ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΕΠΑΦΗ

Το ιστολόγιο Πενταλιά πήρε το όνομα
από το όμορφο και ομώνυμο χωριό της Κύπρου.
Για την επικοινωνία μαζί μας
είναι στη διάθεσή σας το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο:
pentalia74@gmail.com

dimanche 28 juillet 2019

Συρόμαστε σε Πενταμερή με τουρκικές προδιαγραφές



 
                                              
         




Του Στέφανου Κωνσταντινίδη*

Συρόμαστε σε νέα Πενταμερή με τους όρους της Άγκυρας! Συρόμαστε σε Πενταμερή κάτω από τον πανικό και τα φοβικά σύνδρομα που μας κατατρύχουν μονίμως. Κάποτε αρνούμασταν την Πενταμερή και ζητούσαμε διεθνή διάσκεψη. Σε αυτό πρωτοστατούσε το ΑΚΕΛ, σήμερα  όμως πρωτοστάτης της Πενταμερούς μαζί με το ΔΗΣΥ και τον Αναστασιάδη. Απορρίπταμε την Πενταμερή γιατί αυτό σήμαινε διάσκεψη των εγγυητριών δυνάμεων με τις δύο κοινότητες και απουσία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Σήμερα φτάσαμε να δεχόμαστε, επί της ουσίας, με την Πενταμερή την τουρκική θέση περί «εκλιπούσας» Κυπριακής Δημοκρατίας! Ετοιμαζόμαστε να συρθούμε σε Πενταμερή με τα τουρκικά γεωτρύπανα στην κυπριακή ΑΟΖ. Κι ακόμη χειρότερο, έμμεσα αποδεχόμαστε την απαίτηση της Άγκυρας να μπει και το φυσικό αέριο στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

Ήδη στις 9 Αυγούστου ο Πρόεδρος Αναστασιάδης θα συναντηθεί με τον Ακιντζί χωρίς όρους και με τον εγκάθετο της Άγκυρας να επιμένει ότι στη συνάντηση αυτή θα θέσει προς συζήτηση το θέμα του φυσικού αερίου. Η δε συνάντηση θα γίνει βεβαίως ενώ η Τουρκία θα συνεχίζει τις γεωτρήσεις της στην κυπριακή ΑΟΖ. Και το ίδιο προβλέπεται ότι θα γίνει και με την άτυπη Πενταμερή. Ασφαλώς οι Ευρωπαίοι θα γελούν σε βάρος μας με αυτή την συμπεριφορά όταν τους ζητούμε κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας. Ποιες κυρώσεις να επιβάλουν και γιατί να τις επιβάλουν από τη στιγμή που εμείς συνομιλούμε  με την άλλη πλευρά και ανεχόμαστε τον τουρκικό εκβιασμό και συνάμα βιασμό; Θα μας πούνε, αφού συνομιλείτε βρέστε τα.
Την ίδια ώρα οι Τούρκοι μπαίνουν στο Βαρώσι για καταγραφή λέει των περιουσιών! Να διαπιστώσουν τι ανήκει στο ΕΒΚΑΦ και ότι μείνει να καλέσουν τους ιδιοκτήτες τους  να επιστρέψουν υπό τουρκική διοίκηση ή να δεχτούν να πάρουν αποζημιώσεις  και να αδειάζουν τη γωνιά! Κάπως έτσι θα συνεχιστεί η τουρκοποίηση ενώ ο Αναστασιάδης θα συνομιλεί με τον εγκάθετο της Άγκυρας. Να λύσει τί;  Οι συνομιλίες απλώς καταγράφουν και επισημοποιούν τις ελληνικές υποχωρήσεις και τα τετελεσμένα των τουρκικών ενεργειών.
Στο μεταξύ το Συμβούλιο Ασφαλείας υιοθέτησε το ψήφισμα για την παράταση της θητείας της Ειρηνευτικής Δύναμης στην Κύπρο. Ένα ψήφισμα που πάντα ετοιμάζει η Βρετανία, με το δικαίωμα της Μητρόπολης που έχει πάντα λόγο για την αποικία της… Και με τη δική μας ανοχή φυσικά. Ένα ψήφισμα που όπως τον Πύργο της Πίζας γέρνει πάντα προς τη μια πλευρά, την τουρκική! Αυτή τη φορά κάνει λόγο και « για τη δημιουργία μηχανισμού άμεσων επαφών σε στρατιωτικό επίπεδο» και «για εγκαθίδρυση μηχανισμών και την ενίσχυση υφιστάμενων πρωτοβουλιών όπου είναι απαραίτητο, για την αποτελεσματική ελάφρυνση των εντάσεων, την αύξηση των κοινών προσπαθειών σε ποινικές υποθέσεις και για τη βοήθεια στην αντιμετώπιση των ζητημάτων που αφορούν όλο το νησί και επηρεάζουν όλους τους Κυπρίους». Για όσους μπορούν να διαβάζουν λίγο πίσω από τις γραμμές αυτό σημαίνει, με βρετανική πρωτοβουλία και σφραγίδα, εδραίωση των κατοχικών δεδομένων και αναγνώριση επί του εδάφους δύο κρατών.
Οι τουρκικές ενέργειες δεν αποβλέπουν σε καμιά λύση του Κυπριακού αλλά εντάσσονται στην τουρκική στρατηγική που αυτή τη στιγμή  στοχεύει δύο πράγματα: Την περαιτέρω εδραίωση των κατοχικών δεδομένων και την υφαρπαγή του κυπριακού φυσικού αερίου.. Γι΄αυτό και η πρόταση της Άγκυρας μέσω Ακιντζί πως θα πρέπει να συμφωνηθεί συνδιαχείριση των υδρογονανθράκων αμέσως και ανεξαρτήτως της πορείας του Κυπριακού, ανεξαρτήτως αν θα προκύψει ή όχι λύση. Αυτή είναι η επιδίωξη της Άγκυρας αλλά και της εγκάθετης τουρκοκυπριακής ηγεσίας. Ο Μπαρίς Μπουρτζιού μάλιστα, εκπρόσωπος του Ακιντζί, είπε ότι μέχρι την επίτευξη μιας συνολικής λύσης δεν τίθεται θέμα η «ε/κ διοίκηση της νότιας Κύπρου» να έχει μονομερώς τη διαχείριση του φυσικού πλούτου γύρω από το νησί «στον οποίο έχουμε κι εμείς δικαιώματα». Επεκτείνουν δηλαδή τις απαιτήσεις τους και πέρα από το φυσικό αέριο και διεκδικούν μερίδιο σε όλο το φυσικό πλούτο γύρω από το νησί «στον οποίο έχουν λέει  δικαιώματα». Αυτοί έχουν δικαιώματα παντού, αλλά μόλις τα αλιευτικά ελληνικά πλοιάρια προσεγγίσουν τις κατεχόμενες θαλάσσιες ζώνες, μέσα σε διεθνή ύδατα, συλλαμβάνονται από τον κατακτητή. Με άλλα λόγια απόλυτος τουρκικός έλεγχος των κατεχομένων και συνιδιοκτησία τώρα και των ελεύθερων περιοχών!
Εμείς να επιμένουμε σε διζωνική φυλετική ομοσπονδία, που δεν θα είναι ομοσπονδία αλλά συνομοσπονδία δύο κρατών. Ο δε συνομοσπονδιακός μανδύας θα επιτρέπει τον τουρκικό έλεγχο επί όλης της Κύπρου. Αυτό κάποιοι το λένε και επανένωση!
Κάτω από αυτές τις συνθήκες συρόμαστε σε Πενταμερή. Την οποία βεβαίως θερμά υποστηρίζει η Άγκυρα σύμφωνα με τις δηλώσεις Τσαβούσογλου. Και γιατί όχι; Αφού οι τουρκικές επιδρομικές ενέργειες ουδόλως θα επηρεαστούν από τις συνομιλίες και ανενόχλητη η Άγκυρα θα τις συνεχίσει. Συνομιλίες λοιπόν χωρίς όρους από μέρους μας, κάτω από τις τουρκικές απειλές και εκφοβισμούς!  Κατά την ευαγγελική ρήση «ιδού αναβαίνομεν εις Ιεροσόλυμα» για να παραδοθούμε σε άνομους ληστές!
Χρειαζόμαστε μια διαφορετική πορεία από αυτή που ακολουθούμε εδώ και 45 χρόνια και όχι μόνο δεν απέδωσε αλλά μας οδηγεί και σε επικίνδυνα μονοπάτια. Αλλά αυτό δεν είναι υπόθεση ενός ατόμου ή ενός άρθρου. Είναι υπόθεση των πολιτικών δυνάμεων και της ίδιας της κοινωνίας να χαράξουν αυτή τη νέα στρατηγική πλεύσης. Ως τότε, τουλάχιστον αντιστεκόμαστε στα χειρότερα και υπερασπιζόμαστε το κράτος μας, την Κυπριακή Δημοκρατία, για να μη καταντήσουμε κοινότητα, να μη έχουμε την τύχη των Παλαιστινίων.
Και για να μη με ρωτούν κάποιοι τι προτείνω, ασφαλώς υπάρχει και ο άλλος δρόμος εκτός από αυτόν της εθελούσιας παράδοσης. Αυτός της αξιοπρέπειας και της Αντίστασης! Αυτός μιας διαφορετικής στρατηγικής από αυτήν της παράδοσης. Τον οποίο δεν είναι δυνατό να  συνοψίσει ένα άρθρο ή ένα άτομο πέρα από τη συμβολή του σε αυτό που πρέπει να είναι μια συλλογική προσπάθεια. Ο στόχος πάντως θα πρέπει να είναι η απεξάρτηση από την Τουρκία και η δημιουργία ενός κανονικού κράτους με δημοκρατικά θεμέλια για όλους τους πολίτες του.

*Πανεπιστημιακός, διευθυντής του Κέντρου Ελληνικών Ερευνών Καναδά-ΚΕΕΚ και μέχρι πρόσφατα  επιστημονικός συνεργάτης του ΕΔΙΑΜΜΕ στο Πανεπιστήμιο Κρήτης.


                                                ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ
         
Συρόμαστε σε Πενταμερή με τουρκικές προδιαγραφές
Του Στέφανου Κωνσταντινίδη*
Συρόμαστε σε νέα Πενταμερή με τους όρους της Άγκυρας! Συρόμαστε σε Πενταμερή κάτω από τον πανικό και τα φοβικά σύνδρομα που μας κατατρύχουν μονίμως. Κάποτε αρνούμασταν την Πενταμερή και ζητούσαμε διεθνή διάσκεψη. Σε αυτό πρωτοστατούσε το ΑΚΕΛ, σήμερα  όμως πρωτοστάτης της Πενταμερούς μαζί με το ΔΗΣΥ και τον Αναστασιάδη. Απορρίπταμε την Πενταμερή γιατί αυτό σήμαινε διάσκεψη των εγγυητριών δυνάμεων με τις δύο κοινότητες και απουσία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Σήμερα φτάσαμε να δεχόμαστε, επί της ουσίας, με την Πενταμερή την τουρκική θέση περί «εκλιπούσας» Κυπριακής Δημοκρατίας! Ετοιμαζόμαστε να συρθούμε σε Πενταμερή με τα τουρκικά γεωτρύπανα στην κυπριακή ΑΟΖ. Κι ακόμη χειρότερο, έμμεσα αποδεχόμαστε την απαίτηση της Άγκυρας να μπει και το φυσικό αέριο στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Ήδη στις 9 Αυγούστου ο Πρόεδρος Αναστασιάδης θα συναντηθεί με τον Ακιντζί χωρίς όρους και με τον εγκάθετο της Άγκυρας να επιμένει ότι στη συνάντηση αυτή θα θέσει προς συζήτηση το θέμα του φυσικού αερίου. Η δε συνάντηση θα γίνει βεβαίως ενώ η Τουρκία θα συνεχίζει τις γεωτρήσεις της στην κυπριακή ΑΟΖ. Και το ίδιο προβλέπεται ότι θα γίνει και με την άτυπη Πενταμερή. Ασφαλώς οι Ευρωπαίοι θα γελούν σε βάρος μας με αυτή την συμπεριφορά όταν τους ζητούμε κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας. Ποιες κυρώσεις να επιβάλουν και γιατί να τις επιβάλουν από τη στιγμή που εμείς συνομιλούμε  με την άλλη πλευρά και ανεχόμαστε τον τουρκικό εκβιασμό και συνάμα βιασμό; Θα μας πούνε, αφού συνομιλείτε βρέστε τα.
Την ίδια ώρα οι Τούρκοι μπαίνουν στο Βαρώσι για καταγραφή λέει των περιουσιών! Να διαπιστώσουν τι ανήκει στο ΕΒΚΑΦ και ότι μείνει να καλέσουν τους ιδιοκτήτες τους  να επιστρέψουν υπό τουρκική διοίκηση ή να δεχτούν να πάρουν αποζημιώσεις  και να αδειάζουν τη γωνιά! Κάπως έτσι θα συνεχιστεί η τουρκοποίηση ενώ ο Αναστασιάδης θα συνομιλεί με τον εγκάθετο της Άγκυρας. Να λύσει τί;  Οι συνομιλίες απλώς καταγράφουν και επισημοποιούν τις ελληνικές υποχωρήσεις και τα τετελεσμένα των τουρκικών ενεργειών.
Στο μεταξύ το Συμβούλιο Ασφαλείας υιοθέτησε το ψήφισμα για την παράταση της θητείας της Ειρηνευτικής Δύναμης στην Κύπρο. Ένα ψήφισμα που πάντα ετοιμάζει η Βρετανία, με το δικαίωμα της Μητρόπολης που έχει πάντα λόγο για την αποικία της… Και με τη δική μας ανοχή φυσικά. Ένα ψήφισμα που όπως τον Πύργο της Πίζας γέρνει πάντα προς τη μια πλευρά, την τουρκική! Αυτή τη φορά κάνει λόγο και « για τη δημιουργία μηχανισμού άμεσων επαφών σε στρατιωτικό επίπεδο» και «για εγκαθίδρυση μηχανισμών και την ενίσχυση υφιστάμενων πρωτοβουλιών όπου είναι απαραίτητο, για την αποτελεσματική ελάφρυνση των εντάσεων, την αύξηση των κοινών προσπαθειών σε ποινικές υποθέσεις και για τη βοήθεια στην αντιμετώπιση των ζητημάτων που αφορούν όλο το νησί και επηρεάζουν όλους τους Κυπρίους». Για όσους μπορούν να διαβάζουν λίγο πίσω από τις γραμμές αυτό σημαίνει, με βρετανική πρωτοβουλία και σφραγίδα, εδραίωση των κατοχικών δεδομένων και αναγνώριση επί του εδάφους δύο κρατών.
Οι τουρκικές ενέργειες δεν αποβλέπουν σε καμιά λύση του Κυπριακού αλλά εντάσσονται στην τουρκική στρατηγική που αυτή τη στιγμή  στοχεύει δύο πράγματα: Την περαιτέρω εδραίωση των κατοχικών δεδομένων και την υφαρπαγή του κυπριακού φυσικού αερίου.. Γι΄αυτό και η πρόταση της Άγκυρας μέσω Ακιντζί πως θα πρέπει να συμφωνηθεί συνδιαχείριση των υδρογονανθράκων αμέσως και ανεξαρτήτως της πορείας του Κυπριακού, ανεξαρτήτως αν θα προκύψει ή όχι λύση. Αυτή είναι η επιδίωξη της Άγκυρας αλλά και της εγκάθετης τουρκοκυπριακής ηγεσίας. Ο Μπαρίς Μπουρτζιού μάλιστα, εκπρόσωπος του Ακιντζί, είπε ότι μέχρι την επίτευξη μιας συνολικής λύσης δεν τίθεται θέμα η «ε/κ διοίκηση της νότιας Κύπρου» να έχει μονομερώς τη διαχείριση του φυσικού πλούτου γύρω από το νησί «στον οποίο έχουμε κι εμείς δικαιώματα». Επεκτείνουν δηλαδή τις απαιτήσεις τους και πέρα από το φυσικό αέριο και διεκδικούν μερίδιο σε όλο το φυσικό πλούτο γύρω από το νησί «στον οποίο έχουν λέει  δικαιώματα». Αυτοί έχουν δικαιώματα παντού, αλλά μόλις τα αλιευτικά ελληνικά πλοιάρια προσεγγίσουν τις κατεχόμενες θαλάσσιες ζώνες, μέσα σε διεθνή ύδατα, συλλαμβάνονται από τον κατακτητή. Με άλλα λόγια απόλυτος τουρκικός έλεγχος των κατεχομένων και συνιδιοκτησία τώρα και των ελεύθερων περιοχών!
Εμείς να επιμένουμε σε διζωνική φυλετική ομοσπονδία, που δεν θα είναι ομοσπονδία αλλά συνομοσπονδία δύο κρατών. Ο δε συνομοσπονδιακός μανδύας θα επιτρέπει τον τουρκικό έλεγχο επί όλης της Κύπρου. Αυτό κάποιοι το λένε και επανένωση!
Κάτω από αυτές τις συνθήκες συρόμαστε σε Πενταμερή. Την οποία βεβαίως θερμά υποστηρίζει η Άγκυρα σύμφωνα με τις δηλώσεις Τσαβούσογλου. Και γιατί όχι; Αφού οι τουρκικές επιδρομικές ενέργειες ουδόλως θα επηρεαστούν από τις συνομιλίες και ανενόχλητη η Άγκυρα θα τις συνεχίσει. Συνομιλίες λοιπόν χωρίς όρους από μέρους μας, κάτω από τις τουρκικές απειλές και εκφοβισμούς!  Κατά την ευαγγελική ρήση «ιδού αναβαίνομεν εις Ιεροσόλυμα» για να παραδοθούμε σε άνομους ληστές!
Χρειαζόμαστε μια διαφορετική πορεία από αυτή που ακολουθούμε εδώ και 45 χρόνια και όχι μόνο δεν απέδωσε αλλά μας οδηγεί και σε επικίνδυνα μονοπάτια. Αλλά αυτό δεν είναι υπόθεση ενός ατόμου ή ενός άρθρου. Είναι υπόθεση των πολιτικών δυνάμεων και της ίδιας της κοινωνίας να χαράξουν αυτή τη νέα στρατηγική πλεύσης. Ως τότε, τουλάχιστον αντιστεκόμαστε στα χειρότερα και υπερασπιζόμαστε το κράτος μας, την Κυπριακή Δημοκρατία, για να μη καταντήσουμε κοινότητα, να μη έχουμε την τύχη των Παλαιστινίων.
Και για να μη με ρωτούν κάποιοι τι προτείνω, ασφαλώς υπάρχει και ο άλλος δρόμος εκτός από αυτόν της εθελούσιας παράδοσης. Αυτός της αξιοπρέπειας και της Αντίστασης! Αυτός μιας διαφορετικής στρατηγικής από αυτήν της παράδοσης. Τον οποίο δεν είναι δυνατό να  συνοψίσει ένα άρθρο ή ένα άτομο πέρα από τη συμβολή του σε αυτό που πρέπει να είναι μια συλλογική προσπάθεια. Ο στόχος πάντως θα πρέπει να είναι η απεξάρτηση από την Τουρκία και η δημιουργία ενός κανονικού κράτους με δημοκρατικά θεμέλια για όλους τους πολίτες του.

*Πανεπιστημιακός, διευθυντής του Κέντρου Ελληνικών Ερευνών Καναδά-ΚΕΕΚ και μέχρι πρόσφατα  επιστημονικός συνεργάτης του ΕΔΙΑΜΜΕ στο Πανεπιστήμιο Κρήτης.

Aucun commentaire:

Enregistrer un commentaire