Είναι αξίωμα πλέον και "κανόνας δικαίου" γι' αυτήν τη χώρα: Να γλυτώνουν οι μεγάλοι ένοχοι. Κανένας δεν πιστεύει ότι θα αλλάξει αυτός ο "κανόνας" και στη δεύτερη μεγάλη προδοσία, μετά από εκείνη του 1974, εις βάρος του κυπριακού λαού...

Πιστεύει κανείς πως θα υπάρξει κάθαρση;

  Με τον Κωστάκη Αντωνίου

Ο λαός είναι βέβαιος πως οι μεγάλοι ένοχοι θα βρουν τρόπους 

να ξεφύγουν από τη λαβίδα

Ο λαός πνίγεται τις τελευταίες ημέρες μέσα σε αναθυμιάσεις ψιθύρων, φημών, διοχετευμένων πληροφοριών, λιστών, πληροφοριών για ενέργειες συγγενικών προσώπων υψηλά ισταμένων πολιτειακών αξιωματούχων, ή πρώην αξιωματούχων, διαπλοκών πολιτικών με τραπεζικούς κύκλους, χαριστικών πράξεων προς όφελος πολιτικών, και πολλών άλλων, τα οποία αφήνονται να διαρρεύσουν στην κοινή γνώμη.

Οι πολίτες είναι συγχυσμένοι, δεν ξέρουν τι να πιστεύσουν, ή να μην πιστεύσουν. Δεν ξέρουν ποιους να αθωώσουν και ποιους να κυνηγήσουν. Το όλο σκηνικό επιβαρύνεται και από το γεγονός της σύγχυσης και των αντιφατικών δηλώσεων αξιωματούχων, οι οποίοι πότε ισχυρίζονται ότι δεν πήραν χαμπάρι ότι επίκειτο κούρεμα των καταθέσεων και πότε δηλώνουν ότι ήσαν γνώστες τι θα επέβαλλε το Γιούρογκρουπ.

Αυτή η κατάσταση, είτε σπερμολογία είναι είτε απεικόνιση της πραγματικότητας, δυσκολεύει αφάνταστα την προσπάθεια μιας καθολικής κινητοποίησης λαού και ηγεσίας, για ανόρθωση από τα ερείπια και για επανεκκίνηση της οικονομίας. Όταν ο λαός δεν εμπιστεύεται τους ηγέτες του και τους θεωρεί πρωταγωνιστές στην κλοπή του, ή έτοιμους να σώσουν τα δικά τους χρήματα και να αφήσουν τον λαό στη φτώχια του και στην αντιμετώπιση των δεινών του, τότε, τίποτε δεν μπορεί να ανορθωθεί και τίποτε δεν μπορεί να περισωθεί.
Τελικά, και τα ολιγότερα να συμβαίνουν, από όσα διαρρέουν, είναι φανερό ότι οι πολίτες είναι βέβαιοι, πια, για τη διαπλοκή πολιτικών και υψηλά ισταμένων προσώπων, με το τραπεζικό σύστημα. Είναι βέβαιοι ότι δημόσια πρόσωπα καταχράστηκαν τα υψηλά αξιώματά τους και φρόντισαν να προστατεύσουν τα χρήματά τους, ενεργώντας προς ίδιον όφελος.
Αν, πράγματι, αυτό συνέβη, και αν ο λαός προδόθηκε από εκείνους οι οποίοι πρώτοι όφειλαν να τον προστατεύσουν, αν κάποιοι υψηλά ιστάμενοι είχαν και έχουν τόσες μεγάλες διασυνδέσεις και φρόντισαν να προστατεύσουν τα συμφέροντά τους, τότε ο λαός δεν μπορεί να είναι βέβαιος ότι θα υπάρξει κάθαρση και πραγματική τιμωρία των ενόχων. Όχι επειδή εκείνοι προς τους οποίους θα ανατεθεί το έργο της διερεύνησης δεν είναι έντιμοι και αδιάφθοροι και δεν θα θελήσουν να φθάσουν στην πλήρη αποκάλυψη της αλήθειας και των ενόχων, αλλά διότι, κάποιοι, πιθανότατα θα παρεισφρήσουν στο έργο τους και θα επιχειρήσουν να αχρηστεύσουν τα πορίσματά τους. Θα επιχειρήσουν να προστατεύσουν εαυτούς και ευνοουμένους τους.
Το έργο της κάθαρσης είναι τόσο πολυδαίδαλο και τόσο πολύπλοκο, ώστε δεν νομίζουμε να είναι δύσκολο να εφευρεθούν διάφορα προσχήματα και ανοικτά παράθυρα, από τους επιτηδείους, ώστε να διασωθούν όσοι έχουν λερωμένη τη φωλιά τους.
Σε αυτόν τον τόπο, ουδέποτε τιμωρήθηκαν οι πραγματικοί ένοχοι. Τη θέση τους πήραν "τριτοκλασάτοι", ώστε να κατευναστεί η οργή του κόσμου και να λησμονηθούν όσα έγιναν. Αυτό έγινε το 1974, αυτό έγινε και στη μεγάλη ληστεία του Χρηματιστηρίου, αυτό θα γίνει και για το Μαρί και σε όλες τις μεγάλες τραγωδίες που έπληξαν τον τόπο.
Είναι αξίωμα πλέον και "κανόνας δικαίου" γι' αυτήν τη χώρα: Να γλυτώνουν οι μεγάλοι ένοχοι.
Κανένας δεν πιστεύει ότι θα αλλάξει αυτός ο "κανόνας" και στη δεύτερη μεγάλη προδοσία, μετά από εκείνη του 1974, εις βάρος του κυπριακού λαού...
Θα ακουσθούν και πάλιν κατηγορηματικοί λόγοι ότι το μαχαίρι θα φθάσει βαθειά στον κόκαλο, αλλά δεν είναι καθόλου βέβαιο αν προλάβει να αγγίξει την επιδερμίδα...