Κύπρος: Τα σκάνδαλα δεν έχουν τελειωμό! Και ερευνητικές επιτροπές να ρίχνουν στάκτη στα μάτια του κόσμου

Τι βδομάδα κι αυτή! Το ένα μετά το άλλο… Σαν να μας πετροβολούν

 Άριστος Μιχαηλίδης

 

 

 

 

 

 

 

Ήταν ανάγκη να καταθέσουν τόσο κοντινές μέρες η Χρυστάλλα Γιωρκάτζη και 

 ο Χάρης Γεωργιάδης στην Ερευνητική για τον Συνεργατισμό; Δεν προλαβαίνουμε να χωνέψουμε το ένα κι έρχεται το άλλο. Πόσες διαγνώσεις να αντέξουμε; Όλοι ξέρουν πολύ καλά τι έγινε και τι πήγε λάθος, τα λένε χαρτί και καλαμάρι. Αλλά ευθύνη δεν έχει κανένας. Άλλος φταίει, όχι εγώ. Φταίνε τα κόμματα και οι πολιτικές παρεμβάσεις γενικά και αόριστα, φταίει η διοίκηση και η Διεύθυνση γενικά και αόριστα, φταίνε τα αυτοκίνητα που αγόραζαν οι αξιωματούχοι, τα δάνεια που έπαιρνε ο κόσμος… Αλλά για όλα αυτά κάποιοι έχουν την ανώτατη ευθύνη. Κι αν δεν την έχει η Κεντρική Τράπεζα, που όφειλε να ελέγχει και δεν έλεγχε, ούτε ο υπουργός Οικονομικών, που πήρε από τις τσέπες μας €1,7 δισεκατομμύριο για να σώσει τον Συνεργατισμό και να μοιράσει ξανά τις μετοχές στους συνεργατιστές και δεν τον έσωσε, ποιος άλλος μπορεί να έχει την ευθύνη. Να σου λέει σήμερα ο υπουργός «δεν τρέφαμε την ψευδαίσθηση ότι θα πάρουμε τα λεφτά μας πίσω» είναι και χείριστη πρόκληση. Διότι άλλα έλεγε όταν τα έπαιρνε.

 

Τι εβδομάδα κι αυτή, όμως! Σαν να μαζεύτηκαν όλα μαζί να δώσουν πλήρη εικόνα. Ή να πέσουν ταυτόχρονα στα κεφάλια μας να μας εξοντώσουν μια και καλή. Από τη μια, ο Χάρης και η Χρυστάλλα του «εγώ εν τζιαι», από την άλλη, ο Γιλντιρίμ κι ο Τσαβούσογλου να μας απειλούν και το Μπαρμπαρός να ερευνά την ΑΟΖ μας και στη μέση η πολιτική ηγεσία να συζητά με ασύμμετρο φανατισμό για ένα «πρόβλημα», που έπεσε από τον ουρανό: Το αν είναι σωστό ή λάθος να δεχτούμε εγγυήσεις του ΝΑΤΟ στο νέο μας κράτος. Εκτός, δηλαδή, που δεν έχουμε κι ούτε προβλέπεται νέο κράτος, ποιος τους είπε ότι το ΝΑΤΟ θέλει να μας εγγυηθεί στα καλά καθούμενα; Και πάνω στη βράση της συζήτησης πάει κι ο Άντρος Κυπριανού στην Άγκυρα να ακούσει απευθείας από το στόμα του Τσαβούσογλου τις απόψεις του για το αν πρέπει πράγματι να ξυπνήσουν οι Ελληνοκύπριοι από το όνειρο μιας Κύπρου χωρίς την Τουρκία στα κεφάλια τους. Σαν το κερασάκι στην τούρτα. Πήγε και στο σπίτι του και τα είπαν πιο ανθρώπινα για να τα καταλάβει καλύτερα. Διότι όταν του τα ξαναείπε το 2016, που πήγε πάλι να τα ακούσει από το στόμα του, τον συνάντησε στο γραφείο. Όπως και να το κάνουμε, ήταν πιο επίσημο το περιβάλλον, δεν μπορείς εκεί να πεις μια χαλαρή κουβέντα. Ενώ στο σπίτι, με δείπνο, με ρακή, αϊράν και λουκούμια, χαλαρώνεις πιο καλά, βλέπεις τον άλλο σαν έναν καλό άνθρωπο, φιλόξενο, ευπροσήγορο, όχι ως κατακτητή της πατρίδας σου, όχι ως αυτόν που έκλεψε τις περιουσίες των συμπατριωτών σου και απειλεί να κλέψει και τις υπόλοιπες. Μακάρι, λοιπόν, να μας φέρει καλά μαντάτα ο κ. Κυπριανού από τον κατακτητή μας. Περιμένουμε με αγωνία.

 

Στο μεταξύ, εμείς να συνεχίσουμε να χαιρόμαστε τα οδοφράγματά μας. Από τη Δερύνεια και το Απλίκι πέρασαν πάνω από 21.000 άτομα το δεκαήμερο μετά το άνοιγμα. Μεγάλη επιτυχία. Εντυπωσιακή. Πάνε όλα περίφημα. Όπως έγραψε και η Κίπρις, οι επιχειρηματίες και οι έμποροι στη Λεύκα και την Αμμόχωστο «είναι ικανοποιημένοι από το άνοιγμα των οδοφραγμάτων, ενώ αύξηση σημείωσαν και οι πωλήσεις τους». Ε, τι άλλο θέλουμε; Οι πωλήσεις πάνε καλά, το αλισβερίσι τα κάνει όλα να φαίνονται θαυμάσια. Λίγα προβλήματα, που εμφανίστηκαν στη Δένεια, δεν έχουν και τόση σημασία. Μερικοί γεωργοί «παρενοχλήθηκαν» από τον κατοχικό στρατό, λέει. Ε, μα τι θέλουν κι αυτοί και πάνε να καλλιεργήσουν τα χωράφια τους και διαταράσσουν την ηρεμία μας; Είναι εποχές να μαλώνουμε για τα χωράφια; Γιατί δεν ανοίγουν κι αυτοί μερικά καταστήματα με σουβενίρ να αρχίσει κι εκεί το αλισβερίσι που δεν το παρενοχλεί ποτέ ο κατοχικός στρατός;

  Άριστος Μιχαηλίδης