Έτσι ανατράπηκε ο Παπανδρέου. Σημασία δεν έχει αν ήταν σωστή ή όχι η πρόταση του για δημοψήφισμα, αλλά πως καταπατήθηκε η δημοκρατική νομιμότητα

Το βρόμικο 2011

Του ΠΑΣΧΑΛΗ ΚΟΡΩΝΑΙΟΥ

Το αποκαλυπτικό δημοσίευμα των «Financial Times» για το παρασκήνιο, που οδήγησε στην πτώση του Γ. Παπανδρέου από την κυβέρνηση, έρχεται να φωτίσει την άγνωστη μεθόδευση των δανειστών τις κρίσιμες ώρες του Νοεμβρίου του 2011 στις Κάνες. Ακόμα πιο ενδιαφέρουσες, όμως, είναι οι αποκαλύψεις για το ρόλο των προθύμων και εταίρων της σημερινής κυβέρνησης: των Α. Σαμαρά και Ευ. Βενιζέλου.

Ξεκάθαρα φαίνεται ότι επρόκειτο για ένα πολιτικό πραξικόπημα, που οδήγησε στην πτώση του Γ. Παπανδρέου. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, ο τότε πρωθυπουργός είχε αποφασίσει να προχωρήσει σε δημοψήφισμα για το Μνημόνιο ή αλλιώς το «πρόγραμμα στήριξης» των 172 δισ. ευρώ. Οχι για το ευρώ! Ο στόχος προφανής: Να σύρει τον Α. Σαμαρά σε μια ξεκάθαρη θέση και να διαλέξει στρατόπεδο, όταν ο πρόεδρος της Ν.Δ., φορώντας το κοστούμι του λαϊκισμού, προσέβλεπε σε αύξηση της εκλογικής του δύναμης. Και φυσικά, η πρόταση για δημοψήφισμα δεν αφορούσε μόνο στη στάση του Α. Σαμαρά.

Ανεξάρτητα από τις «αγωνίες» των ξένων ηγετών για τη στάση των αγορών και τα δικά τους συμφέροντα, η πρόταση για δημοψήφισμα έφερε στην επιφάνεια το ζήτημα της δημοκρατικής νομιμοποίησης των αποφάσεων. Είναι ενδεικτικό πώς λειτούργησε εκείνη την εποχή η προπαγάνδα κατά του δημοψηφίσματος, εντός και εκτός της χώρας. Αλλά έχει σημασία και το εξής: Το περίφημο ερώτημα για το δημοψήφισμα -εάν η Ελλάδα θα παρέμενε ή όχι στην Ευρωζώνη- δεν το επέλεξε ο τότε εκλεγμένος πρωθυπουργός. Αλλά του το «φόρεσαν» οι δανειστές στις Κάνες.

Ηταν τότε ακριβώς, όταν ο Ευ. Βενιζέλος άδραξε την ευκαιρία για να κινηθεί προς την πρωθυπουργία. Ο Μπαρόζο το διέκρινε αμέσως και τον πήρε παράμερα. Και την ίδια ώρα, που ο Γ. Παπανδρέου επιχειρηματολογούσε υπέρ του δημοψηφίσματος, ο Βενιζέλος συμφωνούσε με τον Μπαρόζο, που του έλεγε: «Πρέπει να σκοτώσουμε αυτό το δημοψήφισμα».
Ο Μπαρόζο, δε, τηλεφώνησε και στον Α. Σαμαρά, τότε αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, γνωρίζοντας ότι και εκείνος ήθελε απεγνωσμένα να το αποφύγει. Και παρ' ότι επί σειρά μηνών προέβαλλε άρνηση να συνυπογράψει σε μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, πλέον εμφανιζόταν πρόθυμος. Εβλεπε τον Παπανδρέου να καταρρέει και, προφανώς, έκανε τα σχέδιά του για τη θέση του πρωθυπουργού.
Εκείνη την ώρα, όταν παιζόταν το μέλλον της χώρας, αποκαλύπτεται ότι Σαμαράς και Βενιζέλος παζάρευαν με φόντο τα δικά τους μελλοντικά οφίτσια. Ηδη, ο Μπαρόζο είχε βρει και τον μεταβατικό πρωθυπουργό. Σε σουίτα του στο «Hotel Majestic Barriere» συζητούσε για πιθανά ονόματα τεχνοκρατών, που θα μπορούσαν να πάρουν τα ηνία από τον Παπανδρέου. Το πρώτο όνομα, που ανέφερε, ήταν αυτό του Λουκά Παπαδήμου. Και σε διάστημα μόλις μιας εβδομάδας, ο Λ. Παπαδήμος ανέλαβε καθήκοντα.
Ο Βενιζέλος, με παραίνεση του Μπαρόζο, φρόντισε να συντάξει μία δήλωση κατά το ταξίδι της επιστροφής βάζοντας ταφόπλακα στο δημοψήφισμα. Η συνέχεια είναι γνωστή...
p.koronaios@eleftherotypia.net

Ελευθεροτυπία, Πέμπτη 15 Μαΐου 2014