Γερμανικές εκλογές: Η επόμενη μέρα

    

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Στέφανος Κωνσταντινίδης

Πολιτικό σεισμό χαρακτήρισαν πολλοί σχολιαστές το αποτέλεσμα των γερμανικών εκλογών. Πράγματι το γερμανικό πολιτικό τοπίο έχει αλλάξει. Τα δύο μεγάλα κόμματα που συγκυβερνούσαν ώς τώρα έχουν υποστεί μια σημαντική πολιτική ήττα. Μεγαλύτερη είναι η ήττα του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (SPD) το οποίο κατέληξε με το πιο χαμηλό ποσοστό στην ιστορία του. Ήττα όμως υπέστη και η Άνγκελα Μέρκελ και το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα (CDU) του οποίου ηγείται. Διότι παρ' όλον ότι διατηρεί την εξουσία θα δυσκολευτεί να σχηματίσει κυβέρνηση με τα δύο μικρότερα κόμματα, τους Φιλελεύθερους και τους Πράσινους, και πολύ περισσότερο να συγκυβερνήσει μαζί τους, δεδομένου ότι οι Σοσιαλδημοκράτες αποφάσισαν να περάσουν στην αντιπολίτευση. Επιπλέον, για πρώτη φορά μεταπολεμικά, η άκρα Δεξιά (AfD) εισέρχεται στη γερμανική Βουλή ως τρίτο κόμμα, με ένα σχετικά ψηλό ποσοστό της τάξης του 12,6%. Εν ολίγοις, η χώρα εισέρχεται σε περίοδο πολιτικής αστάθειας, με ό,τι αυτό σημαίνει όχι μόνο για τη Γερμανία αλλά και για την Ευρώπη. 

Οι όποιες μεταρρυθμίσεις για την Ευρώπη μάλλον θα καταστούν αδύνατες, ειδικά στην Ευρωζώνη, ή θα περιοριστούν στο ελάχιστο. Το Μεταναστευτικό θα είναι ακόμη πιο δύσκολο να αντιμετωπιστεί, τόσο με τις πολιτικές ισορροπίες που θα επικρατούν στο εσωτερικό της Γερμανίας όσο και από το γεγονός ότι μια αποδυναμωμένη Μέρκελ θα δυσκολευτεί να επιβάλει μια κοινή ευρωπαϊκή πολιτική. Βεβαίως η γερμανική ηγεμονία επί της Ευρώπης θα συνεχιστεί με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Όμως η Ευρώπη θα γίνει ακόμη πιο δύσκαμπτη με τις συντηρητικές δυνάμεις να εμποδίζουν τις αλλαγές εκείνες που θα την κάνουν περισσότερο λειτουργική και περισσότερο κοινωνική. Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές θα ενισχυθούν ακόμη περισσότερο σε βάρος των εργαζομένων. Η ευέλικτη εργασία που ουσιαστικά σημαίνει ημιαπασχόληση και χαμηλά μεροκάματα θα επεκταθεί ακόμη περισσότερο. Η αδυναμία της Αριστεράς, ειδικά της Σοσιαλδημοκρατίας, να υιοθετήσει πολιτικές που να τη διαχωρίζουν από τις συντηρητικές δυνάμεις οδηγεί σε αποδόμηση του κοινωνικού κράτους τόσο στη Γερμανία όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Αυτός είναι ένας από τους λόγους της κατάρρευσης της Σοσιαλδημοκρατίας τόσο στη Γερμανία, όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Σε μια στιγμή που η Ευρώπη κλυδωνίζεται, διαπιστώνει κανείς ότι δεν υπάρχει εναλλακτική πολιτική πρόταση από την Αριστερά. Ο κύριος λόγος της αδυναμίας μιας τέτοιας πρότασης οφείλεται στην άτακτη τα τελευταία χρόνια υποχώρηση της Σοσιαλδημοκρατίας, η οποία ενσωμάτωσε σταδιακά και η ίδια την ιδεολογία του νεοφιλελευθερισμού και την εφάρμοσε στην πράξη. Το γερμανικό Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD) πληρώνει σήμερα το τίμημα αυτής της πολιτικής, όπως το πλήρωσε και το γαλλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα στις εκλογές που είχαν προηγηθεί. Είναι φανερό ότι η Σοσιαλδημοκρατία στην Ευρώπη, ενσωματώνοντας τη νεοφιλελεύθερη ιδεολογία και θέτοντας τον εαυτό της στην υπηρεσία του χρηματιστηριακού κεφαλαίου, έχει χρεοκοπήσει. Και παρουσιάζεται ανίκανη να προβάλει μια εναλλακτική πολιτική πρόταση στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές των δεξιών κομμάτων, καθώς και στην άνοδο της ξενοφοβικής Ακροδεξιάς. Αυτό τουλάχιστον σηματοδοτούν οι γερμανικές εκλογές.
Οι συνέπειες των γερμανικών εκλογών για την Ελλάδα μάλλον θα είναι αρνητικές. Οι ελπίδες για χαλάρωση της δημοσιονομικής πίεσης και κυρίως για ελάφρυνση του ελληνικού χρέους μάλλον εξανεμίζονται. Οι φιλελεύθεροι εταίροι της Μέρκελ στη νέα κυβέρνηση είναι αρνητικοί, ενώ εξίσου αρνητικοί είναι και οι Χριστιανοκοινωνιστές (CSU) της Βαυαρίας, το αδελφό κόμμα των Χριστιανοδημοκρατών στην υπόλοιπη Γερμανία. Προπάντων που οι Χριστιανοκοινωνιστές θα αντιμετωπίσουν τοπικές εκλογές τον ερχόμενο χρόνο στη Βαυαρία. Γι΄αυτό και ανακοίνωσαν ήδη ότι στον σχηματισμό της νέας γερμανικής κυβέρνησης θα επιμείνουν σε ακόμη πιο δεξιά στροφή.
Όσον αφορά στην Κύπρο η γερμανική πολιτική θα είναι σκληρή στον μεταμνημονιακό έλεγχο της κυπριακής οικονομίας. Στο Κυπριακό, παρά τη δύσκολη φάση που περνούν οι γερμανο-τουρκικές σχέσεις δεν αναμένεται αλλαγή της γερμανικής πολιτικής προς το ευνοϊκότερο για την Κύπρο. Άλλωστε γιατί να αλλάξει η γερμανική πολιτική από τη στιγμή που η Λευκωσία συνεχίζει την πολιτική της πεπατημένης, μια αδιέξοδη πολιτική που οδηγεί στη νεο-οθωμανική εξάρτηση στο πλαίσιο μιας ΝΑΤΟϊκής λύσης; Οι Γερμανοί υπολογίζουν σε επανεκλογή Αναστασιάδη και κλείσιμο του Κυπριακού σύμφωνα με τις τουρκικές και τις ΝΑΤΟϊκές προδιαγραφές.
Υ.Γ.: Στις 3 του Οκτώβρη, ώρα 7:30, παρουσιάζεται στη Λεμεσό από το Κέντρο Λόγου και Τεχνών Τεχνοδρόμιο, η ποιητική μου συλλογή «Λεξήματα», εκδόσεις «Βακχικόν» (Αθήνα), στο Μουσείο «Το Πλουμιστό Ψωμί», Γρηγόρη Αυξεντίου 9. Την παρουσίαση θα κάνει ο πρύτανης του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου, ποιητής Κώστας Γουλιάμος. Σύντομη εισαγωγική ομιλία θα κάνει ο δημοσιογράφος Τάσος Αγγελής. Αποσπάσματα ποιημάτων θα διαβάσει η Δωρίτα Βοσκαρίδου.

*Πανεπιστημιακός, διευθυντής του Κέντρου Ελληνικών Ερευνών Καναδά-ΚΕΕΚ και μέχρι πρόσφατα επιστημονικός συνεργάτης του ΕΔΙΑΜΜΕ στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. 

stephanos.constantinides@gmail.com 

  
Ο Φιλελεύθερος,  01\10\2017