Στέφανος
Κωνσταντινίδης
Σε ένα σοβαρό
κράτος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα έβγαινε και θα ενημέρωνε τον κυπριακό λαό,
όχι με λεπτομέρειες στα επιμέρους, αλλά σε γενικές γραμμές, πού βρίσκονται οι
διαπραγματεύσεις. Όχι μόνο δεν το κάνει, όχι μόνο δεν ενημερώνει ουσιαστικά και
τα ίδια τα κόμματα στο Εθνικό Συμβούλιο, αλλά με τις συνεχείς
αλληλοσυγκρουόμενες δηλώσεις του παραπληροφορεί και προκαλεί σύγχυση στον
κόσμο. Τι να συμπεράνει κανείς από όλα αυτά; Το πιθανότερο είναι ότι ο ξένος
παράγοντας έχει καταλήξει σε ένα πακέτο λύσης υιοθετώντας τις τουρκικές θέσεις
και αυτό το πακέτο ετοιμάζεται να δεχτεί και ο Αναστασιάδης και η ελληνική
πλευρά. Η συζήτηση μάλλον γίνεται περισσότερο πια για το περτύλιγμα. Κι όταν
μιλάμε για ξένο παράγοντα, αυτός έχει όνομα. Πρόκειται για τον αγγλοαμερικάνικο
παράγοντα και το ΝΑΤΟ. Και το πακέτο λύσης που προωθείται, όπως προκύπτει από
την πληροφόρηση που υπάρχει, κινείται στα πλαίσια εξυπηρέτησης των
αμερικανο-νατοϊκών συμφερόντων στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και τον
ευρύτερο χώρο της Μέσης Ανατολής. Τα συμπεράσματα για τη λύση που προωθείται
βγαίνουν από τα δημοσιεύματα του ξένου τύπου, τις δηλώσεις Τούρκων επισήμων και
από όσα ψιθυρίζονται στους διαδρόμους των Βρυξελλών για ό,τι δίδεται ως
αντάλλαγμα στην Τουρκία για την ανακοπή του πρσφυγικού ρεύματος προς την
Ευρώπη. Στη Λευκωσία το πρόβλημα του Αναστασιάδη και των κομμάτων που τον
στηρίζουν, ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ, είναι με ποιο περιτύλιγμα θα παρουσιαστεί η λύση αυτή
στον κυπριακό λαό για να φανεί ελκυστική. Έχουν επιστρατευτεί για τον σκοπό
αυτό επικοινωνιολόγοι που εργάζονται πυρετωδώς και φαίνεται πως τα όσα
ακούγονται καθημερινά για λύση είναι ένα δοκιμαστικό τεστ για την αντοχή και
τις αντιδράσεις του κόσμου. Η λύση θα παρουσιαστεί εκβιαστικά, ως η τελευταία
ευκαιρία, ένα έργο που το έχουμε ξαναδεί. Στην πραγματικότητα θα πρόκειται για
λύση νομιμοποίησης των
τετελεσμένων της εισβολής και της κατοχής.
Ο μόνος άγνωστος
χ στην εξίσωση της λύσης παραμένει, παρ' όλα αυτά, η Τουρκία. Η Άγκυρα θα
κρίνει τη δεδομένη στιγμή αν είναι προς το συμφέρον της να κλείσει το Κυπριακό
ή αν θα χρειαστεί να το κρατήσει ακόμη ανοιχτό. Στην Αθήνα σιωπούν. Με εξαίρεση
το ΚΚΕ που μιλά για Αμερκανο-νατοϊκή λύση χειρότερη και από το σχέδιο Ανάν, η
Κυβέρνηση και τα κόμματα σιωπούν. Ασφαλώς δεν μπορεί να υπάρξει βιώσιμη λύση χωρίς την απεξάρτηση από την
Τουρκία. Αυτό είναι το πρώτο. Το δεύτερον, εξ ίσου σημαντικό, είναι η διατήρηση
της Κυπριακής Δημοκρατίας και η αναγνώριση σε όλους τους πολίτες της των ίδιων
δημοκρατικών δικαιωμάτων, μακριά από το προτεινόμενο συνομοσπονδιακό μόρφωμα με
φυλετικές δομές. Κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και υιοθέτηση λύσης
βασισμένης σε φυλετικά κριτήρια, μόνο σε νέες περιπέτειες θα οδηγήσει τον τόπο.
Διότι όσοι επικαλούνται το ευρωπαϊκό κεκτημένο θα πρέπει να γνωρίζουν ότι μια
συμφωνία βασισμένη σε φυλετικά κριτήρια θα αποτελέσει πρωτογενές δίκαιο της ΕΕ
και θα αναστείλει την εφαρμογή του στους συγκεκριμένους τομείς. Οι Ευρωπαίοι
μας το έχουν ξεκαθαρίσει: Εσείς συμφωνείστε και τον τετραγωνισμό του κύκλου θα
τον κάνουμε εμείς! Που σημαίνει ότι η Κύπρος θα εξαιρεθεί από την εφαρμογή μιας
σειράς κανόνων του ευρωπαϊκού δικαίου και του ευρωπαϊκού κεκτημένου. Οι Κύπριοι
θα στερηθούν ακόμη και του δικαιώματος να προσφεύγουν στην ευρωπαϊκή δικαιοσύνη
σε μια σειρά θεμάτων, αφού με τη λύση θα έχουν αποποιηθεί αυτού του
δικαιώματος. Θα είναι, τουτέστιν, Ευρωπαίοι πολίτες δεύτερης κατηγορίας! Το
ίδιο συμβαίνει και με τις διάφορες ομοσπονδίες που κάποιοι επικαλούνται ως
μοντέλα. Δεν υπάρχει καμιά ομοσπονδία στον κόσμο -από τα σοβαρά κράτη- που
είναι δομημένη σε φυλετικά κριτήρια. Όχι, δεν θα υπογράψουμε συνθήκη υποτελείας
στον Μεγάλο Βασιλέα! Δεν θέλουμε ανάπηρη λύση που θα καταρρεύσει, δεν θέλουμε
ανάπηρη ελευθερία! Ενηλικιωθήκαμε... δεν χρειαζόμαστε κηδεμόνες...
*Ο
Στέφανος Κωνσταντινίδης είναι καθηγητής πολιτικών επιστημών στο Κεμπέκ του
Καναδά και επιστημονικός συνεργάτης του Πανεπιστημίου Κρήτης.
Στέφανος
Κωνσταντινίδης
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire