Κύπρος: Χρειάζεται αναθεώρηση στρατηγικής

Κώστας Βενιζέλος

 

Από τη φούσκα του Δείπνου στο φιάσκο του Πελεράν

Η πενταμερής Διάσκεψη στη Γενεύη και οι  συναντήσεις των τεχνοκρατών που ακολούθησαν  στο Μοντ Πελαράν επιβεβαίωσαν πως η διαδικασία που προέκυψε στη Συμφωνία του Δείπνου απέτυχε, ήταν ένα φιάσκο.  Ήταν μια φούσκα που έσπασε με την πρώτη δοκιμασία. Κάθε φορά που καταγράφεται μια αποτυχία, κερδίζει ο δυνατός, χάνει ο αδύνατος, ο οποίος αφήνει ως κληροδότημα για την επόμενη φάση νέα δεδομένα και νέα τετελεσμένα ( πενταμερής). Ο νέος  Γ.Γ. του ΟΗΕ,  εννέα ημέρες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, πείστηκε να είναι παρών στο τελετουργικό και στις συναντήσεις που έγιναν την ίδια μέρα καθώς προφανώς θεώρησε πως θα υπήρχε αποτέλεσμα.  Πώς θα πειστεί άραγε να δηλώσει παρών σε μια νέα διάσκεψη; Οι πρωταγωνιστές της κεντρικής σκηνής φόρτωσαν την προοπτική για συμφωνία σε μια διαδικασία που εκ πρώτης όψεως δεν υποστηριζόταν από τις συγκυρίες και τις εξελίξεις στον ευρύτερο πολιτικό και γεωστρατηγικό περιβάλλον.  Οι προσωπικές ατζέντες των τρίτων, οι επιδερμικές προσεγγίσεις κάποιων εκ των πρωταγωνιστών, οδήγησαν σε ένα σκηνικό που μόνο από την παρουσία του Γ.Γ.,  των ΥΠΕΞ των τριών εγγυητριών, ενίσχυε τις προσδοκίες.  Όμως το σκηνικό ήταν πυροτέχνημα, έσβησε μετά την πρώτη λάμψη. Με ανοικτά πολλά ζητήματα, με χάσμα απόψεων σε σημαντικές πτυχές, η Λευκωσία επέλεξε την υιοθέτηση ενός οδικού χάρτη που καθιστούσε μεν την πορεία μονόδρομο, ωστόσο, φαινόταν πως ήταν αδιέξοδη. 
 

Είναι προφανές πως δεν θα επιτραπεί από κανένα να κηρυχθεί ναυάγιο. Θα επιχειρήσουν ξανά και ξανά να συντηρήσουν τη διαδικασία. Το ζητούμενο είναι να μπορέσει αυτή η προσπάθεια να προχωρήσει προς το επιδιωκόμενο, που είναι η επίτευξη συμφωνίας. Με τους πειραματισμούς των οπαδών της όποιας λύσης η προοπτική απομακρύνεται. Κι αυτό γιατί επιμένουν σε μια πολιτική χωρίς φρένα. Μια προσέγγιση του άψε-σβήσε. 
 

Είναι προφανές πως το αδιέξοδο δεν είναι λύση. Ούτε η μη λύση. Για να μπορέσουν οι διαπραγματεύσεις να προσανατολισθούν προς το στόχο της επίτευξης μιας συμφωνίας θα πρέπει να υπάρξει αναθεώρηση της ακολουθούμενης στρατηγικής. Έτοιμες συνταγές δεν υπάρχουν. Κι αυτό ως απάντηση  στους οπαδούς της όποιας λύσης και της νομιμοποίησης του στάτους κβο, πού όποτε υπάρχει πολιτικό στρίμωγμα προβάλλουν το ερώτημα «καλά και εσείς τι προτείνετε;». Πριν αναζητήσει κανείς το «τι προτείνετε εσείς;», πρέπει να γίνει μια αξιολόγηση της ακολουθούμενης πολιτικής, που εδραιώνει την κατοχή, αναβαθμίζει το ψευδοκράτος.
 

Χρειάζονται, συνεπώς, πρωτοβουλίες παράλληλα με τις διαπραγματεύσεις( χωρίς διαχωριστικά χαρακτηριστικά) αλλά και αναθεώρηση στρατηγικής. Κι αυτό μπορεί να γίνει από την Αθήνα και τη Λευκωσία σε πανεθνικό επίπεδο. Με γνώμονα να βρεθεί διέξοδος και λύση. Η συμβίωση Ε/Κ, Τ/κ. Μαρωνιτών, Αρμενίων και Λατίνων έχει νόημα μόνο με όρους μιας πραγματικής ομοσπονδίας, χωρίς εσωτερικούς φραγμούς και παρεμβατικά δικαιώματα. Για να γίνει αυτό θα πρέπει να πεισθούν οι Τ/Κ, να εγκαταλείψουν την Τουρκία και να επιλέξουν μέσω Κύπρου την ένταξη τους στην Ε.Ε. τους στην Ε.Ε. στους στην Ε.Ε. 

Κώστας Βενιζέλος