Γιορτάζει ο Άγιος Γεώργιος Πενταλιάς

Σήμερα γιορτάζει ο Άγιος Γεώργιος της Πενταλιάς!
Λιγοστοί οι χωριανοί από τις φωτογραφίες που ανέβασε
η Ελένη Σκορδή, τις οποίες δανείζομαι και την ευχαριστώ. Που άλλες εποχές.
Κρατούν όμως εκεί. Φυλάνε το μετερίζι με τιμή.

Στ.Κ.

Οι καπιταλιστές ανησυχούν για τον καπιταλισμό

ΡΟΥΜΠΙΝΑ ΣΠΑΘΗ

 Το 1989 ο Αμερικανός συγγραφέας Φράνσις Φουκουγιάμα έγινε το πρόσωπο της ημέρας, επειδή προφήτευσε το τέλος της Ιστορίας και την αμετάκλητη νίκη του καπιταλισμού και της ελεύθερης αγοράς επί κάθε εναλλακτικού οικονομικού συστήματος. Λίγους μήνες αργότερα, η πτώση του Τείχους του Βερολίνου και η κατάρρευση του σοβιετικού μπλοκ «κλείδωσαν» την υπεροχή του καπιταλισμού ως οικονομικού συστήματος. Είχε προηγηθεί μία δεκαετία νωρίτερα η απόφαση του Ντενγκ Ξιαοπίνγκ, τότε πρόεδρου της Κίνας, να εγκαινιάσει τη στροφή της κινεζικής οικονομίας στην ελεύθερη αγορά. Ετσι, το 1989 ο καπιταλισμός αναδυόταν ως το κάλλιστο δυνατό οικονομικό σύστημα που προσέφερε όχι μόνον την αντιπροσωπευτική δημοκρατία έναντι του σοβιετικού αυταρχισμού, αλλά προπαντός ως το μοναδικό υπόδειγμα που υποσχόταν αξιόπιστα ευημερία και κατανάλωση στο μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού.

                                     ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ

        Ψηφιδωτά από το μοναστήρι του Οσίου Λουκά

«Ασύμμετρη σημείωση για τα αυτιά της κατσαρόλας»

 Γράφει ο Μιχάλης Παπαντωνόπουλος

Έπειτα από κάθε ανθολόγηση-σταχυολόγηση σηκώνεται -σχεδόν εθιμοτυπικά- ο κουρνιαχτός περί ονοματολογίας: «είσοδοι», «αποκλεισμένοι», «σιγουράκια», «new entries», «αντι-σταρ» και ούτω καθεξής. Εύλογο, πλην εύκολο.
Δεδομένου ότι κανείς δεν θυμάται καμιά 200αριά ονόματα που έχουμε καταλογογραφηθεί τα τελευταία 4-5 χρόνια σε ανάλογα εγχειρήματα, πέραν από το αν συμπεριλαμβάνεται ή όχι το δικό του/της και πού, και

Εφόσον ακόμη και ο πιο συμβατικός -ή μάλλον, κυρίως αυτός- ποιητής, κριτικός, ανθολόγος, καθηγητής αντιλαμβάνεται πως η τέχνη προχωράει με τις παρεκκλίσεις και τις εκτροπές ορισμένων ατομικοτήτων
Αν θέλουμε να δούμε αυτό που κρύβει ο κουρνιαχτός, δηλαδή ποιος/α (προσπαθεί κάθε φορά να) κανοναρχεί ή αλλιώς να κολλάει τα αυτιά της κατσαρόλας όπου θέλει, καλύτερα να ξαναδιαβάσουμε τα εκάστοτε (και συχνά, ευφάνταστα) κριτήρια στα ανάλογα εγχειρήματα των τελευταίων ετών
Και ας δούμε μήπως εκείνα τα «ίσως», τα «κατά παράβαση», οι «εξαιρέσεις», τα «ναι μεν, αλλά» ευελπιστούν να είναι περισσότερο επιτελεστικά από όσο δείχνουν
Η δυνατότητα να μεταθέτεις τα όρια κατά το δοκούν (θεμιτό, βέβαια, το γούστο καθενός) είναι πιο εξουσιαστική από το rotation αναλώσιμων -ή μη- ονομάτων
Και οι τίτλοι που υπερθεματίζουν δυσανάλογα το περιεχόμενο της κριτικής ή «κριτικής» ανθολόγησης, ή οι μισο-απολογητικές, μισο-ισορροπιστικές επεξηγήσεις για την ευφάνταστη σύλληψη των κριτηρίων αποτελούν καλή στρατηγική μάρκετινγκ, αλλά όχι αισθητική πρόταση.

 

ΠΗΓΗ:http://www.poiein.gr/2018/11/27/%CE%B1%CF%83%CF%8D%CE%BC%CE%BC%CE%B5%CF%84%CF%81%CE%B7-%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CE%AF%CF%89%CF%83%CE%B7-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B1-%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%B9%CE%AC-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BA/

 

1 Σχόλιο

 

Κική

Νοέμβριος 30, 2018 at 6:45 μμ

Αρμονία

Καθώς γυρνάω ανάποδα την κατσαρόλα
Διαβάζω έκπληκτη την λέξη αρμονία
Μου την φέραν δώρο στον γάμο μου
Ή ίσως την αγόρασα από κάποιο market
Δεν διαφημίζω την κατσαρόλα
Απλα αναφέρω ότι μου έκανε τόσο εντύπωση ο τίτλος
Έχω και ένα καλό τηγάνι αντικολλητικό
Αυτό τι γράφει είναι μυστικό
Νομίζω ότι κάποιος μου κάνει πλάκα
Δύο ελιες και μία ντομάτα
Αγαπώ μία μαυρομάτα

Κική Ματέρη

 

Δομήνικος Θεοτοκόπουλος, ο Ελ Γκρέκο μας στη Δύση

Ανάλυση: Η Ευρώπη γίνεται ξανά γκωλική; Ενδιαφέρουσα ανάλυση

Η Ευρώπη αναγνωρίζει, πλέον, ότι πέρα από φίλους και συμμάχους, έχει επίσης εχθρούς και ανταγωνιστές. «Επιτέλους δείχνει πως ενστερνίζεται μια λογική που ο Σαρλ ντε Γκωλ θα θεωρούσε απαραίτητη για την επιβίωσή της στον 21ο αιώνα»,

Εβδομήντα τέσσερα χρόνια αφότου τελείωσε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και σχεδόν μισό αιώνα μετά τον θάνατό του, ο στρατηγός Σαρλ ντε Γκωλ είναι και πάλι επίκαιρος. Καταρχάς γιατί το φιάσκο του Brexit επιβεβαιώνει τον ηγέτη της αντίστασης των Γάλλων κατά των ναζιστών κατακτητών και μετέπειτα ιδρυτή της 5ης Δημοκρατίας της Γαλλίας, ο οποίος εναντιωνόταν στην είσοδο της Γηραιάς Αλβιόνας στην ΕΟΚ, υποστηρίζοντας πως η μοίρα των Βρετανών είναι διαφορετική από τη μοίρα των υπόλοιπων Ευρωπαίων. Λαμβάνοντας, συγχρόνως, υπόψη πως ολοένα και περισσότεροι ζητούν από την ΕΕ να εξετάσει σοβαρά το ενδεχόμενο ανάπτυξης μιας κοινής ευρωπαϊκής άμυνας, να μην ενδώσει στις προσταγές του Ντόναλντ Τραμπ όσον αφορά το διεθνές εμπόριο, να αποκαταστήσει τον ρόλο του κράτους στην οικονομία και να σκληρύνει τη στάση της έναντι των Κινέζων «θα μπορούσε κάποιος να συμπεράνει πως η Ευρώπη γίνεται ξανά γκωλική σε μια εποχή αμερικανικού εθνικισμού, ρωσικού ρεβιζιονισμού και κινεζικού επεκτατισμού», υποστηρίζει σε εκτενές κείμενό του στο Project Syndicate, o Ζακί Λαϊντί, καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Ευρωπαϊκών Υποθέσεων στο περίφημο Sciences Po, το Ινστιτούτο Πολιτικών Επιστημών του Παρισιού. Τα τελευταία χρόνια βάση του διαλόγου για το μέλλον της Ευρώπης αποτελεί, σύμφωνα με τον γάλλο ακαδημαϊκό, μια εσφαλμένη αντίληψη. Πάρα πολλοί θεωρούν πως η ΕΕ δεν μπορεί να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στις διεθνείς υποθέσεις, κυρίως γιατί τα κράτη- μέλη της διαφωνούν σε πάρα πολλά ζητήματα και αδυνατούν, κατ’ επέκταση, να δράσουν συλλογικά. Και σύμφωνα με αυτήν την λογική, είναι προτιμότερη η επανεπιβεβαίωση των προνομίων που προσφέρει το Κράτος -Εθνος παρά «η σισύφεια απόπειρα οικοδόμησης μιας ολοένα στενότερης ένωσης». Ο Λαϊντί, ωστόσο, χαρακτηρίζει την εν λόγω εξήγηση ανακριβή. Σημειώνει πως η θέση που καταλαμβάνει η Ευρώπη, σήμερα, στον κόσμο αντικατοπτρίζει ένα ιστορικό γεγονός: μετά το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου και έχοντας ως κύριο στόχο να τερματιστεί το διαρκές αιματοκύλισμα της ηπείρου, οι πατέρες του ευρωπαϊκού εγχειρήματος δεσμεύτηκαν πως βάση της μεταπολεμικής Ευρώπης θα πρέπει να αποτελέσει η απόρριψη των όποιων «πολιτικών της ισχύος» (power politics). Θεώρησαν πως η «Ευρώπη» θα πρέπει να εκφράζει ξεκάθαρα την αποκήρυξη της πολιτικής όπως την όριζε ο γερμανός φιλόσοφος και πολιτικός στοχαστής Καρλ Σμιτ, ο οποίος υποστήριζε πως πυρήνας της πολιτικής είναι ο διαχωρισμός μεταξύ φίλων και εχθρών. Κατά τον Λαϊντί, για να μπορέσει η ΕΕ να ανακτήσει τη θέση που της αρμόζει στη διεθνή σκηνή θα πρέπει να αντικαταστήσει την εν λόγω αντίληψη με μια νέα ιδέα περί πολιτικής που θα μπορεί να αντιμετωπίσει τις κυρίαρχες «πολιτικές ισχύος» που εφαρμόζουν οι υπόλοιπες μεγάλες δυνάμεις. Από τον γκωλισμό στον γκωλινισμό Από την υπογραφή της Συνθήκης της Ρώμης, το 1957, και την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας (ΕΟΚ) έως και σήμερα, η κοινή εμπορική πολιτική των κρατών-μελών της ΕΕ αποτελεί το κύριο και πιο αποτελεσματικό μέσο που διαθέτει η Ευρώπη για άσκηση επιρροής πέραν των συνόρων της. Σημαντικές, ωστόσο, εξελίξεις στη διεθνή σκηνή κατέστησαν εξαιρετικά δύσκολη τη διατήρηση του στάτους κβο, με αποτέλεσμα να ωθείται η Ευρώπη προς μια «γκωλιανική, αλλά όχι γκωλική κατεύθυνση», εξηγεί ο Λαϊντί στο κείμενό του, τονίζοντας πως η διαφορά μεταξύ των δύο εννοιών είναι ιδιαίτερα σημαντική: «ο γκωλισμός (Gaullism), όπως νοείται παραδοσιακά, βασίζεται στα κυρίαρχα κράτη και δεν αφήνει χώρο για μια θεσμικά οργανωμένη Ευρώπη . Αντιθέτως ο γκωλιανισμός (Gaullianism) αναφέρεται στην ανάγκη να καταστεί η Ευρώπη αυτόνομη σε έναν κόσμο όπου κυριαρχούν οι πολιτικές ισχύος των μεγάλων δυνάμεων».

Διέλυσαν τον κοινωνικό ιστό και τώρα ανησυχούν!

Η διεύρυνση των ανισοτήτων πλήττει κυρίως τη μεσαία τάξη

• 

Στην ετήσια επιστολή που απέστειλε προσφάτως στους μετόχους της JPMorgan Chase ο διευθύνων σύμβουλος του αμερικανικού επενδυτικού κολοσσού, Τζέιμι Ντίμον, εξέφρασε τον προβληματισμό του για τον εκφυλισμό του αμερικανικού ονείρου. Πρόσθεσε επίσης τις σκέψεις του για τον ρόλο που θα μπορούσαν να παίξουν οι επιχειρήσεις ώστε να ξαναγίνει ορατό και ρεαλιστικό το αμερικανικό όνειρο για τους Αμερικανούς.

Τα τελευταία χρόνια διεθνείς οργανισμοί, όπως ο ΟΟΣΑ και το ΔΝΤ, αλλά και προβεβλημένοι οικονομολόγοι, όπως ο κάτοχος Νομπέλ Οικονομίας Τζόζεφ Στίγκλιτζ, προειδοποιούν σε όλους τους τόνους ότι η διευρυνόμενη ανισότητα απειλεί τη δημοκρατία, τη σταθερότητα, την παγκόσμια οικονομική ανάπτυξη. Αναφέρονται, βέβαια, στην άνοδο του λαϊκισμού και της Ακροδεξιάς σε όλο και μεγαλύτερο αριθμό χωρών και ενίοτε υπενθυμίζουν τις ομοιότητες ανάμεσα στη σημερινή Ευρώπη της λιτότητας και στην οικονομική κρίση που οδήγησε στον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο. Τη φωνή τους μαζί τους ενώνουν τώρα βαθύπλουτοι επιχειρηματίες και χρυσοπληρωμένοι διευθύνοντες σύμβουλοι αμερικανικών κολοσσών.

Ένας μεγάλος ψυχαναλυτής και η κόρη του

Εις το όνομα του πατρός Ζακ Λακάν

ΜΑΡΙΑΛΕΝΑ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

• 

Φαίνεται ότι ο Ζακ Λακάν όσο μπορούσε να γοητεύει τα μεγάλα ακροατήριά του τόσο δυσκολευόταν με την εγγύτητα ή, κυρίως, με τη διάρκεια στον χρόνο. Ο χρόνος για εκείνον είχε άλλη χρήση.

SIBYLLE LACAN
Un pere - Puzzle
εκδ. Folio, σελ. 106

Για τον Λακάν έχουν γραφεί πολλά βιβλία. Πέρα από τις επίσημες βιογραφίες (η Ελισάβετ Ρουντινέσκο έχει κάνει σημαντική δουλειά όπως και για τον Φρόιντ), έχουν γραφεί βιβλία για την προσωπικότητα και την προσωπική ζωή αυτού του ιδιοφυούς και πολύ σημαντικού για τον 20ό αιώνα Γάλλου ψυχαναλυτή από ασθενείς του (Πιερ Ρέι, «Συναντήσεις με τον Λακάν», εκδόσεις Κέδρος), από ανθρώπους που εργάστηκαν για εκείνον (Μαρία Πιερράκου «Η πληκτρού» του Λακάν, εκδ. Εστία) καθώς και από συντρόφους του (Κατρίν Μιγιό «Η ζωή με τον Λακάν», εκδόσεις Κέλευθος). Και αυτά φυσικά είναι μόνον ενδεικτικά των όσων έχουν γραφεί και ειπωθεί για εκείνον.
Εγραψε πριν από αρκετά χρόνια ένα μικρό βιβλιαράκι και η κόρη του Sibylle, στα ελληνικά θα την ονομάζαμε Σίβυλλα. Το 2013 η Σιμπίλ Λακάν πέθανε παίρνοντας ισχυρή δόση χαπιών. Ηταν ήδη 73 ετών. Είχε προηγηθεί ο θάνατος της πρώτης του κόρης Καρολίν το 1973, σε ηλικία μόλις 36 ετών. Στη ζωή βρίσκεται μόνον ο γιος του Τιμπό, γεννημένος το 1938, ενώ και η κόρη του από τον δεύτερο γάμο του, Ζουντίθ, γεννημένη το 1941, πέθανε πριν από δύο χρόνια, το 2017.

Κύπρος: Η καταστροφή του περιβάλλοντος

Η δικτατορία στην Ελλάδα

Σαν χθες-21η Απριλίου 1967-η χούντα με τη βοήθεια των Αμερικανών έβαλε την Ελλάδα στο γύψο. Ήταν η απαρχή πολλών δεινών με πιο αποτρόπαιο την καταστροφή της Κύπρου

Η Τουρκία και η διπλωματία των γαμπρών

Στέφανος Κωνσταντινίδης

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ήθελα  να γράψω για τις ευρωεκλογές σήμερα, αλλά η επικαιρότητα των  αμερικανοτουρκικών σχέσεων με κράτησε και σήμερα στο ίδιο θέμα. Ποια είναι τα νέα στοιχεία που προέκυψαν; Πρώτα η επίσκεψη στις ΗΠΑ δύο σημαντικών υπουργών της τουρκικής κυβέρνησης, του υπουργού Οικονομικών Μπεράτ Αλμπαϊράκ και του υπουργού Άμυνας στρατηγού Χουλούσι Ακάρ, δεύτερον, φήμες ότι η Άγκυρα διαπραγματεύεται με την Ουάσινγκτον την εγκατάσταση των S400 εκτός Τουρκίας σε φιλική της χώρα και τρίτον η ξαφνική δραστηριοποίηση της Ρωσίας στο Κυπριακό.

Κινδυνεύει Κούρδος αγωνιστής στην Κύπρο!

Η ιστορία του ματωμένου Κουρδιστάν από τον Τσερκέζ

Θα περίμενε κάποιος από έναν 64χρονο Κούρδο πολιτικό πρόσφυγα να αδράξει την ευκαιρία που του έδωσε το Δικαστήριο στην Κύπρο, για να παραθέσει τους λόγους για τους οποίους πιστεύει πως δεν πρέπει να εκδοθεί στη Γερμανία, με κίνδυνο να καταλήξει στην Τουρκία.

 

Όμως ο Τσερκέζ Γκορκμάζ επιβεβαίωσε χθες πως είναι ένας γνήσιος πατριώτης που τρέφει στην ψυχή του μόνο αγάπη για το Κουρδιστάν και έχει αφιερώσει όλη τη ζωή του στον αγώνα του λαού του, τη λευτεριά του κατεχόμενου Κουρδιστάν από την Τουρκία.

Επιστήμη και αβεβαιότητα

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΡΤΙΔΗΣ*

• 

Ο σκεπτικισμός για τον εμβολιασμό των παιδιών φανερώνει ότι η επιστημονική κοσμοαντίληψη πολύ απέχει ακόμα από το να καταστεί κυρίαρχος τρόπος σκέψης. SHUTTERSTOCK

Η εισχώρηση του Διαδικτύου στη ζωή μας και η συνακόλουθη πρόσβαση σε μεγάλο όγκο πληροφοριών έχουν καλλιεργήσει την αίσθηση ότι όλοι είμαστε ικανοί να κατανοήσουμε τι συνεπάγονται τα εμπειρικά δεδομένα των επιστημών. Αν σε αυτό το σύγχρονο κοινωνικό φαινόμενο προστεθεί μια ευρέως διαδεδομένη δυσπιστία προς τους ειδικούς ενός επιστημονικού πεδίου, σε συνδυασμό με την έλλειψη στοιχειώδους κατάρτισης στα βασικά χαρακτηριστικά της επιστημονικής μεθόδου, μας βοηθάει να εξηγήσουμε σύγχρονα φαινόμενα ανορθολογισμού. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, αυτό της άρνησης από αρκετούς γονείς να επιτρέψουν τον εμβολιασμό των παιδιών τους.
Ο σκεπτικισμός για τον εμβολιασμό των παιδιών άρχισε το 1998 μετά τη δημοσίευση της αμφιλεγόμενης έρευνας του Βρετανού γιατρού Aντριου Γουέικφιλντ, ο οποίος είχε ισχυριστεί ότι υπήρχε αιτιακή σχέση μεταξύ του τριπλού εμβολίου ιλαράς-μαγουλάδων-ερυθράς και του αυτισμού. Τα συμπεράσματά του πολύ σύντομα καταρρίφθηκαν από την επιστημονική κοινότητα. Δυστυχώς, η αμφιλεγόμενη απόφαση ενός δικαστηρίου της Ιταλίας το 2012, ότι μία περίπτωση παιδικού αυτισμού προκλήθηκε από το εν λόγω εμβόλιο, αν και ανατράπηκε δικαστικά το 2015, οδήγησε σε μια κατάσταση που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί υστερία αντιεμβολιασμού. Το φαινόμενο δεν περιορίστηκε στην Ιταλία.

ΔΙΑΣΗΜΟΙ ΠΙΝΑΚΕΣ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ

Οι πιο διάσημοι πίνακες όλων των εποχών

Από τον Μιχαήλ Άγγελο μέχρι τον Σαλβαντόρ Νταλί, αυτοί είναι οι πιο διάσημοι πίνακες στην ιστορία της Τέχνης

in.gr

15 Απριλίου 2019, 12:19

Οι διεθνείς ισορροπίες και εμείς

Στέφανος Κωνσταντινίδης

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Πολλοί είναι οι πολιτικοί αναλυτές που πιστεύουν και γράφουν ότι ζούμε κοσμογονικές αλλαγές στο παγκόσμιο σκηνικό. Ενδεχομένως να υπάρχει κάποια υπερβολή σε όλα αυτά καθώς οι άνθρωποι πάντα αρέσκονται να θεωρούν κοσμογονική την εποχή τους. Δεν υπάρχει όμως αμφιβολία ότι ζούμε μια  εποχή με ανακατατάξεις και ανατροπές στο παγκόσμιο σύστημα το οποίο έχασε μια σχετική σταθερότητα που διέθετε στην περίοδο του Ψυχρού Πολέμου. Επιπλέον η οικονομική κρίση από το 2008 και μετέπειτα επέτεινε την αστάθεια αυτή. Τελευταίο επεισόδιο που πρόσθεσε σε αυτή την  αστάθεια υπήρξε η εκλογή στην προεδρία των ΗΠΑ του Ντόναλντ Τραμπ.

Η μαύρη τρύπα

NASA: Η πρώτη φωτογραφία της μαύρης τρύπας (Βίντεο)

• 

Οι επιστήμονες του διεθνούς Τηλεσκοπίου Ορίζοντα Γεγονότων (Event Horizon Telescope-EHT) ανακοίνωσαν ότι για πρώτη φορά «φωτογράφησαν» τη μεγάλη μαύρη τρύπα που υπάρχει στο κέντρο ενός γαλαξία, συγκεκριμένα του γιγάντιου γαλαξία Μessier 87 (Μ87). Ή μάλλον τη «σκιά» που αυτή ρίχνει στο φωτεινό υπόβαθρο των αερίων που στροβιλίζονται γύρω της, αφού είναι αδύνατο να δει κανείς τι πραγματικά υπάρχει στο εσωτερικό της μαύρης τρύπας, από όπου δεν μπορεί να δραπετεύσει τίποτε, ούτε το φως.
Τέσσερις ομάδες από όλα τα σημεία του πλανήτη εργάστηκαν με ειδικούς αλγορίθμους προκειμένου να μπορέσουν να αναλύσουν τα δεδομένα και να συνθέσουν την πρώτη φωτογραφία της μαύρης

Ισραήλ - εκλογές: Ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου οδεύει σε οριακή νίκη

 

• 

Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπενιαμίν Νετανιάχου φέρεται να επικράτησε στις πρόωρες βουλευτικές εκλογές που διεξήχθησαν χθες Τρίτη, σύμφωνα τουλάχιστον με τις προβλέψεις και τις στατιστικές προβολές των ισραηλινών ΜΜΕ, που φέρουν το Λικούντ να παραμένει πρώτο κόμμα και να έχει πλεονέκτημα έναντι του βασικού αντιπάλου του ως προς τον σχηματισμό νέας κυβέρνησης συμμαχίας της δεξιάς, με το 96% των ψήφων να έχει πλέον καταμετρηθεί.
Οι προβολές που κάνουν τα ΜΜΕ θέλουν το Λικούντ να καταλαμβάνει 37 από τις 120 έδρες της Κνέσετ, της ισραηλινής εθνικής αντιπροσωπείας, έναντι 36 του κεντρώου συνδυασμού του Μπλε και του Λευκού υπό τον απόστρατο στρατηγό Μπένι Γκαντς.
Μολονότι κανένα από τα δύο κόμματα δεν εξασφαλίζει πλειοψηφία των εδρών, ο Νετανιάχου αναμένεται ότι θα μπορέσει να σχηματίσει κυβέρνηση συμμαχίας συνεργαζόμενος με άλλες παρατάξεις της ισραηλινής δεξιάς και άκρας δεξιάς, με συνολικά 65 ως 67 έδρες.
Για «μεγάλη νίκη» μίλησε ο πρωθυπουργός Νετανιάχου
Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ  Μπέντζαμιν Νετανιάχου ευχαρίστησε τους υποστηρικτές του για την «φανταστική νίκη» που του χάρισαν, καθώς προσωρινά αποτελέσματα και τα έξιτ πολ τον φέρουν να προηγείται του κυριότερου αντιπάλου του, του απόστρατου στρατηγού Μπένι Γκαντς.
Τη «νύχτα μιας μεγάλης νίκης» χαιρέτισε απευθυνόμενος σε υποστηρικτές του ο Νετανιάχου με τη σύζυγό του Σάρα στο πλευρό του στο Τελ Αβίβ.
^{Πηγή: ΑΠΕ, REUTERS, DPA}

7 Απριλίου η επέτειος του ιστορικού διαγγέλματος του Τάσου Παπαδόπουλου-7 Απριλίου 2004

Ελληνικέ Κυπριακέ Λαέ,
Στη ζυγαριά του ΝΑΙ και του ΟΧΙ, πολύ βαρύτερες και πολύ πιο επαχθείς θα είναι οι συνέπειες του ΝΑΙ.
Σε καλώ να απορρίψεις το Σχέδιο Ανάν.

Να μνημονεύσουμε εδώ την συμπαράσταση του Μίκη Θεοδωράκη και του αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης Μανώλη Γλέζου που είπαν ένα βροντερό ΟΧΙ στο σχέδιο Ανάν όπως και όλη η Αριστερά, με ξεχωριστή αναφορά στη στάση του ΚΚΕ-πλην της Νατοϊκής Αριστεράς, κατά το πλην Λακεδαιμονίων. Να μνημονεύσουμε επίσης από το χώρο του ΠΑΣΟΚ αυτούς που στάθηκαν στο πλευρό του κυπριακού λαού, τον Γεράσιμο Αρσένη  και τον Ιωάννη Καψή. Να πούμε επίσης ότι ο Κώστας Καραμανλής δεν άσκησε καμιά πίεση στον Τάσσο Παπαδόπουλο σε αντίθεση με τους Κώστα Σημίτη και τον Γιώργο Παπανδρέου. Γενικά  η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού στάθηκε στο πλευρό της Κύπρου. Στην Κύπρο η λαϊκή Δεξιά αρνήθηκε να ακολουθήσει τον Γλαύκο Κληρίδη και τον Νίκο Αναστασιάδη-εκπροσώπους της μεταπρατικής αστικής τάξης και οι αριστερές μάζες υποχρέωσαν την ηγεσία του ΑΚΕΛ να συντακτεί με το 
ΟΧΙ. 
Παρακαταθήκη για τη διαχρονική αντίσταση ενάντια σε αυτούς που θέλουν να επιβάλουν στον κυπριακό λαό τη ΝΑΤΟΪΚΗ λύση διάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Εξοπλιστικό χάσμα Ελλάδας - Τουρκίας

 

ΒΑΣΙΛΗΣ ΝΕΔΟΣ

• 
  Ισως ο πλέον σημαντικός και απευθείας δίαυλος επικοινωνίας που υπάρχει είναι εκείνος ανάμεσα στους δύο υπουργούς Εθνικής Αμυνας Ευάγγελο Αποστολάκη και Χουλουσί Ακάρ.

Οι αξιωματικοί καριέρας των Ενόπλων Δυνάμεων (Ε.Δ.) πολύ νωρίς στην πορεία τους μαθαίνουν ότι η ισορροπία με τον αντίπαλο στηρίζεται σε δύο βασικά χαρακτηριστικά: την ποιότητα, αλλά και τους αριθμούς. Στη δεύτερη περίπτωση το μέγεθος των Ε.Δ. μιας χώρας αναγκαστικά καθορίζει τις επιλογές της. Την ποιότητα της ισορροπίας με τον αντίπαλο καθορίζει η τεχνολογία των εξοπλισμών και το προσωπικό. Και αν οι επιτελείς των Ε.Δ. μπορούν να είναι πραγματικά υπερήφανοι για την ποιότητα των στελεχών, το ζήτημα της τεχνολογίας των εξοπλισμών δημιουργεί σε όλους σκεπτικισμό και ανησυχία για το μέλλον.
Η ισορροπία δυνάμεων ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία έχει ανατραπεί προ πολλού. Ο λόγος γι’ αυτό δεν είναι μόνο η δημοσιονομική αδυναμία της Ελλάδας που πρακτικά έχει καθηλώσει για μία δεκαετία τις αμυντικές δαπάνες, αλλά και η στρατηγική επένδυση της Τουρκίας στη δημιουργία μιας στιβαρής αμυντικής βιομηχανίας.

Στην Τουρκία νίκησε ο εθνικισμός

 Στέφανος Κωνσταντινίδης

 

Οι δημοτικές εκλογές στην Τουρκία έστειλαν ηχηρά μηνύματα στον Ερντογάν και χώρισαν τη χώρα στα δύο. Από τη μια, η κοσμική Τουρκία των μεγάλων πόλεων και από την άλλη η ισλαμική Τουρκία της Ανατολίας. Πίσω από την κοσμική Τουρκία οι Κεμαλιστές σε κοινό εθνικιστικό μέτωπο με το κόμμα Iyi (Καλό Κόμμα) της Μεράλ Ακσενέρ που αποσπάστηκε από τους «Γκρίζους Λύκους» (ΜΗΡ) του Ντεβλέτ Μπαχτσελί. Ο Ερντογάν και το AKP σε συμμαχία με τους Γκρίζους Λύκους του Μπαχτσελί εκπροσωπούν την ισλαμική νεο-οθωμανική Τουρκία. Το ισλαμικό μέτωπο είναι εξίσου εθνικιστικό με το κεμαλικό. Εν ολίγοις, παρά τις διαφορές και τον βαθύ χωρισμό της Τουρκίας στα δύο, στην Τουρκία νίκησε ο εθνικισμός, είτε κοσμικός είναι, είτε ισλαμικός.
 

Σίγουρα ο Ερντογάν υπέστη μια οδυνηρή ήττα χάνοντας τους μεγάλους μητροπολιτικούς δήμους της χώρας. Η ήττα δεν είναι τόσο ποσοτική αλλά ποιοτική. Διότι ποσοτικά το κόμμα του εξακολουθεί να διατηρεί υψηλά ποσοστά. Ποιοτικά, όμως, σε επίπεδο γοήτρου, υπέστη μια μεγάλη ήττα. Η αστική τάξη «ευρωπαϊκών προδιαγραφών», εργατικά λαϊκά στρώματα των μεγάλων πόλεων, οι διανοούμενοι και οι φοιτητές τού γύρισαν την πλάτη, ενώ για πολλά χρόνια τον στήριζαν. Γι' αυτό και θα κάνει ό,τι μπορεί για να κρατήσει τουλάχιστον, αν τα καταφέρει, τον Δήμο της Κωνσταντινούπολης.

Ποίηση

 Στέφανος Κωνσταντινίδης

 

 

 

ΑΣΦΟΔΙΛΙΑ

Έρημη χώρα!
Κάθε πρωί
ο καθρέφτης μου επιμένει
να μου υπενθυμίζει
τη θεωρία του Δαρβίνου
 τους ατελείς έρωτες του εφήμερου
την κάθοδο των Δωριέων
και την εκστρατεία στη Σικελία.
Τότε χαμογελά πονηρά
ο Hegel στον Ηράκλειτο
κι από το χαμόγελο του
φυτρώνουν ασφοδίλια
πάνω από το κεφάλι μου.

Η Κύπρος ξεπουλιέται στο όνομα της "ανάπτυξης"! Παραλίες και βουνά καταστρέφονται!

Άγγελος Νικολάου

 

«Το μεγάλο μας τσίρκο»*

Εκτός θέματος κινήθηκε τελικά η τελευταία συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Περιβάλλοντος, η οποία υποτίθεται ότι αφορούσε τις επεμβάσεις του Τμήματος Δασών στις παραλίες ωοτοκίας των θαλάσσιων χελώνων της Λίμνης και της Αργάκας στον Κόλπο Χρυσοχούς και τις επιπτώσεις στο φυσικό περιβάλλον.

Οι βουλευτές παρασύρθηκαν από ανυπόστατους ισχυρισμούς και ατεκμηρίωτες τοποθετήσεις εκπροσώπων των τοπικών Αρχών, που συμπεριφέρονταν ωσάν να ήταν εξειδικευμένοι εμπειρογνώμονες επί παντός επιστητού, από τη διαχείριση αμμοθινικών οικοτόπων και την προστασία θαλάσσιων χελώνων, μέχρι την τοξικότητα μεταλλευτικών αποθέσεων και την πρόκληση ανίατων ασθενειών. Στο τέλος, κατάφεραν αυτό ακριβώς το οποίο επιδίωξαν, να μετατοπίσουν τη συζήτηση και να μιλούν για άλλα των άλλων. Βλέπετε, ενόψει και των επικείμενων εκλογών, φαίνεται να υπάρχει ανάγκη να χαϊδεύουν τα αυτιά των τοπικών κοινοτήτων, που αν ήταν από το χέρι τους στη θέση των φωλιών των χελώνων θα τοποθετούσαν ομπρέλες και κρεβατάκια, και θα δημιουργούσαν και αναψυκτήρια για την εξυπηρέτηση των λουομένων.