Όταν ο Αναστασιάδης υιοθετεί την τουρκική πολιτική

Πήρε μία τουρκική πρόταση και την έκαμε λάβαρο αγώνα

  Με τον Κωστάκη Αντωνίου

Δεκαετίες προσπαθεί η Άγκυρα να περάσει την πρότασή της για "αμοιβαίες συναντήσεις" και το πετυχαίνει σήμερα με τον Πρόεδρο του "πατριωτικού ορθολογισμού"

Τι συνέβη τελικά; Επιβεβαιώθηκε αυτό που είχα γράψει στο χθεσινό ρεπορτάζ μου: Ότι ο Πρόεδρος Αναστασιάδης έβγαλε από το ψυγείο μια μπαγιάτικη τουρκική πρόταση, κατ΄ ακρίβειαν αξίωση, τη μεταμόρφωσε ολίγον, την παρουσίασε ως δική του και την προβάλλει ως λάβαρο αγώνα και ως επιτυχία, δήθεν, του στόχου του να εμπλέξει την Τουρκία στη διαδικασία διαλόγου.


Αλλά, η παραπλάνηση, έχει κοντά ποδάρια. Τον αποκάλυψαν το χθεσινό ρεπορτάζ μας, ο Τουμάζος Τσιελεπής και η τουρκοκυπριακή ηγεσία.
Ο Τουμάζος Τσιελεπής δήλωσε, και επιβεβαιώσαμε την αλήθεια των λεγομένων του μέσω άλλων πηγών, ότι το 2008 η τουρκική πλευρά, απαντώντας στο αίτημα του τότε Προέδρου Δημήτρη Χριστόφια, για συνάντηση με τον Ερντογάν, αντιπρότεινε είτε αποδοχή από την ελληνοκυπριακή πλευρά συγκρότησης τετραμερούς διάσκεψης είτε, παράλληλα, συναντήσεις του τότε κατοχικού ηγέτη, Ταλάτ, με τον πρωθυπουργό της Ελλάδας. Η πρόταση απερρίφθη από την κυβέρνηση Χριστόφια, αλλά βρέθηκε σήμερα ο Πρόεδρος του "πατριωτικού ορθολογισμού" και του "διεκδικητικού ρεαλισμού" να την αποδεχθεί, με κάποιαν αλλοίωση. Τη θέση του νόμιμου και παράνομου ηγέτη θα λάβουν οι συνομιλητές των δύο κοινοτήτων.
Ουσιαστικά δεν πρόκειται για πρόταση Αναστασιάδη, αλλά παλαιά πρόταση της Άγκυρας, η οποία γίνεται αποδεκτή σήμερα από την ελληνοκυπριακή πλευρά.
Το αποκάλυψαν αυτό και ο κατοχικός ηγέτης Έρογλου και ο σύμβουλος και συνομιλητής του, Ερτούγ.
Ο Έρογλου δήλωσε για τη διαδικασία των "αμοιβαίων επισκέψεων": "Από παλιά είχαμε εκφράσει την άποψή μας ότι μπορεί να είναι το πρώτο βήμα που θα οδηγήσει σε μια τετραμερή διάσκεψη". Και ο Ερτούγ συμπλήρωσε: "Η εξέλιξη αυτή, ήταν επιθυμία της τουρκοκυπριακής πλευράς. Στη συνεχή πρόταση της ελληνοκυπριακής πλευράς για συνάντηση με την Τουρκία αντιπροτείναμε τη συνάντηση της τουρκοκυπριακής πλευράς με την Ελλάδα, αλλά αυτό δεν είχε γίνει αποδεκτό. Επιμέναμε στο θέμα της ισότητας στις συναντήσεις. Πάνω σε αυτό έγινε αυτή η διευθέτηση. Είναι σημαντική εξέλιξη".
Τι αποδεικνύεται μέσα από τις δηλώσεις αυτές;
1. Ότι η πρόταση για αμοιβαίες συναντήσεις αποτελούσε διαχρονική αξίωση της τουρκικής πλευράς, η οποία θεωρούσε ότι αποτελεί όχημα προς την τετραμερή διάσκεψη και πως εκφράζει και στην πράξη την "ισότητα" των δύο πλευρών. Καμία κυπριακή κυβέρνηση και κανένας Πρόεδρος Δημοκρατίας δεν αποδέχθηκε αυτήν την επικίνδυνη εκτροπή. Μέχρι που ήλθε ο Νίκος Αναστασιάδης να την αποδεχθεί και, το χειρότερο, να την παρουσιάσει ως δική του.
2. Είναι φανερό ότι κατά τις συνομιλίες Βενιζέλου - Νταβούτογλου, όταν ο πρώτος υπέβαλε το αίτημα Αναστασιάδη για συνάντηση με την Αγκυρα, ο Τούρκος υπουργός βρήκε χρυσή ευκαιρία να επαναφέρει την τουρκική πρόταση για αντίστοιχη συνάντηση της τουρκοκυπριακής πλευράς με την Αθήνα. Και συμφωνούντος των Βενιζέλου και Αναστασιάδη, κατάφερε να περάσει μία πρόταση δεκαετιών της Άγκυρας, η οποία απερρίπτετο.
Κανένα κόμμα, εκτός του ΑΚΕΛ, δεν πήρε είδηση τι τέλος πάντων έγινε. Και τα ΜΜΕ, πλην της "Σημερινής", έγιναν, εθελούσια ή μη, θύματα της κυβερνητικής προπαγάνδας, πως, τάχατες, η πρόταση Αναστασιάδη είναι κάτι νέο και εμπλέκει την Τουρκία στον διάλογο.
Αλλά, αν δεν γνώριζαν, γιατί δεν ερεύνησαν; Και γιατί δεν αντελήφθησαν την αναφορά Γκιουλ, στην ομιλία του στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, ότι "το Κυπριακό θα το λύσουν οι Έλληνες και Τούρκοι της Κύπρου που πρέπει να αρχίσουν διαπραγματεύσεις, χωρίς ΄εάν΄ και ΄αλλά΄"; Αυτή η αναφορά δεικνύει πρόθεση της Άγκυρας να συμμετάσχει ενεργά στον διάλογο, ή αποδεικνύει εμμονή στην πολιτική ότι το Κυπριακό είναι πρόβλημα δικοινοτικό και θα το λύσουν οι δύο πλευρές στην Κύπρο; Η Άγκυρα είναι αμέτοχη.
Τελικά, φαίνεται ότι και πολιτικά κόμματα και δημοσιογράφοι συνεχίζουν να αγνοούν και να μη λαμβάνουν υπόψη τι λένε και τι προειδοποιούν οι Τούρκοι και Τουρκοκύπριοι ηγέτες. Δεν αντελήφθησαν ότι τις πραγματικές εξελίξεις τις μαθαίνουμε από την τουρκική πλευρά. Αν δεν μας αποκάλυπτε, το 1976, ο Ντενκτάς τη μυστική συμφωνία με τον Κληρίδη, δεν θα γνωρίζαμε ποτέ τι έγινε. Και αν δεν υπήρχε ο Ιζέτ Ιζτζιάν, να μας αποκαλύψει τον περασμένο Απρίλιο ότι ο Πρόεδρός μας κρατούσε το έγγραφο Ντάουνερ, θα πιστεύαμε μέχρι σήμερα τον Βίκτωρα και τον Στυλιανίδη, ότι τέτοιο έγγραφο ούτε υπάρχει ούτε επιδόθηκε...

Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ, 26/09/2013