Στη Θράκη, Πομάκοι και Αλεβίτες αντιστέκονται στον τουρκικό επεκτατισμό!

Αποτίναξη του ζυγού; ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΜΠΕΚΤΑΣΗΔΩΝ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ! ΜΠΕΚΤΑΣΙΔΙΚΟ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ ΣΤΟ ΧΙΛΙΑ!

Διοργανώθηκε στις 4, 5 και 6 Αυγούστου 2017, το αυθεντικό, μη εθνικιστικό, μπεκτασήδικο/αλεβιτικό πανηγύρι στη ορεινή θέση Χίλια στα σύνορα των νομών Έβρου και Ροδόπης. Πρόκειται για μια νέα λαμπρή επαναστατική σελίδα της αλεβιτικής κοινότητας στην ελληνική Θράκη. Για πρώτη φορά οι διοργανωτές του δεν υπάκουσαν στις οδηγίες της Άγκυρας, η οποία, από τα μέσα της δεκαετίας του 1990, άρπαξε και τα δύο μεγάλα πομάκικα πανηγύρια (στον Ακρίτα και τα Χίλια) και τα μετέτρεψε σε φιέστες του τουρκικού εθνικισμού.

Να θυμίσουμε ότι το τελευταίο αυθεντικό πατροπαράδοτο πομάκικο πανηγύρι είχε γίνει το 1998 στον Ακρίτα (Αλάνατ στα πομάκικα και Αλάν Τεπέ στα τουρκικά) από τη Ζαγάλισα και το Κέντρο Πομακικών Ερευνών (βλ. παρακάτω). Το 2006 επιχειρήθηκε να γίνει πάλι από μέλη του Πομάκικου Κινήματός μας, αντίστοιχο αλεβίτικο πανηγύρι στον Έβρο, στη θέση Μπέλα Βόντα (περιοχής Μεγάλου Δερείου), αλλά συνάντησε τις λυσσαλέες αντιδράσεις του τουρκικού εθνικισμού. Τα πανηγύρια αυτά αποτέλεσαν τα επαναστατικά προηγούμενα που ενέπνευσαν τους Πομάκους για να μπορέσουν να ξανακάνουν μόνοι τους το δικό τους πανηγύρι. Έδειξαν σε όλους ότι μπορεί να νικηθεί ο τουρκικός εθνικισμός.

Οι μπεκτασήδες του Έβρου και της Ροδόπης έχουν αντιληφθεί την γενοκτονική πολιτική της Τουρκίας και τον φανερό στόχο της, να τους αλλαξοπιστήσει με Απειλές και χρηματικά έπαθλα, ώστε να γίνουν ΟΛΟΙ σουνίτες. Η κατ ́επανάληψιν [αρουσία του σουνίτη ψευτομουφτή Κομοτηνής Ιμπράμ Σερήφ τόσο στο πανηγύρι του Χίλια (όλες τις προηγούμενες χρονιές), στον μπεκτασήδικο τεκέ Σεγίντ Αλή Σουλτάν (το 2013), σε κουρμπάνι στη Ρούσα το 2016 και σε άλλες θρησκευτικές εκδηλώσεις των μπεκτασήδων, αποτελούσε άμεση απειλή για την θρησκευτική τους ταυτότητα.

Τα ύπουλα κηρύγματα του ψευτομουφτή, ο οποίος διακήρυσσε με φανατισμό ότι οι μπεκτασήδες (αλεβίτες) και οι σουνίτες ανήκουν στην ίδια θρησκεία (άρα οι μπεκτασήδες ας γίνουν σουνίτες!) και η προσπάθεια να εξαφανίσει την μπεκτασική/ αλεβίτικη ταυτότητα, έκανε τους μπεκτασήδες να καταλάβουν ότι έχουν βάλει τον (γκρίζο) λύκο μέσα στο μαντρί και είναι έτοιμος να φάει τα πρόβατα. Την ίδια πολιτική εφαρμόζουν και οι κατευθυνόμενοι τουρκόφωνοι δημοσιογράφοι μειονοτικών εφημερίδων, πληρωμένοι ιμάμηδες και δάσκαλοι κ.α.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα των τουρκικών σχεδίων αποτελεί το ορεινό χωριό Χλόη του ν. Ροδόπης, όπου οι κάτοικοι πριν από λίγες δεκαετίες ήταν όλοι μπεκτασήδες. Σήμερα, μετά από άπειρες πιέσεις και μεθοδεύσεις, οι μισοί αλλαξοπίστησαν και έγιναν σουνίτες, και οι υπόλοιποι μισοί παρέμειναν μπεκτασήδες.

Το ελληνικό κράτος όχι μόνο δεν προστάτευσε την θρησκευτική ταυτότητα μιας μερίδας πολιτών του, αλλά ευνόησε την βίαιη αφομοίωσή τους. Άλλα παραδείγματα είναι η ανέγερση τζαμιών σε μπεκτασήδικα/αλεβίτικα χωριά (οι αλεβίτες δεν έχουν, ούτε επισκέπτονται τα τζαμιά), όπως το Μεγάλο Δέρειο και η Αύρα, η διοργάνωση μαθημάτων κορανίου στα αλεβίτικα χωριά, με σκοπό τη σουνιτοποίηση του πληθυσμού. Η Τουρκία αγωνίζεται να μη μείνει ούτε ένας μπεκτασής στην ελληνική Θράκη.

Τις επαναστατικές εξελίξεις πυροδότησε ο εκτουρκισμένος σύλλογος του Χίλια, από όπου αποχώρησε ο εκτουρκισμένος «μπεκτασής» πρόεδρός του, Χασάν Μπεκήρουστα, και στη θέση του «τοποθέτησε» τον σουνίτη γαμπρό του, Μεσούτ Σερίφ, ο οποίος με τη σειρά του στελέχωσε το πανηγύρι με σουνίτες (από τον αγά του πανηγυριού μέχρι τους υπεύθυνους για τις τεχνικές λεπτομέρειες). Έτσι ... σουνίτες θα διοργάνωναν ένα πανηγύρι για τους ...μπεκτασήδες!

Ο αμετάκλητος κίνδυνος ολοκληρωτικής αφομοίωσης και εξαφάνισης των αλεβιτών, τους οδήγησε στην επαναστατική απόφαση να διοργανώσουν το πατροπαράδοτο πανηγύρι τους, χωρίς τη θηλιά της Τουρκίας. Η λυσσαλέα προσπάθεια του προξένου Αλή Ριζά Ακιτζί, αλλά και ενός συρφετού πρακτόρων, σουνιτών ιμάμηδων και πουλημένων αλεβιτών, να αλλάξουν την απόφαση δεν είχε κανένα αποτέλεσμα.

ΤΟ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ

Ο πανικός του τουρκικού εθνικισμού ώθησε στο να γίνει το εκτουρκισμένο πανηγύρι στα Χίλια πρώτο, για να προλάβουν χρονικά το αντίστοιχο αλεβίτικο πανηγύρι που γίνεται κάθε Αύγουστο. Έτσι, το διοργάνωσαν όπως – όπως, στις 28 έως 30 Ιουλίου 2017.

Οι μηχανισμοί του τουρκικού εθνικισμού πίεσαν τους απλούς αλεβίτες χωρικούς με κηρύγματα και απειλές μέσα στα τζαμιά (ειδικά σε όσους τα παιδιά τους σπουδάζουν στην Τουρκία) να δώσουν το παρών στο τουρκικό πανηγύρι και να μην πάνε στο δικό τους, το αλεβίτικο. Το ίδιο έπραξαν συντονισμένα και μειονοτικοί δημοσιογράφοι στις τουρκόφωνες εφημερίδες.

Παρόλες τις πιέσεις, την πρώτη ημέρα του εκτουρκισμένου πανηγυριού ο κόσμος ήταν ελάχιστος (καμιά 50αριά άτομα) με αποτέλεσμα να πιάσει απελπισία τους διοργανωτές και να σκέφτονται ακόμη και ακύρωση του πανηγυριού, το οποίο θα παραχωρούσαν για να το διοργανώσουν οι αλεβίτες. Κάτι τέτοιο, όμως, δεν μπορούσε να γίνει δεκτό από την Τουρκία, που υποσχέθηκε ότι θα πληρώσει πολλά λεφτά για να πετύχει το πανηγύρι, ιδίως την τελευταία ημέρα του.

ΤΑ ΛΕΩΦΟΡΕΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΛΗΡΩΜΕΝΟΥΣ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΗΤΕΣ

ΤΑ ΛΕΩΦΟΡΕΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΛΗΡΩΜΕΝΟΥΣ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΗΤΕΣ

Έτσι, την Κυριακή (30 Ιουλίου 2017), ημέρα κορύφωσης του ψευδο- αλεβίτικου πανηγυριού, δόθηκαν χιλιάδες ευρώ για να έρθει μεταφερόμενος κόσμος από Ξάνθη, Κομοτηνή, Βουλγαρία και Τουρκία στο χώρο του Χίλια. Οι μηχανισμοί του εθνικιστικού κόμματος ΚΙΕΦ (DEB) προέτρεπαν τους ψηφοφόρους, να πάνε οπωσδήποτε στο πανηγύρι. Πάνω από 15 λεωφορεία μετέφεραν κόσμο και υπολογίζεται ότι γύρω στα 600 άτομα ήρθαν ως «χειροκροτητές», για να δώσουν την εντύπωση ότι έχει κόσμο. Μόνο 300 άτομα ήταν από τα γύρω χωριά και κυρίως από τα χωριά του Κέχρου, το Σιδηροχώρι και την Άνω Βυρσίνη (πολλοί μάλιστα πήγαν από περιέργεια). Φυσικά, απουσίαζαν οι αλεβίτες του Έβρου και της Ροδόπης. Τους γύρισαν ομαδικά την πλάτη.

ΠΗΓΗ: Η πομακική εφημερίδα
ΖΑΓΑ΄ΛΙΣΑ

http://www.zagalisa.gr