Κύπρος - Προς Πειραζομένους

 Γ. Σέρτης

ΑΜΑ πληθαίνουν όσοι θα διεκδικήσουν την Προεδρία του 2018, θα πρέπει να δημιουργείται ευφορία και όχι θυμηδία, επειδή σημαίνει πως είναι –ακόμη– πολλοί που πιστεύουν ότι μπορούν να μάς βγάλουν από τη δύσκολη κατάσταση που ζούμε –της τουρκικής κατοχής, των κοινωνικο-οικονομικών προβλημάτων κ.ά.π.
Πρόσθετα: Παρά τις αντίθετες πράξεις    –και λόγους ανάλογους– είναι και τόσοι πολλοί που πιστεύουν ότι η Κυπριακή Δημοκρατία θα... βγάλει και την επόμενη πενταετία!
Πάντως, δεν βλέπουν την προεδρική καρέκλα σαν... ηλεκτρική, αλλιώς και να τούς παρακαλούσαμε θα ήταν απρόθυμοι να θέσουν υποψηφιότητα.
Λοιπόν:
— Γιατί, άραγε, οι άνθρωποι ποθούν την πολιτική εξουσία και γιατί, όταν την λάβουν, δυσκολεύονται τόσο πολύ να την εγκαταλείψουν;

(Μεσολαβεί –κατά την ανάληψη της εξουσίας– ό,τι συνοπτικά κατέγραψε ο Καβάφης: «Υπεροψίαν και μέθην είχεν ο Δαρείος...»)
Το ερώτημα τέθηκε στο κείμενο «Ο πειρασμός της εξουσίας» από τον Βάτοσλαβ Χάβελ, όταν από αντικαθεστωτικός εκλέγηκε Πρόεδρος της Τσεχίας.
Συνοπτικά, απάντησε ο ίδιος:
• Κατά πρώτο λόγο, οι άνθρωποι ωθούνται στην πολιτική από τα οράματά τους για μια καλύτερη κοινωνική διάταξη, από την πίστη τους σε ορισμένα, καλώς ή κακώς εννοούμενα, ιδανικά και αξίες.
• Κατά δεύτερο λόγο τούς οδηγεί η επιθυμία για επιβεβαίωση του εαυτού τους μέσω της εξουσίας.
• Στην τρίτη κατηγορία λόγων, που κάνουν πολλούς ανθρώπους να ποθούν την εξουσία και να είναι τόσο απρόθυμοι να την εγκαταλείψουν, ανήκουν τα ποικίλα προνόμια που συνοδεύουν τη ζωή ενός πολιτικού, ακόμα και στα δημοκρατικότερα καθεστώτα.
Και:
Ασφαλώς, δεν υπάρχει πολιτικός που να ομολογήσει στον κόσμο, ή έστω στον εαυτό του, ότι επιδιώκει ένα αξίωμα για να μπορέσει να γευτεί τα προνόμια που του προσφέρει η εξουσία.
Ασφαλώς!...



Πηγή: Ο Φιλελεύθερος
Δημοσιεύτηκε στις 27/03/2017