Οι Έλληνες στη Βρετανία

Ιστορίες επιτυχίας Ελλήνων στο Ηνωμένο Βασίλειο

ΝΙΚΟΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ

• 
  Περίπου τέσσερις στους δέκα κατοίκους του Λονδίνου είναι πολίτες άλλης χώρας, καθιστώντας το μία από τις πιο πολυπολιτισμικές πρωτεύουσες του πλανήτη.

Το πολιτικό φιάσκο της συμφωνίας του Brexit, που απασχόλησε τη Μεγάλη Βρετανία κατά τη διάρκεια της εβδομάδας, δημιούργησε μια ποικιλία αντιδράσεων – ωστόσο, για τους περισσότερους από τριάμισι εκατομμύρια πολίτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης που διαμένουν στη χώρα το αίσθημα ήταν κοινό. Με νευρικότητα και αβεβαιότητα για την προστασία των δικαιωμάτων τους αντέδρασαν οι πολίτες της Ε.Ε., ξεκινώντας μάλιστα μια ηλεκτρονική καμπάνια με το σύνθημα «Πάει πολύς καιρός που ζούμε στο κενό».
Χιλιάδες Βρετανοί εργοδότες έστειλαν καθησυχαστικά ηλεκτρονικά μηνύματα στους Ευρωπαίους εργαζόμενούς τους, γεμάτα υποσχέσεις πως, ανεξαρτήτως της τελικής έκβασης του Brexit, οι ίδιοι θα κάνουν τα πάντα για να τους κρατήσουν στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ωστόσο το νομικό πλαίσιο της παραμονής τους δεν έχει διαλευκανθεί, και ένα τεράστιο ερώτημα συνεχίζει να επισκιάζει το μέλλον των Ευρωπαίων πολιτών στη χώρα.

Μεταξύ τους βρίσκονται και εκατοντάδες χιλιάδες Ελληνες που, λόγω πληθώρας παραγόντων από την αναζήτηση επαγγελματικών και ακαδημαϊκών ευκαιριών μέχρι τη μοναδική πολυπολιτισμικότητα του Λονδίνου, διαμένουν και αυτοί στη Μεγάλη Βρετανία και ατενίζουν το μέλλον τους με προβληματισμό. Το μεγαλύτερο κύμα ελληνικής μετανάστευσης στη Βρετανία, άλλωστε, συνέβη μετά το 2012 στο πλαίσιο του μαζικού brain drain της κρίσης. Μονάχα το 2015, 12.000 Ελληνες ξεκίνησαν να δουλεύουν στο Ηνωμένο Βασίλειο, από τον τομέα της ιατρικής μέχρι τον κόσμο της τέχνης.
Λαμπρά παραδείγματα
Ενώ η Μεγάλη Βρετανία εξετάζει τις εναλλακτικές επιλογές της για την επικείμενη έξοδό της από την Ευρωπαϊκή Ενωση, αξίζει να εξετάσει κανείς μερικά λαμπρά παραδείγματα αντίκτυπου που προέκυψαν από την ελεύθερη μετακίνηση. Η χώρα, άλλωστε, μπορεί να έχει ένα από τα καλύτερα ακαδημαϊκά οικοσυστήματα στον κόσμο και μοναδικές επαγγελματικές ευκαιρίες, ωστόσο βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στο ευρωπαϊκό ταλέντο που προσελκύει λόγω της εύκολης μετανάστευσης στο πλαίσιο της Ενωσης.
Ακολουθούν τρεις ιστορίες Ελλήνων που διαπρέπουν στο Ηνωμένο Βασίλειο: της 25χρονης Μαρίλιας Λέζου που χάρη στα πρωτότυπα σχέδια της απέσπασε το κορυφαίο βραβείο του Βασιλικού Ινστιτούτου Βρετανών Αρχιτεκτόνων, της ομάδας επιστημόνων ελληνικής και κυπριακής καταγωγής από το Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ που βρήκε μια ευφάνταστη λύση απέναντι στη λευχαιμία, και του 29χρονου επικοινωνιολόγου Ορέστη Καρύπη, ο οποίος συμβουλέυει επικοινωνιακά τον ηγέτη του κόμματος των Εργατικών Τζέρεμι Κόρμπιν. Αποδεικνύουν, η καθεμιά με τον τρόπο της, πως στις δηλώσεις Βρετανών πολιτικών περί «καταστροφικής ευρωπαϊκής μετανάστευσης» δεν αξίζει να δίνει κανείς μεγάλη βαρύτητα.
Αρχιτεκτονικό σχέδιο ξεχωριστής έμπνευσης

Το έργο της Μαρίλιας Λέζου είναι εμπνευσμένο από την αισθητική του σκηνοθέτη Γουές Αντερσον και του θρύλου της αρχιτεκτονικής Κάρλο Μολίνο.

Κάθε χρόνο από το 1837, το ιστορικό Βασιλικό Ινστιτούτο Βρετανών Αρχιτεκτόνων μελετάει μια σειρά από συναρπαστικά σχέδια νεαρών αρχιτεκτόνων, βραβεύοντας εντέλει την πιο ευφάνταστη και πρωτοποριακή ιδέα με το Επίτιμο Βραβείο Αριστείας.
Παρά το ρεκόρ αιτήσεων στον φετινό διαγωνισμό, το έργο που κέρδισε το πολυπόθητο βραβείο ήταν αδιαμφισβήτητα ξεχωριστό. Πρόκειται για το «Ξενοδοχείο Μολίνο», ένα σχέδιο που βρίσκεται στο μεταίχμιο ρεαλισμού και φαντασίας, συνδυάζοντας την αρχιτεκτονική προσέγγιση με τον κινηματογραφικό και σκηνογραφικό σχεδιασμό. Δημιουργός του έργου –που, κατά την κοινή ομολογία του ινστιτούτου, «διευρύνει τα σύνορα της αρχιτεκτονικής σύλληψης»– είναι η 25χρονη Ελληνίδα Μαρίλια Λέζου, η οποία στα 8 χρόνια διαμονής της στο Λονδίνο έχει πετύχει αξιοσημείωτες επαγγελματικές και ακαδημαϊκές διακρίσεις.
«Βασίστηκα στην υποθετική ιδέα ότι ο λατρεμένος σκηνοθέτης Γουές Αντερσον ζητάει από τον Ιταλό θρύλο της αρχιτεκτονικής Κάρλο Μολίνο να του σχεδιάσει ένα ξενοδοχείο για τις ανάγκες μιας ταινίας του», αναφέρει η νεαρή αρχιτέκτονας, η οποία προτάθηκε για το βραβείο από το Πανεπιστήμιο του Γκρίνουιτς, από όπου πήρε το πτυχίο της, έχοντας πρώτα αποσπάσει ακόμη μία διάκριση για τις ακαδημαϊκές επιδόσεις της. Η μοναδικότητα της σύλληψης, οι πλούσιες αισθητικές αναφορές και ο μαξιμαλιστικός σχεδιασμός των αρχιτεκτονικών μοντέλων της Μαρίλιας της χάρισαν τελικά την πρώτη θέση στον διαγωνισμό και, στο πλαίσιο της βράβευσης, το πρότζεκτ της θα «ταξιδέψει» σε δεκαπέντε χώρες, από την Αργεντινή μέχρι την Αυστραλία.
Η Μαρίλια βρέθηκε για πρώτη φορά στο Ηνωμένο Βασίλειο το 2011, όταν ξεκίνησε τις σπουδές της στην αρχιτεκτονική. «Εφυγα από την Ελλάδα για δύο λόγους που δεν ήταν άμεσα συνδεδεμένοι με την ελληνική κρίση», εξηγεί η νεαρή αρχιτέκτονας. «Το διεθνές, πολυπολιτισμικό και εξωστρεφές περιβάλλον μιας πόλης σαν το Λονδίνο ταίριαζε ιδιαίτερα στον τρόπο ζωής μου, και οι ευκαιρίες που προσφέρονται εδώ στον τομέα της αρχιτεκτονικής είναι μοναδικές». Πράγματι, μέσα στα επόμενα χρόνια μια σειρά από παράθυρα και επαγγελματικές ευκαιρίες ανοίχθηκαν στη φιλόδοξη αρχιτέκτονα, η οποία μεταξύ άλλων συμμετείχε και στον τελικό κατάλογο για την Εκθεση Σχεδιασμού Πρωτοτύπων για το Μέλλον του περιοδικού Blueprint.
Η βράβευση του πρωτοποριακού έργου της Μαρίλιας τυγχάνει να συμπίπτει χρονικά με την πρόσφατη πολιτική κρίση που αντιμετωπίζει το Ηνωμένο Βασίλειο λόγω του Brexit. Ενα μεγάλο ερωτηματικό επισκιάζει το μέλλον των πολιτών της Ε.E. που κατοικούν στη χώρα, ωστόσο η νεαρή αρχιτέκτονας αντιμετωπίζει την αβεβαιότητα με πνεύμα αισιοδοξίας. «Σαφώς φοβάμαι την πιθανότητα να σταματήσει το Λονδίνο να αποτελεί πολιτιστικό και οικονομικό μαγνήτη, ωστόσο, από την άλλη, ένα επικείμενο Brexit ενδεχομένως να ανοίξει πόρτες σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες», δηλώνει η Μαρίλια. «Εκτιμώ βαθιά όσα μου προσέφεραν το Λονδίνο και το Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά από άποψη ταυτότητας νιώθω Ευρωπαία και αντλώ απεριόριστη έμπνευση από την Ελλάδα», καταλήγει.
Ανατροπή στη μάχη με τη λευχαιμία

Η ομάδα επιστημόνων ανακάλυψε πως μία ουσία που περιέχεται σε οφθαλμικές σταγόνες μπορεί να καταστρέψει τα καρκινικά κύτταρα της λευχαιμίας.

Η οξεία μυελογενής λευχαιμία είναι μία από τις πιο επιθετικές μορφές καρκίνου του αίματος, που δυστυχώς πλήττει ανθρώπους όλων των ηλικιών και μέχρι πρότινος απαιτούσε μήνες έντονης και εντατικής χημειοθεραπείας, και παρατεταμένη παραμονή στο νοσοκομείο. Ο τρόπος αντιμετώπισής της είχε παραμείνει σταθερός εδώ και τρεις δεκαετίες, και στην απόλυτη πλειονότητα των περιπτώσεων η ασθένεια δεν μπορούσε να θεραπευτεί. Ωστόσο, μια ομάδα επιστημόνων στη Μεγάλη Βρετανία, με επικεφαλής τους ελληνικής και κυπριακής καταγωγής ερευνητές Γιώργο Βασιλείου, Τόνυ Κουζαρίδη και Κώστα Τζελέπη, έφερε την ανατροπή με μια συνταρακτική ανακάλυψη που γέμισε ελπίδα τον κόσμο της ιατρικής. Οι ερευνητές ανακάλυψαν πως η θεραπεία στην εξαιρετικά επιθετική μορφή καρκίνου μπορεί να προέλθει από ένα προϊόν που χρησιμοποιούμε καθημερινά: το κολλύριο.
Οι Ελληνες και οι Κύπριοι ερευνητές του Ινστιτούτου Wellcome Sanger και των Πανεπιστημίων του Κέμπριτζ και του Νότιγχαμ παρατήρησαν πως μια ουσία εν ονόματι SPHINX31, που βρίσκεται στις περισσότερες οφθαλμικές σταγόνες, έχει τη δυνατότητα να καταστρέψει και τα καρκινικά κύτταρα της λευχαιμίας. Επειτα από εντατική έρευνα, οι επιστήμονες δημοσίευσαν τα ευρήματά τους στο περιοδικό Nature Communications, προσθέτοντας πως η ουσία δρα κατά του καρκίνου δίχως να κάνει ζημιά στα υπόλοιπα μη λευχαιμικά κύτταρα. «Αυτό μας δίνει μια πραγματικά σοβαρή υπόσχεση ως πιθανή προσέγγιση για τη θεραπεία αυτής της επιθετικής λευχαιμίας στους ανθρώπους», δηλώνει με ελπίδα ο δρ Γιώργος Βασιλείου, ερευνητής του Ινστιτούτου Wellcome Sanger και του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ.
Εχοντας αποφοιτήσει από το Royal Hospital Medical College του Λονδίνου το 1994, ο κ. Βασιλείου έχει συμπληρώσει πάνω από δύο δεκαετίες ερευνητικής καριέρας στο Ηνωμένο Βασίλειο με εξειδίκευση στην αιματολογία. Παρά τα εξαιρετικά αισιόδοξα σημάδια της πρόσφατης έρευνάς του, ο κ. Βασιλείου δεν φαίνεται να επαναπαύεται. Η ομάδα ερευνητών του στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ –το λεγόμενο «Βασιλείου Γκρουπ»– συνεχίζει να εργάζεται σκληρά αναζητώντας και άλλες εναλλακτικές θεραπείες κατά της ασθένειας και των σχετικών καρκίνων. «Θα χρειαστεί λίγος χρόνος, αλλά υπάρχει πραγματική πιθανότητα για μια νέα θεραπεία στον ορίζοντα για ασθενείς με αυτόν τον επιθετικό καρκίνο», αναφέρει ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Νότιγχαμ και συνιδρυτής της βιοτεχνολογικής εταιρείας Exonate, Ντέιβιντ Μπέιτς. «Γι’ αυτόν τον λόγο αποφάσισα να συνεργαστώ με τον δρα Βασιλείου και την ομάδα του», προσθέτει. Κατά κοινή ομολογία, στις ιατρικές σπουδές και στο ερευνητικό οικοσύστημα χωρών όπως το Ην. Βασίλειο και οι ΗΠΑ οφείλεται η πλειονότητα των σύγχρονων πρωτοποριακών ανακαλύψεων.
Ωστόσο, ο ερευνητικός κόσμος βασίζεται ουκ ολίγες φορές σε επιστημονικά μυαλά που προέρχονται από άλλες χώρες. Η ομάδα ελληνικής και κυπριακής καταγωγής του Ινστιτούτου Wellcome Sanger του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ είναι μία ακόμη απόδειξη πως η ελεύθερη μετακίνηση και η συνεργατικότητα μεταξύ ερευνητών ανοίγει νέα μονοπάτια για τον κόσμο της επιστήμης, με ανεκτίμητα οφέλη για την ανθρωπότητα.
Πρωτοποριακές ιδέες πολιτικής επικοινωνίας

Ο Ορέστης Καρύπης (δεύτερος από αριστερά) έφθασε στο Ηνωμένο Βασίλειο λίγους μήνες πριν από τις πρόωρες εκλογές.

Ενώ οι προσπάθειες της πρωθυπουργού του Ηνωμένου Βασιλείου Τερέζα Μέι να συνάψει συμφωνία με την Ε.Ε. για τις συνθήκες του Brexit φαίνεται να καταρρέουν, τα φώτα της δημοσιότητας πέφτουν ολοένα και περισσότερο στον ηγέτη του κόμματος τον Εργατικών Τζέρεμι Κόρμπιν. Η εναλλακτική πρόταση του Κόρμπιν για το μέλλον της χώρας παραμένει ακόμη και σήμερα αρκετά νεφελώδης, ωστόσο η δημοτικότητα του βετεράνου πολιτικού στους νεαρούς ψηφοφόρους της Βρετανίας είναι αδιαμφισβήτητη. Ιδιαίτερα καθοριστικό ρόλο σε αυτό διαδραμάτισε ο 29χρονος Ορέστης Καρύπης, ο οποίος εδώ και μερικά χρόνια αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του επικοινωνιακού επιτελείου του Βρετανού πολιτικού.
Ο Ορέστης γεννήθηκε το 1989 στην Αθήνα και, αφού τελείωσε το λύκειο στην περιοχή των Εξαρχείων, σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες και Ιστορία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τα πρώτα του επαγγελματικά βήματα έγιναν στον τομέα της δημοσιογραφίας, με σύντομη καριέρα στην τηλεόραση και τον έντυπο Τύπο στην Ελλάδα. Τελικά τον κέρδισε ο χώρος της πολιτικής επικοινωνίας και το εξωτερικό, και τα τελευταία χρόνια ο Ορέστης έχει εργαστεί σε μια σειρά από ανατρεπτικές καμπάνιες σε διάφορες χώρες της Ευρώπης.
Καθοριστική εμπειρία για τον νεαρό επικοινωνιολόγο ήταν η ανάμειξή του με τις ολλανδικές εκλογές του 2017. Ο Ορέστης ανέλαβε προσωπικά την προεκλογική καμπάνια τριών από τους σημαντικότερους υποψηφίους του Λαϊκού Κόμματος για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία (VVD), που κέρδισε τελικά τις εκλογές και τοποθέτησε τον Φιλελεύθερο πρωθυπουργό Μαρκ Ρούτε στο τιμόνι της Ολλανδίας. Η στρατηγική του νεαρού επικοινωνιολόγου επικεντρώθηκε στη στάση του Λαϊκού Κόμματος απέναντι στον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, χαρίζοντας τελικά μια θέση στο Κοινοβούλιο και για τους τρεις πολιτικούς για τους οποίους εργαζόταν.
Η επιτυχία του νεαρού Ελληνα επικοινωνιολόγου τον οδήγησε στο Ηνωμένο Βασίλειο, λίγους μήνες πριν από τις πρόωρες εκλογές μετά το ανατρεπτικό δημοψήφισμα για την παραμονή της χώρας στην Ε.Ε. Ο Ορέστης προετοίμασε τις καμπάνιες μιας σειράς υποψηφίων βουλευτών του Εργατικού Κόμματος, ενώ παράλληλα επικεντρώθηκε και σε αναλύσεις που προσπαθούσαν να εντοπίσουν τα αδύναμα σημεία των Τόρις και της Τερέζα Μέι. Το εκλογικό αποτέλεσμα έφερε τελικά τους Συντηρητικούς στην εξουσία, ωστόσο η διαφορά των δύο κομμάτων ήταν αρκετά μικρότερη από τις αρχικές εκτιμήσεις, ενώ η πλειονότητα των υποψηφίων με τους οποίους συνεργάστηκε ο Ελληνας επικοινωνιολόγος κέρδισε μια θέση στο βρετανικό Κοινοβούλιο.
Ο Ορέστης δεν είναι ο μόνος Ελληνας που διαδραματίζει κεντρικό ρόλο στη βρετανική αντιπολίτευση. Η 24χρονη Στέλλα Τσαντεκίδου εργάζεται ως βοηθός του Τζον Τρίκετ, σκιώδους υπουργού των Εργατικών και μέλος του στενού κύκλου του Κόρμπιν. «Εχω βρεθεί πολλές φορές σε συζητήσεις για την ελευθερία μετακίνησης, και υπάρχει αρκετή αμηχανία, καθώς τα μάτια όλων πέφτουν πάνω μου», δηλώνει η νεαρή σύμβουλος. «Δεν υπάρχουν πολλοί μη Βρετανοί στην πολιτική σκηνή της χώρας, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα της δουλειάς μου», καταλήγει.

ΠΗΓΗ: Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 19/01/2019