Ακουγα στην τηλεόραση τον Θοδωρή Δρίτσα (από τους ελάχιστους συμπαθείς της κυβέρνησης) να ομολογεί ότι δεν είχε αναλογιστεί το μέγεθος της σημασίας της πώλησης πυρομαχικού υλικού στη Σαουδική Αραβία και ότι έχει μετανιώσει.
Επηρεάστηκε από τους Φίλη, Σκουρλέτη, Παφίλη; Είναι πιθανό. Τώρα, λένε, θα συζητηθεί ξανά το θέμα από την Επιτροπή Εξοπλιστικών Προγραμμάτων και η πώληση οδεύει προς ακύρωση.
Τώρα συνειδητοποίησαν (;) ότι είναι ηθικά απαράδεκτο να προβούν σε μία τέτοια πώληση διότι οι οβίδες θα χρησιμοποιηθούν εναντίον αμάχων, θα συντελέσουν σε εγκλήματα πολέμου.
Μπα; Υπάρχει ακόμη η έννοια ηθική στο λεξιλόγιο των κυβερνήσεων; Για δες -υπάρχει ηθική πώληση όπλων αλλά και ανήθικη. Ε, αφού υπάρχουν εμπόλεμες ζώνες στην οικουμένη, τα όπλα είναι απαραίτητα.
Σωστά, άρα, κατασκευάζονται και πωλούνται και στους δύο αντιμαχόμενους. Το συμφέρον είναι πάνω από τις ζωές -ή δεν μας ενδιαφέρει;
Η αναισθησία είναι προσόν για τους εμπόρους και τους βιομήχανους, η πρακτική των οποίων βασίζεται στην κερδώα λογική· πέραν τούτου, ουδέν.
Αλλά το μέγιστο ηθικό θέμα είναι η ύπαρξη βιομηχανιών όπλων και κυβερνήσεων, που, μέσω εταιρειών, τα μοσχοπουλάνε δώθε-κείθε, όπου επικρατεί η μισαλλαδοξία, ο φανατισμός και η φυσική εξόντωση του αντιπάλου.
Αυτό είναι το ηθικό θέμα και όχι αν ένα καθεστώς είναι πιο στυγερό ή πιο απάνθρωπο από κάποιο άλλο· ας κρυφογελάνε ή ας αδιαφορούν για τέτοια διλήμματα οι ρεαλιστές [ρεαλιστές: όσοι κατασκευάζουν όπλα και τα πουλάνε αλλά και όσοι από εμάς αποδεχόμαστε αυτήν την παγκόσμια αναγκαιότητα(;)].
Να πάψουν να υπάρχουν τέτοιες βιομηχανίες είναι μία απλουστευτική ειρηνική πρόταση, που πιθανώς οι συντάκτες της δεν γνωρίζουν το ανέφικτο και το αφελές αυτής.
Πότε, λοιπόν, εγκρίνονται από τις κυβερνήσεις αλλά και τις κοινωνίες οι πωλήσεις όπλων; Οταν τα τελευταία προορίζονται για τους ανά τον κόσμο κυνηγούς αγρίων και ήμερων ζωντανών;
Να υπάρχουν πιθανώς στα οπλοστάσια ενός εκάστου κράτους ώστε να αμυνθεί και να προφυλαχτεί από επίδοξους κατακτητές του, ή από όσους επιβουλεύονται την εδαφική του ακεραιότητα λιμπιζόμενοι τα πλούτη και την ομορφιά του;
Μα, ναι -έλα, όμως, που η κατάσταση ξεφεύγει· δεν υπάρχει πλαφόν στην κατασκευή όπλων ούτε έλεγχος ποσοτήτων, οπότε οι βιομηχανίες ξεσαλώνουν και αγνοούν πλαφόν και ηθικές.
Η ηθική γι’ αυτούς περιορίζεται στην αντιπολεμική λογοτεχνία ή σε δεκάρικους αφελών πασιφιστών.
Ετσι έχουν τα πράγματα και οι καλοί μας κυβερνώντες φαίνεται να το γνωρίζουν για τούτο και σφύριζαν κλέφτικα όταν αποφασίστηκε (από ποιους ακριβώς;) η ανήθικη, όντως, αυτή πώληση οβίδων στην αδίστακτη Σαουδική Αραβία.
Είναι εντυπωσιακό πόσο ασυλλόγιστα προβαίνουν σε ψηφίσματα και αποφάσεις, που δεν συνάδουν με τις ανθρωπιστικές αρχές, με τις οποίες υποτίθεται ότι γαλουχήθηκαν.
Καμιά ενοχή, ούτε θλίψη ούτε αποτροπιασμός -καμιά καταγγελία ή θρήνος (μα τι λέμε, τώρα, εμείς κυβερνάμε δεν θρηνούμε για τον σκολιό δρόμο της ανθρωπότητας).
Εχουν δίκιο οι καημένοι· περιτυλιγμένοι από την αχλύν της εξουσίας αδυνατούν να δουν πέρα από τη ματαιόδοξη μύτη τους -μπορείς να τους δικαιολογήσεις κιόλας:πώς να διαχειριστούν τέτοια ξαφνικά «μεγαλεία»;
Ούτε στα πιο τρελά όνειρά τους -κι εμείς περιμένουμε ηθικές αναστολές και κουραφέξαλα...
Πηγή: www.efsyn.gr
Δημοσιεύτηκε στις 29/11/2017
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire