Γεωπολιτικές ισορροπίες στην Αφρική

 

Εύφλεκτη Αφρική

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ   08.08.23 16:00

Γιώργος Καπόπουλος

Στρατιωτική επέμβαση των κρατών-μελών του ECOWAS στον Νίγηρα με στόχο την παλινόρθωση του ανατραπέντος καθεστώτος θα είναι άναμμα σπίρτου σε πυριτιδαποθήκη.

Η κλιμάκωση της σύγκρουσης με την εμπλοκή στο πλευρό των πραξικοπηματιών του Νίγηρα, του Μάλι και της Μπουρκίνα Φάσο δεν θα είναι παρά μόνον η αρχή ενός ανεξέλεγκτού ντόμινο αποσταθεροποίησης.

Οι προοπτικές δείχνουν περισσότερο μια επέμβαση της Νιγηρίας, που είναι ανερχόμενη περιφερειακή δύναμη, παρά της Γαλλίας, που είναι αμφίβολο αν θα έχει τη στήριξη των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής ΕνωσηΟ επιχειρησιακός στόχος μιας επέμβασης μοιάζει με τετραγωνισμό του κύκλου, καθώς δεν μπορεί να είναι άλλος από τη συντριβή των δυνάμεων της Βάγκνερ σε όλες τις χώρες της περιοχής.

Μια σύγκρουση της Νιγηρίας ή και της Γαλλίας με τη Ρωσία στην Υποσαχάρια Αφρική θα θέσει εκτός ελέγχου τα ένοπλα φονταμενταλιστικά ισλαμικά κινήματα της περιοχής.

Μια ανεξέλεγκτη περιφερειακή αποσταθεροποίηση θα απειλήσει μια εύθραυστη συνιστώσα της σταθερότητας στην Αφρική την περιφρούρηση των συνόρων της Αποικιοκρατίας.

Βόρεια της Υποσαχάριας Αφρικής υπάρχει η Λιβύη που εδώ και δέκα χρόνια είναι ακυβέρνητη πολιτεία, η κατάσταση της οποίας θα επηρεαστεί σε περίπτωση περιφερειακής πολεμικής σύγκρουσης με επίκεντρο τον Νίγηρα. Σε μια παρόμοια εξέλιξη, η επέμβαση στη Λιβύη της Αιγύπτου και της Αλγερίας μπορεί να θεωρηθεί δεδομένη.

Η Ιστορία κάνει κύκλους καθώς μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ το 1991 οι ΗΠΑ και κάποιες πρώην αποικιακές δυνάμεις βρέθηκαν χωρίς αντίπαλο στην Αφρική. Η συνέχεια είναι γνωστή: η Δύση εγκατέλειψε την Αφρική στην τύχη της με τον κατάλογο των χρεοκοπημένων κρατών να αυξάνεται.

Πρώτα η Σομαλία, στη συνέχεια η Αιθιοπία και πιο πρόσφατα το Σουδάν συνθέτουν μια ευρύτερη περιοχή γύρω από το Κέρας της Αφρικής, όπου δεν υπάρχουν ούτε τα προσχήματα κρατικής συγκρότησης.

Τότε τα σοβιετικά μεταγωγικά μετέφεραν Κουβανούς στρατιώτες στην Αγκόλα, ενώ σήμερα τα ίδια αεροσκάφη μεταφέρουν τους μισθοφόρους της Βάγκνερ.

Ο Πριγκόζιν δεν κατάφερε να καταλάβει τη Μόσχα, αλλά με την παρουσία των δυνάμεών του στην Υποσαχάρια Αφρική λειτουργεί ως το μακρύ χέρι του μετασοβιετικού βαθέος κράτους.

Το μήνυμα του Κρεμλίνου από την Αφρική είναι σαφές: αν η πρώην ΕΣΣΔ δεν αναγνωρίζεται από τη Δύση ως ζώνη αποκλειστικής επιρροής της Ρωσίας, τότε δεν υπάρχει λόγος να σεβαστεί η Μόσχα την «πίσω αυλή» της Γαλλίας στην Αφρική.