Κύπρος: Τεράστια περιβαλλοντικά εγκλήματα!

Τμήμα Περιβάλλοντος ή Καταστροφής Περιβάλλοντος;

  

Χρυστάλλα Χατζηδημητρίου

Τα τελευταία χρόνια έχουν συντελεστεί τεράστια εγκλήματα σε σχέση με το περιβάλλον. Παραλίες έχουν ισοπεδωθεί για να μεγιστοποιηθεί η χωρητικότητα σε κρεβατάκια, ζώνες προστασίας της παραλίας έχουν παραβιαστεί, περιοχές χαρακτηρισμένες ως φυσικής ομορφιάς έχουν γεμίσει με επαύλεις και γήπεδα γκολφ, βιότοποι άγριας ζωής έχουν καταστραφεί για χάρη της λεγόμενης ανάπτυξης, κοιλάδες έχουν σπαρτεί με γρασίδια εξαφανίζοντας την τοπική χλωρίδα, αρχαιολογικοί χώροι έχουν τσιμεντωθεί και η καταστροφή συνεχίζεται. Με τη σύμφωνο γνώμη των αρμόδιων κυβερνητικών τμημάτων. 

Το Τμήμα Περιβάλλοντος, το οποίο δημιουργήθηκε την τελευταία εικοσαετία για να συμβουλεύει την Κυβέρνηση προς την ορθή κατεύθυνση σε ό,τι αφορά την προστασία του περιβάλλοντος, αντ’ αυτού ξεπλένει τις αποφάσεις της Κυβέρνησης. Με την Επίτροπο Περιβάλλοντος να παρακολουθεί σιωπηρά. Κι έτσι, με άλλοθι τη σύμφωνο γνώμη των ειδικών και χωρίς καμία αντίσταση από πουθενά, η Κυβέρνηση όχι μόνο συναινεί αλλά και ενθαρρύνει την ασυδοσία. 

Κανείς δεν λέει να παραμείνουμε σε μια εποχή όπου οι άνθρωποι ζούσαν σε σπηλιές. Φυσικά και θα υπάρξει ανάπτυξη. Με ένα μέτρο ωστόσο. Δεν μπορεί να μην υπάρχει καμία διάκριση και όλα να είναι εν δυνάμει οικόπεδα για μεγάλες κτηριακές εγκαταστάσεις. Σε αρχαιολογικούς χώρους, σε βιότοπους, μέσα στη θάλασσα, σε ιστορικά σημεία πόλεων, σε χωριά, σε βουνά και λαγκάδια. Κάποτε κλαίγαμε για την άναρχη ανάπτυξη στην Αγία Νάπα και Λεμεσό κι έπειτα κάναμε το ίδιο και στην Πάφο και συνεχίζουμε σε όλη την ακτογραμμή, με τις μπουλντόζες έτοιμες να εισβάλουν στον Ακάμα. 

Όταν το Τμήμα Περιβάλλοντος επέτρεψε να καταστραφεί ο κάθε κολπίσκος στην ελεύθερη Αμμόχωστο και τώρα συναινεί στην ανέγερση ενός μεγάλου τουριστικού συγκροτήματος πάνω από τις Θαλασσινές Σπηλιές του Δήμου Πέγειας, σε ποιο σημείο μπορεί να αναμένει κάποιος ότι θα φέρει αντίρρηση; Στο φάγωμα του Πενταδάκτυλου;
Ακόμα και τμήματα, όπως Πολεοδομίας και Αρχαιοτήτων, ή και Θήρας ενίοτε, τα οποία σε ορισμένες περιπτώσεις πάνε να αρθρώσουν έναν διαφορετικό λόγο, στην πορεία αλλάζουν άποψη και δίνουν τις ευλογίες τους. Τι είναι αυτό που τους κάνει να αποσύρουν τις αρχικές τους επιφυλάξεις και να συναινούν στην όποια καταστροφή; Ποια αόρατη δύναμη παρεμβαίνει ώστε να μη βλέπουν πουθενά κακό; 

Ο κάθε ιδιώτης πλέον έχει την άνεση να αρχίσει να κτίζει οπουδήποτε, ακόμα και χωρίς άδεια, ή με άδεια για τις μισές εγκαταστάσεις που προγραμματίζει, ξέροντας πως στη συνέχεια θα νομιμοποιηθούν. Κανείς δεν πρόκειται να τον αναγκάσει να κατεδαφίσει τα όποια παράνομα κτίσματα. Αντίθετα, θα εκτιμηθεί η συνεισφορά του στην ανάπτυξη του τόπου. Αυτός ο τόπος δεν ανήκει σε 20 ντιβέλοπερ, 10 δημόσιους υπαλλήλους και πέντε δημάρχους. 

  Χρυστάλλα Χατζηδημητρίου