Γ. Σέρτης
ΑΛΛΟ ένα -από τα
πολλά- θλιβερό θέαμα των ημερών μας, στο συνήθές μας άθλημα: Της υποκρισίας:
— Ουου, Κύριε ελέησον! Μα γίνονται τέτοια
πράγματα;
Μετά των πολλών,
και εκείνοι που -από καιρό- είχαν και τη νομοθετική και την πολιτικο-κομματική
εξουσία ανακοπής της σκόπιμης σύγχυσης του δημόσιου με το κομματικό ταμείο, και
των ημικρατικών ταμείων με τα οικογενειακά τους πορτοφόλια.
Δικαιολογημένα
υπενθυμίζει ο Π. Θεοχαρίδης στα σχετικά -εδώ και τρία χρόνια- δημοσιεύματά του.
Δικαιολογημένα
αισθανόμαστε οργή όσοι -εδώ και έξι χρόνια- περιγράφαμε με συγκεκριμένες
αναφορές την... καταβόθρα του ΤΕΠΑΚ.
Σχολιάζοντας νυν
Υπουργός τα όσα κοινοποιήθηκαν για την Cyta, ανέφερε:
— Μα, βουίζει η πόλη μας την τελευταία
διετία για το σκάνδαλο. Όλοι μπορούν να σού πουν τις σχετικές συναντήσεις στο
συγκεκριμένο «Καφέ» κ.λπ.
Ομοίως και για το
ΤΕΠΑΚ:
— Βούιζε η πόλη για τις -γνωστές-
ενοικιάσεις κ.λπ.
Αλλά:
Η αρμόδια
Επιτροπή της Βουλής έθετε υπό την υψηλήν προστασίαν της τους πρωταγωνιστές της
ατασθαλίας! Ο αρμόδιος Υπουργός καμάρωνε για το... επίτευγμά του!
Οι Ημικρατικοί
Οργανισμοί υπήρξαν -διαχρονικά και... διακομματικά- διαβρωμένοι.
Και, καλά οι
εξουσίες που βόλευαν και βολεύονταν με την -έτσι- λειτουργία των Ημικρατικών. Οι
πολίτες;
Αν δεν συρόμασταν
στη χρεοκοπία, θα συνέχιζαν ν' ανέχονται την πολυτελή αποζύμηση; Υποτίθεται
-συνταγματικά και καταστατικά- πως οι Ημικρατικοί είναι Οργανισμοί Κοινής
Ωφελείας. Όχι μόνο δεν έπρεπε να κερδοσκοπούν, αλλά να παρέχουν τις υπηρεσίες
τους στο πραγματικό κόστος, και όχι να... αρμέγουν τους πολίτες. Με διοικητικά
συμβούλια κομματικής... αναλογίας και αντιπαροχής.
Λοιπόν, στην
κατρακύλα της -σύνολης- χρεοκοπίας να ενταχθεί και το υπoκριτικό:
— Ουου, Κύριε ελέησον! Μα γίνονταν τέτοια
πράγματα;
Πηγή: Ο Φιλελεύθερος
Δημοσιεύτηκε στις 28/09/2013
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire