Του Γιώργου Π. Τερζή
Η διαχείριση του «αντιρατσιστικού» νομοσχεδίου αποτυπώνει όλα τα χαρακτηριστικά της παθογένειας του ελληνικού πολιτικού συστήματος. Τα σημεία σύμπτωσης που θα μπορούσαν να αναδειχθούν και να αποτελέσουν συγκολλητική ουσία για τους τρεις της κυβέρνησης και παράλληλα ισχυρή απάντηση όλου του πολιτικού προσωπικού έναντι της ανόδου της άκρας δεξιάς εξαφανίσθηκαν. Κυριάρχησε μία πεισματικού χαρακτήρα, ως προς τα πρόσωπα, και έντονα μικροπολιτική, ως προς τα κόμματα, αντιπαράθεση.
Η κυβερνητική πλευρά, σχεδόν εμμονικά, επέμεινε να κοιτάζει προς τις αντιδράσεις κάποιων εκλογικών δεξαμενών, όπως η Εκκλησία και οι Ενοπλες Δυνάμεις. ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, εγκλωβισμένοι μεταξύ κομματικής επιβίωσης και πολιτικού καθωσπρεπισμού, αγνόησαν όλες τις φιλελεύθερες φωνές, ακόμη και από το εσωτερικό τους, που ανεδείκνυαν τους κινδύνους υιοθέτησης ενός ιδιότυπου «ιδιώνυμου» που θα ποινικοποιούσε, σε μερικές περιπτώσεις, όχι μόνον την ελευθερία της έκφρασης, αλλά ακόμη και αυτή τη... σκέψη.
Ευτυχώς για τους τρεις της κυβέρνησης που ο ΣΥΡΙΖΑ έσπευσε να αναλάβει το μερίδιο μικροκομματικής ευθύνης που του αναλογεί. Η επιθετική ρητορική εναντίον του Μεγάρου Μαξίμου και η υποστήριξη του νομοσχεδίου εξαερώθηκαν από την ανακοίνωση του κ. Αλ. Τσίπρα πως δεν θα στηρίξει την πρόταση ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ, αλλά θα καταθέσει δική του πρόταση νόμου, η οποία και «θα εφαρμοσθεί μόλις γίνουμε κυβέρνηση».
Ο πρωθυπουργός, δε, αποδέκτης έντονων πιέσεων και διαμαρτυριών από το εξωτερικό, επιδιώκει άρον άρον να κλείσει τα όποια κενά της ισχύουσας νομοθεσίας, με αποτέλεσμα στη Βουλή να κατατεθούν όχι ένα ή δύο, αλλά τρία διαφορετικά νομοσχέδια, με τον ίδιο υποτίθεται στόχο. Το κύριο πρόβλημα, ωστόσο, για τον πρωθυπουργό είναι ότι η κομματική διελκυστίνδα για το «αντιρατσιστικό» προκάλεσε απόλυτη αμηχανία σε ένα σημαντικό τμήμα της κοινωνίας που εξακολουθεί να του δίνει ψήφο εμπιστοσύνης προκειμένου να συνεχίσει την προσπάθεια εξόδου της χώρας από την οικονομική κρίση. Η κυβέρνηση εμφανίστηκε να παραλύει και να επικεντρώνεται στις ανησυχίες του Μητροπολίτη Καλαβρύτων και των ενστόλων,
Το επιτελείο της Ν.Δ. ανησυχεί για τα... δεξιά του και η αλήθεια είναι ότι ποτέ μέχρι σήμερα, η Ν.Δ. δεν είχε τόσο μεγάλο αριθμό «δεξιών» ψήφων εκτός των κομματικών της συνόρων. Ακόμη και η επιτυχία του ΛΑΟΣ το 2009 (συγκέντρωσε 5,63%) υπολείπεται αυτής που είχε η, φιλοβασιλική, Εθνική Παράταξις του Στ. Στεφανόπουλου. Το 6,82% του 1977 ήταν το υψηλότερο ποσοστό, ιστορικά, σκληρών δεξιών ψήφων εκτός Ν.Δ. Επί 29 χρόνια, δε, τα αμιγώς εθνικιστικά - χουντικά μορφώματα ουδέποτε εξασφάλισαν ποσοστό άνω του 1%, ενώ, ειδικά, η Χρυσή Αυγή το 2009 ψηφίστηκε μόλις από 19.624 πολίτες. Τι συνέβη το 2012, το θυμόμαστε όλοι. Ανεξάρτητοι Ελληνες (7,51%), Χρυσή Αυγή (6,92%) και ΛΑΟΣ (1,58%) άθροισαν το 16% των ψήφων. Σύμφωνα δε με τις δημοσκοπήσεις, όσο κι αν περιορίζεται το κόμμα του Π. Καμμένου, η δυναμική της Χρυσής Αυγής επαρκεί να μεγεθύνει περαιτέρω το, εκτός Ν.Δ., κομμάτι των δεξιών ψήφων.
Τα μεγέθη αυτά μπορούν να αιτιολογήσουν την αγωνία συνομιλητών του πρωθυπουργού για γέφυρες προς αυτές τις ομάδες των ψηφοφόρων. Το μείζον, ωστόσο, πρόβλημα είναι ότι όσοι προσέτρεξαν στη Χρυσή Αυγή δεν το έπραξαν γιατί η Ν.Δ. κατέστη light Δεξιά. Το έπραξαν διότι αντιδρούν στο Μνημόνιο, ξεσπούν εν γένει εναντίον του πολιτικού συστήματος και των ευθυνών του. Υπό την έννοια αυτή, ακόμη και απαγόρευση της Χρυσής Αυγής δεν θα τους οδηγούσε πίσω στο «μαντρί». Πιθανώς, θα αναζητούσαν μία άλλη «αντισυστημική» επιλογή. Αυτή η νέα πραγματικότητα καθιστά ασθενή τα σενάρια «επανένωσης» της Δεξιάς και ταυτόχρονα δείχνει τον δρόμο για την κυβέρνηση. Αυτός δεν μπορεί να είναι περισσότερο δεξιά ή λίγο πιο αριστερά. Είναι ο μονόδρομος της εντατικής προσπάθειας για την ανατροπή της σημερινής ύφεσης και τη διαμόρφωση ενός αναπτυξιακού σχεδίου που θα δίνει προοπτική. Μόνον έτσι θα κατορθώσει και να δώσει απαντήσεις στην αγωνία των μετριοπαθών ψηφοφόρων του αστικού κόσμου και, παράλληλα, να επαναπροσεγγίσει τους δεξιούς ψηφοφόρους της. Οσο αμφιταλαντεύεται, απάντηση δεν θα βρει.
Πηγή: Η Καθημερινή
Δημοσιεύτηκε στις 31/05-2013
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire