Κύπρος : Προσπάθεια εξευτελισμού του κράτους

Το αίσχος δεν ήταν του Συλικιώτη ήταν όλων μας

Άριστος Μιχαηλίδης

 Χωρίς τις πλάτες του Αναστασιάδη, δύσκολα

 ένας δικαστικός επιδότης θα έδειχνε τέτοιο θράσος

 ( άποψη του Μπλόκ Πενταλιά αυτό, δεν ανήκει στον συντάκτη του άρθρου)

Οι επιδότες δικαστικών αποφάσεων μπορεί να αισθάνονται ότι είναι υπεράνω κάθε θεσμού, υπεράνω και του ίδιου του κράτους, αλλά αυτό που έκαναν χθες ήταν απαράδεκτο και δεν προσβάλλει το πρόσωπο του υπουργού Εμπορίου ή την απρόσωπη κυβέρνηση, προσβάλλει όλους μας. Προσβάλλει την κοινωνία και τον πολιτισμό μας. Την πολιτική και τους πολιτικούς. Το κράτος και τους λειτουργούς του. Τους πολίτες αυτού του κράτους έναν προς έναν. Ακόμα και όσοι γέλασαν με τις σκηνές που παρακολουθούσαν έξω από το υπουργείο Οικονομικών, λόγω και του προεκλογικού φανατισμού, ας το ξανασκεφτούν. Δεν είναι για γέλια, γιατί αυτό που έγινε είναι χείριστο δείγμα κατάπτωσης. Και όχι μόνο το ούτως ή άλλως ρεζιλίκι που αποτελεί το ότι το κράτος είναι πλέον τόσο αναξιόχρεο και αναξιόπιστο, που αντιμετωπίζει συχνά δικαστικά διατάγματα κατάσχεσης περιουσίας του. Αλλά, προπάντων, το να αισθάνεται τόσο ανεξέλεγκτο θράσος ένας δικαστικός επιδότης, ένας δημόσιος υπάλληλος, ώστε να στέκεται μπροστά από το αυτοκίνητο ενός υπουργού, ενός από τους ανώτατους θεσμούς της Δημοκρατίας και να λέει μεγαλοφώνως (να ακούνε και οι κάμερες): Κατέβα από το αυτοκίνητο και δώσμου τα κλειδκιά.

Ακόμα και αν η κατάσχεση έπρεπε να εκτελεστεί οπωσδήποτε, κάτι που ο Εισαγγελέας αμφισβητεί, ο στοιχειώδης σεβασμός προς έναν υπουργό της Δημοκρατίας επέβαλλε άλλους χειρισμούς και όχι αυτούς που έγιναν για να παρακολουθεί όλος ο κόσμος (και εκτός Κύπρου φυσικά, γιατί τέτοια ευτράπελα κάνουν το γύρω του κόσμου) έναν υπουργό να κατεβαίνει από το υπουργικό αυτοκίνητο και να βρίσκεται αντιμέτωπος με τους επιδότες, που του έκαναν επίδειξη δυνάμεων μπροστά στις κάμερες. Απαράδεκτο. Το να μην έχει χρήματα το κράτος να πληρώσει αυτά που οφείλει είναι από μόνο του αρκετός εξευτελισμός. Αλλά σίγουρα υπάρχει άλλος τρόπος να γίνει η διαχείριση της κατάστασης, δεν χρειάζεται ο εξευτελισμός μας να γίνεται και δημόσιο θέαμα. Ούτε το ίδιο το δικαστήριο δεν επιτρέπεται να επιδεικνύει τέτοια ασέβεια προς έναν υπουργό, πόσω μάλλον ο δικαστικός επιδότης, που στάθηκε μπροστά από το υπουργικό αυτοκίνητο σαν να και ετοιμαζόταν να συλλάβει κανέναν μαφιόζο.

Οι τελευταίοι βέβαια που δικαιούνται να μιλούν και να καταγγέλλουν άλλους γι΄ αυτό το κατάντημα είναι η κυβέρνηση και το κυβερνών κόμμα. Οι οποίοι έτρεξαν χθες να καταγγείλουν ότι πρόκειται για «σκηνοθετημένη μπροστά στα ΜΜΕ προβοκάτσια κατά του κυπριακού κράτους» από το επιτελείο Αναστασιάδη. Ακόμα κι αν ευσταθεί μια τόσο ακραία κατηγορία, ότι δηλαδή το επιτελείο Αναστασιάδη είχε ανάμιξη σε αυτή την υπόθεση, το ερώτημα είναι ποιος κατάντησε το κράτος σε αυτή την ευάλωτη θέση για να υπόκειται τέτοιο εξευτελισμό. Ποιος αποδείχτηκε ανίκανος να διευθετήσει αυτές τις εκκρεμότητες ή να τις διαχειριστεί με τρόπο, που να μην επιτρέπει το δημόσιο θέαμα του εξευτελισμού μας; Ποιος τραυμάτισε τόσο πολύ τους θεσμούς του κράτους ώστε να μην τους σέβονται οι υπάλληλοι του;