Το παράρτημα του ρεπουμπλικανικού κόμματος στην πολιτεία του Τέξας (Republican Party of Texas ή Texas GOP) είχε το συνέδριό του το περασμένο Σαββατοκύριακο στο Χιούστον, ένα συνέδριο μέσω του οποίου έστειλε σειρά από μηνύματα.
Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ
Είναι πολλές οι αυταπάτες της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Κάποιες από αυτές, γιατί δεν μπορούμε να τις απαριθμήσουμε όλες σε ένα άρθρο, είναι πολύ χαρακτηριστικές και επαναλαμβανόμενες ως παρηγορητικές ευχές. Όπως αυτή που ακούμε τόσο συχνά, ότι «είμαστε με τη σωστή πλευρά της Ιστορίας». Πρόκειται για μια μεταφυσική και ηθικολογική αντίληψη γιατί η Ιστορία δεν έχει «πλευρές». Η Ιστορία καταγράφει και ερμηνεύει τα γεγονότα. Άλλωστε αυτοί που επικαλούνται αυτή την ρήση ως την ενδεκάτη εντολή, θα πρέπει να θυμούνται ότι και το 1922 ήμασταν με την «σωστή πλευρά» αλλά αυτό δεν μας προστάτεψε από την Μικρασιατική Καταστροφή. Και το 1974 η Ελλάδα ήταν με τη «σωστή πλευρά», ως αμερικανική αποικία με την χούντα, αλλά αυτό δεν εμπόδισε την εισβολή και την κατοχή της Κύπρου. Στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο η Τουρκία ήταν με την «εσφαλμένη πλευρά» της Ιστορίας, ως επιτήδειος ουδέτερος,αλλά αυτό δεν την εμπόδισε να μεταπηδήσει στην «σωστή πλευρά», να γίνει μέλος του ΝΑΤΟ και το χαϊδεμένο παιδί των Αμερικανών και της Δύσης. Σήμερα «είμαστε και πάλι με τη σωστή πλευρά» αλλά οι «σύμμαχοι» και οι «εταίροι» μας αρνούνται να εγγυηθούν την εθνική ακεραιότητα της Ελλάδας και αυτή της Κύπρου. Εν ολίγοις, η Ιστορία δεν είναι ούτε τριγωνική, ούτε πολυγωνική για να έχει πλευρές!
Τη στήριξη της Ευρώπης προς την Ουκρανία, αλλά και τα όριά της, ανέδειξε η επίσκεψη την περασμένη Πέμπτη στο Κίεβο και στα ματωμένα του περίχωρα των Εμανουέλ Μακρόν, Όλαφ Σολτς και Μάριο Ντράγκι. Ο Γάλλος πρόεδρος, ο Γερμανός καγκελάριος και ο Ιταλός πρωθυπουργός, όπως και ο Ρουμάνος πρόεδρος Κλάους Γιοχάνις, o oποίος βρέθηκε κι αυτός την ίδια ημέρα στην ουκρανική πρωτεύουσα, τάχθηκαν υπέρ της χορήγησης καθεστώτος υποψήφιας προς ένταξη στην Ε.Ε. χώρας στην Ουκρανία, μία ημέρα πριν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δημοσιοποιήσει την εισήγησή της στην ίδια κατεύθυνση.
Τη στιγμή που καλπάζει το έλλειμμα εμπορικών συναλλαγών στην Ευρωπαϊκή Ένωση –η οποία έχει προβεί σε διαδοχικές κυρώσεις κατά της Μόσχας λόγω της στρατιωτικής εισβολής της στην Ουκρανία– η Ρωσία ανακοίνωσε ότι άντλησε περίπου 20 δισ. δολάρια τον Μάιο από τις εξαγωγές πετρελαίου, επιστρέφοντας δηλαδή στις προπολεμικές «επιδόσεις» της.
Το γεγονός αυτό αποτελεί ένα ισχυρό «καμπανάκι» στην Ε.Ε. ότι πιθανότατα η πολιτική που ακολουθεί στο θέμα της κυρώσεων δεν είναι η πιο αποτελεσματική για να περιορίσει τα έσοδα της Μόσχας στον τομέα της ενέργειας.
Μεταξύ άλλων, ασιατικές χώρες συμπεριλαμβανομένης της Κίνας και της Ινδίας, αύξησαν τις εισαγωγές ρωσικών καυσίμων, δελεασμένες δελεασμένες από εκπτώσεις ρεκόρ άνω του 30% στο αργό Μπρεντ. Η Ρωσία μπόρεσε να αντιμετωπίσει τις εκπτώσεις, λόγω της αύξησης της τιμής του Μπρεντ. Το ρωσικό αργό πετρέλαιο τύπου urals (το κύριο εξαγωγικό μείγμα της Μόσχας) ήταν κατά μέσο όρο 78,81 δολάρια το βαρέλι τον Μάιο, καταγράφοντας αύξηση σχεδόν 12% σε σχέση με έναν μήνα πριν.
Μάλιστα,
η Ρωσία έγινε ο δεύτερος μεγαλύτερος προμηθευτής πετρελαίου της Ινδίας
τον Μάιο, εκτοπίζοντας τη Σαουδική Αραβία στην τρίτη θέση. Τον ίδιο
μήνα, τα ινδικά διυλιστήρια έλαβαν περίπου 819.000 βαρέλια την ημέρα
ρωσικό πετρέλαιο: πρόκειται για την υψηλότερη μηνιαία ποσότητα.
Οι νεκροί μαχητές από την πλευρά των ουκρανικών δυνάμεων ανέρχονται πλέον σε… εκατοντάδες ημερησίως, όπως σημειώνουν όχι ρωσικές αλλά ουκρανικές πηγές, με τους αναλυτές να διερωτώνται για πόσο ακόμη θα μπορούσε να συνεχιστεί αυτός ο πόλεμος μέσα σε τέτοιες συνθήκες.
Ας ξεκινήσουμε με τα εθνικά στοιχεία και δεδομένα για να καταρρίψουμε τους ευρέως διαδεδομένους ευσεβείς πόθους που ποντάρουν στη νίκη του λεγόμενου «μετώπου της αντιπολίτευσης» στις επόμενες εκλογές.
Πρωτίστως, το καθεστώς της Αγκυρας έχει παραβιάσει τόσο συχνά το Σύνταγμα, τους ισχύοντες εσωτερικούς και διεθνείς νόμους, που δεν μπορεί να έχει την πολυτέλεια να χάσει τις εκλογές και απλά να παραδώσει την εξουσία στον διάδοχό του. Ο Ερντογάν και οι εντολοδόχοι του μπορεί να αντιμετωπίσουν πολλαπλά ισόβιες ποινές φυλάκισης.
Συνεπώς, το καθεστώς έχει μια πολυεπίπεδη στρατηγική για να κερδίσει τις εκλογές.
Πρώτον, η εκλογική μηχανική εκτείνεται στον έλεγχο ολόκληρου του εκλογικού συστήματος, που περιλαμβάνει την εκλογική γραφειοκρατία, τις εκλογικές περιφέρειες, τους σχετικούς νόμους και κανονισμούς.
Μέχρι πρόσφατα, η πεποίθηση ότι η Ρωσία θα τιμωρούνταν αργά ή γρήγορα, και μάλλον γρήγορα, με μια ταπεινωτική ήττα για την εισβολή της στην Ουκρανία ήταν ευρέως διαδομένη στο Κίεβο, στην Ουάσιγκτον και στο Λονδίνο. Η απώθηση των εισβολέων από τα περίχωρα του Κιέβου και του Χάρκοβο, των δύο μεγαλύτερων ουκρανικών πόλεων, είχε δημιουργήσει την πεποίθηση ότι ο ουκρανικός στρατός ήταν σε θέση όχι μόνο να αποκρούσει τη ρωσική επίθεση, αλλά και να ανακαταλάβει τις περιοχές του Ντονμπάς που είχε χάσει το 2014, ή ακόμη και την Κριμαία. «Η Ρωσία χάνει», έγραφε στις 16 Μαΐου το κύριο άρθρο της Washington Post, εκτιμώντας ότι «δεν είναι η ώρα για μια συμφωνημένη κατάπαυση του πυρός, όπως προτείνουν Γαλλία, Γερμανία και Ιταλία». Οχι, τότε ήταν η ώρα για το τσάκισμα του ρωσικού στρατού, όπως δήλωνε ο Αμερικανός υπουργός Αμυνας Λόιντ Οστιν ή και για την ανατροπή του Πούτιν, όπως εννοούσε ο Τζο Μπάιντεν όταν χαρακτήριζε τον Ρώσο πρόεδρο «χασάπη», ο οποίος «δεν μπορεί να μείνει στην εξουσία». Την περιρρέουσα ατμόσφαιρα συμπύκνωσε η πρεσβευτής των ΗΠΑ στον ΟΗΕ Τζούλιαν Σμιθ, πρώην βοηθός του Μπάιντεν σε θέματα εθνικής ασφάλειας: «Αυτό που επιδιώκουμε είναι μια στρατηγική ήττα της Ρωσίας».
Στις αρχές Μαρτίου, όταν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους επέβαλαν το πρώτο κύμα κυρώσεων κατά της Ρωσίας, ο Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν δήλωσε πως ζητούμενο είναι «να καταφέρουμε καίριο πλήγμα στην πολεμική μηχανή του Πούτιν». Τώρα, όμως, ο πόλεμος στην Ουκρανία πλησιάζει τις 100 ημέρες και η πολεμική μηχανή είναι απολύτως λειτουργική, αποδεικνύοντας μάταιες τις κυρώσεις. Η Ρωσία ενισχύεται από μαζικές εισροές κεφαλαίων που κυμαίνονται κατά μέσον όρο στα 800 εκατ. δολάρια την ημέρα. Γιατί τόσα εισπράττει από τις εξαγωγές πετρελαίου και φυσικού αερίου η υπερδύναμη της ενέργειας και των πρώτων υλών.
