Eχει περάσει σχεδόν μία δεκαετία, στη διάρκεια της οποίας έχουμε κάνει πάρα πολλά πράγματα μέσω Διαδικτύου. Εχουμε αγοράσει φορέματα, πουκάμισα και γραβάτες, εισιτήρια και είδη διατροφής, έχουμε αλληλογραφήσει ηλεκτρονικά, έχουμε επικοινωνήσει μέσω των κοινωνικών δικτύων και, φυσικά, έχουμε πληρωθεί για τις υπηρεσίες που έχουμε προσφέρει, έχουμε εισπράξει συντάξεις ή έχουμε κάνει αίτηση για επίδομα ανεργίας.
Οπως αναφέρουν σε σχετικό δημοσίευμά τους οι Financial Times, λόγω της χρήσης του Διαδικτύου, έχουμε «προσφέρει» πλήθος προσωπικών δεδομένων σε δημόσιες και ιδιωτικές εταιρείες. Ομως, οι περισσότεροι από εμάς αγνοούμε παντελώς τι κάνουν με τα προσωπικά μας δεδομένα και αν ορισμένες από αυτές τα έχουν αξιοποιήσει για να καρπωθούν κέρδη. Το σημαντικότερο ερώτημα είναι αν είναι εύκολη πρόσβαση σε αυτά και τι θα συμβεί όταν σε λιγότερο από τέσσερις μήνες θα εφαρμοστούν οι πανευρωπαϊκοί κανόνες που θα προστατεύουν τα προσωπικά δεδομένα.
Ερευνα
Υπ’ αυτό το πρίσμα, οι Financial Times έκαναν μια έρευνα. Βάσει της ισχύουσας νομοθεσίας στη Βρετανία, έστειλαν ερωτηματολόγιο σε έξι εταιρείες ζητώντας πληροφορίες σχετικά με τα προσωπικά στοιχεία που έχουν στη διάθεσή τους από συναλλαγές, ηλεκτρονικά μηνύματα, ιατρικές επισκέψεις κ.λπ., και τους ζήτησαν να απαντήσουν, σύμφωνα με όσα ορίζει η νομοθεσία γι’ αυτές τις περιπτώσεις, σε 40 ημέρες. Οι εταιρείες ήταν οι Facebook, Amazon, Apple, Majestic Wine (λιανεμπόριο αλκοολούχων ποτών), Nectar (έκδοση πιστωτικών καρτών) και Charles Tyrwhitt (εταιρεία ένδυσης). Ισως κάποιος θα σκεφτόταν ότι τόσο μεγάλες εταιρείες, όπως η Facebook και η Αmazon, θα ήταν από τις καλά προετοιμασμένες να απαντήσουν άμεσα στα ερωτήματα της έρευνας. Ομως, καμία από τις δύο δεν απάντησε. Ειδικά η Facebook τόνισε ότι υπάρχoυν συγκεκριμένα σημεία μέσα στο κοινωνικό της δίκτυο που μπορούν να δώσουν πληροφορίες γι’ αυτό το θέμα στους χρήστες. Αντιθέτως, η Charles Tyrwhitt, η Nectar και η Apple απάντησαν εντός προθεσμίας.
«Είναι σαφές ότι έχουν γίνει αρκετές προσπάθειες να προετοιμαστούν οι επιχειρήσεις για τη συμμόρφωση με τους ευρωπαϊκούς κανόνες (στη Βρετανία θα ονομάζονται «Γενικός Κανόνας Προστασίας Δεδομένων»)», παρατηρεί ο Ρόαν Μάσεϊ, επικεφαλής του κλάδου κυβερνοασφάλειας και απορρήτου στη νομική εταιρεία Ropes and Gray. Η εταιρεία αυτή εξέτασε τις απαντήσεις των εταιρειών. Στην περίπτωση των Majestic, Charles Tyrwhitt και Nectar, οι πληροφορίες που δόθηκαν ήταν οι αναμενόμενες. Ονόματα, διευθύνσεις, διεύθυνση ηλεκτρονικής αλληλογραφίας και ένας κατάλογος συναλλαγών. Οσον αφορά την Apple, τα δεδομένα ήταν πιο περίπλοκα. Ενας από τους φακέλους με το όνομα «iCloud logs» περιείχε έναν κατάλογο με κάθε χρονικό σημείο πρόσβασης σε μια επιλεγμένη ιστοσελίδα, επαφές του χρήστη, ημερολόγιο και στοιχεία για τη λειτουργία ανεύρεσης iPhone. Αυτή η αναζήτηση δεδομένων πήγαινε πίσω ένα μήνα από τότε που έγινε το αίτημα. Ενας άλλος φάκελος έδινε στοιχεία για 123 αγορές από το iTunes, όπως εφαρμογές, μουσική και άλλα δεδομένα.
Ασάφεια
Ορισμένες επιχειρήσεις είχαν πλήρη επίγνωση των υποχρεώσεών τους, αλλά οι απαντήσεις τους στα ερωτήματα για πρόσβαση στα προσωπικά τους στοιχεία ήταν τουλάχιστον ασαφείς. Οπως αναφέρουν στο δημοσίευμά τους οι Financial Times, σύμφωνα με το αρμόδιο γραφείο επιτρόπου πληροφοριών στη Βρετανία, όποιος ζητεί γραπτή απάντηση για τα προσωπικά του δεδομένα δεν αρκεί να πάρει μια περιγραφή γι’ αυτά. Επιπλέον θα πρέπει η εταιρεία προς την οποία απευθύνεται να αναφέρει τους λόγους για τους οποίους θέτει υπό επεξεργασία τα δεδομένα και αν αυτά τα διαθέτει προς πώληση σε άλλους επιχειρηματικούς ομίλους ή άτομα. Από τις έξι εταιρείες που συμμετείχαν στην έρευνα των Financial Times, μόνον η Charles Tyrwhitt έδωσε στοιχεία για τις δεκατρείς εταιρείες με τις οποίες είχε μοιραστεί δεδομένα από όσα είχε στην κατοχή της. Οι δεκατρείς εταιρείες, που δραστηριοποιούνται σε πολλούς τομείς, είχαν λάβει την ηλεκτρονική διεύθυνση ή την κανονική διεύθυνση και τα ονόματα των πελατών.
Πηγή: www.kathimerini.gr/Financial Times
Δημοσιεύτηκε στις 09/02/2018
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire