Ματιές στην επικαιρότητα του Αυγούστου

Του Στέφανου Κωνσταντινίδη*

 

Ό,τι και να λέει ο Ουμπέρτο Έκο υπάρχουν νέα τον Αύγουστο! Γιατί ο Τραμπ συνεχίζει να γράφει τουίτερ και στο Λονδίνο έγινε πρωθυπουργός ο Μπόρις Τζόνσον! Στην Ελλάδα δίνει εξετάσεις διακυβέρνησης ο Μητσοτάκης και στην Κύπρο εκτός από την προέλαση των Τούρκων έχουμε τα κηρύγματα του Μητροπολίτη Μόρφου και τον Πρόεδρο Αναστασιάδη με όσα του καταμαρτυρούνται. Κι άλλα πολλά βέβαια, η Κίνα, το Ιράν, η Συρία, το Αφγανιστάν, ο Πούτιν, η Ιταλία, ο κόσμος τρέχει… Με προβλήματα σοβαρά και με άλλα  που διασκεδάζουν το πόπολο.

Ο Πρόεδρος Τραμπ δεν παύει να μας εκπλήσσει. Θέλει λέει να αγοράσει την Γροιλανδία. Νομίζει ότι όλα αγοράζονται και πωλούνται στον πλειστηριασμό! Εντάξει αγοραπωλησίες γίνονται στις διεθνείς σχέσεις αλλά  όχι και μεταβιβάσεις μέσω κτηματολογίου! Και ενώ απειλεί το Ιράν οι φιλίες με τον Κιμ καλά κρατούν έστω κι αν ο άλλος εξακολουθεί να εκτοξεύει πυραύλους. Ίσως γιατί δεν απειλούν το Ισραήλ. Διαπραγματεύεται λέει και με τους Ταλιμπάν να τους παραδώσει την εξουσία στο Αφγανιστάν. Και η κόντρα με τους Κινέζους συνεχίζεται ενώ πυροδότησε και την κούρσα των εξοπλισμών με τη Μόσχα. Στο Μπόρις Τζόνσον υπόσχεται ελεύθερη αγορά ΗΠΑ-Βρετανίας, ένας τρόπος υπόσκαψης της ΕΕ.  Ενδοκαπιταλιστικές αψιμαχίες.

Στα δικά μας ο Μητσοτάκης συνεχίζει ακάθεκτος, επί της ουσίας στο δρόμο που χάραξε ο Τσίπρας. Διότι στην εξωτερική πολιτική τι να ανατρέψει; Τη συμφωνία των Πρεσπών την υπερασπίζεται σήμερα αφήνοντας στα κρύα του λουτρού όσους πίστευαν πως θα την κατάγγελλε ή θα έπαιρνε από αυτή τις αποστάσεις του. Διόρισε μάλιστα παντού υποστηρικτές της. Μέχρι και επίτροπο φανατικό υποστηρικτή της επέλεξε ως αντιπρόσωπο της Ελλάδας στις Βρυξέλλες. Στην οικονομική πολιτική μιλούσε για «καμένη γη» αλλά τώρα χρησιμοποιεί τα αποθέματα που του άφησε ο Τσίπρας για φοροαπαλλαγές στις οικονομικά προνομιούχες κοινωνικές ομάδες. Κι η υπόσχεση να ξεμπλοκάρει την επένδυση στο Ελληνικό την επαύριον των εκλογών πήρε αναβολή για το τέλος του 2019, αν όχι για το 2020. Από άλλες επενδύσεις που υποσχόταν, τίποτε δεν φαίνεται να κινείται για την ώρα. Και ενώ οι ταλιμπάν του μιντιακού συστήματος του παρέχουν αμέριστη στήριξη και συνεχίζουν να αντιπολιτεύονται τον ΣΥΡΙΖΑ, κάποιοι σοβαροί δημοσιογράφοι, ακόμη και του δικού του χώρου, διαπιστώνουν ότι τίποτε δεν αλλάζει ουσιαστικά από την πολιτική της προηγούμενης κυβέρνησης αφού αυτή την πολιτική επιβάλλουν οι δανειστές της χώρας. Και ότι άλλο προεκλογική συνθηματολογία και άλλο η πραγματικότητα επί του εδάφους. Άλλοι σημειώνουν τις αστοχίες του από τον διορισμό της Γιάννας Αγγελοπούλου για να τιμήσει το ΄21 ως τον διορισμό σε καίριες θέσεις ακροδεξιών, ακόμη και φιλοχουντικών στοιχείων.  Γενικευμένη είναι επίσης η έφοδος  για την κατάληψη του κρατικού μηχανισμού από τα «δικά μας παιδιά», κάτι για το οποίο κατηγορούσε στο παρελθόν τον ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμη και επικεφαλής της ΕΥΠ διορίστηκε ένα αμφιλεγόμενο πρόσωπο από τον ιδιωτικό τομέα. Καθότι ο νεοφιλελευθερισμός αποτελεί δόγμα για τον Μητσοτάκη και δεν κρύβεται. Θέλει περισσότερη ιδιωτική εκπαίδευση, περισσότερη ιδιωτική υγεία, περισσότερη ιδιωτική ασφάλεια, σε βάρος του δημόσιου τομέα, σε βάρος κυρίως των πιο ευάλωτων κοινωνικών ομάδων.

Στην Κύπρο ενώ οι Τούρκοι προελαύνουν και στη θάλασσα και στη ξηρά(νεκρή ζώνη), όχι μόνο σερνόμαστε σε συνομιλίες και σε νέα πενταμερή, αλλά έχουμε την πολυτέλεια να ασχολούμαστε και με τα κηρύγματα του Μητροπολίτη του Μόρφου και τις από καιρού αποδιδόμενες γνωστές κατηγορίες  εναντίον του δικηγορικού γραφείου του Αναστασιάδη και του ίδιου του Προέδρου. Δεν σημαίνει φυσικά να μη ασχοληθούμε και με αυτά αλλά η έκταση που τους δίνεται μυρίζει στην μια περίπτωση με «ηδονοβλεψία» και στην άλλη με σερβίρισμα ξαναζεσταμένου φαγητού.

Ένας Μητροπολίτης κρίνεται βέβαια για όσα λέει αλλά ούτε διώκεται ούτε δικάζεται. Δεν δικάζεται η γνώμη, η άποψη, αλλά η πράξη. Όταν πριν από χρόνια στη Γαλλία ψηφίστηκε ο πρώτος νόμος  δίωξης της ρητορικής μίσους με αφορμή την άρνηση του ολοκαυτώματος, δεκάδες διανοούμενοι, πολλοί από τον χώρο της Αριστεράς, κάποιοι και εβραϊκής καταγωγής, αντιτάχτηκαν σ΄αυτόν και υποστήριξαν ότι η Ιστορία και οι πεποιθήσεις δεν είναι υπόθεση του κράτους, ούτε και  ρυθμίζονται με νόμους. Έτσι και στην περίπτωση του Μητροπολίτη Μόρφου δεν είναι υπόθεση του Γενικού Εισαγγελέα ή των δικαστηρίων οι όποιες πεποιθήσεις του αλλά αφορούν την κοινωνία να τις δεχτεί ή να τις καταδικάσει. Πολύ περισσότερο που αν ψάξει κανείς λίγο τα κείμενα του Αποστόλου Παύλου θα χρειαστεί να επιληφθεί και αυτών εισαγγελέας! Τουλάχιστον κάποιων εδαφίων.

Φυσικά και ένας Πρόεδρος, ένας αρχηγός κράτους, πρέπει να είναι υπεράνω κάθε υποψίας. Και έχει υποχρέωση ο Πρόεδρος Αναστασιάδης να δώσει καθαρές εξηγήσεις για όσα του προσάπτουν. Όμως όλα αυτά ήταν γνωστά από χρόνια. Γιατί ανακινούνται ξανά αυτή τη στιγμή; Και πολλοί από αυτούς που του ζητούν σήμερα εξηγήσεις-του ΑΚΕΛ συμπεριλαμβανομένου-γιατί τόσα χρόνια σιωπούσαν;

Με αυτά λοιπόν και με άλλα, ο Αύγουστος έχει νέα… Και με τους Τούρκους να προελαύνουν και με άλλα σοβαρά στο παγκόσμιο χωριό μας αλλά και με ηδονοθηρικά και σκανδαλοθηρικά στη γειτονιά μας.  Απ΄όλα έχει το πανέρι που έλεγε και παλιό λαϊκό άσμα… Μάλλον η ικανότητα αξιολόγησης τους λείπει, να ξεχωρίσουμε το μείζον από το έλασσον. Και το μείζον είναι η επιβίωση μας στη γωνιά αυτή της Ανατολικής Μεσογείου.

*Πανεπιστημιακός, διευθυντής του Κέντρου Ελληνικών Ερευνών Καναδά-ΚΕΕΚ και μέχρι πρόσφατα  επιστημονικός συνεργάτης του ΕΔΙΑΜΜΕ στο Πανεπιστήμιο Κρήτης.

* .E-mail   stephanos.constantinides@gmail.com