Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Κάλγκαρι αποκάλυψαν βιολογικές διαφορές μεταξύ των δύο φύλων σε ό,τι αφορά τον χρόνιο πόνο

Μια νέα μελέτη ερευνητών του Πανεπιστημίου του Κάλγκαρι με επικεφαλής τον καθηγητή Τουάν Τρανγκ έρχεται να δώσει απάντηση σε ένα από τα μεγαλύτερα ιατρικά ερωτήματα… γένους θηλυκού: γιατί οι γυναίκες βιώνουν περισσότερο χρόνιο πόνο από τους άνδρες και δεν ανταποκρίνονται εξίσου καλά στα παυσίπονα φάρμακα;

Πιο συχνός ο χρόνιος πόνος στις γυναίκες

Το 2019, έκθεση της Καναδικής Ομάδας Eργασίας για τον Πόνο έδειξε ότι ο χρόνιος πόνος είναι πιο συχνός στις γυναίκες όλων των ηλικιών – ακόμη και στα μικρά κορίτσια – σε σύγκριση με τους άνδρες.

«Τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες εμφανίζουν πόνο, ωστόσο το κάθε φύλο αναπτύσσει πόνο μέσω διαφορετικών οδών» ανέφερε ο δρ Τρανγκ, καθηγητής στη Σχολή Κτηνιατρικής καθώς και στη Σχολή Ιατρικής Cumming του Πανεπιστημίου του Κάλγκαρι και προσέθεσε: «Η μελέτη μας εντοπίζει έναν μοναδικό τύπο βιολογικής διεργασίας που αφορά ένα συγκεκριμένο ανοσοκύτταρο το οποίο είναι ξεχωριστό στο κάθε φύλο».

Τι είναι η αλλοδυνία

Η νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Neuron» επικεντρώθηκε στον νευροπαθητικό πόνο ο οποίος προκαλείται από τραύμα ή βλάβη στο νευρικό σύστημα.

Ένα από τα πιο εξαντλητικά για τους ασθενείς συμπτώματα του νευροπαθητικού πόνου είναι η αλλοδυνία – το άτομο αντιλαμβάνεται πόνο μετά από εφαρμογή ενός ερεθίσματος το οποίο υπό φυσιολογικές συνθήκες δεν είναι επώδυνο. Ατομα που πάσχουν από αλλοδυνία πονούν φρικτά ακόμη και αν κάποιος τους αγγίξει απαλά, όταν υπάρχει αλλαγή της θερμοκρασίας, ακόμη και όταν φορούν ένα ρούχο.

Διαφορετικοί τύποι ανοσοκυττάρων ανάλογα με το φύλο

Η νέα μελέτη η οποία διεξήχθη σε αρουραίους και ποντίκια έδειξε ότι και στα δύο φύλα τα σήματα του πόνου επικοινωνούνται μέσω των καναλιών Panx1 (Pannexin 1), αλλά στη διαδικασία αυτή εμπλέκονται διαφορετικοί τύποι ανοσοκυττάρων ανάλογα με το φύλο.

Αποκλειστικά στα θηλυκά τρωκτικά, η ενεργοποίηση του καναλιού Panx1 οδηγεί σε έκλυση λεπτίνης, μιας ορμόνης που έχει συνδεθεί με αυξημένη ευαισθησία στον πόνο.

Η πλειονότητα των μελετών σε αρσενικά μοντέλα ζώων

«Ο τραυματισμός και η βλάβη ενός νεύρου μπορεί να συνδέονται με πολύ πόνο. Γνωρίζουμε ότι η πλειονότητα των προκλινικών μελετών σχετικά με το θέμα έχει διεξαχθεί σε αρσενικά μοντέλα ζώων. Είναι επόμενο λοιπόν οι θεραπείες που έχουν αναπτυχθεί με βάση τη γνώση για το αρσενικό φύλο να μην είναι πολύ αποτελεσματικές στα θηλυκά» σημείωσε ο καθηγητής Τρανγκ.

Υψηλότερα επίπεδα λεπτίνης στις γυναίκες

Τα αυξημένα επίπεδα λεπτίνης σε θηλυκά πειραματόζωα που βίωναν χρόνιο πόνο έχουν καταγραφεί και σε προηγούμενες μελέτες. O δρ Τρανγκ σημείωσε ότι ήδη από τη δεκαετία του 1980 ερευνητές που μελετούσαν ανθρώπινα δείγματα αίματος είχαν ανακαλύψει ότι γυναίκες που αντιμετώπιζαν πρόβλημα χρόνιου πόνου εμφάνιζαν υψηλότερα επίπεδα λεπτίνης στο αίμα σε σύγκριση με άλλες γυναίκες που δεν βίωναν χρόνιο πόνο.

Προς εξατομίκευση των παυσίπονων θεραπειών

«Στην κλινική πράξη γνωρίζουμε εδώ και πολλά χρόνια ότι οι γυναίκες είναι πιθανότερο να υποφέρουν από χρόνιο πόνο σε σύγκριση με τους άνδρες και συχνά είναι δύσκολο να γνωρίζουμε γιατί ορισμένα άτομα αποκρίνονται στις παυσίπονες θεραπείες και άλλα όχι» υπογράμμισε η δρ Λόρι Μοντγκόμερι, ειδικός στον πόνο, αναπληρώτρια καθηγήτρια στην Ιατρική Σχολή Cumming του Πανεπιστημίου του Κάλγκαρι.

«Το φύλο αποτελεί σημαντικό παράγοντα σε ό,τι αφορά τον πόνο και αυτό απαιτεί πολύ περισσότερη διερεύνηση, ωστόσο η νέα μελέτη μπορεί να δείξει τον δρόμο εξατομίκευσης των θεραπειών για τον κάθε ασθενή ώστε να είναι πιο αποτελεσματικές».

 

Πηγή: www.tovima.gr

Δημοσιεύτηκε στις 22/03/2025