Γράφει ο Ανδρέας Καρακόκκινος
Speaknews.gr
Το 2017 ο Στέφανος Κωνσταντινίδης εκδίδει την 6η του ποιητική συλλογή με τίτλο Λεξήματα (Εκδ. Βακχικόν) με ποιήματα στην οποία μέσα από την ιστορία μας μεταφέρει τις σκέψεις και τους προβληματισμούς του για τα πολιτικά δρώμενα του σήμερα που έχουν επιπτώσεις στον άνθρωπο και βέβαια με ποιήματα για τη Κύπρο με θέματα το πραξικόπημα και την εισβολή – κατοχή.
Η Δευτέρα σηματοδότησε μία από τις πιο δραματικές ημέρες για τον κλάδο της τεχνολογίας, καθώς οι μετοχές της Nvidia σημείωσαν πτώση 17%, προκαλώντας απώλειες αξίας 593 δισεκατομμυρίων δολαρίων – τη μεγαλύτερη ημερήσια απώλεια στην ιστορία για μία εταιρεία.
Η αιτία αυτής της κατάρρευσης ήταν η κυκλοφορία ενός νέου, φθηνού μοντέλου τεχνητής νοημοσύνης από την κινεζική startup DeepSeek, που φαίνεται να απειλεί την κυριαρχία των αμερικανικών κολοσσών του κλάδου.
Το νέο μοντέλο της DeepSeek, που απαιτεί λιγότερα δεδομένα και προσφέρεται σε κλάσμα του κόστους των υφιστάμενων υπηρεσιών, τράβηξε την προσοχή παγκοσμίως, αν και οι ισχυρισμοί για το κόστος του παραμένουν υπό αμφισβήτηση.
Η σημαντική διαφορά; Το μοντέλο της DeepSeek είναι εξίσου ισχυρό, αλλά με δραστικά χαμηλότερο κόστος, ενώ προσφέρει ανοιχτή πρόσβαση στις τεχνικές του λεπτομέρειες, καθιστώντας το ελκυστικό για προγραμματιστές και επιχειρήσεις.
Ο θάνατος του Κώστα Σημίτη άνοιξε ξανά τη συζήτηση για τον εκσυγχρονισμό. Οι αγιογράφοι του παρουσίασαν το εκσυγχρονιστικό έργο του ως μοναδικό και προσπάθησαν να το συνδέσουν ακόμη και με το ιστορικό παρελθόν, φτάνοντας ως τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο! Είναι φυσικό ένας πολιτικός που κυβέρνησε ως πρωθυπουργός για οκτώ χρόνια την Ελλάδα να έχει αφήσει το αποτύπωμά του στην περίοδο της Μεταπολίτευσης. Μόνο που το αποτύπωμα αυτό δεν είναι πάντα θετικό, δεν είναι κάτι που άλλαξε θεσμικά τη χώρα. Απόδειξη η χρεοκοπία που ακολούθησε, μόνο μερικά χρόνια μετά που άφησε την εξουσία. Χρεοκοπία που δεν ήταν μόνο οικονομική, αλλά περισσότερο θεσμική και ασφαλώς πολιτισμική. Αν ο Σημίτης είχε θωρακίσει στα οκτώ χρόνια της πρωθυπουργίας του θεσμικά τη χώρα, ενδεχομένως δεν θα έφτανε στα μνημόνια και την επώδυνη εποχή τους. Άλλωστε για μια χρεοκοπία δεν ευθύνεται μόνο αυτός στου οποίου τα χέρια έσκασε, έχει μακροχρόνιες αιτίες.
Αλέξης Παπαχελάς 15.01.2025 Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Ο κόσμος θα αλλάξει από την επόμενη Δευτέρα. Οποιος σας λέει ότι ξέρει ακριβώς πώς, καλό θα ήταν να σας δείξει το πτυχίο μάγου ή αστρολόγου πριν τον πιστέψετε. Οι σοβαροί γεωπολιτικοί αναλυτές πρoέβλεπαν ότι κάποια στιγμή θα άρχιζε το ξήλωμα του παγκόσμιου συστήματος που δημιούργησαν οι ΗΠΑ μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Παρατηρούσαν την άνοδο της Κίνας, την επιστροφή της Ρωσίας σε ρόλο μεγάλης δύναμης και την υποχώρηση της Δύσης σε πλούτο. Το λογικό σενάριο ήταν πως αυτές οι δυνάμεις θα ανέτρεπαν το στάτους κβο αποσταθεροποιώντας το σύστημα. Είχαν προφανώς ξεχάσει την Ιστορία που μελέτησαν κάποτε και η οποία μας δείχνει ότι οι αυτοκρατορίες αποσυντίθενται συνήθως εκ των έσω.
Ετσι και στις μέρες μας θα είναι η Αμερική που θα αποσταθεροποιήσει και ενδεχομένως θα γκρεμίσει το παγκόσμιο σύστημα διακυβέρνησης που η ίδια έκτισε εδώ και δεκαετίες. Η αμερικανική κοινωνία επέτρεψε εδώ και πολλά χρόνια στο χρήμα να αγοράζει τα πάντα. Χωρίς προσχήματα. Ετσι φτάσαμε στην απίστευτη επιρροή του Σόρος, στην εκλογή του Τραμπ και σε έναν Μασκ που λειτουργεί σαν παγκόσμιος υπερκυβερνήτης που θέλει να ανεβάζει και να κατεβάζει κυβερνήσεις στην Ευρώπη. Ετσι φτάσαμε, επίσης, σε ένα σημείο που το Ισραήλ «αγόρασε» ασύλληπτη ισχύ στις ΗΠΑ και που τα διάφορα λόμπι επιβάλλουν τη θέλησή τους. Δεν ήταν λογικό στο τέλος της ημέρας ούτε άτομα να έχουν περιουσία μεγαλύτερη από το ΑΕΠ χωρών ούτε και οι σούπερ παίκτες της τεχνολογίας να ελέγχουν τους κανόνες της πληροφόρησης, πρώτα με καταστροφικούς αλγορίθμους και κατόπιν με τεχνητά φίλτρα.
Εδώ είμαστε, όμως. Η Αμερική που ξέραμε εξαερώνεται, το βλέπουμε σε μικρά και μεγάλα πράγματα. Μαζί της αλλάζει, όμως, ραγδαία και ο κόσμος. Οι κανόνες που ξέραμε δεν παίζουν πια. Η Ταϊβάν δεν θα έχει ιδέα αν ο Τραμπ θα δώσει κάποια μάχη για να τη σώσει σε περίπτωση κινεζικής εισβολής. Ο Ζελένσκι βλέπει το αδιέξοδο και νιώθει την αδήριτη πίεση ενός επώδυνου συμβιβασμού. Στις διεθνείς σχέσεις θα κυριαρχήσει το παζάρι, ακόμη και για το «πόσο κάνει» ένα νησί ή μία διώρυγα. Οι χθεσινοί θανάσιμοι αντίπαλοι ενδέχεται να γίνουν προνομιακοί συνομιλητές και οι παραδοσιακοί σύμμαχοι και εταίροι θύματα μπούλινγκ.
Για μια χώρα σαν την Ελλάδα όλο αυτό το σκηνικό φέρνει αβεβαιότητα και, κανονικά, θα έπρεπε να στείλει όποια στρατηγικά μυαλά διαθέτει εντός και εκτός της χώρας στο τραπέζι του σχεδιασμού. Πριν ξυπνήσουμε ένα πρωί και το συνειδητοποιήσουμε απότομα. Προφανώς έχει σημασία το ποιος ξέρει ποιον ή ποιος μπορεί να σηκώσει το τηλέφωνο να μιλήσει με τον Τραμπ ή το στενό του περιβάλλον σε μία κρίσιμη στιγμή. Αλλάζουν, όμως, οι όροι του παιχνιδιού και γκρεμίζονται βεβαιότητες που μας συνόδευαν για μακρύ διάστημα. Πολλά από τα εργαλεία ανάλυσής μας θα είναι για πέταμα σε λίγο καιρό…
Μια ανήσυχη ατμόσφαιρα επικρατεί στον πλανήτη εν αναμονή της ενθρόνισης του Ντόνανλτ Τραμπ στις 20 Ιανουαρίου ενεστώτος έτους. Οι καθημερινές αντιφατικές δηλώσεις του ίδιου αλλά και των συνεργατών του, προκαλούν αβεβαιότητα και σύγχυση για την πολιτική που θα ακολουθήσει. Αν όμως κάτι φαίνεται να μην αλλάζει είναι η φύση του ιμπεριαλισμού που είναι συνυφασμένος με κάθε αυτοκρατορία. Είναι πάντα επίκαιρες οι παρατηρήσεις της μεγάλης ελληνίστριας Jacqueline de Romilly για τον αρχαίο αθηναϊκό ιμπεριαλισμό μέσα από τη μελέτη του Θουκυδίδη, που δεν χάνουν ούτε σήμερα την αξία τους και mutatis mutandis θα μπορούσαν να ισχύσουν και για την αμερικανική αυτοκρατορία. Όμως, από τον κοσμοπολίτικο ιμπεριαλισμό του παραδοσιακού αμερικανικού κατεστημένου, φαίνεται ότι θα περάσουμε σε μια μορφή εθνικιστικού επεκτατισμού, όπως εκφράζεται από τον Μασκ και άλλους συνεργάτες του Τραμπ. Εξυπηρετεί τα συμφέροντα μιας ολιγαρχίας με πολιτική έκφραση τον τραμπισμό.
Πράγματα που πιστεύαμε πως κάπου θα χρησιμοποιήσουμε, αντικείμενα που αγοράστηκαν σε καταναλωτικό ντελίριο, δώρα, ενθύμια, σουβενίρ, κατάλογοι και περιοδικά, επτά ψαλίδια που κανένα δεν είναι εύκαιρο όταν το χρειάζεσαι και μπερδεμένα χιλιόμετρα από καλώδια και φορτιστές. Οι LA Times διαπίστωσαν ότι το μέσο αμερικανικό σπίτι (το οποίο δεν διαφέρει σημαντικά από ένα ελληνικό) περιέχει περίπου 300.000 αντικείμενα και, σύμφωνα με τη Wall Street Journal, οι Αμερικανοί ξοδεύουν 1,2 τρισ. δολάρια κάθε χρόνο σε μη απαραίτητα αγαθά.
https://www.kathimerini.gr/visual/infographics/563405401/ellinotoyrkika-i-dyskoli-naytiki-isorropia-dynameon/
Τα ελληνικά «αντίμετρα» προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι νέες επιχειρησιακές δυνατότητες της Αγκυρας
Του Βασίλη Νέδου
Η μετεωρική άνοδος της τουρκικής ναυτικής ισχύος αποτελεί ένα φαινόμενο που η Αθήνα παρακολουθεί να εξελίσσεται τις τελευταίες δύο δεκαετίες, μάλιστα πλέον με εκτεταμένες ασκήσεις οι οποίες περιλαμβάνουν σενάρια και δυνατότητες που η Αγκυρα είχε σε περιορισμένο βαθμό. Τέτοιο στοιχείο επίδειξης είναι η άσκηση «Γαλάζια Πατρίδα 2025» που θα εξελιχθεί το επόμενο χρονικό διάστημα στην Ανατολική Μεσόγειο. Είναι, πάντως, ενδιαφέρον ότι η άσκηση θα εξελιχθεί στο σύνολό της ανατολικά της Ρόδου, τουλάχιστον με βάση τις περιοχές που έχουν δεσμευθεί έως αυτή τη στιγμή, με βάση τις οδηγίες προς ναυτιλλομένους (NAVTEX) που εκδόθηκαν από τις τουρκικές αρχές. Η άσκηση είναι, επίσης, γνωστή στην Αθήνα εδώ και πολλές εβδομάδες, καθώς βρισκόταν στη λίστα εκείνων που περιλαμβάνονται στα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ). Η τουρκική πρωτοβουλία δείχνει ότι –παρά τη γενικότερη δυσκολία που καταγράφεται για την προώθηση των ελληνοτουρκικών επαφών στο επόμενο βήμα, δηλαδή τις ουσιαστικές συζητήσεις για την επίλυση διαφορών– παραμένει η πρόθεση να επιμηκυνθεί κατά το δυνατόν η περίοδος των «ήρεμων νερών».
Ο Ντόναλντ Τραμπ πολιτεύεται ωσάν επιχειρηματίας, μέσα από μεγαλοστομίες και προθέσεις παζαρέματος. Κινδυνεύει, ωστόσο, να βρεθεί αντιμέτωπος με εμπόδια: οικονομικά, θεσμικά, ακόμη και εσωκομματικά
Από ανάρτηση τοου Στέφανου Κωνσταντινίδη στο φέισμπουκ
Publication de Stephanos Constantinides
oStseodrpn 4h4a34871u,:g100aic0 23 e6cé202flc1drh6eb1h033tim1 ·
ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΝΧ
Καλά, μέρες που είναι, δεν θα μπορούσε να επισκεφτεί ένα νοσοκομείο, ένα γηροκομείο, ένα φυλάκιο της Εθνικής Φρουράς;
Την επόμενη φορά θα έχουν σειρά οι αγγλικές βάσεις!
Ήρθανε, ωραία κόρη,
ήρθαν οι Αμερικάνοι…
Φρούτσου, φρούτσου το φουστάνι,
πάρτε μας, Αμερικάνοι…
(Δημοτικό μανιάτικο). ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΡΝΑΛΗΣ
