Ιδού πως μας βλέπουν οι ξένοι, ακόμη και στις Βρυξέλλες! Ουσιαστικά μας τοποθετούν στην ίδια μοίρα με την Τουρκία την οποία αθωώνουν!

 

ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΑ

Η προσφυγή στη Χάγη μπορεί να μην αρκεί για να υπάρξει λύση

Ο κ. Λι επισημαίνει ότι η γερμανική προεδρία επιδεικνύει ισχυρή βούληση για εκτόνωση των εντάσεων και αναζήτηση πεδίων θετικής συνεργασίας.

 

Γιάννης Παλαιολόγος

Ενότητα μέχρι νεωτέρας: αυτό προέκυψε από την τελευταία Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε. σχετικά με την Τουρκία, σύμφωνα με τον Μάικλ Λι. Ο καθηγητής Λι, που διευθύνει το πρόγραμμα ευρωπαϊκής δημόσιας πολιτικής του School for Advanced International Studies (Πανεπιστήμιο Johns Hopkins) στη Μπολόνια και είναι senior fellow του ινστιτούτου Bruegel, μίλησε στην «Κ» για τις προοπτικές μετάβασης από την αποκλιμάκωση στην επίλυση των χρονιζόντων θεμάτων που ταλανίζουν την Ανατολική Μεσόγειο.
«Ηταν ένα μήνυμα ενότητας, που χρειάστηκε πολλές ώρες διαπραγματεύσεων για να επιτευχθεί», σχολιάζει ο καθηγητής Λι σχετικά με τη Σύνοδο. «Η προσέγγιση της Αγκελα Μέρκελ, καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας της, όποιο κι αν είναι το ζήτημα –η Ρωσία, το ευρώ κ.ο.κ.–, είναι η άμβλυνση των συγκρούσεων. Την ίδια προσέγγιση βλέπουμε και τώρα με την Ανατολική Μεσόγειο – την ισχυρή βούληση της γερμανικής προεδρίας για εκτόνωση των εντάσεων και αναζήτηση πεδίων θετικής συνεργασίας».

Σε σταυροδρόμι

 

Στέφανος Κωνσταντινίδης*

 

Τα ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό βρίσκονται σε μια φάση που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί οριακή. Βρισκόμαστε σε σταυροδρόμι. Οι προκλήσεις είναι μεγάλες και οι απειλές ασύμμετρες. Ελλάδα και Κύπρος περνούν από κρίση σε κρίση. Και με πολιτικές ηγεσίες που είναι αμφίβολο αν συνειδητοποιούν τους κινδύνους που διατρέχουν οι δύο χώρες. Τουλάχιστον, η διαχείρισή τους είναι ελλειμματική και προβληματική. Το βλέπουμε στην Ελλάδα με τις παλινδρομήσεις της κυβέρνησης Μητσοτάκη που δημιουργούν σύγχυση τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό της ακροατήριο. Διπλή γλώσσα επικοινωνιακής κατανάλωσης για το εσωτερικό ακροατήριο και συνεχών υποχωρήσεων στο εξωτερικό με το ΝΑΤΟ, τη Γερμανία και τις ΗΠΑ να υπαγορεύουν τους ελληνικούς χειρισμούς και να ποδηγετούν την ελληνική εξωτερική πολιτική. Το βλέπουμε και στη Λευκωσία όπου όλα έχουν σχεδόν αφεθεί στον αυτόματο πιλότο και τις υποδείξεις «φίλων» και «στρατηγικών εταίρων». Με διπλή επίσης γλώσσα, μια και το εσωτερικό ακροατήριο μπορεί να καταναλώνει για κάμποσο καιρό θρίλερ για βέτο κι όταν έρθει η ώρα για το δια ταύτα, ισχύει ο καβαφικός στίχος -με το ευρύτερο νόημα του φυσικά- «αλλ’ όταν έλθ’ η νύχτα με τες δικές της συμβουλές, με τους συμβιβασμούς της, και με τες υποσχέσεις της», στις Βρυξέλλες υποκλινόμαστε στη Μέρκελ.

Ο διευθυντής του Ρωσικού Συμβουλίου Διεθνών Υποθέσεων Α. Κορτούνοφ στην «Κ»: Η Τουρκία απομονώνεται στην περιοχή

 

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

«Αν μπορούσα να δώσω μια συμβουλή στον πρόεδρο Ερντογάν, θα του έλεγα: “Μην το κάνεις, δεν είναι ένα παιχνίδι που μπορείς να κερδίσεις”», λέει ο Αντρέι Κορτούνοφ.

 

Πέτρος Παπακωνσταντίνου

Οι πρακτικές της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο την οδηγούν σε απομόνωση από τους γείτονές της και βρίσκουν αντίθετη τη Ρωσία, τονίζει ο Αντρέι Κορτούνοφ, γενικός διευθυντής του Ρωσικού Συμβουλίου Διεθνών Υποθέσεων (RIAC), του πιο έγκυρου ρωσικού think tank σε θέματα διεθνούς πολιτικής, το οποίο συνδέεται με το υπουργείο Εξωτερικών. Στην τηλεφωνική συνέντευξη που μας παραχώρησε, ο κ. Κορτούνοφ αποδοκιμάζει τη συμφωνία Ερντογάν – Σαράζ για τη χάραξη ΑΟΖ και το άνοιγμα του παραλιακού μετώπου των Βαρωσίων, ενώ προειδοποιεί ότι τυχόν άμεση στρατιωτική ανάμειξη της Τουρκίας στην κρίση του Ναγκόρνο-Καραμπάχ αποτελεί κόκκινη γραμμή για τη Μόσχα.

 

ΑΠΟΨΗ

Η παρασκηνιακή δράση του τουρκικού λόμπι στις ΗΠΑ

Φωτ. REUTERS

ΝΙΚΟΛΑΣ ΚΑΤΣΙΜΠΡΑΣ*

Εν μέσω κρίσης με την Τουρκία, είναι σημαντικό να εκθέσουμε πτυχές ενός πολέμου πληροφοριών και επιρροής που λαμβάνει χώρα χιλιάδες μίλια μακριά από την πατρίδα. Συγκεκριμένα, στην Ουάσιγκτον. Αυτό είναι σημαντικό, διότι έχουμε υποχρέωση να γνωρίζουμε τον αντίπαλό μας, καθώς η Τουρκία έχει αρχίσει να εκμεταλλεύεται τον δημόσιο διάλογο στην Ελλάδα για να προωθήσει τις θέσεις της στις ΗΠΑ.
 
Πολλές φορές χρησιμοποιούμε όρους όπως το «τουρκικό λόμπι», χωρίς να έχουμε πλήρη αντίληψη του εύρους παικτών και τακτικών που εμπλέκονται σε αυτόν τον πόλεμο επιρροής. Τι περιλαμβάνει γενικά αυτός ο πόλεμος; Κράτη που ανταγωνίζονται για να αναπτύξουν σχέσεις με μέλη του Κογκρέσου και πρώην αξιωματούχους που θα επανέλθουν στην εξουσία. Ειδικούς και δεξαμενές σκέψης που προσπαθούν να προωθήσουν τα συμφέροντα που εξυπηρετούν. Δημοσιογράφους που μεταχειρίζονται με μαεστρία δεδομένα και γεγονότα για να βοηθήσουν την όποια ατζέντα υπηρετούν. Και κάπου εκεί, σε μια γωνιά αυτής της μακιαβελικής πόλης, βρισκόμασταν μέχρι πρότινος εμείς, απλοί παρατηρητές πραγμάτων που δεν αντιλαμβανόμασταν πλήρως και με άγνοια της πολυπλοκότητας αυτού του κόσμου.
 
Ευτυχώς, τόσο σε κρατικό επίπεδο όσο και σε ιδιωτικό, γίνονται πλέον πρωτοφανείς για τα ελληνικά δεδομένα προσπάθειες, ώστε να είμαστε στρατηγικοί συμμετέχοντες και όχι απλοί παρατηρητές. Αυτή τη στιγμή δίνεται ένας αγώνας για να συμπληρώσουμε κενά που αφήσαμε για δεκαετίες, ενώ ο γείτονάς μας καλλιεργούσε ένα δίκτυο καλοθελητών που παριστάνουν τους αντικειμενικούς 
υποστηρικτές του.

Αυτό το τουρκικό δίκτυο επιρροής περιλαμβάνει περίπου τους εξής παίκτες:
 
1. Επαγγελματίες λομπίστες

Είναι κυρίως δικηγορικά γραφεία, πρώην αξιωματούχοι και διάφοροι κομματικοί παρατρεχάμενοι οι οποίοι συνεργάζονται με την πρεσβεία ή κάποιον άλλον επίσημο τουρκικό φορέα. Πάνω-κάτω, η δράση τους είναι γνωστή, καθώς είναι υποχρεωμένοι να την αναφέρουν λεπτομερώς στο υπουργείο Δικαιοσύνης και καταχωρίζεται σε δημόσια βάση δεδομένων. Ομως, παρ’ όλα τα χρήματα που ξοδεύει η Τουρκία, οι επίσημοι λομπίστες της δεν επικεντρώνονται ιδιαιτέρως σε θέματα σχετικά με την Ελλάδα και η εμπειρία έχει δείξει ότι έχουν αποδειχθεί αναποτελεσματικοί. Το πραγματικό έργο γίνεται παρασκηνιακά από τους υπόλοιπους παράγοντες του ευρύτερου τουρκικού λόμπι. 

2. Συγκεκριμένες αμερικανικές δεξαμενές σκέψης (Δ.Σ.)

Πρόκειται για ειδικούς που δρουν ως μετριοπαθείς καλοθελητές, οι οποίοι πρεσβεύουν με περισπούδαστη ανωτερότητα τις αρχές της καλής γειτονίας και ειρήνης στην περιοχή. Αυτοί ξεπλένουν έντεχνα την επιθετικότητα της Τουρκίας και προωθούν ένα δόγμα ανεκτικότητας της παραβατικότητάς της. Το ενδιαφέρον είναι ότι τα ίδια άτομα δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους σε ό,τι αφορά την παρόμοια παραβατικότητα αντιπάλων της Αμερικής, όπως η Ρωσία, η Κίνα ή το Ιράν.

Πολλές Δ.Σ. και ειδικοί έχουν παρωχημένες αντιλήψεις για το τι εστί Τουρκία σήμερα, ενώ άλλοι έχουν καθαρά οικονομικά συμφέροντα, διότι η Τουρκία χρηματοδοτεί παραρτήματα τέτοιων Δ.Σ. στο έδαφός της και δίνει χορηγίες, ταξίδια και άλλες παροχές.

Πολλές φορές η χρηματοδότηση είναι αδιαφανής ή γίνεται μέσω εταιρειών και επιχειρηματιών που υποτίθεται ότι δρουν ως ιδιώτες, ενώ στην πραγματικότητα είναι ενδιάμεσοι του Ερντογάν. Επίσης, κάποιοι ειδικοί κάνουν καριέρα με τις πληροφορίες και την έκθεση που λαμβάνουν από τη σχέση τους με την τουρκική πρεσβεία.

Είναι αξιοσημείωτο ότι η ελληνική ομογένεια έχει αρχίσει να είναι πολύ δραστήρια σε αυτόν τον τομέα. Για παράδειγμα, πολλά πρόσφατα άρθρα θετικά για την Ελλάδα από Αμερικανούς ειδικούς ήταν αποτέλεσμα μεθοδικής δουλειάς ατόμων όπως ο κ. Εντι Ζεμενίδης, ο οποίος έχει καταφέρει να έχει άμεση πρόσβαση στο βαθύτερο κατεστημένο της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ.

3. Ατομα επιρροής με μη διαφανείς οικονομικές σχέσεις με την ΤουρκίαΑυτό είναι δύσκολο να εντοπιστεί και να στοιχειοθετηθεί, καθώς επιφανείς Αμερικανοί, πρώην αξιωματούχοι, συνηθίζουν να δουλεύουν σε επενδυτικές ή συμβουλευτικές εταιρείες με ιδιωτικά συμφέροντα στην Τουρκία. Οι αξιωματούχοι αυτοί δεν αποκαλύπτουν φυσικά την κρυφή τους ατζέντα όταν εκφράζουν δημόσια γνώμη υπέρ της Τουρκίας. 

 

4. Τουρκοαμερικανούς χρηματοδότες πολιτικών κομμάτων και υποψηφίωνΟι πολιτικές δωρεές στις ΗΠΑ είναι καταχωρισμένες σε δημόσια βάση δεδομένων. Ενας γρήγορος υπολογισμός δείχνει ότι οι δωρεές Τουρκοαμερικανών χρηματοδοτών ξεπερνούν τα 5 εκατομμύρια δολάρια την τελευταία δεκαετία. Το πραγματικό ποσό πρέπει να είναι πολύ μεγαλύτερο. 

 

5. Διάφορους μη κερδοσκοπικούς αμερικανοτουρκικούς οργανισμούς 

 

Πρόκειται για οργανισμούς που έχουν άμεση επαφή και συχνά οικονομική εξάρτηση από τη μαμά Τουρκία. Οι συγκεκριμένοι οργανισμοί είναι πολύ δραστήριοι και έχουν πρόσφατα ξεκινήσει προσπάθειες να προσεγγίσουν Ελληνες ειδικούς, οι οποίοι, ίσως με το δέλεαρ της έκθεσης και λόγω του ότι δεν είναι υποψιασμένοι, δυστυχώς εργαλειοποιούνται για την προώθηση τουρκικών θέσεων.

 

Οι ίδιοι οργανισμοί εμπλέκονται στον εξής μηχανισμό προπαγάνδας της Τουρκίας, τον οποίο πρέπει να έχουν υπ’ όψιν όσοι έχουν δημόσιο λόγο στην πατρίδα: αυτό το δίκτυο συχνά απομονώνει φράσεις ειδικών και τις μετατρέπει σε επιχειρήματα που χρησιμοποιεί η πρεσβεία και το ευρύτερο δίκτυο επιρροής της Τουρκίας. Για παράδειγμα, αν ένας Ελληνας ειδικός παραδεχθεί σε μια διαδικτυακή συζήτηση τουρκικής οργάνωσης κάτι που βολεύει την Τουρκία, τότε το τουρκικό λόμπι επικαλείται το σχόλιο του Ελληνα ειδικού, ο οποίος άθελά του έδρασε ως ένας validator (επιβεβαιωτής) για τις τουρκικές θέσεις.

 

 

 

 

Επίσης, το σχόλιό του ενσωματώνεται σε έναν μηχανισμό ενίσχυσης μηνυμάτων της Τουρκίας (message amplification), ο οποίος δρα ως εξής: αρχικά, το σχόλιο αυτό αναφέρεται σε κάποιο αμερικανικό μπλογκ φιλικό προς την Τουρκία. Στη συνέχεια, αυτό το μπλογκ γίνεται μία από τις πηγές άρθρου σε αμερικανικό μέσο εθνικής εμβέλειας. Τελικά, οι πράκτορες της Τουρκίας προωθούν αυτό το υποτιθέμενο έγκυρο άρθρο στο Κογκρέσο. Ετσι, ένα απλό σχόλιο γίνεται μέρος του δημόσιου διαλόγου στις ΗΠΑ και μπορεί να επηρεάσει και εκλεγμένους, οι οποίοι είναι ο στόχος αυτού του πολέμου πληροφοριών.

Μέχρι πρότινος, όλα αυτά ήταν ξένα για εμάς. Ομως πλέον, έχουμε πλήρη αντίληψη του πώς δρα η σημερινή Τουρκία. Οπότε, ασχέτως των προθέσεών μας, θα πρέπει όλοι να φιλτράρουμε τι λέμε δημόσια, ειδικά κατά τη διάρκεια της κρίσης. Εξάλλου, είναι γνωστό ότι ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις.
 
* Ο κ. Νικόλας Κατσίμπρας διδάσκει στο Πρόγραμμα Επίλυσης Συγκρούσεων του Πανεπιστημίου Columbia της Νέας Υόρκης, είναι σύμβουλος Διεθνών Σχέσεων και πρώην αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού.

ΠΗΓΗ: Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 19.10.2020 • 15:58

Κουλτούρα διαφθοράς

 

Στέφανος Κωνσταντινίδης*

 

 

 

 

 

Αρκετοί  γνώριζαν, οι πολλοί ψηλαφούσαν όσα  συνέβαιναν  γύρω τους, κανένας δεν ήταν ανυποψίαστος. Το Al Jazeera επιβεβαίωσε απλώς  την κοινή πεποίθηση των πολιτών για τη μόνιμη βαθιά ριζωμένη διαφθορά των πολιτικών ελίτ, της άρχουσας τάξης, αυτών που κυβέρνησαν και αυτών που κυβερνούν αυτό τον τόπο που λέγεται Κύπρος. Δεν ήταν ασφαλώς όλοι τους διεφθαρμένοι, αλλά όλοι γνώριζαν σε κάποιο βαθμό και για το φαγοπότι και για τα τεκταινόμενα. Όλοι γνωρίζουν ότι στην Κύπρο κυκλοφορεί πολύ μαύρο χρήμα που προέρχεται από τη διαφθορά. Δεν χρειαζόταν το Al Jazeera για να γίνει γνωστό. Το ουσιαστικό όμως  είναι ότι οι περισσότεροι σιώπησαν. Δεν είναι δυνατό να είσαι στην ηγεσία ενός κόμματος, να είσαι Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Πρόεδρος της Βουλής, μέλος του Yπουργικού Συμβουλίου, υψηλά ιστάμενος στη Δικαιοσύνη ή και σε όποια άλλη νευραλγική θέση και να κλείνεις τ΄αυτιά σου όταν το παζάρι βουίζει. Κι αν δεν έχεις αποδεικτικά στοιχεία είναι χρέος σου να ψάξεις να τα βρεις. Αλλά ξέρουμε πως πολλοί από αυτούς εναντιώθηκαν στον Γενικό Ελεγκτή ή και τον κυνήγησαν κάθε φορά που μετά κόπου και μόχθου έφερνε κάτι στο φως. Γιατί; Και που ήταν η διερευνητική δημοσιογραφία; Έπρεπε να έρθει το Al Jazeera για να κάνει αυτό που ήταν δική της δουλειά; 

Η τάση να ανάγουμε το πρόβλημα στο παρελθόν για να δικαιολογούμε το παρόν  είναι επίσης κυρίαρχη. Δεν είναι κακό να ψηλαφούμε και το παρελθόν. Αλλά η ευθύνη ανήκει σε αυτούς που κυβερνούν τώρα. Πολιτική, ηθική -αν υπάρχει ακόμη- αλλά και νομική. Αλλά η άρχουσα τάξη δεν είναι μόνο αυτοί που είναι στην κυβέρνηση. Είναι ένας ευρύτερος κοινωνικός περίγυρος που περιλαμβάνει και αντιπολιτευόμενους, περιλαμβάνει πολιτικές, οικονομικές, δημοσιοϋπαλληλικές  και πνευματικές ελίτ. Το είδαμε με τις τελευταίες αποκαλύψεις. Ο παραιτηθείς Πρόεδρος της Βουλής  τυπικά ανήκε σε ένα μικρό κόμμα της αντιπολίτευσης και ο παραιτηθείς βουλευτής-επιχειρηματίας  ανήκε στο μεγαλύτερο κόμμα της αντιπολίτευσης. Που και οι δύο ισχυρίζονταν ότι είχαν πρόσβαση  στις δημόσιες αρχές και μπορούσαν να λύνουν και να δένουν. Το μεταπρατικό κεφάλαιο κυκλοφορεί οριζόντια χωρίς εμπόδια και διαχέεται σε διαφορετικούς κομματικούς χώρους από τους οποίους και στηρίζεται. Εκεί βρίσκεται το ιερατείο που το υπηρετεί σε πολλές παράνομες ενέργειες του.

Υπάρχει επίσης ένα γενικότερο πρόβλημα διαχρονικής κουλτούρας διαφθοράς και διαπλοκής και γι’ αυτό οι συνεχείς αναφορές στο παρελθόν που επικαλούνται όλοι. Οφείλεται και στο γεγονός ότι  το κυπριακό κράτος δομήθηκε και οικοδομήθηκε  με βάση τις πελατειακές σχέσεις. Το γνωστό ρουσφέτι. Και αυτή η κουλτούρα του ρουσφετιού διαχύθηκε μέσα στην κοινωνία. Δεν υπάρχει σχεδόν Κύπριος πολίτης που να μη το έχει επιχειρήσει στις καθημερινές δοσοληψίες του με το κράτος, ακόμη και σε πράγματα ασήμαντα. Σε πιο σοβαρά  ξέρει ότι είναι ο μόνος τρόπος να εξυπηρετηθεί. Για να ξεριζωθεί αυτή η κουλτούρα θα πρέπει ο πολίτης να ξέρει ότι δεν χρειάζεται μέσον για να εξυπηρετηθεί. Αυτό όμως εξυπακούει κανόνες αξιοκρατίας και δημόσια υπηρεσία ανεξάρτητη. Όχι κομματικές τοποθετήσεις και διαμοιρασμό λαφύρων ανάλογα με τα ποσοστά του κάθε κόμματος που μάλιστα το επισημοποίησε ένας Πρόεδρος στο παρελθόν. Οι τοποθετήσεις στη δημόσια υπηρεσία, στις ανεξάρτητες αρχές και στα διάφορα συμβούλια των οργανισμών θα έπρεπε να ήταν  αξιοκρατικές.  Όχι βεβαίως σαν το ανέκδοτο των αρίστων.

Υπάρχει επίσης η κουλτούρα της ατιμωρησίας. Ο καθένας αισθάνεται ασφαλής μέσα σε ένα σύστημα διαφθοράς και διαπλοκής όταν επικρατεί αυτή η κουλτούρα. Ο τόπος χρειάζεται ένα κράτος που να λειτουργεί με κανόνες αξιοκρατίας και ηθικής. Όπου ο κάθε ένας σε μια θέση ευθύνης να γνωρίζει ότι  ακόμη και το νόμιμο δεν είναι πάντα ηθικό. Και να ενεργεί αναλόγως.

Ό,τι και να συμβαίνει με το Al Jazeera, όσες σκοπιμότητες και να κρύβουν οι αποκαλύψεις του, το πρόβλημα είναι υπαρκτό και δεν κρύβεται κάτω από το χαλί. Άλλωστε δεν είναι μόνο το Al Jazeera που το ανακίνησε. Και δεν είναι μόνο το πρόβλημα των χρυσών διαβατηρίων. Υπάρχει πρόβλημα γενικευμένης διαφθοράς, όλοι το γνωρίζουν. Διαφθοράς και σήψης. Το διαπιστώνει και ο Γενικός Ελεγκτής και γι’ αυτό δέχεται από παντού επιθέσεις.

Δεν είναι δυνατόν ένα κράτος με τμήμα του εδάφους του υπό κατοχή, ένα κράτος που αγωνίζεται να επιβιώσει να παρουσιάζει αυτή την εξευτελιστική εικόνα διεθνώς! Η Κύπρος θα έπρεπε να ήταν υπόδειγμα ευνομίας. Για να μπορεί να πείθει και για το δίκαιο της τη διεθνή κοινότητα. Εκτός αν νομίζουν κάποιοι που πλουτίζουν καθημερινά από τη διαφθορά ότι αυτή η εικόνα δεν προκαλεί ζημιά. Το αντίθετο. Δίνει την εικόνα ενός κράτους ανομίας όπου συμβαίνουν πράγματα και θαύματα. Και χάνει την υπόληψη του και τη στήριξη του από τη διεθνή κοινότητα και τη διεθνή κοινή γνώμη. 

Η εντύπωση και ο φόβος των πολιτών είναι ότι θα κρυφτεί και αυτό κάτω από το χαλί. Οι δύο ηχηρές παραιτήσεις Συλλούρη και Τζιοβάνη  έχουν ως στόχο περισσότερο τη διάσωση του συστήματος παρά την όποια κάθαρση. Αυτό που ελπίζει το διεφθαρμένο ιερατείο του είναι ότι δεν θα υπάρξουν και άλλες αποκαλύψεις, όπως ψιθυρίζεται, και θα καταφέρει να ξεπεράσει και αυτή την κρίση. Με πιθανότητα όμως, σε κρίσιμες στιγμές για τον τόπο, να υπάρχουν άτομα σε υπεύθυνες θέσεις που θα εκβιάζονται συνεχώς.

Για να σωθεί όμως αυτός ο τόπος χρειάζεται μια λαϊκή λαίλαπα αντίδρασης που θα οδηγήσει  σε βαθιές ανατροπές. Να φύγει το παλιό και να έρθει το καινούργιο που δεν θα είναι συνδεδεμένο με τη διαφθορά και τη διαπλοκή. Με ασπιρίνες δεν θεραπεύτηκε ποτέ κανένας καρκίνος!!

Σε αναμονή λοιπόν του επόμενου επεισοδίου...

*Πανεπιστημιακός, συγγραφέας της μυθιστορηματικής τριλογίας ΝΟΜΑΔΑΣ, Αθήνα, Εκδόσεις Βακχικόν, 2017-2019

stephanos.constantinides@gmail.com

  Στέφανος Κωνσταντινίδης   

Καταδίκη της "Χρυσής Αυγής"

 

Λαϊκή κινητοποίηση έξω απο το Εφετείο που καταδίκασε τη "Χρυσή Αυγή".

Μένει να θυμούμαστε ότι ο φασισμός δεν πέφτει από τον ουρανό. Γεννιέται από τις κοινωνικές ανισότητες, την κοινωνική αδικία και τη διαφθορά, γεννιέται από την έλλειψη κατοχύρωσης των δημοκρατικών δικαιωμάτων, από μια λειψή παιδεία, από την πολιτική κάλυψη των ακροδεξιών πολιτικών. Αυτά και άλλα πολλά εκμεταλλεύτηκε ιστορικά η φασιστική ιδεολογία και αυτό θα συνεχίσει να κάνει σε όλο τον κόσμο, με τα ακροδεξιά κινήματα να πολιτεύονται "πολιτισμένα", με κάλυψη και παραλλαγή, όχι με την αγριάδα και το ναζιστικό αρχέτυπο της "Χρυσής Αυγής"

Ο φασισμός πρέπει να νικηθεί μέσα στην κοινωνία.

ΤΟ ΝΟΜΠΕΛ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ

 

Το Νόμπελ Λογοτεχνίας 2020 απονέμεται στην αμερικανή ποιήτρια Λουίζ Γκλικ

Δεν παρατηρείται μεγάλος ενθουσιασμός. Ίσως γιατί υποτιμήθηκε και αυτό πολύ στο χρηματιστήριο των αξιών... Όπως όλα τα βραβεία άλλωστε, ανελκυστήρες ως επί το πλείστον λογής-λογής σκοπιμοτήτων.

Ούτως ή άλλως εκτός ΗΠΑ είναι σχεδόν άγνωστη και ελάχιστα έχει μεταφραστεί.

Η δύσκολη σχέση Αθήνας-Λευκωσίας 2

 Στέφανος  Κωνσταντινίδης*

Γράφαμε την περασμένη εβδομάδα για τη δύσκολη διαχρονικά σχέση ανάμεσα στην Αθήνα και τη Λευκωσία. Και ήρθε να επιβεβαιώσει τα γραφόμενα μας η ομιλία του Έλληνα Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, στην οποία δεν έκανε καμιά αναφορά στην Κύπρο! Ο πρώτος Έλληνας Πρωθυπουργός της Μεταπολίτευσης που στην ομιλία του στο πιο σημαντικό διεθνές φόρουμ απαξίωσε ακόμη και να αναφέρει το όνομα Κύπρος!