ΚΥΠΡΟΣ: Πολιτική δίωξη Κάραχαν και Τάττη. Θέλουμε να αναμετρηθούμε με τον χαμένο πολιτικό πολιτισμό της κυπριακής κυβέρνησης.

 

Ευχαριστίες στον κ. Ορφανίδη, αλλά θέλουμε να αναμετρηθούμε με τον χαμένο πολιτικό πολιτισμό της κυβέρνησης 

 

Ευχαριστούμε τον Βουλευτή αξιότιμο κ. Χρήστο Ορφανίδη για την στήριξη και για την επιστολή στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Νίκο Χριστοδουλίδη, για απόσυρση των κατηγοριών προς τα πρόσωπά μας. Οι προθέσεις του είναι αγνές και το σκεπτικό του είναι ορθότατο, αν φυσικά κάποιος σέβεται την ελευθερία της άποψης, το δικαίωμα στη διαμαρτυρία ή αν έχει κοινή λογική και μπορεί να κάνει ελεύθερους συνειρμούς, μακριά από πολιτικές ιδεοληψίες ή σκοπιμότητες. Η κυπριακή κυβέρνηση δεν δείχνει να έχει αυτές τις ευαισθησίες, αν λάβει κανείς υπόψη τα νομοσχέδια που προωθεί για τα ΜΜΕ, τους δημοσιογράφους, αλλά και για τη «ρύθμιση των διαδηλώσεων». Εμείς θεωρούμε τους εαυτούς μας πολιτικά διωκόμενους γιατί κάποιους ενοχλεί η επιμονή στην υποστήριξη της κυριαρχίας της Κυπριακής Δημοκρατίας, ειδικότερα όταν αυτή προέρχεται από Τουρκοκύπριους και Ελληνοκύπριους.  

 

Ωστόσο, οφείλουμε να επισημάνουμε πως δεν επιθυμούμε καμία χάρη από κανέναν «γενναιόδωρο» Πρόεδρο, που θα εμφανιστεί ως σωτήρας και προασπιστής της δημοκρατίας. Γνωρίζουμε καλά και δεν επιθυμούμε να δώσουμε ακόμη μια ευκαιρία για ένα νέο επικοινωνιακό show. Ούτε προτιθέμεθα να βγάλουμε την Αστυνομία και τον πολιτικό της προϊστάμενο Υπουργό Μάριο Χαρτσιώτη από τη δύσκολη θέση να στηρίξουν στο δικαστήριο τους παραλογισμούς τους. 

 

Εξάλλου, ο Πρόεδρος ανέφερε πολλάκις πως δεν παρεμβαίνει στη δικαστική εξουσία. Αυτό έγινε και κατά την ντροπιαστική παράδοση του Κούρδου Κενάν Αγιάζ, αυτό λέει και στους διάφορους συνομιλητές του, όταν τον πιέζουν να αφήσει τον σφετεριστή Αϊκούτ ελεύθερο. Το λογικό φυσικά, θα ήταν να θέτει άπαντες προ των ευθυνών τους για την προάσπιση της κυριαρχίας της Κυπριακής Δημοκρατίας και των δικαιωμάτων των νόμιμων ιδιοκτητών. Όπως θα ήταν λογικό να μην συλλαμβάνονται δύο πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας, ένας Ελληνοκύπριος και ένας Τουρκοκύπριος, οι οποίοι αγωνίζονται γι’ αυτό τον σκοπό. Είτε υπό την επαγγελματική τους ιδιότητα, είτε πολιτικά και ιδεολογικά. 

 

Αντιλαμβανόμαστε ότι δεν είμαστε το πρότυπο νέων που προωθεί διαχρονικά η πολιτική ελίτ. Πόσω μάλλον, το πρότυπο δικοινοτικής συνύπαρξης. Εμάς, μας ενώνει η αποστολή μας για ένα κράτος κοινωνικής ισοτιμίας και δικαιοσύνης που δεν θα άγεται και θα φέρεται από τα συμφέροντα των «από πάνω». Μας ενώνει το όνειρό μας για μια ελεύθερη πατρίδα που θα σέβεται τις επιμέρους εθνοτικές ταυτότητες, μας ενώνει αυτό το κοινότυπο πλέον «Δεν Ξεχνώ», ή το γραφικό και συντηρητικό «Έξω η Τουρκία από την Κύπρο». 

 

Βλέπετε, δεν γαλουχηθήκαμε σε κομματικούς σωλήνες, δεν συμμετείχαμε στη Βουλή των Νέων ως μαθητές φορώντας κοστούμια και διαβάζοντας άχαρες, εθιμοτυπικές ομιλίες, δεν πολιτικοποιηθήκαμε σε δικοινοτικά «πρότζεκτς» διεθνών οργανισμών και πρεσβειών, ούτε συμφιλιωθήκαμε ποτέ με τους όρους της συστημικής κοινωνικής και πολιτικής ανέλιξης. Αυτά τα παραχωρούμε με χαρά στις Τεχνικές Επιτροπές Νεολαίας και στους αιθεροβάμονες (η καλύτερα πολιτικούς τυχοδιώκτες; ) που θεωρούν τον διορισμό τους παράσημο. Από την άλλη, ούτε ψήνουμε στη μέση του δρόμου. Αν και σεβόμαστε το δικαίωμα του καθενός για διαμαρτυρία με τον τρόπο που επιθυμεί, δεν μπορούμε να μην επισημάνουμε τη διαφορετική αντιμετώπιση που είχαν οι Κυνηγοί σε σχέση με εμάς.  

 

Επί τούτου, ο Υπουργός Δικαιοσύνης δήλωσε στη Βουλή με αφορμή τη μη δίωξη των κυνηγών, ότι «μέχρι αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει θεσμοθετημένο κανένα καθεστώς για παρελάσεις και διαδηλώσεις και είναι εξαιρετικά δύσκολο να απονεμηθούν ευθύνες». Το παράδοξο είναι πως όλο αυτό τον καιρό ακούσαμε από μέλη της κυβέρνησης (Βίκτωρα Παπαδόπουλο), αλλά και από Αστυνομικούς (Βλ. Ισότητα), ότι απαγορεύονται τα πανό σε παρελάσεις, ότι τίθεται θέμα ασφάλειας, πρόκλησης ανησυχίας, διατάραξης ειρήνης κοκ. Στη βάση ποιου καθεστώτος, λοιπόν, το πανό απαγορευόταν και διατάρασσε την ειρήνη και την ασφάλεια; 

 

Εμείς, πολιτικοποιηθήκαμε στα κινήματα, σε ομάδες πολιτικών συζητήσεων, στους δρόμους, σε αντικατοχικές εκδηλώσεις στην πράσινη γραμμή που δεν αποσιωπούν τα κατοχικά δεδομένα, σε εκστρατείες διαφώτισης, σε κοινωνικούς και οικολογικούς αγώνες. Και πληρώνουμε αυτή μας τη δράση και το κάνουμε με πλήρη συνείδηση των συνεπειών.
  
Υ/γ: Ο Γιώργος Τάττης απολύθηκε από την εργασία του μετά τη σύλληψή του. Όπως αναφέρεται και στην αγωγή που κατέθεσε, η «Συντεχνία» ΕΤΥΚ, η οποία τον προσέλαβε για να οργανώσει ΜΜΕ, έκρινε ότι η σύλληψή του «θα χρωματίσει την υπό δημιουργία εφημερίδα». Όταν αρνήθηκε να παραιτηθεί «για το καλό του», απολύθηκε. Μια δικαστική διαδικασία τρέχει και γι’ αυτό το θέμα. Η Ένωση Συντακτών Κύπρου θα ασχοληθεί ή δεν πληρούμε τα ιδεολογικά της κριτήρια; 

 

Υ/γ 2: Ευχαριστούμε τους δικηγόρους υπεράσπισής μας Ευστάθιο Ευσταθίου και τους συνεργάτες του, καθώς και τον Γιώργο Κολοκασσίδη και τους συνεργάτες του. Ο τελευταίος ανέλαβε την αγωγή κατά της ΕΤΥΚ.