Aσφαλώς η ελευθερία της έκφρασης είναι ιερή. Την ίδια ώρα όμως δεν μπορεί να υοθετείται η άποψη κάποιου, ή κάποιων, ως κρατική-εθνική πολιτική. Αυτή καθορίζεται από ρο Εθνικό Συμβούλιο, τη Βουλη, την κυβέρνηση, το πολιτικό σύστημα, τους θεσμούς της Πολιτείας.
Για το θέμα που προέκυψε με το βιβλίο της Μπιενάλε συμφωνώ με την επιστημονική άποψη του Κωνσταντίνου Γιαγκουλλή Κωνσταντίνος Γιαγκουλλής και την πολιτικο-ιδεολογική τοποθέτηση του Κώστα Γουλιάμου Kosta Gouliamos . Ασχολήθηκα και ο ίδιος με την Κυπριακή Διάλεκτο και είναι πολύτιμο μέρος του πολιτισμού μας και της γλωσσικής μας κληρονομιάς. Είναι όμως διάλεκτος, δεν είναι γλώσσα και διαφωνώ κάθετα με όσους προσπαθούν να την αναγάγουν σε γλώσσα που να αντικαταστήσει την ελληνική. Γι΄αυτό και στο παρελθόν συγκρούστηκα με την Άννα Φραγκουδάκη που υποστήριξε ό,τι η κυπριακή διάλεκτος είναι γλώσσα και μάλιστα πλουσιότερη από την ελληνική!
Διαφώνησα και στο παρελθόν με τα διάφορα γλωσσάρια και συντάχτηκα με τον Λεωνίδα Γαλάζη όταν υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει την Ένωση Λογοτεχνών Κύπρου.
Θεωρώ πως ό,τι είναι εθνικό δεν είναι και εθνικιστικό. Αυτή η ισοπέδωση βοηθά την προέλαση της Ακροδεξιάς. Προτιμώ τις θέσεις των Τουρκοκυπρίων φίλων μου Σενέρ Λεβέντ και Οζ Καραχάν που λένε τα πράγματα με το όνομα τους. Την κατοχή, κατοχή, τον εποικισμό, εποικισμό, την εισβολή,εισβολή
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire