιακά τη Γερμανία και
στρέφονται προς ΗΠΑ και Κίνα. Οι αμερικανικές επιδοτήσεις, η ακριβή
ενέργεια στην Ευρώπη και η γραφειοκρατία αποτελούν τους σοβαρότερους
λόγους. Φωτ. Reuters
Με αφορμή το Σαλόνι Αυτοκινήτου στη Σαγκάη, έρχεται πολύ εντονότερα στο προσκήνιο ο προβληματισμός των ευρωπαϊκών και δη των γερμανικών αυτοκινητοβιομηχανιών για τη μεταφορά της βάσης παραγωγής αμαξιών ή εξαρτημάτων από την έδρα τους στις ΗΠΑ. Ο λόγος είναι ένας και αφορά τις προβλεπόμενες από την πρόσφατη νομοθεσία Μπάιντεν για την επιδότηση της πράσινης οικονομίας,
όπως αναφέρει σχετικά σε δημοσίευμά της η Deutsche Welle. «Δεν
σκοπεύουμε να μεταφέρουμε την παραγωγή στις ΗΠΑ, αλλά τα επόμενα
εργοστάσιά μας θα κατασκευαστούν σίγουρα εκεί. Είναι υπαρκτός ο κίνδυνος
η Ευρώπη να αποδειχθεί ο χαμένος των επικείμενων αλλαγών», σημειώνει
στην ανακοίνωσή του ο Κλάους Ρόζενφελντ, επικεφαλής της προμηθεύτριας
εξαρτημάτων Schaeffler με 80.000 εργαζομένους. Οι προθέσεις της τέταρτης
σε μέγεθος γερμανικής εταιρείας του κλάδου είναι ενδεικτική. Οι
αυτοκινητοβιομηχανίες αποσύρουν την παραγωγή από τη Γερμανία και τη
μεταφέρουν σε Κίνα και ΗΠΑ.
Πώς μαθαίνει για εμάς η Τεχνητή Νοημοσύνη; Οι μυστικές λίστες με τις ιστοσελίδες
Οι εταιρείες τεχνολογίας δεν αποκαλύπτουν με τι τροφοδοτούν τα συστήματα
Τεχνητής Νοημοσύνης. H Washington Post αποκαλύπτει τις ιστοσελίδες που
«παρακολουθούν» τα chatbot.
Τα συστήματα Τεχνητής Νοημοσύνης
δεν σκέφτονται όπως οι άνθρωποι. Στην πραγματικότητα δεν καταλαβαίνουν
καν τι λένε. Μπορούν να μιμηθούν τον ανθρώπινο λόγο επειδή η Τεχνητή
Νοημοσύνη που τα τροφοδοτεί, «διαβάζει» έναν τεράστιο όγκο κειμένων,
αναρτημένων ως επί το πλείστον στο Διαδίκτυο.
Αυτά
τα κείμενα είναι η βασική πηγή πληροφοριών των ΑΙ για τον κόσμο, και
επηρεάζουν τον τρόπο που απαντούν στους χρήστες. Για παράδειγμα, το
γεγονός πως αριστεύουν σε εξετάσεις για νομικούς, οφείλεται στο ότι
χιλιάδες σελίδες προετοιμασίας για τις εξετάσεις, περιλαμβάνονται στα
δεδομένα εκμάθησης Α.Ι.
Ουκρανία: «Πόλεμος δι’ αντιπροσώπων» των ΗΠΑ με τη Ρωσία;
Το ερώτημα για το κατά πόσο μαίνεται ένας «πόλεμος δι' αντιπροσώπων»
μεγάλων δυνάμεων στην Ουκρανία, έχει εξελιχθεί σε διανοητικό και
πολιτικό «πεδίο μάχης»
Τρεις ημέρες πριν κλείσει ένας χρόνος από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία,
ο Βλαντιμίρ Πούτιν είχε κατηγορήσει τη Δύση πως χρησιμοποιεί την
Ουκρανία ως «πεδίο δοκιμών» για τα σχέδιά της να «καταστρέψει τη Ρωσία».
Στο διάγγελμά του, ο Ρώσος πρόεδρος κατηγόρησε τις ΗΠΑ και τους
Ευρωπαίους συμμάχους τους πως θέλουν να πυροδοτήσουν έναν πόλεμο στην
Ευρώπη και να διαλύσουν τη Ρωσία με «δυνάμεις δι’ αντιπροσώπων».
«Σχεδιάζουν να μας αποτελειώσουν μια για πάντα», υποστήριξε.
Πόσο μεγάλο ρόλο παίζουν η πίστη και οι εκφάνσεις της στον καθορισμό
της ελληνικότητας - Ερευνες δείχνουν τις σημαντικές διαφορές με άλλες
χώρες της Ευρώπης, τη στάση των Ελλήνων της Διασποράς και την επίδραση
της πανδημίας
Στην Ελλάδα, το θρησκευτικό μας συναίσθημα μας προσδιορίζει ιστορικά ως έθνος. Αν η θρησκεία είναι μια σχέση πνευματική, για εμάς είναι ταυτόχρονα μια σχέση εθνική, μια σχέση συχνά πολιτική.
Παράλληλα, όμως, για τους σύγχρονους Ελληνες είναι και μια σχέση… ανώδυνη. Εύκολα απαντάμε «είμαι ορθόδοξος και πιστεύω στον Θεό»,
αλλά σπάνια ακολουθούμε τις επιταγές και τους περιορισμούς του δόγματός
μας. Ωστόσο, όπως δείχνουν οι κοινωνιολογικές έρευνες, η θρησκεία και η
Εκκλησία
για τους Ελληνες είναι ένα μεγάλο κομμάτι της εθνικής τους ταυτότητας.
Ακόμη και αν οι «απενοχοποιημένοι» νέοι των καιρών μας δείχνουν να
κρατούν μια απόσταση από την ιερότητα, καθώς απαντούν πλέον στις
σχετικές δημοσκοπήσεις πιο ελεύθερα και χωρίς το «βάρος» της
οικογενειακής τους θρησκευτικής κατεύθυνσης.
Ταυτότητα και διπλωματία
Πώς
εκφράζουμε όμως σήμερα την πίστη μας; Πολλοί ερευνητές δηλώνουν ότι σε
παγκόσμιο επίπεδο η πίστη των πολιτών έχει αρχίσει να γίνεται πιο
προσωπική και να εκφράζεται με διαφορετικούς τρόπους, ειδικά μετά τη
δοκιμασία των ετών της πανδημίας. Ερευνώντας τα θέματα θρησκευτικής
διπλωματίας, αλλά και τα δομικά στοιχεία της εθνικής ταυτότητας των
Ελλήνων, των Ελλήνων της Διασποράς αλλά και άλλων χωρών της υφηλίου, η Κάπα Research επιβεβαιώνει σε πρόσφατη έρευνά της ότι η θρησκεία είναι ένα εκ των βασικότερων στοιχείων εθνικής ταυτότητας των λαών.
Ιδιαίτερα,
δε, στις ορθόδοξες κοινωνίες. Ωστόσο, αναφέρουν οι ερευνητές, οι
πολιτικές διεκδικήσεις των εθνών έρχονται συχνά σε αντιδιαστολή με τις
βασικές αξίες και μηνύματα που πρεσβεύουν οι θρησκείες τους. «Η
μεγάλη πρόκληση για τη θρησκευτική διπλωματία είναι ο συμβιβασμός των
δύο αυτών αντίρροπων δυνάμεων για τη διαφύλαξη της ειρήνης και την
επίτευξη ευγενών σκοπών προς το συμφέρον των λαών» αναφέρεται στα συμπεράσματα της έρευνας.
Ετσι,
όπως δείχνουν τα στοιχεία, η Ελλάδα είναι 4η χώρα στην (ευρύτερη)
Ευρώπη μεταξύ των χωρών που θεωρούν τη θρησκεία τους σημαντική για την
εθνική τους ταυτότητα, με 55% των συμπολιτών μας να απαντούν ότι η
θρησκεία τους είναι πολύ σημαντική για τη ζωή τους, 38% να αναφέρουν ότι
πηγαίνουν στην εκκλησία τουλάχιστον μία φορά τον μήνα και 29% να
αναφέρουν ότι προσεύχονται καθημερινά. Στον αντίποδα, όσον αφορά τον
«βαθμό θρησκευτικότητας», Γερμανία, Γαλλία, Σουηδία βρίσκονται στις
τελευταίες θέσεις των χωρών της Ευρώπης.
Οι Ελληνες της Διασποράς
Οσον
αφορά τους Ελληνες της Διασποράς, αυτοί μετρώνται στον «βαθμό
θρησκευτικότητάς» τους και συγκεκριμένα σε ποσοστό 47% στις ΗΠΑ, 28% στη
Μ. Βρετανία, 16% στη Γαλλία δηλώνουν ότι πηγαίνουν στην εκκλησία
τουλάχιστον μία φορά τον μήνα. Από αυτούς, 77% των Ελλήνων των ΗΠΑ
δηλώνουν ότι «πιστεύουν στον Θεό», 51% των ελλήνων κατοίκων της Μεγ.
Βρετανίας και 35% των Ελλήνων της Γαλλίας.
Σημαντική για την
εθνική τους ταυτότητα τη θεωρεί τη θρησκεία το 61% των Ελλήνων των ΗΠΑ,
το 31% των Ελλήνων της Μεγ. Βρετανίας και το 53% των κατοίκων της
Ελλάδας. Ειδικά στο ερώτημα «η Ορθοδοξία σε ποιον βαθμό θα λέγατε ότι
προσδιορίζει τη δική σας ταυτότητα», οι Ελληνες της Διασποράς στο σύνολό
τους απαντούν «πολύ» και «αρκετά» σε ένα ποσοστό 52% και «λίγο» ή
«καθόλου» σε ένα ποσοστό 47%.
Ωστόσο, δυσάρεστο συμπέρασμα
αποτελεί το ότι, όπως δείχνουν τα στοιχεία στις χώρες των Βαλκανίων,
υπάρχει μια διαχρονική πτώση της αποδοχής του δικαιώματος των
μειονοτήτων να πιστεύουν στη δική τους θρησκεία.
Η εικόνα στον κόσμο
Παγκοσμίως,
όμως, η πίστη και η θρησκεία μοιάζουν να αποτελούν το συναισθηματικό
και πνευματικό «υπόστρωμα» των περισσότερων ανθρώπων, καθώς μόνο το 16%
των κατοίκων του πλανήτη φαίνεται να μην πιστεύει στην ύπαρξη κάποιου
είδους θεότητας. Βέβαια, η θρησκευτική πίστη στην Ευρωπαϊκή Ενωση σε
πολλές περιπτώσεις… χάνει έδαφος.
Ετσι, τη στιγμή που οι Ελληνες
εκτιμούν ιδιαίτερα τη θρησκευτικη τους συνείδηση, άλλες χώρες της
Ευρώπης όπως η Γερμανία, η Ολλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο δεν δίνουν
σημαντική θέση στη θρησκευτική πίστη μεταξύ των αξιών που
ενστερνίζονται. Αυτό τουλάχιστον δείχνει και ο τελευταίος κύκλος μιας
νέας παγκόσμιας μελέτης που ολοκληρώθηκε πρόσφατα.
Συνολικά, στην
Παγκόσμια Ερευνα Αξιών (WVS) μακρά κλίμακας που ξεκίνησε το 1981 από τη
World Value Survey Association (WVSA) σε δεκάδες χώρες του κόσμου τα
συμπεράσματα καταλήγουν στο ότι το 65,4% των κατοίκων του πλανήτη
εμπιστεύονται την Εκκλησία από αρκετά έως πολύ.
Η επίδραση της πανδημίας
Οπως
αναφέρει σε πρόσφατες μελέτες του το αμερικανικό ερευνητικό κέντρο Pew,
από τότε που ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ανακήρυξε την COVID-19
παγκόσμια πανδημία πριν από τρία χρόνια, οι παρατηρητές της θρησκευτικής
ζωής αναρωτήθηκαν εάν – και πώς – θα επηρεάσει τελικά αυτή τη
θρησκευτική λατρεία. Θα απομάκρυνε τους πιστούς απο την Εκκλησία; Θα
οδηγούσε στην ευρεία χρήση εικονικών υπηρεσιών για να επεκτείνει τη
γεωγραφική εμβέλεια των εκκλησιών και πώς θα μπορούσε να αυξήσει την
απήχησή της στους νέους ανθρώπους;
Οπως αναφέρει το Ιδρυμα, στις
ΗΠΑ υπάρχουν ορισμένες ενδείξεις ότι η προσωπική δέσμευση σε
θρησκευτικές λειτουργίες έχει μειωθεί από το 2019. Και αυτό γιατί το
μερίδιο όλων των ενηλίκων που δηλώνουν ότι συνήθως παρακολουθούν
θρησκευτικές λειτουργίες τουλάχιστον μία φορά τον μήνα μειώνεται
συγκρατημένα αλλά μετρήσιμα (κατά 3 ποσοστιαίες μονάδες, από 33% σε 30%)
σε αυτό το διάστημα και ένας στους πέντε Αμερικανούς λέει ότι τώρα
παρευρίσκεται αυτοπροσώπως λιγότερο συχνά από ό,τι πριν από την
πανδημία.
Ταυτόχρονα, όμως, το ποσοστό των ενηλίκων των ΗΠΑ που
λαμβάνουν μέρος σε θρησκευτικές λειτουργίες με κάποιον τρόπο (προσωπικά,
εικονικά ή και τα δύο) π.χ. σε έναν συγκεκριμένο μήνα παρέμεινε
εξαιρετικά σταθερό από τις πρώτες ημέρες της πανδημίας – παρ’ όλο που ο
τρόπος με τον οποίο συμμετέχουν έχει αλλάξει δραματικά.
Οι δύο άξονες
Οι
δημιουργοί της Παγκόσμιας Ερευνας Αξιών συγκεντρώνουν επί δεκαετίες τα
αποτελέσματά της και τοποθετούν τις χώρες σε έναν αξιακό χάρτη
στηριζόμενοι σε δυο κάθετους άξονες. Ο ένας ορίζεται από την αντίθεση
ελευθερία (π.χ. ελευθερία στην έκφραση, ανοχή στους ξένους, προστασία
του περιβάλλοντος) ή ασφάλεια (π.χ. επιβίωση, ατομική ασφάλεια). Ο
δεύτερος καθορίζεται από την αντίθεση των παραδοσιακών αξιών (π.χ.
θρησκεία, οικογένεια, σεβασμός στην εξουσια κ.λπ.) με τις κοσμικές
(έμφαση στην τεχνολογία, ανάπτυξη, νέα μοντέλα διαβίωσης κ.λπ).
Ο κορυφαίος διανοούμενος σχολιάζει τη σύγχρονη ψηφιακή κοινωνία, τη
βία, την πολιτική, αλλά και την απόφαση της Ακαδημίας με έναν τρόπο
σκωπτικό.
Κάποιοι
λένε πως τα μέλη της Ακαδημίας Αθηνών έχουν κάνει το τελευταίο χρονικό
διάστημα περισσότερα λάθη από όσα δικαιούνται. Κάποιοι άλλοι φτάνουν πιο
μακριά και κάνουν λόγο για ένα «κλειστό κλαμπ με υπερσυντηρητική
κουλτούρα». Ο Κωνσταντίνος Τσουκαλάς
δεν χρησιμοποιεί κανέναν χαρακτηρισμό. Για την απόρριψη της
υποψηφιότητάς του ως μέλους της Ακαδημίας προτιμά να εκφράσει τα
συναισθήματά του με μια λεπτή ειρωνεία. «Για την Ακαδημία να με ρωτήσετε σε 50 χρόνια» λέει. «Θα έχω τότε μια πλήρως τεκμηριωμένη και ακόμα περισσότερο αποστασιοποιημένη απάντηση να σας δώσω…».
Τα
παραπάνω ωστόσο, έδωσαν αφορμή για μια κουβέντα γύρω από την Ελλάδα,
την πολιτική της, τις αγωνίες της, τη θλίψη, αλλά και τις χαρές της.
Τι
σκέφτεστε σήμερα; Ζούμε σε μια περίεργη, μεταβατική εποχή. Και μια
περίεργη μεταβατική κοινωνία. Κλειστοί κόσμοι, ψηφιακές λεωφόροι,
χρηματοπιστωτικά συστήματα σε ρόλο ελεγκτών. Υπάρχει ακόμη πολιτική των
πολιτών;
«Ανησυχητικά ανοίκειοι καιροί. Ολες οι
βεβαιότητες, όλες οι αξίες μοιάζει να έχουν χάσει το νόημά τους. Ζούμε
σε μια εποχή όπου όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά και όπου τίποτα δεν
είναι τόσο καταστρεπτικό, φριχτό ή ανόητο ώστε να μην μπορεί να συμβεί.
Εχοντας περπατήσει στο φεγγάρι, οι απόγονοι του Προμηθέα πίστεψαν σε μια
άνευ όρων και ορίων αυτονομία. Ακόμα και αν απειλούνται από την
εκδικητική μήνιν των θεών, οι άνθρωποι δεν φοβούνται πια την ύβριν».
Ωστόσο,
με τη «μικρή ιστορία» των πολιτικών τιμωριών στο μυαλό μας και μπροστά
σε μια επόμενη εκλογική αναμέτρηση, τι σκέψεις κάνετε; Πώς εξελίσσονται
οι κοινωνίες μας;
Πώς ένα 21χρονο κατώτερο μέλος εφεδρικής δύναμης φέρεται να κατόρθωσε να αποκτήσει πρόσβαση σε άκρως απόρρητα έγγραφα των ΗΠΑ;
Η πρόσβαση σε διαβαθμισμένες
πληροφορίες είναι στην πραγματικότητα πολύ πιο συνηθισμένη απ’ ό,τι
φαίνεται, σύμφωνα με ρεπορτάζ του BBC.
Ο Τζακ Τεϊσέιρα, ο οποίος εμφανίστηκε
στο δικαστήριο την Παρασκευή, απασχολείτο ως τεχνικός συστημάτων
μεταφορών στον κυβερνοχώρο, στην Εθνική Φρουρά της Αεροπορίας των ΗΠΑ.
Ο ιστότοπος της Πολεμικής Αεροπορίας
των ΗΠΑ περιγράφει τις ελάχιστες απαιτήσεις γι’ αυτή τη θέση εργασίας.
Αυτές, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνουν: απολυτήριο λυκείου, γνώση βασικών
ηλεκτρονικών και δικτυακών αρχών, κανονική χρωματική όραση, κατοχή
άδειας οδήγησης για χειρισμό κυβερνητικών μηχανοκίνητων οχημάτων,
εμπειρία στην εγκατάσταση υποδομής δικτύου φωνής, δεδομένων και βίντεο,
συμπλήρωση 7,5 εβδομάδων βασικής στρατιωτικής εκπαίδευσης. Οι υποψήφιοι
πρέπει να είναι μεταξύ 17 και 39 ετών.
«Θύμα» του συντηρητισμού που χαρακτηρίζει την πολιτεία Φλόριντα των ΗΠΑ
έπεσε μια εικονογραφημένη έκδοση του ημερολογίου της Αννας Φρανκ
Σάκης Ιωαννίδης
«Θύμα» του συντηρητισμού που χαρακτηρίζει την πολιτεία Φλόριντα των ΗΠΑ έπεσε μια εικονογραφημένη έκδοση του ημερολογίου της Αννας Φρανκ.
Λίγες ημέρες μετά τον σάλο που ξέσπασε διεθνώς από τον χαρακτηρισμό του
αγάλματος του Δαβίδ ως «πορνογραφικού» από γονείς μαθητών της περιοχής,
η βιβλιοθήκη ενός σχολείου στην παραθαλάσσια πόλη Vero Beach απέσυρε από τα ράφια της το βιβλίο «Anne Frank’s Diary: The Graphic Adaptation».
Εχουμε γράψει πολλάκις ότι στα μεγάλα θεσμικά ζητήματα –αυτά που δεν
απασχολούν πολύ τον κόσμο, αλλά αφορούν την ποιότητα της Δημοκρατίας– η
κυβέρνηση νομοθετεί στο γόνατο. Σημειώναμε, για παράδειγμα, ότι «με τον
νέο Ποινικό Κώδικα –που ο υπουργός Δικαιοσύνης συνέταξε στο γόνατο– οι
εμπρησμοί εξ αμελείας γίνονται κακούργημα. Θα δούμε δηλαδή 84χρονες να
σέρνονται σιδηροδέσμιες στα δικαστήρια (στα κακουργήματα ο νόμος
επιτάσσει χειροπέδες) για να καταδικαστούν σε… ισόβια κάθειρξη»
(3.10.2021).
Εγγραφα Πενταγώνου: «Koρυφή του παγόβουνου» η διαρροή – Πιθανώς προήλθε από πλατφόρμα gamers
Θα μπορούσε να είναι η πιο σοβαρή παραβίαση μυστικών πληροφοριών
τουλάχιστον από το 2013, όταν εκατοντάδες χιλιάδες έγγραφα, βίντεο και
εσωτερικά στοιχεία εμφανίστηκαν στον ιστότοπο του WikiLeaks.
Η πρόσφατη διαρροή περισσότερων από εκατό απόρρητων εγγράφων των ΗΠΑ
θα μπορούσε να είναι απλώς η «κορυφή του παγόβουνου» αναφέρει μια νέα
έκθεση την ώρα που εκτιμήσεις των ανθρώπων του χώρου της
κυβερνοασφάλειας εκτιμούν ότι πιθανώς ξεκίνησε από chatroom πλατφόρμας
gamers.
Η αποκάλυψη άκρως απόρρητου υλικού η οποία αποτελεί ήδη τη χειρότερη
παραβίαση της εθνικής ασφάλειας για την Ουάσινγκτον εδώ και πολλά
χρόνια, περιλαμβάνει πληροφορίες σχετικά με την έλλειψη πυρομαχικών της Ουκρανίας,
τις μεθόδους συλλογής πληροφοριών των ΗΠΑ που χρησιμοποιούνται κατά της
Ρωσίας και στοιχεία που υποδεικνύουν την κατασκοπεία των ΗΠΑ σε στενούς
συμμάχους όπως η Ουκρανία, η Νότια Κορέα και το Ισραήλ. Οι αναλυτές
εκτιμούν ότι η ζημία για τις ΗΠΑ θα μπορούσε να γίνει ακόμη πολύ
χειρότερη.
Τελευταία Ενημέρωση: 08 Απριλίου 2023, 10:02 Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ
Άγγελος Νικολάου
Παρασκηνιακές πιέσεις με στόχο να αυξηθούν οι
κλίνες και οι όροφοι για τέσσερις ξενοδοχειακές μονάδες στο Κάβο Γκρέκο
ασκούνται τις τελευταίες ημέρες. Σύμφωνα με πληροφορίες του «Φ»,
πραγματοποιήθηκαν ήδη οι πρώτες επαφές της Εκκλησίας, ως ιδιοκτήτριας
γης προτεινόμενων ξενοδοχειακών μονάδων, και αξιωματούχων του κράτους.
Ουσιαστικά, το αίτημα που υποβλήθηκε αφορά την αύξηση των κτιριακών
εγκαταστάσεων από τους πέντε στους οκτώ ορόφους, συμπεριλαμβανομένου και
του ισογείου. Σημειώνεται ότι το 2021 αποφασίστηκε η κατασκευή
ξενοδοχείων μέχρι τρεις ορόφους, το 2022 αποφασίστηκε η επέκταση σε
πέντε και τώρα τίθεται αίτημα για αύξηση στους οκτώ ορόφους.
Το τέλος της οικονομικής κρίσης και η χαλάρωση της πανδημίας
τροφοδοτούν ένα τσουνάμι οικοδομικής δραστηριότητας που σαρώνει τις
τελευταίες μονοκατοικίες σε συνοικίες και προάστια
Παλαιό
Φάληρο. Η σιωπηλή μοναξιά ενός ύστατου μάρτυρα μιας άλλης εποχής για το
Παλαιό Φάληρο και τις περισσότερες γειτονιές του Λεκανοπεδίου. Δύο
σύγχρονες πολυκατοικίες έχουν ήδη σηκωθεί και περικυκλώσει τη
μονοκατοικία της συμβολής των οδών Ναϊάδων και Παρθενώνος, από τις
ελάχιστες που έχουν απομείνει στην περιοχή. Φωτ. ΝΙΚΟΣ ΚΟΚΚΑΛΙΑΣ
Δημήτρης Ρηγόπουλος
«Τι να σου πω, παιδάκι μου, φαίνεται ότι ο κόσμος μισεί το χώμα». Η
κ. Ουρανία έχει πάρει θάρρος από την ανοιξιάτικη λιακάδα και σκουπίζει
την αυλή της σε μια από τις ελάχιστες μονοκατοικίες που έχουν απομείνει
στη γειτονιά της, την Aνω Νέα Σμύρνη. Τη ρωτάω πώς νιώθει που μέσα σε
ένα-δύο χρόνια ο μικρός της δρόμος έγινε αγνώριστος ύστερα από
διαδοχικές κατεδαφίσεις που σαρώνουν παλιά, προπολεμικά κυρίως, σπίτια
σε μια σειρά από συνοικίες και προάστια της Αθήνας. Μου λέει ότι αυτό
που ξεκίνησε μέσα στις καραντίνες, «να μην προλαβαίνεις να μετράς σπίτια
που πέφτουν για να σηκωθούν στο άψε-σβήσε πολυκατοικίες των επτά και
των οκτώ ορόφων», συγκρίνεται μόνο με τη δεκαετία του ’90, όταν «εδώ
“έγινε το σώσε” και χάσαμε εκατοντάδες σπίτια με μικρούς κήπους και
αυλές».
Τζόζεφ Νάι στην «Κ»: Να σκεφτούμε ποια Ρωσία θέλουμε μετά τον πόλεμο
Κυρώσεις και μακρινό τέλος της σύρραξης
Ουκρανός
πολυβολητής σε ελικόπτερο Mi-8 λίγο πριν από την απογείωση για μία
ακόμη αποστολή στο Χάρκοβο. Κανείς δεν κάνει πίσω. «Ο Πούτιν δεν έχει
αποδεχθεί την Ουκρανία ως νόμιμο κράτος, ενώ η Ουκρανία θέλει να
ανακτήσει τα εδάφη της, συμπεριλαμβανομένων και αυτών που έχασε το
2014». Φωτ. A.P./ Alex Babenko
Στα εγχειρίδια των διεθνών σχέσεων ο όρος της ισχύος ταξινομείται σε
τρεις μορφές, στη «σκληρή», στην «ήπια» και στην «έξυπνη». Ο διεθνής
όρος «έξυπνη ισχύς» αναφέρεται κυρίως στη χρήση ήπιων μέσων επιρροής,
όπως η διπλωματία, σε συνδυασμό με την επίδειξη «σκληρής» στρατιωτικής
δύναμης. Σήμερα, και ενώ οι συγκρούσεις στο εσωτερικό της Ουκρανίας
συνεχίζονται, το στρατηγικό δόγμα της «έξυπνης ισχύος» του πρώην
υφυπουργού Αμυνας των ΗΠΑ Τζόζεφ Νάι βρέθηκε ξανά στο προσκήνιο. Η «Κ»
συνομίλησε με τον βετεράνο πολιτικό, τον θεμελιωτή της ιδέας της
«έξυπνης ισχύος». Ο διακεκριμένος καθηγητής του Χάρβαρντ, με μακρά
θητεία στην αμερικανική πολιτική σκηνή ως υφυπουργός Aμυνας επί Κλίντον
(1994-1995), καθώς και επικεφαλής στην Εθνική Επιτροπή Πληροφοριών
(1993-1994), απαντά για την πιθανή έκβαση του πολέμου με μια
αποδυναμωμένη Ρωσία, αλλά και τον κεντρικό ρόλο που μπορεί να
διαδραματίσει η Ελλάδα.
Η κληρονομιά του Πικάσο – Ανατρεπτικός, ασύγκριτος, καθοριστικός
Πενήντα χρόνια μετά τον θάνατό του, εννέα εικαστικοί, επιμελητές και ιστορικοί τέχνης μιλούν στην «Κ» για τον Πάμπλο Πικάσο
Πώς
είναι να βλέπει κανείς για πρώτη φορά έναν πίνακα του Πάμπλο Πικάσο; Τι
θέση έχει το έργο του στο προσωπικό πάνθεον ενός σύγχρονου εικαστικού ή
ιστορικού της τέχνης; Μιλούν στην «Κ» ο Γιώργος Ρόρρης, η Μαρία
Τσαντσάνογλου, ο Γιάννης Ψυχοπαίδης, ο Ντένης Ζαχαρόπουλος, ο Αντώνης
Κωτίδης, η Ηώ Αγγελή, ο Χριστόφορος Μαρίνος, ο Μανώλης Χάρος και η
Αφροδίτη Λίτη με αφορμή τη συμπλήρωση 50 ετών από τον θάνατό του. (A.P.
Photo)
Μισός αιώνας συμπληρώθηκε χθες Σάββατο από τον θάνατο του Πάμπλο Πικάσο
σε ηλικία 91 ετών και μέχρι στιγμής ίσως κανένας άλλος δημιουργός δεν
έχει φθάσει να ταυτίσει σε τέτοιο βαθμό το όνομά του με την τέχνη του:
ακόμη και ένα παιδί αν ρωτήσει κάποιος ποιον μεγάλο ζωγράφο γνωρίζει,
τότε εκείνο πιθανότατα δεν θα σκεφθεί κάποιον άλλον.
