Βασίλειος Έξαρχος: Ο παντοπώλης που έδωσε το όνομά του στα Εξάρχεια

• 

Τον Ιούλιο του 1910 πέθανε στην Αθήνα, την πόλη όπου από νεαρός μόχθησε και εργάστηκε για όλη του τη ζωή, ο Βασίλειος Έξαρχος, ένας φτωχός Ηπειρώτης που κατέβηκε στην πρωτεύουσα από το χωριό του, έφτιαξε την τύχη του και τελικά έδωσε το όνομά του σε μία από τις πιο δημοφιλείς, κεντρικές συνοικίες της Αθήνας.
Από τις πλαγιές του Σμόλικα, αναζήτησε την τύχη του στην ελεύθερη Αθήνα, στη συνοικία Πινακωτά της άλλοτε Νεάπολης, δημιούργησε περιουσία, εκεί στην οδό Θεμιστοκλέους, και έδωσε το όνομα του στα Εξάρχεια.
Όπως αναφέρεται στο βιβλίο «Πουρνιά Κονίτσης -Ιωαννίνων. Το χωριό μου», ο Βασίλειος Έξαρχος, γεννήθηκε στην Σταρίτσιανη της Κόνιτσας, την σκοτεινή εποχή της Τουρκοκρατίας. Εκεί «κατά πρώτον είδον το φως, ανετράφην και ηνδρώθην», και κατόπι πήρε το δρόμο της ξενιτιάς, ως παραγιός σε μπουλούκι μαστόρων.

Ένας νομάδας στο διάβα της Ιστορίας

Συνέντευξη στο κυριακάτικο "Φιλελεύθερο" με την Μαρία Παναγιώτου

• 
  

Από την Πενταλιά της Πάφου, ο ήρωας του Στέφανου Κωνσταντινίδη ταξιδεύει από τόπο σε τόπο όμοια με τον ίδιο τον συγγραφέα του, σε μια αλληλουχία εικόνων και βιωμάτων. Η πορεία του αυτή είναι μια αφορμή για να μιλήσει και να σχολιάσει τα ιστορικά γεγονότα μιας μεγάλης περιόδου, από την οπτική γωνία της λογοτεχνίας και με την ελευθερία που μπορεί αυτή να δώσει.

Ο συγγραφέας, καθηγητής και δημοσιογράφος επίσης –άρθρα του δημοσιεύονται εδώ και πολλά χρόνια κάθε Κυριακή στον «Φιλελεύθερο»– μετά το πτυχίο του από τη Φιλοσοφική του Πανεπιστημίου Αθηνών και τα μεταπτυχιακά του στην Κοινωνιολογία και τις Πολιτικές Επιστήμες στη Σορβόνη,  στο Παρίσι, δίδαξε Πολιτικές Επιστήμες και Ιστορία στον Καναδά, στα Πανεπιστήμια του Λαβάλ, του Κεμπέκ και του Μόντρεαλ. Από το 1997 είναι επιστημονικός συνεργάτης του Πανεπιστημίου Κρήτης στο πρόγραμμα «Παιδεία Ομογενών».

Ο Στέφανος Κωνσταντινίδης ενδιαφέρεται ενεργά για τα κοινά, δραστηριοποιούμενος ιδιαιτέρως στα της ομογένειας: Εκτός από τις πολλές δημοσιεύσεις άρθρων, κριτικών και δοκιμίων του σε περιοδικά και στον Τύπο, διευθύνει το Κέντρο Ελληνικών Ερευνών Καναδά-ΚΕΕΚ, ενώ εκδίδει και διευθύνει, από το 1983, το επιστημονικό περιοδικό «Etudes Hellenic/Hellenic Studies», με πάμπολλα αφιερώματα στη λογοτεχνία της διασποράς, την κυπριακή λογοτεχνία ή την ελληνική εκπαίδευση, όπως και σε θέματα διεθνών σχέσεων. Έχει εκδώσει επτά βιβλία Πολιτικής Επιστήμης, Ιστορίας και Κοινωνιολογίας, και έχει πολλαπλές συμμετοχές σε συλλογικά έργα. Έχει επίσης εκδώσει  έξι ποιητικές συλλογές, δύο συλλογές διηγημάτων και τρία μυθιστορήματα της τριλογίας ΝΟΜΑΔΑΣ. Τα δύο προηγούμενα βιβλία της τριλογίας «Νομάδας», που κυκλοφορούν ήδη από τις εκδόσεις Βακχικόν, είναι «Η Έξοδος» (2017), τα «Εκβάτανα» (2018), με το τελευταίο του φέτος, «Μετά τα Εκβάτανα». 

- Ποιο είναι το πιο δύσκολο κομμάτι της συγγραφής –γενικότερα, αλλά και ειδικά, όπως το αντιμετωπίσατε στην τριλογία του «Νομάδα»;
Κάθε σελίδα έχει τις δικές της δυσκολίες. Όμως το πιο δύσκολο είναι η αρχή και το τέλος. Περισσότερο θα έλεγα το τέλος. Χρειάζεται μια σχετική ευρηματικότητα στο πώς θα κλείσεις ένα μυθιστόρημα. Και περισσότερο ακόμη, στο πώς κλείνεις μια τριλογία.

Παρουσίαση στη Λευκωσία του μυθιστορήματος ΜΕΤΑ ΤΑ ΕΚΒΑΤΑΝΑ της τριλογίας ΝΟΜΑΔΑΣ

Το κείμενο που ακολουθεί είναι από ανάρτηση του Στέφανου Κωνσταντινίδη στον προσωπικό του λογαριασμό στο  facebook 

Ο ΝΟΜΑΔΑΣ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ...

Από τη ψεσινή παρουσίαση του μυθιστορήματος μου στο Πανεπιστήμιο Κύπρου από το Νεοελληνικό Σπουδαστήριο Πετρώνδα. Θερμές ευχαριστίες: Σε όσους με τίμησαν με την παρουσία τους, στον καθηγητή Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κύπρου Παντελή Βουτουρή που οργάνωσε την παρουσίαση με το Κέντρο Νεοελληνικών Σπουδών και ήταν ένας από τους ομιλητές και στους δύο άλλους εξαιρετικούς παρουσιαστές, τον φιλόλογο, ποιητή και δοκιμιογράφο Λεωνίδα Γαλάζη και την δημοσιογράφο Ξένια Τούρκη. Είμαι ευγνώμων και στους τρεις παρουσιαστές για την σε βάθος ανάλυση τους όπως και για τις πολύ ενδιαφέρουσες επισημάνσεις τους. Θερμές ευχαριστίες επίσης στις φοιτήτριες Μαριλένα Νεοκλέους και Zorka Sljivancanin που διάβασαν αποσπάσματα του μυθιστορήματος δικής τους επιλογής και έκαναν ταυτόχρονα και πολύ ενδιαφέροντα σχόλια και επισημάνσεις για τη γραφή μου.
Τις θερμές μου ευχαριστίες επίσης στον φίλο Παναγιώτη Χριστοφόρου για τις φωτογραφίες και για την κινηματογράφιση της εκδήλωσης.
Να σημειώσω ότι ο Παντελής Βουτουρής οργάνωσε και τις δύο προηγούμενες παρουσιάσεις της τριλογίας ΝΟΜΑΔΑΣ στη Λευκωσία με το Κέντρο Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κύπρου και παρακολούθησε από κοντά την εξέλιξη της γραφής μου με πολλή αγάπη και με πολύ ενδιαφέρουσες επισημάνσεις για το σύνολο της τριλογίας. Θερμές ευχαριστίες.

Διεθνείς Σχέσεις!

Και η κρίση συνεχίζεται στη Μέση Ανατολή!

 

Στέφανος Κωνσταντινίδης

 Υπό μια έννοια η Μέση Ανατολή είναι σε μόνιμη κρίση! Και με λίγο χιούμορ θα μπορούσε να προσθέσει κανείς από αρχαιοτάτων χρόνων! Το σκεφτόμουνα με όσα συμβαίνουν στην περιοχή αυτές τις μέρες, με το Ιράν πάντα στην πρώτη γραμμή, το πετρέλαιο και τη Σαουδική Αραβία, τις αμερικάνικες απειλές για επίθεση στο Ιράν και φυσικά τον μόνιμο ταραξία της περιοχής, την Τουρκία, να απειλεί για πολλοστή φορά με στρατιωτική επέμβαση στη Συρία. Προηγήθηκε η συνάντηση στην Άγκυρα των Πούτιν - Ροχανί - Ερντογάν που συζήτησαν για ακόμη μια φορά την ειρήνευση στη Συρία, αλλά, λέει, και την υιοθέτηση συντάγματος για τη χώρα αυτή. Χωρίς τη Συρία φυσικά! Αποφασίζουν οι κηδεμόνες. Που κατά βάθος έχουν διαφορετικά συμφέροντα στη χώρα αυτή και ο καθένας προσπαθεί να προωθήσει όσο μπορεί τα δικά του. Η δε Τουρκία συζητά ταυτόχρονα για τη Συρία και με τους Αμερικανούς. Από τους οποίους χρειάζεται το πράσινο φως για τη δημιουργία της περιβόητης ζώνης ασφαλείας στα σύνορά της σε βάθος του συριακού εδάφους που κατέχουν οι Κούρδοι. Η κατάσταση περιπλέκεται από το γεγονός ότι παρά τις παλινωδίες Τραμπ, οι Αμερικανοί δεν θέλουν να εγκαταλείψουν εντελώς τον μόνο σύμμαχο που έχουν στη Συρία, τους Κούρδους.

Τα πράγματα περιπλέκονται ακόμη περισσότερο από την πολιτική αβεβαιότητα στο Ισραήλ μετά τις πρόσφατες εκλογές. Ανεξάρτητα όμως από την παραμονή ή όχι του Νετανιάχου στην εξουσία, το βέβαιον είναι ότι το Ισραήλ στο θέμα της Συρίας διαλέγεται και θα συνεχίσει να διαλέγεται με τη Μόσχα, η οποία ασκεί έλεγχο τόσο στον Ασάντ και το συριακό καθεστώς όσο και στην τουρκική παρουσία στην περιοχή. Ακόμη η Μόσχα με την παρουσία της μετριάζει τον ρόλο του Ιράν τόσο στη Συρία όσο και στον Λίβανο. Εν ολίγοις υπάρχει μεταξύ Ισραήλ και Ρωσίας μια μόνιμη επαφή και διάλογος για τα προβλήματα της περιοχής, χωρίς να σημαίνει ότι συμφωνούν σε όσα εξελίσσονται στην περιοχή.

Οικολογική καταστροφή: Εξαφανίζονται και τα πουλιά!

Τρία δισ. λιγότερα πουλιά σε ΗΠΑ και Καναδά

CARL ZIMMER / THE NEW YORK TIMES

• 

Η τσίχλα σε αμερικανικό δάσος είναι ακριβοθώρητο θέαμα.

Οι ουρανοί αδειάζουν. Ο αριθμός των πτηνών σε ΗΠΑ και Καναδά έχει μειωθεί κατά 29% από τη δεκαετία του 1970, σύμφωνα με ανακοίνωση των επιστημόνων. Υπάρχουν 2,9 δισ. λιγότερα πουλιά συγκριτικά με 50 χρόνια πριν. Η σχετική ανάλυση, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Science, είναι η πιο εξαντλητική και φιλόδοξη έως σήμερα προσπάθεια να μάθουμε τι συμβαίνει στους ιπτάμενους πληθυσμούς, ενώ τα αποτελέσματά της έχουν σοκάρει ερευνητές και οργανώσεις παρατήρησης.

Κυρ. Μητσοτάκης: Κυβερνάει με τον προϋπολογισμό του Τσίπρα και είναι υπερήφανος που πάει καλά

Tου Γ. Λακόπουλου



Ίσως αυτό που πρέπει να καταλογιστεί περισσότερο από οτιδήποτε άλλο στον Κυριάκο Μητσοτάκη, είναι ότι  παραβιάζει την αστική του ευγένεια και ξεχνά την οικογενειακή ανατροπή του. Και τα δυο δεν θα επέτρεπαν ποτέ να ιδιοποιείται τους κόπους άλλων και να μην τους λέει ούτε ένα «ευχαριστώ».
Αυτό που συμβαίνει δυο μήνες τώρα με τις επιτυχίες που ανακοινώνει και τις παροχές που κάνει ή υπόσχεται, είναι πρωτοφανές: εκτελεί τον προϋπολογισμό του Τσίπρα για το 2019, υλοποιεί τον προγραμματισμό της  προηγουμένης κυβέρνησης για τις κοινωνικές παροχές και τα παρουσιάζει ως δικά του!
Χωρίς αναφορά στην πηγή, που λένε στη δημοσιογραφία, όταν κάποιος βάζει την υπογραφή του στη δουλειά άλλων παραβιάζοντας τη δεοντολογία.

Διαπλέκεται με τους εργολάβους ο Μητσοτάκης ενάντια στους αρχαιολόγους;

Σκληρή απάντηση απ’ τους αρχαιολόγους για το μετρό Θεσσαλονίκης 

Σε υψηλούς τόνους ήρθε η απάντηση απ’ τον Σύλλογο Αρχαιολόγων στα όσα τους προσάπτονται σχετικά με τις καθυστερήσεις στο μετρό της Θεσσαλονίκης.

Σε ανακοίνωσή τους με τίτλο «Αἰδώς Ἀργεῖοι», οι αρχαιολόγοι υπενθυμίζουν πως εξαρχής είχαν χαρακτηρίσει λανθασμένη τη χάραξη του μετρό «που αναπόφευκτα θα "έπεφτε" πάνω σε σημαντικότατες αρχαιότητες» και αφήνουν αιχμές για «τον ρόλο που έπαιξαν διαχρονικά για την πορεία του έργου εταιρείες, σύμβουλοι και πολιτικά πρόσωπα σε θέσεις ευθύνης».
Χαρακτηριστικά, ο Σύλλογος Αρχαιολόγων επισημαίνει πως «δεν είναι η αρχαιολογική σκαπάνη, αντίθετα, είναι οι πρωθυπουργικές εξαγγελίες για ανατροπή της λύσης η οποία ήδη υλοποιείται στο σταθμό Βενιζέλου που μεταθέτουν την παράδοση του έργου για απροσδιόριστο, στην πραγματικότητα, χρόνο και με επίσης απροσδιόριστη αύξηση του κόστους!»

Η ανακοίνωση του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων:

Που διαφέρει η ελληνική κρίση από την κρίση στη Δύση

Γιώργος Κοντογιώργης

18 Αυγούστου 2019

Η ολιγαρχική κομματοκρατία, που συμβολίζει ακριβώς την οπισθοδρομική εκδοχή του κράτους, διασφάλισε διαχρονικά την ιδιοποίησή του, με αποκορύφωμα τη μεταπολίτευση. Η περίοδος αυτή σηματοδοτεί την ολική επαναφορά της χώρας στο καθεστώς της πλέον απεχθούς φαυλοκρατίας που καταγράφεται τον 19ο αιώνα. Όντως, στη μεταπολίτευση διαμορφώθηκαν οι προϋποθέσεις και τα αντίστοιχα ιδεολογήματα για την κρίση που βιώνουμε σήμερα: για την ολική αποδόμηση και την απόλυτη ιδιοποίηση του κράτους, για την υπερχρέωσή του, για τον παρασιτικό εκφυλισμό της οικονομίας και για την πελατειακή προσομοίωση της κοινωνίας.

Ο ρόλος της Αριστεράς στο ζήτημα αυτό υπήρξε καταλυτικός. Τα ανωτέρω υποδηλώνουν ότι η σημερινή ελληνική κρίση παρουσιάζει μια θεμελιώδη ιδιαιτερότητα σε σχέση με την γενικότερη δυτική κρίση. Είναι πρωτογενώς πολιτική, δημιούργημα εξ ολοκλήρου του πολιτικού συστήματος. Η δυτική κρίση είναι εξίσου πρωτογενώς πολιτική. Όμως, με την έννοια ότι προέκυψε όχι από την ιστορική αναντιστοιχία του πολιτικού συστήματος προς την κοινωνία, αλλά ως αποτέλεσμα της μη εναρμόνισής του με την εν γένει ανθρωποκεντρική εξέλιξη του κόσμου της νεοτερικότητας. Εξέλιξη, η οποία χρεώνεται την εκτροπή του δόγματος της αυτορύθμισης του χρηματοπιστωτικού συστήματος.

Καναδάς: Κερδίζουν έδαφος οι Πράσινοι

Canadian climate concern could carry Greens to breakthrough election

September 15, 2019

Edited by Bouli Hadjioannou

With climate change a top concern heading into next month’s Canadian election and mainstream candidates offering little inspiration, Green Party leader Elizabeth May could be poised for a breakthrough.

The Greens have toiled in obscurity for almost 30 years, but polls suggest the environmentalist party could emerge from the Oct. 21 election holding the balance of power. This could hasten the government’s move toward renewable energy and reduce support for the oil industry, a major exporter and a big employer in Alberta and Saskatchewan.
The Greens are sitting at around 11% public support, more than triple the 3.4% the party received in the 2015 election when May, an effervescent 65-year-old, was the only legislator to win a seat. Public opinion surveys suggest her party might win up to 10 seats in the House of Commons.
“Nothing is impossible in this election,” May told Reuters in a telephone interview. In previous federal elections, the party has started well only to flop as supporters backed other more established parties.

Κύπρος: Ζώντας στη χώρα του success story

Θανάσης Φωτίου

Μια παρασιτική ελίτ να λυμαίνεται τα πάντα. Να απλώνεται σαν χταπόδι και να πολλαπλασιάζεται σαν αμοιβάδα, διά της διχοτόμησης. Τα αλισβερίσια μεταξύ πολιτικών, δικηγόρων, δικαστών, ντιβέλοπερ, ενίοτε και των ΜΜΕ συμπεριλαμβανομένων. Τις μαφίες του λευκού κολάρου. Τη φρενίτιδα να φάνε όλοι από παντού. Τη λαιμαργία. Τις ξεδιάντροπες κλεψιές. Τις μίζες των έργων που καθυστερούν αδικαιολόγητα, το κόστος που εκτοξεύεται. Toυς εκατοντάδες αργόσχολους που συντηρούμε. Τη διαπίστωση ότι μας εξουσιάζουν, ως επί το πλείστον, μετριότητες.  Τις φαιδρότητες που αντιμετωπίζονται ως αστεϊσμοί. Την αλαζονεία, το θράσος και την ξετσιπωσιά της εξουσίας. Και τότε θα δείτε να αναβοσβήνει πάνω απ’ όλα αυτά μια ωραία, φωτεινή επιγραφή με νέον γράμματα - ο τίτλος: «Η χώρα του success story». Και ο καθένας από εμάς, ας αισθανθεί περήφανος για ό,τι νομίζει ότι του αναλογεί.

Το περασμένο Αύγουστο μια γυναίκα 79 ετών, λίγα χρόνια μεγαλύτερη από τη μητέρα μου, δηλώθηκε ελλείπουσα. Λίγες μέρες πριν, κάποιος την είχε βρει να περιπλανιέται αποπροσανατολισμένη στην πόλη που πετά και τη μετέφερε στο Γενικό Νοσοκομείο Λεμεσού. Εκεί, οι γιατροί διαπίστωσαν ότι ήταν η ίδια γυναίκα που τους είχε επισκεφτεί το πρωί. Την αποδέσμευσαν και την έστειλαν στο σπίτι της. Μόνη της. 79 χρονών γυναίκα. Βρέθηκε νεκρή μια βδομάδα μετά, σ’ ένα χαντάκι, πεντακόσια μέτρα μακριά από το νοσοκομείο. Ήταν καρκινοπαθής, είχε κάνει μαστεκτομή, έπασχε από άνοια, είχε ψυχικά και άλλα πολλά οικογενειακά προβλήματα, μια γυναίκα που ζούσε σε συνθήκες που δεν θα δείτε να διαφημίζονται σε φιλμάκια προώθησης του success story που βιώνει η χώρα μας τα τελευταία χρόνια.

Γενικευμένη τουρκική επίθεση

 

Στέφανος Κωνσταντινίδης

Οι τελευταίες τουρκικές επιθετικές ενέργειες αφαίρεσαν και το τελευταίο φύλλο συκής από όσους επμένουν να καταλήξουμε στους «όρους αναφοράς» και να πάμε χωρίς καθυστέρηση σε συνομιλίες. Δηλαδή στους όρους αναφοράς θα δεχτούμε όσα προβάλλει η Άγκυρα για την Αμμόχωστο, τη δημιουργία τουρκικού «Προξενείου» στην πόλη, την αποδοχή των αξιώσεων της ότι το μεγαλύτερο μέρος της κλειστής πόλης ανήκει στο ΕΒΚΑΦ και όσοι θέλουν να επιστρέψουν, αν στο μεταξύ δεν δημευθεί το σπίτι τους, θα πρέπει να επιστρέψουν υπό τουρκοκυπριακή διοίκηση; Θα δεχτούμε να μπει το φυσικό αέριο στο τραπέζι και η αριθμητική πολιτική ισότητα που θα μας δένει στο άρμα του νέο-οθωμανισμού και θα διαλύει την Κυπριακή Δημοκρατία; Υπάρχει ποιο εύκολος δρόμος προς την Αλεξανδρετοποίηση και τον εξαφανισμό κάθε ελληνικής παρουσίας σε  αυτή τη γωνιά της Ανατολικής Μεσογείου; Την ίδια ώρα που η Άγκυρα ισλαμοποιεί τα κατεχόμενα και περιθωριοποιεί τους Τουρκοκυπρίους με την εγκατάσταση δεκάδων χιλιάδων εποίκων;

Είδες, είδες...

Παρουσίαση μυθιστορήματος Στέφανου Κωνσταντινίδη

·

Η μεγάλη πορεία του ΝΟΜΑΔΑ αρχίζει από τη Λευκωσία στις 25 Σεπτεμβρίου 2019. Ακολουθούν Λάρνακα, Λεμεσός, Πάφος, Θεσσαλονίκη, Αθήνα!
Οι ημερομηνίες θα ανακοινωθούν σταδιακά στη συνέχεια.
Για την ώρα προσκαλούνται οι φίλοι της Λευκωσίας να παρευρεθούν στην παρουσίαση της Τετάρτης, 25 Σεπτεμβρίου 2019.

148

Πως γίνεται κάποιος υπουργός! Της εξουσίας τα μονοπάτια...

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΜΠΟΥΚΑΛΑΣ

Υπουργείο Ζέσης και Θέρμης

 Οι πρωθυπουργοί που κατασκευάζουν στους κομματικούς ταρσανάδες κυβερνητικά σκάφη πρέπει να βολέψουν πολλούς και πολλά: φατρίες, πρίγκιπες, δελφίνους, ευνοημένους κάποιων ΜΜΕ που η στήριξή τους κρίνεται απαραίτητη, εκπροσώπους τάσεων και εξωκομματικούς φίλους, που τους έχεις ανάγκη όπως οι σύλλογοι τους νατουραλιζέ παίκτες.

Οπου, κάποια στιγμή, του κύκλου τα γυρίσματα σε φέρνουν στη δυσάρεστη θέση να πεις καλό λόγο για τον κ. Μάκη Βορίδη. Οχι για τις ιδέες του, προς Θεού, αλλά για την ειλικρίνειά του. Αν βέβαια θεωρείται επαινετέα ειλικρίνεια και όχι κατακριτέα ωμότητα και δυσκολοχώνευτος κυνισμός η εξομολόγησή του ότι ανέλαβε εκθύμως ένα υπουργείο για την ύλη του οποίου δεν γνώριζε απολύτως τίποτε. Δεν είναι ο πρώτος, δεν θα ’ναι ο τελευταίος. Οι πρωθυπουργοί που κατασκευάζουν στους κομματικούς ταρσανάδες κυβερνητικά σκάφη πρέπει να βολέψουν πολλούς και πολλά: φατρίες, πρίγκιπες, δελφίνους, ευνοημένους κάποιων ΜΜΕ που η στήριξή τους κρίνεται απαραίτητη, εκπροσώπους τάσεων και εξωκομματικούς φίλους, που τους έχεις ανάγκη όπως οι σύλλογοι τους νατουραλιζέ παίκτες.

Εφυγε από τη ζωή ο Νάνος Βαλαωρίτης

• 

Εφυγε από τη ζωή σε ηλικία 98 ετών ο Νάνος Βαλαωρίτης, ένας από τους σπουδαιότερους Ελληνες ποιητές. 
Την είδηση ανέβασε στο προφίλ του στο Facebook ο Ντίνος Σιώτης, στην οποία αναφέρει: «Χθες βράδυ χάσαμε τον Νάνο, τον Νάνο τον Βαλαωρίτη, τον Νάνο όλων μας, τον Νάνο που σημάδεψε όσο λίγοι, με τις πολλές του ιδιότητες, τα ελληνικά γράμματα. Έφυγε πλήρης ποίησης και ημερών στα 98 του χρόνια, αφού έζησε μια πλούσια σε πολλά αγαθά ζωή. Γενναίος, αιρετικός, απρόβλεπτος, όπως αρμόζει στους γνήσιους σουρεαλιστές, άφησε τα ίχνη του να τα ακολουθούμε όσο μπορούμε».
Ο Νάνος Βαλαωρίτης γεννήθηκε στη Λωζάνη της Ελβετίας το 1921. Σπούδασε Φιλολογία και Νομικά στα πανεπιστήμια Αθηνών, Λονδίνου και Σορβόννης. Εργάστηκε ως υπάλληλος της ελληνικής πρεσβείας στο Λονδίνο, μεταφραστής, συνεργάτης και εκδότης περιοδικών. Έγραψε άρθρα και μετέφρασε πρώτος στο Λονδίνο εκτενώς Έλληνες ποιητές της γενιάς του 1930: Σεφέρη, Ελύτη, Εμπειρίκο, Εγγονόπουλο και Γκάτσο.
Έζησε στην Αγγλία από το 1944 έως το 1953 και γνώρισε τον Έλιοτ και όλο τον κύκλο του. Το διάστημα 1954-1960 έμεινε στο Παρίσι και σχετίστηκε με τον Αντρέ Μπρετόν και τους υπερρεαλιστές.

...Και βγήκαν οι "γνωστικοί" μήπως χαλάσει το κλίμα!

Η Τουρκία προελαύνει, Αθήνα και Λευκωσία υπνώττουν!

Άρθρο του Κώστα Βενιζέλου

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Η κατοχική Τουρκία σταμάτησε να μας αποκοιμίζει με διαδικαστικά ζητήματα, με το άλλοθι του λεγόμενου διακοινοτικού διαλόγου, που αξιοποίησε στο έπακρο για τέσσερις και πλέον δεκαετίες. Σε αυτή τη φάση εκείνο που κάνει η Τουρκία είναι να επικεντρώνεται χωρίς τακτικισμούς στην υλοποίηση των σχεδιασμών της, που εντάσσονται στη διαχρονικά επεκτατική της πολιτική.  

 

Αυτό που κάνει απροκάλυπτα είναι η εδραίωση και αναβάθμιση της παρουσίας της και η τουρκοποίηση του νησιού που επιβλήθηκε διά ισχύος. Ισχύς που λειτούργησε για εκφοβισμό των Ελληνοκυπρίων και για να περιορίσει τις όποιες αντιδράσεις στα κατεχόμενα.

Ανάπτυξη…

 

  



















Στέφανος  Κωνσταντινίδης

Βεβαίως ο όρος «ανάπτυξη» έχει πολλαπλές σημασίες. Στις μέρες μας όμως έγινε κατάσχεση του από την οικονομία και ειδικά από αυτή νεοφιλελεύθερης έμπνευσης και κοπής. Είναι το φετίχ των πολιτικών φυσικά που υπόσχονται ανάπτυξη με όλα τα μέσα, αλλά είναι κυρίως η αγία κοινωνία ενός άγριου καπιταλισμού χωρίς όρια που καταστρέφει καθημερινά τον πλανήτη για το εύκολο και γρήγορο κέρδος. Έτσι, καταστρέφεται ταυτόχρονα και ο αστικός χώρος με την ασύμμετρη οικοδόμηση και την ισοπέδωση της ιστορικής πόλης ως χώρου πολιτισμού, όπως καταστρέφεται και το πλανητικό οικοσύστημα, με την ανατροπή της ισορροπίας που το χαρακτήριζε για αιώνες. Οι επιστήμονες κρούουν τον κίνδυνο για την καταστροφή της βιοποικιλότητας με ρυθμούς ανησυχητικούς τα τελευταία χρόνια. Οι μέλισσες, για παράδειγμα, μπορεί να εκλείψουν λόγω περιβαλλοντικών αλλαγών, όπως φυσικά και άλλα είδη, με συνέπειες τρομακτικές για τον άνθρωπο. Η οικολογική ισορροπία του πλανήτη έχει φτάσει στα όρια της.

H διασφάλιση των τραπεζών αποτέλεσε προτεραιότητα

Stephanos Constantinides

ΜΙΑ ΠΑΡΑΔΟΧΗ: Ο ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ ΕΙΧΕ ΔΙΚΑΙΟ ΑΛΛΑ ΟΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΓΚΡΟΥΟΝΤΑΝ ΜΕ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΗΣ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ... ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΔΙΑΣΩΘΟΥΝ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ-ΚΥΡΙΩΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΓΑΛΛΙΚΕΣ...

Αν και επικριτικός απέναντι του, ο αρθρογράφος της "Καθημερινής" Αθανάσιος Έλλις, της ναυαρχίδας της ελληνικής αστικής τάξης και της Δεξιάς, γράφει:

"...Πολλές από τις επισημάνσεις του Βαρουφάκη αποτελούν τροφή για προβληματισμό. Υψηλόβαθμο στέλεχος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου που διαφωνούσε και είχε συγκρουσθεί με τον τότε υπουργό Οικονομικών της Ελλάδας μου είχε πει, στη διάρκεια του περιπετειώδους πρώτου εξαμήνου του ’15, ότι ο Βαρουφάκης ήγειρε ζητήματα και πρόβαλε επιχειρήματα που ήταν απολύτως λογικό να ακούγονται στις ακαδημαϊκές αίθουσες, αλλά σε εκείνη τη φάση δεν αποτελούσαν και δεν μπορούσαν να αποτελέσουν αντικείμενο συζήτησης για «ενήλικες» που δεν είχαν την πολυτέλεια –και δεν ενδιαφέρονταν– να αλλάξουν τον κόσμο, αλλά καλούνταν να διαχειριστούν μια πραγματικότητα τα όρια της οποίας ήταν σε γενικές γραμμές δεδομένα".
Και αλλού η παραδοχή ότι έπρεπε να σωθούν οι τράπεζες:


"Το ότι η διασφάλιση των τραπεζών αποτέλεσε προτεραιότητα είναι κάτι που έχουν αναγνωρίσει πλέον δημόσια αρκετοί εκ των πρωταγωνιστών, μεταξύ αυτών και ο τότε πρόεδρος του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ".

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 5 Σεπτεμβρίου 2019

Το Φεστιβάλ Βενετίας τίμησε τον Κώστα Γαβρά για το σύνολο της καριέρας του

• 

Ο Κώστας Γαβράς τιμήθηκε για την «ιδιαίτερα πρωτότυπη συμβολή του στην καινοτομία του σύγχρονου κινηματογράφου» από το Φεστιβάλ της Βενετίας όπου ο βραβευμένος με Οσκαρ σκηνοθέτης παρουσίασε τη νέα του ταινία, με αντικείμενο την κρίση χρέους στην Ελλάδα.
Στον 86χρονο δημιουργό του «Z» και του «Αγνοούμενου» απονεμήθηκε αργά το βράδυ του Σαββάτου το βραβείο Jaeger-LeCoultre Glory to the Filmaker.

Στο Φεστιβάλ προβλήθηκε σε παγκόσμια πρεμιέρα, εκτός συναγωνισμού, η νέα ταινία του Γαβρά, το «Ενήλικοι στο Δωμάτιο» που βασίζεται στο βιβλίο του πρώην υπουργού Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη και αφορά τις διαπραγματεύσεις της ελληνικής κυβέρνησης με τους Ευρωπαίους το 2015.

«Υπάρχουν πολλές μπερδεμένες πολιτικές στην Ευρώπη, κάποια στιγμή θα πρέπει να αποσαφηνιστούν, όχι με τον τρόπο που ξεκαθαρίζονται τα τελευταία χρόνια», σχολίασε ο Γαβράς στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε, αναφερόμενος στις ανησυχίες για την άνοδο του λαϊκισμού.
«Ελπίζω πως όλα αυτά θα αλλάξουν», πρόσθεσε.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Κύπρος: Όχι συνομιλίες με όρους παράδοσης

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Οι συνομιλίες που αρχίζουν για το Κυπριακό, «άτυπες» τις λένε τώρα, είναι στην ουσία συνομιλίες παράδοσης ή ακόμη μιας αποτυχίας με ό,τι αυτό σημαίνει. Το έχω ξαναγράψει και το επαναλαμβάνω: Σε αυτές τις συνομιλίες οδηγούμαστε με τους όρους της Άγκυρας. Και όσοι σπρώχνουν προς αυτές απερίσκεπτα, μόνο ζημιά θα προκαλέσουν και στην Κύπρο και στην Ελλάδα. Διότι αν μεν καταλήξουν θα πρόκειται-με τα σημερινά δεδομένα-σε συμφωνία παράδοσης στην Τουρκία κάτι που σίγουρα θα απορριφθεί από τον κυπριακό λαό. Και μια απόρριψη της συμφωνίας θα είναι καταστροφική για την Κύπρο. Αλλά περισσότερο καταστροφική θα είναι φυσικά η αποδοχή της αφού θα σφραγίσει το τέλος της Κυπριακής Δημοκρατίας, το τέλος του νόμιμου κυπριακού κράτους. Αποτυχία των συνομιλιών εξάλλου χωρίς επίρριψη ευθυνών στην Τουρκία θα έχει βαριές συνέπειες για τον τόπο. Αλλά με την πολιτική που ακολουθεί η Λευκωσία, αυτή των φοβικών συνδρόμων, και με κάποιους στην Κύπρο που ακόμη και αυτή την στιγμή επιρρίπτουν περισσότερες ευθύνες στην δική μας πλευρά παρά στην Τουρκία, είναι κανένας που να πιστεύει σοβαρά ότι θα θεωρηθεί υπεύθυνη η Τουρκία ύστερα από μια αποτυχία;