«Μιλώντας για το έργο μου, πρέπει να πω ότι αισθάνομαι πως αντιπροσωπεύω μιαν ευρύτερη ομάδα ανθρώπων: εκείνων που προώθησαν τις νεοελληνικές σπουδές στην Ελλάδα και την Ιταλία.
Και
πρέπει επίσης να πω πως χαίρομαι για την αποψινή εκδήλωση, που τιμά τα
ενενήντα μου χρόνια και γίνεται όσο είμαι εν ζωή και όχι μετά τον θάνατό
μου». Έτσι αντιφώνησε χθες το απόγευμα στο κεντρικό κτίριο του Μουσείου
Μπενάκη, ο Μάρι Βίττι την προσφώνηση του Προέδρου της Δημοκρατίας
Προκόπη Παυλόπουλου, ο οποίος εξήρε την επιστημονική προσωπικότητα ενός
ερευνητή που δίδαξε και επηρέασε πολλές γενιές νεοελληνιστών.
«Ο Μ. Βίττι διαμόρφωσε την εικόνα που έχουμε για την ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας», παρατήρησε ο Νάσος Βαγενάς, ομότιμος καθηγητής Θεωρίας και Κριτικής της Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών: «Ιταλός ληξιαρχικά, ο Βίττι είναι δίγλωσσος (με Ελληνίδα μητέρα), αλλά όχι και διχασμένος αφού γέρνει περισσότερο προς την ελληνική πλευρά. Γονιμοποιώντας τόσο την πανεπιστημιακή φιλολογία όσο και τη λογοτεχνική κριτική, είναι ο άνθρωπος που έβαλε τα θεμέλια για την ίδρυση των ανθηρών σήμερα καλβικών σπουδών. Εστιάζοντας την προσοχή του στο ιταλόφωνο ποιητικό έργο του Ανδρέα Κάλβου, έδειξε το περιβάλλον από το οποίο προήλθαν οι ελληνικές ‘'Ωδές''. Και ας μην ξεχνάμε πως, εκτός από τον Κάλβο, ο Βίττι μελέτησε την ιστορία του ρεαλισμού στην ελληνική πεζογραφία, αναδεικνύοντας εκ παραλλήλου την ποίηση του Γιώργου Σεφέρη και του Οδυσσέα Ελύτη, καθώς και τη λογοτεχνική παραγωγή της Γενιάς του 1930. Τέλος, γράφοντας την ‘'Ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας'', αποδείχθηκε ο πλέον κριτικός ιστορικός λογοτεχνίας. Μένοντας, άλλωστε, με το ένα πόδι έξω από την Ελλάδα, είχε τη δυνατότητα να υιοθετήσει μιαν οπτική με μεγάλη ευρυχωρία».
Τους ερευνητικούς σταθμούς που διέγραψε με την πορεία του ο Μ. Βίττι επισήμανε από την πλευρά του ο Αλέξης Πολίτης, ομότιμος καθηγητής Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης: πρώτα ο συσχετισμός των κλέφτικων τραγουδιών με τα μοιρολόγια, μετά το αναγεννησιακό επτανησιακό θέατρο, ύστερα ο Κάλβος και κατόπιν η «Ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας», όπου διερευνήθηκαν οι απαρχές της πεζογραφίας μας σε συνάρτηση με ποικίλες μορφές της νεοελληνικής πραγματικότητας.
«Ο Βίττι είναι Έλληνας για τους Έλληνες και Ιταλός για τους Ιταλούς», παρατήρησε η Paola Maria Minucci, αναπληρώτρια καθηγήτρια της Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο Sapienzα της Ρώμης: «Μετέφρασε στα ιταλικά ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1950 πολλούς Έλληνες ποιητές ενώ δημοσίευσε έναν μεγάλο αριθμό από τα άρθρα και τις μελέτες του πρώτα στα ιταλικά, Ο Βίττι έδειξε επίσης πώς να διαβάζουμε τα λογοτεχνικά κείμενα με το αποστασιοποιημένο βλέμμα ενός ιστορικού που ξέρει πως τα γεγονότα αλλάζουν συνεχώς την εικόνα την οποία σχηματίζουμε για τη λογοτεχνία, μιλώντας ταυτοχρόνως για ποιητικές προσωπικότητες όπως ο Νικήτας Ράντος και ο Γιώργος Σαραντάρης».
«Ελληνοϊταλός και Ιταλοέλληνας, ο Βίττι υπήρξε ο γεφυροποιός ανάμεσα σε δύο λογοτεχνίες και δύο πολιτισμούς», σημείωσε ο Ευριπίδης Γαραντούδης, καθηγητής Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών: «Είναι ο μοναδικός ιστορικός ελληνικής λογοτεχνίας που δεν αναθεώρησε απλώς, αλλά έγραψε εξαρχής την ιστορία του όταν χρειάστηκε να την επανεκδώσει. Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι έριξε το βάρος της εξέτασής του στην ελληνική λογοτεχνία των δυο τελευταίων αιώνων, θεωρώντας ότι η παλαιότερη αποτελεί απλώς προπαρασκευαστικό στάδιο. Επιπροσθέτως, άνοιξε τον δρόμο για τη συνομιλία της ιστορίας της λογοτεχνίας με την κοινωνιολογία της λογοτεχνίας, τη γραμματολογία και τη λογοτεχνική κριτική».
Ο Βίττι υπέδειξε την ευρωπαϊκή διάσταση της νεοελληνικής λογοτεχνίας, είπε από τη μεριά της η Caterina Carpinato, αναπληρώτρια καθηγήτρια Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο Ca' Foscari της Βενετίας, για να προσθέσει ότι κατά τον τρόπο αυτό προχώρησε σε μια πολύ σημαντική πολιτισμική επένδυση.Μετά το πέρας των ομιλιών, που συντόνισε ο ιστορικός Δημήτρης Αρβανιτάκης, προβλήθηκαν αποσπάσματα από το ντοκιμαντέρ του Κυριάκου Αγγελάκου «Μάριο Βίττι. Νεοελληνιστής» (2014). Χαιρετισμούς απηύθυναν η Αιμιλία Γερουλάνου, πρόεδρος της Διοικητικής Επιτροπής του Μουσείου Μπενάκη, και ο Luigi Marras, πρέσβης της Ιταλικής Δημοκρατίας.
Πηγή: www.eleftheriaonline.gr/ΑΠΕ-ΜΠΕ
Δημοσιεύτηκε στις 17/12/2016
«Ο Μ. Βίττι διαμόρφωσε την εικόνα που έχουμε για την ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας», παρατήρησε ο Νάσος Βαγενάς, ομότιμος καθηγητής Θεωρίας και Κριτικής της Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών: «Ιταλός ληξιαρχικά, ο Βίττι είναι δίγλωσσος (με Ελληνίδα μητέρα), αλλά όχι και διχασμένος αφού γέρνει περισσότερο προς την ελληνική πλευρά. Γονιμοποιώντας τόσο την πανεπιστημιακή φιλολογία όσο και τη λογοτεχνική κριτική, είναι ο άνθρωπος που έβαλε τα θεμέλια για την ίδρυση των ανθηρών σήμερα καλβικών σπουδών. Εστιάζοντας την προσοχή του στο ιταλόφωνο ποιητικό έργο του Ανδρέα Κάλβου, έδειξε το περιβάλλον από το οποίο προήλθαν οι ελληνικές ‘'Ωδές''. Και ας μην ξεχνάμε πως, εκτός από τον Κάλβο, ο Βίττι μελέτησε την ιστορία του ρεαλισμού στην ελληνική πεζογραφία, αναδεικνύοντας εκ παραλλήλου την ποίηση του Γιώργου Σεφέρη και του Οδυσσέα Ελύτη, καθώς και τη λογοτεχνική παραγωγή της Γενιάς του 1930. Τέλος, γράφοντας την ‘'Ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας'', αποδείχθηκε ο πλέον κριτικός ιστορικός λογοτεχνίας. Μένοντας, άλλωστε, με το ένα πόδι έξω από την Ελλάδα, είχε τη δυνατότητα να υιοθετήσει μιαν οπτική με μεγάλη ευρυχωρία».
Τους ερευνητικούς σταθμούς που διέγραψε με την πορεία του ο Μ. Βίττι επισήμανε από την πλευρά του ο Αλέξης Πολίτης, ομότιμος καθηγητής Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης: πρώτα ο συσχετισμός των κλέφτικων τραγουδιών με τα μοιρολόγια, μετά το αναγεννησιακό επτανησιακό θέατρο, ύστερα ο Κάλβος και κατόπιν η «Ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας», όπου διερευνήθηκαν οι απαρχές της πεζογραφίας μας σε συνάρτηση με ποικίλες μορφές της νεοελληνικής πραγματικότητας.
«Ο Βίττι είναι Έλληνας για τους Έλληνες και Ιταλός για τους Ιταλούς», παρατήρησε η Paola Maria Minucci, αναπληρώτρια καθηγήτρια της Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο Sapienzα της Ρώμης: «Μετέφρασε στα ιταλικά ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1950 πολλούς Έλληνες ποιητές ενώ δημοσίευσε έναν μεγάλο αριθμό από τα άρθρα και τις μελέτες του πρώτα στα ιταλικά, Ο Βίττι έδειξε επίσης πώς να διαβάζουμε τα λογοτεχνικά κείμενα με το αποστασιοποιημένο βλέμμα ενός ιστορικού που ξέρει πως τα γεγονότα αλλάζουν συνεχώς την εικόνα την οποία σχηματίζουμε για τη λογοτεχνία, μιλώντας ταυτοχρόνως για ποιητικές προσωπικότητες όπως ο Νικήτας Ράντος και ο Γιώργος Σαραντάρης».
«Ελληνοϊταλός και Ιταλοέλληνας, ο Βίττι υπήρξε ο γεφυροποιός ανάμεσα σε δύο λογοτεχνίες και δύο πολιτισμούς», σημείωσε ο Ευριπίδης Γαραντούδης, καθηγητής Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών: «Είναι ο μοναδικός ιστορικός ελληνικής λογοτεχνίας που δεν αναθεώρησε απλώς, αλλά έγραψε εξαρχής την ιστορία του όταν χρειάστηκε να την επανεκδώσει. Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι έριξε το βάρος της εξέτασής του στην ελληνική λογοτεχνία των δυο τελευταίων αιώνων, θεωρώντας ότι η παλαιότερη αποτελεί απλώς προπαρασκευαστικό στάδιο. Επιπροσθέτως, άνοιξε τον δρόμο για τη συνομιλία της ιστορίας της λογοτεχνίας με την κοινωνιολογία της λογοτεχνίας, τη γραμματολογία και τη λογοτεχνική κριτική».
Ο Βίττι υπέδειξε την ευρωπαϊκή διάσταση της νεοελληνικής λογοτεχνίας, είπε από τη μεριά της η Caterina Carpinato, αναπληρώτρια καθηγήτρια Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο Ca' Foscari της Βενετίας, για να προσθέσει ότι κατά τον τρόπο αυτό προχώρησε σε μια πολύ σημαντική πολιτισμική επένδυση.Μετά το πέρας των ομιλιών, που συντόνισε ο ιστορικός Δημήτρης Αρβανιτάκης, προβλήθηκαν αποσπάσματα από το ντοκιμαντέρ του Κυριάκου Αγγελάκου «Μάριο Βίττι. Νεοελληνιστής» (2014). Χαιρετισμούς απηύθυναν η Αιμιλία Γερουλάνου, πρόεδρος της Διοικητικής Επιτροπής του Μουσείου Μπενάκη, και ο Luigi Marras, πρέσβης της Ιταλικής Δημοκρατίας.
Πηγή: www.eleftheriaonline.gr/ΑΠΕ-ΜΠΕ
Δημοσιεύτηκε στις 17/12/2016
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire