Του Άριστου Μιχαηλίδη
ΕΙΝΑΙ οι μέρες τέτοιες, είναι και η απελπισία των ηγετών μας που
δεν έχουν άλλη πρόταση να μας κάνουν για να καθοδηγήσουν σοφά το λαό,
εμφανίζουν ξανά και ξανά τη λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας ως
να είναι ο ιερός σκοπός της ζωής μας, κι όσοι την αμφισβητούν είναι
παράφρονες και μας οδηγούν στη διχοτόμηση. Ας μην ξαναρωτήσουμε πού στο
καλό μας οδήγησε μέχρι τώρα αυτή η σπουδαία πολιτική και πώς φτάσαμε
τόσο απελπιστικά κοντά στην τελεσίδικη ντε γιούρε διχοτόμηση, αφού όλοι
οι ηγέτες μας, μαζί και τα Ηνωμένα Έθνη και η Ευρώπη, επιδιώκουν τη
διζωνική. Αλλά, τελευταία έχει ξεπεράσει κάθε όριο η προσπάθεια να
αποδοθεί η διζωνική στον Μακάριο. Λόγω και του μνημοσύνου, λόγω και του
ότι ένας υποψήφιος, ο Γιώργος Λιλλήκας, είναι από την Παναγιά και είναι
εναντίον της διζωνικής κι ένας άλλος, ο Σταύρος Μαλάς, έχει συγγένεια με
τον Μακάριο, όπως λέει ο ίδιος, και είναι υπέρ της διζωνικής. Λες και
ψάχνουμε να βρούμε τη σήμερον ημέρα ποιος είναι ο Μακαριακός για να τον
κάνουμε Πρόεδρο.