Η δεκαετία που σημάδεψε την Ελλάδα

Σταύρος Παπαντωνίου

• 

Την Παρασκευή 23 Απριλίου 2010 ο Γ. Παπανδρέου ανακοινώνει, από το Καστελλόριζο, την προσφυγή της Ελλάδας στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης.

Η δεκαετία που τελειώνει δεν ήταν μια συνηθισμένη δεκαετία για τη χώρα μας. Μεταξύ 2010 και 2019 έλαβαν χώρα ιστορικής σημασίας γεγονότα, ο αντίκτυπος των οποίων δεν τελειώνει μαζί με τη δεκαετία που φεύγει, καθώς θα μας συνοδεύει για χρόνια ακόμη. Είναι βέβαιο πως όσα συνέβησαν τα δέκα αυτά χρόνια δεν έχουν αποτιμηθεί ακόμη στο σύνολο τους και θα απασχολήσουν έντονα τους ιστορικούς του μέλλοντος. Δεν ήταν μόνο ο δημοσιονομικός εκτροχιασμός και οι μεγάλες κοινωνικές εντάσεις, αλλά και οι τεκτονικές πολιτικές αλλαγές που σημάδεψαν την Ελλάδα το διάστημα αυτό.
Η «Κ» κάνει μια αναδρομή σε βασικούς σταθμούς των όσων ζήσαμε τα δέκα αυτά χρόνια.

Καλή Χρονιά

Stephanos Constantinides

ΕΥΧΗ

Τελικά έχουν χρώμα τα όνειρα;
Ένα χαμόγελο να ονειρευτούμε το μέλλον!
Την ανατροπή το 2020!
Την επανάσταση των λουλουδιών!

75

Φαναριώτικη πολιτική! Ποια η διαφορά ανάμεσα στην Ουκρανία και το Μαυροβούνι;

Βαρθολομαίος: Το Φανάρι δεν θα αναγνωρίσει ποτέ αυτοκέφαλη Εκκλησία στο Μαυροβούνιο

• 

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος απέρριψε κατηγορηματικά κάθε ενδεχόμενο να αποδοθεί αυτοκεφαλία στην αποκαλούμενη ορθόδοξη Εκκλησία του Μαυροβουνίου, μετά τις τελευταίες εξελίξεις στην χώρα και το νόμο που ψήφισε, σύμφωνα με τον οποίο η Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία χάνει ουσιαστικά την ακίνητη περιουσία της.

Μικρότητες του Μητσοτάκη και της Δεξιάς. Θεωρούν ότι η Ελλάδα είναι ιδιοκτησία τους και οι άλλοι πάντα μια "παρένθεση"

ΤΑΣΟΣ ΠΑΠΠΑΣ 

Οι ιδιοκτήτες της χώρας

Κάποιος από τους πολλούς λογογράφους του πρωθυπουργού έχει γνώσεις ψυχολογίας. Στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό έβαλε τον προϊστάμενό του να περιγράψει τα στάδια που ακολουθούν ύστερα από μια απώλεια, εν προκειμένω την απώλεια της εξουσίας.

Η συγκεκριμένη φράση είχε στόχο τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος υποτίθεται πως δεν θέλει να παραδεχτεί το εκλογικό αποτέλεσμα της 7ης Ιουλίου του 2019: «Αρνηση, θυμός, διαπραγμάτευση, κατάθλιψη και αποδοχή.

Είσαστε ακόμη στο στάδιο του θυμού, εύχομαι να φτάσετε στην αποδοχή χωρίς να περάσετε από τα άλλα δύο στάδια», είπε χαρακτηριστικά ο Κ. Μητσοτάκης. Ο πρωθυπουργός αποδέχθηκε το σχήμα και το περιέλαβε στην ομιλία του. Αλλωστε το ξέρει πολύ καλά γιατί το βίωσε, όχι σε όλη την έκτασή του, αλλά στα δύο πρώτα στάδια, την άρνηση και τον θυμό.

Τα πέρασαν και αυτός και η παράταξή του από το 2015 μέχρι το 2019. Τα υπόλοιπα τρία στάδια και κυρίως το τελευταίο, την αποδοχή, ενδεχομένως τα αφήνουν για την επόμενη φορά που θα ξαναβρεθούν στην αντιπολίτευση, αν και κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος με τα κόμματα και τους πολιτικούς που νομίζουν ότι είναι οι φυσικοί ιδιοκτήτες της χώρας, ότι αποτελούν τη μοναδική λύση διακυβέρνησης και οι υπόλοιποι είναι αναιδείς εισβολείς, πανούργοι καταχραστές, αυθάδεις παρείσακτοι ή στην καλύτερη περίπτωση προσωρινοί ενοικιαστές. Δεν τους βγήκε βεβαίως το σχέδιο ούτε με το ΠΑΣΟΚ το 1981 ούτε με τον ΣΥΡΙΖΑ το 2015.

Η Ιστορία στην κλίνη του Προκρούστη

  















Στέφανος Κωνσταντινίδης*

 

 Τα γεγονότα του 1963

Εκείνος που ελέγχει το παρελθόν, ελέγχει το μέλλον.
Εκείνος που ελέγχει το παρόν, ελέγχει το παρελθόν.

Τζορτζ  Όργουελ

Συμπληρώνονται αυτές τις μέρες 56 χρόνια από την Tουρκανταρσία τον Δεκέμβρη του 1963. Ήταν η πρώτη προσπάθεια διάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας. Που έκτοτε συνεχίζεται. Όλα τα στοιχεία που διαθέτουμε σήμερα δείχνουν ότι επρόκειτο για μια καλά προετοιμασμένη ανταρσία που στόχευε στη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και στη διχοτόμηση. Ήδη πριν ακόμη την επίσημη ανεξαρτησία, στη μεταβατική περίοδο, είχε συλληφθεί στις ακτές της Καρπασίας το τουρκικό πλοιάριο «Ντενίζ» (18 Οκτωβρίου 1959) που μετέφερε μεγάλες ποσότητες οπλισμού για την ΤΜΤ. Η κυπριακή κυβέρνηση βρέθηκε ανέτοιμη να αντιμετωπίσει την ανταρσία και απόδειξη αυτού είναι το γεγονός ότι οι ομάδες πολιτοφυλακής δεν διέθεταν παρά μόνο ένα απηρχαιωμένο οπλισμό και σε πολλές περιπτώσεις κυνηγετικά όπλα! Ήταν φυσικό η νόμιμη κυβέρνηση της Κύπρου, που ως τέτοια άλλωστε αναγνωρίστηκε με απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών (ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας 186/1964), να αμυνθεί στην προσπάθειά της να επιβάλει τη νομιμότητα. Και της νόμιμης αυτής κυβέρνησης, ηγείτο ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος που είχε τη λαϊκή στήριξη, συμπεριλαμβανομένης και αυτής του ΑΚΕΛ. Είναι γεγονός ότι υπό τις περιστάσεις χρησιμοποιήθηκαν για την αντιμετώπιση της ανταρσίας εκτός από τις κανονικές δυνάμεις της Δημοκρατίας και διάφορα εθελοντικά ένοπλα σώματα πολιτών, πάντα όμως στο πλαίσιο της κρατικής νομιμότητας. Αυτό έγινε για ένα μικρό χρονικό διάστημα μέχρις ότου συγκροτηθεί η Εθνική Φρουρά για την άμυνα του τόπου.

Μαρία Δημητριάδη - Άννα μην κλαις | Maria Dimitriadi - Anna min klais - ...Μνήμη Θάνου Μικρούτσικου

Έφυγε από τη ζωή ο Θάνος Μικρούτσικος

• 

https://www.kathimerini.gr/1058022/gallery/epikairothta/ellada/efyge-apo-th-zwh-o-8anos-mikroytsikos

Dashing through the snow

 While many associate reindeer with the wonder of the holidays, these
 animals are magical in   their own way. Known in North America
 as caribou, reindeer are well-adapted to live in cold, rugged
 Arctic regions. They're built to withstand frigid temperatures
 with the help of thick, dense fur and noses that warm the air before they breathe it in.

Reindeer were introduced to Christmas lore in 1823 with the poem 'The Night Before Christmas.' Written by Clement Moore, the verses paint a picture of a Santa Claus and his sleigh, driven by eight flying reindeer. In 1939, Robert May introduced Rudolph the Red-Nosed Reindeer to the holiday tradition when his employer, Montgomery Ward, asked him to write a story that the department store could use as a promotion during the busy Christmas shopping season. The short story became popular among children and was later turned into an animated feature. Rudolph even got his own song and eventually became one of the most famous and beloved Christmas symbols. Even though science doesn’t support the theory of flying reindeer, you might want to look twice tonight when gazing up at the starry sky—you never know what you might see.

Ισλαμιστές από τη Συρία θα στείλει η Τουρκία στη Λιβύη!

Syrian rebels reportedly part of Turkish contingent to be sent to defend Libya's government in Tripoli

Imminent deployment of Turkish and possibly Syrian rebel forces to Libya will only further deepen already complex proxy war

https://www.independent.co.uk/news/world/middle-east/syria-libya-turkey-tripoli-haftar-civil-war-middle-east-a9261526.html

Fighters of a military battalion loyal to Libyan General Khalifa Haftar march during the morning assembly in the eastern city of Benghazi on December 18, 2019 ( ABDULLAH DOMA/AFP via Getty Images )

Turkish authorities are preparing to send troops and naval forces to defend Libya's internationally recognised government against eastern commander Khalifa Haftar, amid reports Ankara-backed Syrian rebels would be among the soldiers deployed to Tripoli.
Speaking to The Independent, Libyan officials confirmed that the UN-backed Government of National Accord had requested ground, air and sea support from Ankara.

They said that pending approval from the Turkish parliament, naval forces will be sent to protect Tripoli while Turkish troops will help train the GNA’s forces.
The embattled GNA has struggled to fight off a fierce months-long campaign by troops loyal to General Haftar, a powerful Gaddafi-era general who is backed by Egypt, the United Arab Emirates and Russia and controls swathes of territory in the east and south of the country.

Haftar once declared loyalty to the GNA in Tripoli but now mostly backs a rival government in the east of the country.
The imminent deployment of Turkish and possibly Syrian rebel forces to Libya will only further deepen a complex proxy war.

Ο Τραμπ στηρίζει πάντα την Τουρκία!

  Turkey is working hard to stop this carnage!

Donald J. Trump ✔ @realDonaldTrump

Russia, Syria, and Iran are killing, or on their way to killing, thousands if inocent civilians in Idlib Province. Don’t do it! Turkey is working hard to stop this carnage.

 

Τραμπ: Ρωσία, Συρία και Ιράν σκοτώνουν άμαχους πολίτες στο Ιντλίμπ

• 

Ο Αμερικανός πρόεδρος, Ντόναλντ Τραμπ, προειδοποίησε σήμερα τη Ρωσία, τη Συρία και το Ιράν να σταματήσουν οι θάνατοι άμαχων πολιτών στη συριακή επαρχία του Ιντλίμπ, προσθέτοντας πως η Τουρκία εργάζεται σκληρά για να σταματήσει η «σφαγή» στην περιοχή.
Στο μήνυμά του ο Αμερικανός πρόεδρος αναφέρει: «Η Ρωσία, η Συρία και το Ιράν σκοτώνουν, ή σχεδιάζουν να σκοτώσουν, χιλιάδες αθώους πολίτες στην επαρχία του Ιντλίμπ. Μην το κάνετε. Η Τουρκία εργάζεται σκληρά για να μπει ένα τέλος σε αυτή τη σφαγή».

Μετανάστευση-Brain Drain

Οι γέφυρες και ο πατριωτικός ρομαντισμός

Brain Drain - Brain Gain - Για να είναι επιτυχημένες οι πολιτικές ανάσχεσης της φυγής των επιστημόνων, πρέπει να αντιμετωπίζουν τα προβλήματα που προκάλεσαν τη φυγή

Του Λόη Λαμπριανίδη*

Το υπουργείο Εργασίας ανακοίνωσε πριν από λίγες ημέρες μια σειρά μέτρων για την αντιμετώπιση της φυγής των επιστημόνων, τα οποία επεξεργάζονταν οι αρμόδιες υπηρεσίες για αρκετό διάστημα. Ένα από αυτά τα νέα μέτρα αφορά στην επιδότηση της πρόσληψης και απασχόλησης για διάστημα μεγαλύτερο από ένα χρόνο σε επιχειρήσεις 500 Ελλήνων που εργάζονται στο εξωτερικό, είναι ηλικίας 28-40 ετών και κάτοχοι τουλάχιστον μεταπτυχιακού τίτλου. Η αμοιβή τους θα είναι τουλάχιστον 3.000 ευρώ και το Δημόσιο θα επιδοτεί το 70% της ελάχιστης αμοιβής τους για ένα χρόνο, ενώ η επιχείρηση θα έχει την υποχρέωση να διατηρήσει τον εργαζόμενο με την ίδια αμοιβή για άλλον ένα χρόνο. Πρόκειται για ένα πιλοτικό πρόγραμμα το οποίο θα πρέπει να αξιολογηθεί συστηματικά τόσο κατά τη διάρκεια όσο και μετά την ολοκλήρωσή του προκειμένου να εξαχθούν συμπεράσματα ως προς την αποτελεσματικότητά του και την ενδεχόμενη επέκταση ή/και τροποποίησή του.

Χριστούγεννα

ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ... Υπάρχουν και αυτές!

Να ‘μουν του σταύλου έν’ άχυρο, ένα φτωχό κομμάτι
την ώρα π’ άνοιγ’ ο Χριστός στον ήλιο του το μάτι.
Να ιδώ την πρώτη του ματιά και το χαμόγελό του,
το στέμμα των ακτίνων του γύρω στο μέτωπό του.
Να λάμψω από τη λάμψη του κι’ εγώ σαν διαμαντάκι
κι’ από τη θεία του πνοή να γίνω λουλουδάκι.
Να μοσκοβοληθώ κι’ εγώ από την ευωδία,
που άναψε στα πόδια του των Μάγων η λατρεία.
Να ‘μουν του σταύλου ένα άχυρο ένα φτωχό κομμάτι
την ώρα π’ άνοιγ’ ο Χριστός στον ήλιο του το μάτι.

ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ

Σιμόν ντε Μποβουάρ : Διανοούμενη, συγγραφέας και σύμβολο του φεμινισμού, παραμένει επίκαιρη, όπως δείχνει μια νέα βιογραφία με άγνωστες λεπτομέρειες από τη ζωή της

Παπαθανασίου Μαρίλια

«Γυναίκες, της οφείλετε τα πάντα». Αυτή ήταν η ιαχή του συγκεντρωμένου πλήθους στο νεκροταφείο του Μονπαρνάς στο Παρίσι, τον Απρίλιο του 1986, καθώς αποχαιρετούσε τη Σιμόν ντε Μποβουάρ, την πιο επιδραστική γαλλίδα συγγραφέα και φιλόσοφο του 20ού αιώνα. Αν μπορούσε να την ακούσει, η Μποβουάρ θα την έβρισκε μάλλον υπερβολική – έλεγε ότι «η ιστορία της ζωής μου είναι κάπως προβληματική, δεν οφείλω να δίνω λύσεις στους ανθρώπους και οι άνθρωποι δεν έχουν δικαίωμα να περιμένουν λύσεις από μένα». Για το έργο της, τη δέσμευσή της στον φεμινισμό αλλά και την ταραχώδη ζωή της, η Σιμόν ντε Μποβουάρ αγιοποιήθηκε και λοιδορήθηκε εξίσου από άνδρες και γυναίκες, στη γενέτειρά της και στον υπόλοιπο κόσμο, ενώ υπήρξε η πρώτη συγγραφέας με φήμη κινηματογραφικού αστέρα. Φροντίζοντας την υστεροφημία της, κατέλιπε ημερολόγια και τρεις τόμους αυτοβιογραφιών που περιέχουν περισσότερες από ένα εκατομμύριο λέξεις. Εγραψε όσα πίστευε, επιλέγοντας όμως πάντα αυτά που ήθελε να πει.

Νεανικά χρόνια

Αδιαφορία της Δύσης αλλά και της Ρωσίας για τους χριστιανούς της Μέσης Ανατολής. Οι σταυροφορίες των Αμερικανών στη περιοχή προκάλεσαν την καταστροφή των κοινοτήτων τους.

Η μεγάλη δοκιμασία των χριστιανών

ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΖΙΜΑΣ

• 
  Συριακές σημαίες έχουν τοποθετηθεί στον ακρωτηριασμένο σταυρό, στην κορυφή κατεστραμμένης εκκλησίας σε προάστιο της Δαμασκού. Οι χριστιανικοί πληθυσμοί δοκιμάζονται στις χώρες της Μέσης Ανατολής και το μέλλον τους, σύμφωνα με τους δύο καθηγητές που μιλούν στην «Κ», δεν είναι ευοίωνο. A.P./Hassan Ammar

Μπορεί οι πολεμικές συγκρούσεις στη Συρία και στο Ιράκ να περιορίστηκαν και η απειλή του Ισλαμικού Κράτους να έχει αμβυνθεί, όμως στη ρευστή μεταπολεμική πραγματικότητα, με το ισλάμ σε πρωτοφανή θέση ισχύος και τα γεωπολιτικά παιχνίδια σε πλήρη εξέλιξη, το μέλλον για τους δοκιμαζόμενους χριστιανικούς πληθυσμούς της Μέσης Ανατολής μόνο ευοίωνο δεν προοιωνίζεται.
Παραμονές Χριστουγέννων, άγιες ημέρες των απανταχού χριστιανών, δύο πανεπιστημιακοί, ο καθηγητής των Αβρααμικών Σπουδών στο Κέμπριτζ της Μεγάλης Βρετανίας Γκαρθ Φόουντεν και ο ομόλογός του (ομότιμος πλέον) των Ελληνοαραβικών Σπουδών στο Γέιλ των ΗΠΑ Δημήτρης Γούτας, μιλούν στην «Κ» για την τύχη των χριστιανικών κοινοτήτων στη Μέση Ανατολή και στη Μεσοποταμία. Και δεν εμφανίζονται αισιόδοξοι. Θεωρούν τους χριστιανούς στη γη της Βίβλου ακούσια πιόνια στη μεγάλη γεωπολιτική σκακιέρα και τη χριστιανική Δύση κυρίως υπαίτια για το δράμα τους.

– Πώς βλέπετε το μέλλον των χριστιανικών πληθυσμών στη μεταπολεμική Μέση Ανατολή; Το διαμορφούμενο στάτους εγγυάται την ασφάλεια και τα θρησκευτικά τους δικαιώματα; 
Γκαρθ Φόουντεν: Δεν νομίζω ότι μπορεί να υπάρξουν για τους χριστιανούς εγγυήσεις. Ολα είναι στα χέρια των μεγάλων δυνάμεων, των Ιρανών από τη μια και από την άλλη των Αμερικανών, είναι και η Ρωσία και η Τουρκία στο παιχνίδι. Και όλοι κάνουν ό,τι θέλουν στη βάση των συμφερόντων τους.

Τα Ελληνορουρκικά και ο κίνδυνος θερμού επεισοδίου

Τέσσερις φορές που «αγγίξαμε» το θερμό επεισόδιο

ΒΑΣΙΛΗΣ ΝΕΔΟΣ

• 
  Τον Οκτώβριο του 2018, το ερευνητικό σκάφος «Μπαρμπαρός» κινήθηκε στο ανατολικότερο άκρο της ελληνικής υφαλοκρηπίδας πλαισιωμένο από φρεγάτες του τουρκικού ναυτικού. Δύο ελληνικές φρεγάτες επιτήρησαν διαδοχικά το τουρκικό σκάφος, έως ότου αυτό αποχώρησε, ύστερα από 15 ημέρες.

Η κύρωση του συμφώνου για τον ορισμό θαλάσσιων ζωνών Τουρκίας -Λιβύης, ενεργοποίησε αμέσως τα αντανακλαστικά τής Αθήνας, η οποία και επεξεργάζεται όλα τα σενάρια που υπάρχουν στο τραπέζι, όπως αυτά έχουν τεθεί στο Μέγαρο Μαξίμου και στο υπουργείο Εξωτερικών από τους επιτελείς του ΓΕΕΘΑ. Ζητούμενο είναι, βεβαίως, πώς θα αποφευχθεί το θερμό επεισόδιο και, αν όχι, ποιοι θα είναι οι τρόποι αντιμετώπισής του. Κατά τη διάρκεια του 2018, το οποίο ήταν και το πλέον προβληματικό σε επιχειρησιακό πεδίο, η Ελλάδα και η Τουρκία έφθασαν τουλάχιστον τέσσερις φορές στα πρόθυρα θερμού επεισοδίου. Η «Κ» φέρνει σήμερα στο φως ορισμένες λεπτομέρειες από εκείνα τα τέσσερα περιστατικά που λίγο έλειψε να οδηγήσουν σε γενικευμένη κρίση στο Αιγαίο και ήταν έως σήμερα άγνωστες.
Περιστατικό 1

Η εθνική μας μοναξιά

Στέφανος Κωνσταντινίδης*

Υπάρχει μια τάση μεγαλοποίησης των υποτιθέμενων ελληνικών και κυπριακών διπλωματικών επιτυχιών, είτε πρόκειται για τις αποφάσεις της ΕΕ, είτε πρόκειται για τα τριμερή σχήματα συνεργασίας στα οποία είμαστε ενταγμένοι και που μας εκφράζουν τη συμπαράστασή τους, είτε πρόκειται για την υιοθέτηση του νόμου Μενέντεζ από το αμερικανικό Κογκρέσο. Δεν φαίνεται να συνειδητοποιούμε την εθνική μας μοναξιά σε περίπτωση που θα συμβεί κάτι πιο σοβαρό με την Τουρκία. Και ότι κανένας δεν θα βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά για λογαριασμό μας.

Και λίγη Ιστορία

  
The Battle of the Bulge 75 years later

Seventy-five years ago, this week, the Battle of the Bulge began in the forests of the Ardennes in Belgium. On the morning of December 16, 1944, the beleaguered German army threw its best remaining troops and armour against a lightly defended section of the American and Allied line. Bad weather neutralized Allied air superiority and over the first few days, the Nazi offensive produced a 'bulge' in its offensive west into Belgium. Desperate to hold the line, U.S. General Eisenhower sent the 101st Airborne to hold the strategically important crossroads in Bastogne.

The town was surrounded for nearly 10 days by German forces, but the Airborne held out. In fact, a German demand for Allied surrender was rejected with a single word: “NUTS” (a bit of 1940s American slang that needed to be explained to the Nazi officers). This weekend, the town of Bastogne has been celebrating NUTS Weekend, an annual tribute to the soldiers who defended the town in 1944. Festivities include a military parade, a walk around the perimeter, and even the “Jet de Noix’ (throwing of the nuts).

Ανθρώπινα δράματα με τους πρόσφυγες

 ΣΤΑΥΡΟΣ  ΤΖΙΜΑΣ

Δεν έχει τέλος η τραγωδία

Δύο γυναίκες, γύρω στα είκοσι, αδερφές πιθανότατα, βρέθηκαν παγωμένες και αγκαλιασμένες σε μια φυλλωσιά κοντά στις Φέρες. Η διάγνωση του ιατροδικαστή κ. Παύλου Παυλίδη ήταν θάνατος από υποθερμία.

Είχαν περάσει το ποτάμι και «λούφαξαν» για να προφυλαχθούν από το τσουχτερό κρύο που στον Εβρο, λόγω της υγρασίας, γίνεται φονικό ειδικά για εξασθενημένους οργανισμούς.
Φορούσαν από επτά πουλόβερ και πέντε κολάν η καθεμιά για να προφυλαχθούν από το κρύο, αλλά και γιατί οι διακινητές δεν επιτρέπουν χειραποσκευές στις βάρκες. Τρύπωσαν στους θάμνους προφανώς για να ξεκουραστούν και φαίνεται πως αποκοιμήθηκαν. Δεν ξύπνησαν ποτέ. Τις εντόπισαν νεκρές χωρικοί, μέσα στα μουσκεμένα ρούχα τους που αντί να τις προστατεύσουν λειτούργησαν σαν «παγοκύστες», χωρίς κανένα στοιχείο ταυτότητας πάνω τους.
Καθότι έγχρωμες, οι Αρχές εικάζουν ότι έφτασαν από κάποια αφρικανική χώρα και λόγω της μεταξύ τους ομοιότητας πιθανολογούν ότι ίσως ήταν αδερφές.
Αλλοι τέσσερις νεαροί, Αφροασιάτες εκ πρώτης όψεως, αγνώστων στοιχείων, βρέθηκαν την ίδια νύχτα (ξημερώματα της περασμένης Κυριακής) παγωμένοι και αυτοί στον ορεινό όγκο του Εβρου. Πιθανότατα θα υπάρχουν και άλλοι που άφησαν την τελευταία τους πνοή τρυπωμένοι σε κάποιους θάμνους και δεν έχουν βρεθεί, ή κάποιοι που τους κατάπιαν τα νερά του ποταμού. Μόνο που πλέον, είναι τόσο φορτισμένη αρνητικά για τους μετανάστες η ατμόσφαιρα στις κοινωνίες, που τραγικά γεγονότα όπως αυτό αφήνουν πολλούς πολίτες σχεδόν αδιάφορους για άγνωστους συνανθρώπους.

ΠΗΓΗ: Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 24 Δεκ. 2019

Η θάλασσα και εμείς

 

Στέφανος Κωνσταντινίδης

Παρά θίν’ αλός
Όμηρος

 

Η θάλασσα μπορεί να γήτευε και να γητεύει ακόμη τους ποιητές αλλά ήταν και παραμένει και ένας σημαντικός παράγοντας οικονομικής ανάπτυξης, δρόμος του διεθνούς εμπορίου για αιώνες και ταυτόχρονα γεωπολιτικός πυλώνας ισχύος για τα κράτη. Η σημασία της θάλασσας στις διεθνείς σχέσεις έχει επισημανθεί και εξεταστεί σε όλες τις εποχές και σε όλους τους πολιτισμούς. Η γενική εντύπωση, αν όχι τεκμηριωμένη μεταβλητή, είναι πως οι θαλάσσιες αυτοκρατορίες, οι θαλάσσιες δυνάμεις, υπερτερούσαν των χερσαίων. Τα παραδείγματα πολλά διά μέσου των αιώνων, από την αρχαία Αθήνα έναντι της Σπάρτης, των Ελλήνων έναντι των Περσών, των πολέμων Ρώμης – Καρχηδόνας, της Βρετανίας έναντι της Γαλλίας του Ναπολέοντα, των ΗΠΑ απέναντι στη Γερμανία και την Ιαπωνία, των ΗΠΑ έναντι της Σοβιετικής Ένωσης και σήμερα έναντι της Κίνας. Αν και πρέπει κανείς να θυμάται ότι η Σπάρτη νίκησε την Αθήνα στη θάλασσα, στους Αιγός Ποταμούς, όταν αποφάσισε να αποκτήσει και αυτή ναυτική δύναμη κι η Ρώμη, χερσαία περισσότερο αυτοκρατορία, κατέστρεψε την Καρχηδόνα, ναυτική και εμπορική δύναμη. Και στη νεότερη εποχή όλες σχεδόν οι χερσαίες δυνάμεις διαθέτουν και ναυτική δύναμη. Η Κίνα για παράδειγμα σήμερα προσπαθεί να κυριαρχήσει στις θάλασσες της Ασίας ή να έχει όπου μπορεί ναυτική παρουσία, από το λιμάνι του Πειραιά ώς αυτό της Χάιφας. Θα έλεγα ότι η Κίνα έχει υιοθετήσει μια στρατηγική μετάβασής της από τον ηπειρωτικό προσανατολισμό στη θάλασσα. Το παράδειγμα της παρουσίας της στη Μεσόγειο όπου συνεργάζεται με τη Ρωσία, μια άλλη, υποτίθεται, χερσαία δύναμη, δεν αφήνει καμιά αμφιβολία γι΄αυτό. Χαρακτηριστική επίσης και η ανάπτυξη των κινεζικών ναυπηγείων. Την ίδια ώρα όμως οικοδομεί και τον Δρόμο του Μεταξιού, ένα δίκτυο χερσαίων δρόμων. Μήπως επομένως έφτασε η εποχή που θα είναι δυσδιάκριτη η διαφορά ανάμεσα στις χερσαίες και τις ναυτικές δυνάμεις; 

Με το ερώτημα αυτό μπορούμε να δούμε και τα καθ΄ημάς με την εξέλιξη της Τουρκίας σε ναυτική δύναμη.

Η ΨΗΦΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ

Stephanos Constantinides

Η Βουλή των Ελλήνων αποφάσισε επιτέλους να υιοθετήσει τον νόμο παροχής ψήφου στους Έλληνες της Διασποράς. Με 103 περιορισμούς και 103 γραφειοκρατικές δικλείδες ασφαλείας! Τα φοβικά σύνδρομα του ελλαδικού πολιτικού συστήματος και οι μικροκομματικοί υπολογισμοί εκφράστηκαν όλο αυτό το διάστημα στις συζητήσεις που έγιναν και φυσικά αποτυπώθηκαν και στο νόμο. Η Ελλάδα είναι μια από τις τελευταίες χώρες στον κόσμο που δίνει αυτή την δυνατότητα στη Διασπορά της. Που θα έπρεπε να ήταν η πρώτη, μια και το νεοελληνικό κράτος είναι, εν μέρει τουλάχιστον, δημιούργημα αυτής της Διασποράς.
Για να φανούν όσα έγραψα παραπάνω θα δώσω το δικό μου παράδειγμα σε σχέση με τη Γαλλία. Μου δόθηκε η γαλλική υπηκοότητα λίγο πριν φύγω από τη χώρα αυτή πριν πολλά χρόνια. Έκτοτε η Γαλλία μου επιτρέπει να ψηφίζω σε όλες τις εκλογές στο γαλλικό Προξενείο του Μόντρεαλ χωρίς απολύτως καμιά από όλες αυτές τις περιοριστικές γραφειοκρατικές διαδικασίες που θα απαιτούνται για τους Έλληνες του εξωτερικού! Με μόνο το γαλλικό μου διαβατήριο ή μια προξενική ταυτότητα και αυτόματη εγγραφή μου στους εκλογικούς καταλόγους, ψηφίζω όπως όλοι οι Γάλλοι πολίτες.
Να σημειώσω ότι στην Κύπρο η κατάσταση είναι ακόμη χειρότερη!
Δεν θέλω να υπερασπιστώ την Διασπορά. Δεν είναι ούτε καλύτερη, ούτε χειρότερη από τους Ελλαδικούς. Έχει και αυτή τα προβλήματα της, τις αδυναμίες και τις μικρότητες της. Την έχω ζήσει, την έχω μελετήσει και έχω γράψει πολλαπλά κριτικά άρθρα γι΄αυτήν. Όμως τα φοβικά σύνδρομα του ελληνικού πολιτικού συστήματος απέναντι της είναι άνευ προηγουμένου, δεν τα συναντά κανείς σε κανένα άλλο πολιτικό σύστημα άλλης χώρας απέναντι στη Διασπορά της.

Μαθήματα ακροελληνικής

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΜΠΟΥΚΑΛΑΣ

Στα 53 του, έστησε καρτέρι έξω από το 10ο Δημοτικό Σχολείο και λιάνισε στο ξύλο έναν εντεκάχρονο μαθητή φιλιππινέζικης καταγωγής. Λεβέντης και καραμπουζουκλής, εγνωσμένης ακροδεξιάς κοπής και τραμπούκικης συμπεριφοράς, όπως λένε οι γείτονές του, έστειλε το ξενάκι-ελληνάκι στο νοσοκομείο για μέρες. Πέντε λεπτά το χτυπούσε, με χέρια και πόδια, στα χέρια, στα πόδια, στην κοιλιά, στο κεφάλι. Επρεπε οπωσδήποτε να του δώσει ένα αξέχαστο μάθημα, εισαγωγικό στην ημετέραν παιδείαν όπως την εννοούν οι ελληνοκάπηλοι, όποιας ομάδας κι αν είναι μέλη· της χρυσαυγής, των μαιάνδρων, της ελληνολύσης διά κηραλοιφής και ουρανίων επιστολών.

«Αμα περάσεις απ’ τη γειτονιά μου, θα σου δείξω εγώ». Κάτι τέτοια λέγαμε μικροί, όταν μαλώναμε με συνομηλίκους μας στην μπάλα ή, σπανιότερα, στο σχολείο, και νιώθαμε αδικημένοι. Το μυαλό πήζει με τα χρόνια, αυτό είναι το συνηθισμένο, και τέτοιου είδους απειλές δύσκολα ξεστομίζονται πια, ακόμα κι όταν νιώθουμε να μας πνίγει το δίκιο.

Βραδυφλεγής βόμβα για την οικονομία το δημογραφικό

Κίνδυνος για τη χώρα

ΡΟΥΛΑ ΣΑΛΟΥΡΟΥ

• 

https://www.kathimerini.gr/1045239/gallery/epikairothta/ellada/dhmografikh-vomva-gia-th-xwra

ΠΗΓΗ : Η Καθημερινή, 13 Δεκ. 2019

Η Αγγελοπούλου κάνει πρόβες!

Σπάνια εικόνα πιθανότατα του Ελ Γκρέκο βρέθηκε σε εκκλησάκι της Κρήτης

• 

Μια εικόνα της Παναγίας που φαίνεται και είναι πολύ παλιά και  βρίσκεται στον ναό της Παναγίας στον Τσιβαρά  Αποκορώνου, εντόπισαν οι ερευνητές και εικάζουν ότι πιθανότατα είναι έργο του Δομίνικου Θεοτοκόπουλου.
Πρόκειται για μία διπλή εικόνα -  της Παναγίας Οδηγήτριας και της Αγίας Αικατερίνης - η οποία βρέθηκε κομμένη στη μέση.
Την ανακοίνωση έκανε στο πρόσφατο συνέδριο που έγινε για το Αρχαιολογικό Έργο της Κρήτης στο Ρέθυμνο ο επίτιμος σήμερα έφορος Βυζαντινών Αρχαιοτήτων και τότε επιμελητής Αρχαιοτήτων κ.  Μιχάλης Ανδριανάκης, ο οποίος και είχε εντοπίσει πριν χρόνια το πολύτιμο εύρημα.
Μετά από αρκετά χρόνια έρευνας, ανακοινώθηκε ότι η εικόνα της  Παναγίας της Οδηγήτριας μπορεί πιθανότατα να θεωρηθεί ως το πρωιμότερο έργο του Θεοτοκόπουλου, πριν αυτός αναχωρήσει από την Κρήτη για την Ιταλία και στην συνέχεια για την Ισπανία.

Ρωμανός ο Μελωδός

Για τον Ρωμανό της Συρίας

• 

:

Για τον Ρωμανό της Συρίας

Την Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου ολοκληρώνεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος, στο Κέντρο Πολιτισμού Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος, ο κύκλος εκδηλώσεων «Λόγος 7», που επιμελείται ο Σταύρος Ζουμπουλάκης, πρόεδρος του εφορευτικού συμβουλίου της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος. Στην τελευταία εκδήλωση με τίτλο «Ρωμανός ο Μελωδός», κεντρικός ομιλητής είναι ο Μανόλης Παπουτσάκης, διευθυντής του περιοδικού «Δελτίο Βιβλικών Μελετών».
Ο Ρωμανός γεννήθηκε στην Εμεσα της Συρίας. Διακόνησε πρώτα στον Ναό της Αναστάσεως στη Βηρυτό· αργότερα, στα χρόνια του Αναστασίου A΄ (491-518), εγκαταστάθηκε στην Κωνσταντινούπολη, όπου ξεχώρισε ως ποιητής και μελωδός στην εποχή του Ιουστινιανού (527-565). Πέθανε μετά το 555. Η οφειλή του δίγλωσσου Ρωμανού, ο οποίος έγραψε στα ελληνικά, στους μεγάλους Σύρους ποιητές του τέταρτου, πέμπτου και έκτου αιώνα είναι αναμφισβήτητη, και η καλή γνώση της συριακής ποίησης φωτίζει πολλά χωρία του δικού του έργου. Εναρξη στις 7.30 μ.μ. (Πύργος Βιβλίων).

ΠΗΓΗ: Η Καθημερινή, 10 Δεκ.2019

Ένας Έλληνας της Διασποράς! Εκεί αναδεικνύονται πιο εύκολα οι Έλληνες!

Η αρχαϊκή τέχνη... του 20ού αιώνα

ΜΑΡΩ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΟΥ

• 
  Ο Κριστιάν Ζερβός (1889-1970) «παρουσιάζεται» μέσα από τη συλλογή του με έργα Πικάσο, Καντίσκι, Μιρό και από αρχειακό υλικό.

«Είναι αδύνατον να απελευθερωθούμε από το παρελθόν εάν αρνούμαστε να απελευθερώσουμε το ίδιο το παρελθόν, δίνοντάς του και πάλι μέλλον», έγραφε ο Κριστιάν Ζερβός (Christian Zervos) στο βιβλίο του «Η τέχνη της νεολιθικής και μινωικής Κρήτης», που κυκλοφόρησε το 1956. Προσωπικότητα πολυσχιδής, άνθρωπος με πνεύμα, καλλιέργεια και μεγάλη μεθοδικότητα, ο Κριστιάν ή Χρίστος Ζερβός (Αργοστόλι 1889 - Παρίσι 1970) διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του πολιτιστικού κλίματος στο Παρίσι του Μεσοπολέμου μέσω του περιοδικού του «Cahiers d’Αrt» (Τετράδια Τέχνης), το οποίο ίδρυσε το 1926 και εξέδιδε έως το 1960. Υπήρξε φυσιογνωμία στον χώρο του, διορατικός τεχνοκριτικός και εκδότης με όραμα, που με το έργο του ανέδειξε τη σχέση και το εύρος της επιρροής του αρχαιοελληνικού πολιτισμού στη σύγχρονη τέχνη του 20ού αιώνα.

 

Από αριστερά: Το εξώφυλλο του τεύχους 3-4 των «Cahiers d’art», 1940, με μακέτα του Ζοάν Μιρό. Πίσω όψη πρόσκλησης σε έκθεση του Μαν Ρέι στην γκαλερί Cahiers d’Art, με σχέδιο του Μαξ Ερνστ, 1935. Πάμπλο Πικάσο, «Κεφαλή βασιλιά ή Τυφεκιοφόρος με σπαθί», 1969. Ανρί Ματίς, «Σύνθεση», 1936, Musée Zervos. Νίκος Χατζηκυριάκος - Γκίκας, Σύνθεση, 1934.

Πόσο η ιδιωτική ζωή επηρεάζει την δημόσια;

Οταν η Κυβέλη συνάντησε τον Γιώργη

ΗΛΙΑΣ ΜΑΓΚΛΙΝΗΣ

• 
  H Kυβέλη και ο Γεώργιος Παπανδρέου, στο Nταβός της Eλβετίας, το 1927. Η θυελλώδης γνωριμία και η σχέση τους περιγράφεται στο βιβλίο της Λένας Διβάνη «Ζευγάρια που έγραψαν την ιστορία της Ελλάδας».

«Η αθέατη προσωπική ζωή των πρωταγωνιστών της Ιστορίας παίζει έναν τεράστιο ρόλο στις αποφάσεις, στις κινήσεις τους», γράφει στον πρόλογο του βιβλίου της «Ζευγάρια που έγραψαν την ιστορία της Ελλάδας» η Λένα Διβάνη. «Ανθρωποι είναι κι αυτοί σαν κι εμάς. Πώς θα κατανοήσουμε τις αποφάσεις ενός δημόσιου προσώπου, χωρίς να γνωρίζουμε, έστω και στοιχειωδώς, τα κίνητρά του, τα τραύματά του, τις ανομολόγητες ανάγκες του; Πώς να καταλάβεις τη στάση του Μεταξά αν δεν διαβάσεις το ημερολόγιό του, όπου συνεχώς θρηνεί ότι είναι κοντός; Πώς να ερμηνεύσεις τη στάση του Ανδρέα Παπανδρέου απέναντι στην Ενωση Κέντρου αν δεν ξέρεις την άβυσσο που τον χώριζε από τον πατέρα του; Η “μικρή” ιστορία τους, η προσωπική, έχει αναμφισβήτητα επηρεάσει τη μεγάλη, αυτή με το Ι κεφαλαίο, αυτή που υφιστάμεθα όλοι εμείς».
Ετσι, η συγγραφέας και ιστορικός παντρεύει ιδανικά τις δύο ιδιότητές της ανατρέχοντας σε μοιραία ζευγάρια και τρελά πάθη που σφράγισαν τις ζωές ηγετικών φυσιογνωμιών της χώρας.
Το βιβλίο θα κυκλοφορήσει σε λίγες ημέρες από τις εκδόσεις Πατάκη. Σήμερα η «Κ» προδημοσιεύει χαρακτηριστικό απόσπασμα αντλημένο από το κεφάλαιο που αφιερώνεται στον έρωτα ανάμεσα στην Κυβέλη και στον Γεώργιο Παπανδρέου.

Πολιτικό νήπιο ο Μητσοτάκης;

Κώστας Κουτσουρέλης  

 

Μητσοτάκης προς Ερντογάν: «Πέρασαν λιγότεροι από τρεις μήνες από τη συνάντησή μας στη Νέα Υόρκη, όπου συζητήσαμε τρόπους για τη βελτίωση των σχέσεων μας. Τι έγινε σε αυτούς τους τρεις μήνες; Η Τουρκία κατέθεσε στον ΟΗΕ γεωγραφικές συντεταγμένες των εξωτερικών ορίων της τουρκικής υφαλοκρηπίδας στην Ανατολική Μεσόγειο. Υπογράψατε ΜΟU με τη Λιβύη που αποτελεί ωμή παραβίαση των δικαιωμάτων της Ελλάδας. Στο μεταναστευτικό τα στοιχεία δείχνουν ότι υπάρχει αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο ανταποκρίνεται η τουρκική ακτοφυλακή».

Η απορία είναι νηπίου, όχι πολιτικού. Ο Ερντογάν είδε και ζύγισε τον Μητσοτάκη στην Νέα Υόρκη. Κατάλαβε περί τίνος πρόκειται, είδε την μεγάλη ευκαιρία που του ανοίγεται, και τώρα προωθεί ταχύτατα αυτά που ανέκαθεν η Τουρκία ήθελε αλλά δίσταζε να επιχειρήσει φοβούμενη την ελληνική αντίδραση. Ο δικός μας ακόμη και τώρα νομίζει ότι πρόκειται για πρόσκαιρη έξαρση, όπου δεν θα δοθεί συνέχεια. Πού να δει τους μήνες που έρχονται...https://www.capital.gr/.../mitsotakis-se-erntogan-osa...

Βιομηχανίες η Τουρκία, καφετέριες η Ελλάδα!

Χρήστου Δημήτρης

Τα τουρκικά επεκτατικά σχέδια στο Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο ανησυχούν τους Έλληνες και δικαίως. Κορυφώνονται σε μια εποχή όπου η διεθνής τάξη έχει καταρρεύσει. Οι διεθνείς οργανισμοί αδυνατούν να πάρουν αποφάσεις και οι μεγάλοι παίκτες κάνουν παιχνίδι όπως τους επιθυμούν για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους. Ο Ερντογάν κατάφερε το ασύλληπτο, να αγοράσει υπερσύγχρονα πυραυλικά συστήματα από τη Μόσχα και να υποτάξει στα σχέδιά του τους Αμερικανούς, οι απειλές των οποίων αποδείχτηκαν κούφιες.

Με λίγα λόγια, η Τουρκία που έχει με το μέρος της εκτός από τον Τραμπ και τον Πούτιν, θεωρείται αναντικατάστατη στο ΝΑΤΟ. Ένα ΝΑΤΟ που αρνείται να πάρει θέση στις ελληνοτουρκικές διαφορές, ενώ οι δικοί μας εταίροι στην Ευρώπη, διστάζουν να υπερασπιστούν μια χώρα μέλος της Ένωσης. Το όραμα του Ερντογάν για μια μεγάλη Τουρκία συνεχίζει να υλοποιείται μεθοδικά.

Το μοναδικό που λείπει από τη χώρα του, είναι οι ενεργειακοί πόροι, οι υδρογονάνθρακες και θα διεκδικήσει μερίδιο, με κάθε τρόπο και χωρίς βιασύνες. Και στον κάθε τρόπο, δεν περιλαμβάνονται μόνον οι φανερές προσπάθειες, αλλά και οι αφανείς, που αφορούν εξαγορές δικαιωμάτων από τους υπερεθνικούς ενεργειακούς κολοσσούς που έχουν αναλάβει τα έργα.
Τι έχουμε να αντιπαρατάξουμε εμείς; Ούτε την βοήθεια της Ευρώπης δεν έχουμε στις διαφορές με τη Τουρκία που μεθοδεύει την κατάργηση της συμφωνίας της Λωζάνης με την οποία καθορίστηκαν τα σύνορα των χωρών.

Ξένες επενδύσεις και αμυντική βιομηχανία

Τα οικονομικά στοιχεία της τουρκικής οικονομίας δείχνουν γιατί οι μεγάλες δυνάμεις της Δύσης είναι τόσο διαλλακτικές με την Άγκυρα. Για παράδειγμα ο ισχυρότερος βιομηχανικός κλάδος της Τουρκίας είναι η αυτοκινητοβιομηχανία, όπου καταλαμβάνει το 28% των συνολικών εξαγωγών της. Αυτές έφτασαν το 2018 τα 165 δις. δολάρια! Στην Τουρκία έχουν εργοστάσια παραγωγής αυτοκινήτων η αμερικανική Ford, η Κορεατική Hiundai, οι γερμανικές Μercedes και ΜΑΝ, η Ιαπωνική Toyota και η Γαλλική Renault. Παράλληλα κατασκευάζονται εκεί αυτοκίνητα της Fiat, της Citroen, της Pezaut και της Opel.

Αυτή τη στιγμή η Τουρκία είναι είναι η πρώτη σε παραγωγή παγκοσμίως ελαφρών επαγγελματικών οχημάτων και 14η στο κόσμο στην παραγωγή αυτοκινήτων. Μια ματιά στις βιομηχανικές φίρμες δείχνει είναι αποκαλυπτική των αμοιβαίων συμφερόντων που χρίζουν προστασίας. Οι άμεσες ξένες επενδύσεις στο τουρκικό έδαφος κινούνται σε υψηλά επίπεδα, με το 2018 να έχουν ξεπεράσει τα 13 δις. δολάρια με πρωταθλητές το Κατάρ και τη Βρετανία.

Εκεί στο ΝΑΤΟ κάνουν και αστεία!

 Από τη διακήρυξη του ΝΑΤΟ στη διάσκεψη του Λονδίνου

«Το ΝΑΤΟ εγγυάται την ασφάλεια των εδαφών και του 1 δισ. πολιτών, την ελευθερία, τις κοινές αξίες, μεταξύ των οποίων η δημοκρατία, η ατομική ελευθερία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και το κράτος δικαίου. Η αλληλεγγύη, η ενότητα και η συνοχή είναι θεμελιώδεις αρχές της Συμμαχίας μας», δηλώνει η Συμμαχία. Επιβεβαιώνει, μάλιστα, τη δέσμευση του άρθρου 5 ότι «επίθεση εναντίον ενός συμμάχου θα θεωρείται επίθεση εναντίον όλων μας».

Άγιον Όρος-Μετέωρα

Ενας θησαυρός «θαμμένος» στο Πρίνστον

ΓΙΩΤΑ ΜΥΡΤΣΙΩΤΗ

• 
  Από τον περίπλου του Αγίου Ορους για τη φωτογράφιση. Στη βάρκα πρώτος αριστερά ο Βλαντιμίρ Περφίλιεφ. Στο βάθος, η Μονή Διονυσίου.

Η ανακάλυψη ενός φιλμ με πλάνα από την Ελλάδα του 1929 στις μέρες μας ισοδυναμεί με πολύτιμο εύρημα μιας αρχαιολογικής ανασκαφής. Ειδικά όταν η κινούμενη εικόνα συνοδεύεται από ένα πλούσιο φωτογραφικό αρχείο με σπάνια ντοκουμέντα για τον τόπο μας, που φέρουν την υπογραφή του βραβευμένου φωτογράφου και κινηματογραφιστή, Φλόιντ Κρόσμπι (1899-1985).
Το οπτικό υλικό, «θαμμένο» επί δεκαετίες, βρέθηκε πρόσφατα στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον και τα αρχικά αποτελέσματα της έρευνας επιστημόνων του εκπαιδευτικού ιδρύματος και της Αγιορειτικής Εστίας Θεσσαλονίκης, αποκαλύπτουν την πρώτη μέχρι σήμερα γνωστή αποστολή Αμερικανών περιηγητών στο Αγιον Ορος και στα Μετέωρα. Αυτοί ήταν έξαλλου οι προορισμοί τριών καλλιτεχνών που ταξίδεψαν πριν από 90 χρόνια στην Ευρώπη για να καταγράψουν αποκλειστικά και μόνο τους δυο ιερούς τόπους της χώρας μας. Μια κινηματογραφική ταινία διάρκειας 33 λεπτών και 336 συνολικά φωτογραφίες διασώζονται από εκείνο το μακρινό τους ταξίδι.
«No womans’s land» τιτλοφόρησαν την αποστολή τους και ήταν, όπως φαίνεται, το αρχικό κίνητρο: να μεταφέρουν στον νέο κόσμο εικόνες από «μια χερσόνησο που δεν μοιάζει με κανένα άλλο μέρος του κόσμου. Εναν τόπο όπου καμία γυναίκα –ούτε θηλυκό ζώο– δεν έχει ζήσει εδώ και επτακόσια χρόνια», όπως περιέγραφε με ενθουσιασμό, χρόνια μετά, το 1972, ο Φλόιντ Κρόσμπι. Είχε απορρίψει γι’ αυτό το ταξίδι πρόταση συνεργασίας για τα γυρίσματα μιας ταινίας στον σκηνοθέτη Ρόμπερτ Φλάχερτι. Δύο χρόνια αργότερα κέρδιζε το Οσκαρ (1931) φωτογραφίας για την ταινία «Tabu: a Story of the Saouth Seas» του Γερμανού σκηνοθέτη Μουρνάου και, στα μέσα του αιώνα, τις θετικές κριτικές για την εντυπωσιακή ασπρόμαυρη φωτογραφία του σε μία από τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών «Το τρένο θα σφυρίξει τρεις φορές» (1952) στο δραματικό γουέστερν του Φρεντ Τσίνεμαν.

Η γραμμή της αποτροπής

Στέφανος Κωνσταντινίδης*

Θυμούμαι πριν μερικά χρόνια τη συζήτηση που είχαμε οι Έλληνες διεθνολόγοι για την ανάγκη ύπαρξης ισχυρής ελληνικής αποτρεπτικής ισχύος και την υποβάθμιση αυτής της αναγκαιότητας από όσους υποστήριζαν ότι το εχέγγυο ειρήνης ήταν η ανάπτυξη των οικονομικών-εμπορικών σχέσεων. Ο χρόνος έδειξε πόσο δίκαιο είχαν οι πρώτοι σε μια στιγμή που απειλείται η Κυπριακή Δημοκρατία και η ελληνική κυριαρχία στο Αιγαίο. Και πόσο υποτιμήθηκε το γεωπολιτικό-γεωστρατηγικό και υπερτιμήθηκε το εμπορικό-οικονομικό. Όποιος παρακολουθεί τους σημερινούς σχολιαστές των ελληνοτουρκικών σχέσεων, με θλίψη διαπιστώνει ότι όλοι συμφωνούν ότι ανατράπηκε η σχετική ισορροπία δυνάμεων ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία και ότι επικρατεί πια μια στρατηγική ασυμμετρία ανάμεσα στις δύο χώρες, που ευνοεί την Τουρκία. Πρόκειται για το αποτέλεσμα μιας  πολιτικής κατευνασμού που εφαρμόστηκε στη μετά τον Ανδρέα Παπανδρέου εποχή με πρωτεργάτη τον Σημίτη και που οδήγησε στην απομόνωση της Κύπρου με την έκλειψη της Ελλάδας από την Ανατολική Μεσόγειο και επιπλέον στην γκριζοποίηση του Αιγαίου.