ΕΚΒΑΤΑΝΑ, το δεύτερο μυθιστόρημα της τριλογίας ΝΟΜΑΔΑΣ

 

 

Νομάδας Β' Εκβάτανα [Τριλογία] -Προδημοσίευση

Νομάδας Β' Εκβάτανα (Τριλογία), μυθιστόρημα, Στέφανος Κωνσταντινίδης, εκδόσεις Βακχικόν 2018

Ο Αλέξανδρος ξαναγύρισε στην Πενταλιά. Άφησε πίσω του τα Εκβάτανα, τα Σούσα, το κρατίδιο της Κομμαγηνής, πέρασε από τη Βαβυλώνα, ακολούθησε τον δρόμο των μυρίων του Ξενοφώντα, κάποτε είδε τη θάλασσα, και αποκεί πια ήταν πιο εύκολο να μπαρκάρει στο πρώτο ελληνικό λιμάνι, να φτάσει στη Σαλαμίνα της Κύπρου και πεζοπόρος, κατ’ άλλους έφιππος, να φτάσει στην Πενταλιά. Γύρισε και ο Απόλλωνας με το «Ματαρόα» στο λιμάνι της Σαλαμίνας και αποκεί, με ενοικιαζόμενο αυτοκίνητο, έφτασε στην Πενταλιά, όπου τον περίμενε η μάνα του. Ήταν και τότε άνοιξη και από το λαόνι μπορούσες να αγναντέψεις το απέραντο λευκό σεντόνι των ανθισμένων αμυγδαλιών· να στοχάζεσαι το τίποτε μες στην ανεμελιά. Εδώ δεν θέλω συμπίεση της Ιστορίας, Αλέξανδρε. Εδώ ατενίζω το λευκό πουκάμισο της Οφηλίας. Το αύριο είναι για πολιτικούς και φιλοσοφικούς αναστοχασμούς πάνω στις μιζέριες αυτού του κόσμου. Το σήμερα είναι ταξίδι αυτογνωσίας σε έναν τραχύ κόσμο, που γεννάει όμως το όνειρο και την προοπτική. Ταξίδι στον κόσμο της Πενταλιάς, όπου οι αμυγδαλιές επιμένουν να ανθίζουν κάθε άνοιξη. Ένας βαθιά ποιητικός άνεμος σεργιανίζει πάνω από την Πενταλιά. Αποδώ ξεκίνησε κάποτε η γεωπολιτική του ονείρου· για να φτάσει ώς τις όχθες του Σηκουάνα, αφού πέρασε πρώτα από τον Ιλισό. Τα ποτάμια είχαν πάντα τη σημασία τους στη ζωή του Νομάδα. Από τον ποταμό Ξερό ξεκίνησε τα πρώτα του βήματα· εκεί, στο μοναστήρι του Σίντη. Εκεί, στα νότια σύνορα της Πενταλιάς.
Και ο Αλέξανδρος να αναστοχάζεται τα Εκβάτανα, εκεί που συνάντησε τη Ρωξάνη. Και οι συνειρμοί αναπόφευκτοι με όσα διασώζει ένα παλιό συναξάρι, όπου διαβάζω πως εκεί σκέφτηκε για μια στιγμή να εγκαταστήσει την πρωτεύουσά του. Εκβάτανα, Σούσα, Βαβυλώνα, ο Γρανικός Ποταμός, η Βακτριανή, η Κομμαγηνή και ύστερα, Αλέξανδρε, κάθε αυγή να ακούγονται τα πατήματά σου στα στενά δρομάκια της Πενταλιάς…