Κέρστεν Κνιπ
Σε μελέτη του Κέντρου Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών CSIS με έδρα τη Ουάσιγκτον, αναφέρεται ότι η Χεζμπόλαχ είναι ο ισχυρότερος μη κρατικός παίκτης στον κόσμο. Ενώ το 2006, στον πόλεμο του Λίβανου, είχε στην κατοχή της 15.000 πυραύλους, σήμερα κατέχει 130.000.
Αυτό το γεγονός δημιουργεί μεγάλο πρόβλημα στην ισραηλινή πολεμική αεροπορία, διότι αναγκάζει τα ισραηλινά πολεμικά να πετούν ψηλότερα και έτσι περιορίζεται η ικανότητά τους να πετυχαίνουν στόχους στο έδαφος, όπως επισημαίνεται στην έρευνα του CSIS.
Το αποτέλεσμα είναι σε επιχειρησιακό επίπεδο η μεγαλύτερη ενεργοποίηση μονάδων του ισραηλινού στρατού και σε αυτό ακριβώς στοχεύει η Χεζμπόλαχ. Επί τη βάσει της αλλαγής συσχετισμού δυνάμεων το Ισραήλ τροποποίησε την στρατηγική του διευρύνοντας συνεχώς την ακτίνα δράσης, όπως μπορεί κανείς να διαβάσει σε έκθεση του βρετανικού Ινστιτούτου Διεθνών Στρατηγικών Σπουδών IΙSS. Ενώ δηλαδή η ισραηλινή κυβέρνηση θεωρούσε ότι έπρεπε αρχικά να αντιδράσει εναντίον ιρανικών θέσεων και αποθηκών στην Συρία, οι επιθέσεις της επεκτάθηκαν και έφτασαν μέχρι και στόχους στο Ιράκ. Και εκεί το Ιράν χωρίς τη θέληση της ιρακινής κυβέρνησης εγκατέστησε δική της στρατιωτική υποδομή.
Υπό αυτό το πρίσμα θα πρέπει να ερμηνεύονται και οι επιθέσεις του Ισραήλ εναντίον στόχων της Χεζμπολάχ στο Λίβανο. Στις τελευταίες επιθέσεις ο στρατός άφησε επίτηδες να διαρρεύσουν κάποιες πληροφορίες στα ΜΜΕ με στόχο να ενημερωθεί η ηγεσία της οργάνωσης για σχέδια και υπολογισμούς τους Ισραήλ. Αυτές οι μεταβολές οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η ισραηλινή στρατιωτική ηγεσία αναβαθμίζει τους κινδύνους που προέρχονται από το Ιράν και την Χεζμπολάχ. Σύμφωνα πάντα με το CSIS ένας άλλος στόχος των τελευταίων επιθέσεων είναι να υπογραμμιστεί η τόλμη, η αποφασιστικότητα αλλά και η ετοιμότητα να αναλάβει ρίσκο ο πρωθυπουργός απέναντι στην ιρανική απειλή.
Ψυχολογικός πόλεμο;
Στην ισραηλινή εφημερίδα Haaretz ο πολιτικός αναλυτής Ντάβιν Ναούντ επισημαίνει ότι ο φόβος είναι το πιο ισχυρό όπλο της Χεζμπολάχ. «Στην επόμενη διένεξη περιμένει κανείς ότι η οργάνωση θα εντείνει την πολιτική εργαλειοποίησης του φόβου πάνω από τις πραγματικές στρατιωτικές δυνατότητες. Για παράδειγμα με εξαγγελίες για κατάκτηση της Δυτικής Όχθης, με πυραυλικές επιθέσεις ακρίβειας κατά του Ισραήλ, και με βομβαρδισμούς των μεγάλων δεξαμενών αμμωνίας στη Χάιφα ή του πυρηνικού αντιδραστήρα στη Ντιμόνα. «Οι απειλές κατατείνουν στον εκφοβισμό» υποστηρίζει ο Ναούντ. «Η Χεζμπόλαχ προσπαθεί με αυτόν τον τρόπο να αναλάβει πρωτοβουλία κινήσεων για να αποφασίζει εκείνη, εάν και πότε θα ξεκινά τον πόλεμο. Παράλληλα η προπαγάνδα από το Λίβανο στοχεύει στο να ενισχύσει τους ενδοιασμούς του ισραηλινού λαού στο ενδεχόμενο ενός πολέμου και φαίνεται ότι σιίτες αντάρτες το έχουν επιτύχει, επειδή ακριβώς τα ΜΜΕ του Ισραήλ το αναπαράγουν προς μεγάλη ικανοποίηση του αρχηγού της Χεζμπολάχ.
Πηγή: Deutsche Welle
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire