Στέφανος Κωνσταντινίδης*
Έγραφα την περασμένη Κυριακή ότι η
τουρκική επιθετική πολιτική απέναντι στην Ελλάδα, αλλά και την Κύπρο,
κλιμακώνεται επικίνδυνα τον τελευταίο καιρό. Κι αυτό παρά τις εσωτερικές
δυσκολίες που αντιμετωπίζει το καθεστώς Ερντογάν, ειδικά στο χώρο της
οικονομίας. Επανέρχομαι και σήμερα στα Ελληνοτουρκικά γιατί οι
τελευταίες εξελίξεις στη Λιβύη δημιουργούν μια ακόμη πιο επικίνδυνη
κατάσταση για την Ελλάδα και την Κύπρο. Στη Λιβύη, η Τουρκία πέτυχε μια
σειρά από τακτικές νίκες απωθώντας τις δυνάμεις του Χαφτάρ εκτός της
περιφέρειας της Τρίπολης. Το δε σημαντικότερο ίσως, κατέλαβε την
αεροπορική βάση Αλ Γουατίγια, την οποία θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει
για τη στάθμευση τουρκικών μαχητικών αεροπλάνων. Το ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ, η
Βρετανία και η Γερμανία, ακόμη και η Ιταλία, φαίνεται να στηρίζουν την
Άγκυρα στις επιχειρήσεις που διεξάγει στη Λιβύη. Διαφορετικά δεν
εξηγείται η μη τήρηση του εμπάργκο που είχε αποφασιστεί από τη διάσκεψη
του Βερολίνου και που επέτρεψε στην Τουρκία να μεταφέρει τεράστιες
ποσότητες στρατιωτικού υλικού και μάχιμων μονάδων στη Λιβύη. Άλλωστε το
ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ, η Βρετανία και η Γερμανία, θεωρούν την τουρκική δράση στη
Λιβύη ως ανάχωμα στη ρωσική εκεί παρουσία.