Στη Λευκωσία κάποιοι φαίνεται ότι προτίθενται τα επόμενα τεσσεράμισι χρόνια να μας φλομώσουν στα επικοινωνιακά κολπάκια
Του Γιώργου
Καλλινίκου
Διάσκεψη τύπου
έδωσε προχθές ο υπουργός Υγείας για να παρουσιάσει τα «κατορθώματα» της
κυβέρνησης το πρώτο εξάμηνο της διακυβέρνησης της. Δεν ξέρω ποιο επικοινωνιακό
σαίνι σκέφτηκε κάτι τέτοιο, αλλά μέσα στο γενικό χαμό της περιόδου και την
μπόχα που αναδύεται από τα σημεία και τέρατα που αποκαλύπτονται από το ληστρικό
φαγοπότι που κατέφαγε τις σάρκες αυτού του κράτους, ποιος ασχολήθηκε;. Πέραν
τούτου όμως, τι μπορεί να πέτυχε η κυβέρνηση στους πρώτους έξη μήνες της για να θέλει να τα
παρουσιάσει στο λαό; Αφού όμως, στο λόφο του Προεδρικού κάποιοι φαίνεται ότι
προτίθενται τα επόμενα τεσσεράμισι χρόνια να μας φλομώσουν στα επικοινωνιακά
κολπάκια, ας μάθουν από τώρα, ότι κανένα επικοινωνιακό τρικ δεν μπορεί να
καλύψει την πραγματικότητα.
Την ίδια ακριβώς ώρα που ο υπ. Υγείας έδινε διάσκεψη για να παρουσιάσει τα κατορθώματα στον τομέα της υγείας, ένας καλός συνάδελφος βρισκόταν σε νοσοκομείο. Είχε εισαχθεί για προετοιμασία λεπτής εγχείρησης στη σιαγόνα. Μια εξέλιξη που σημειώθηκε μετά από ένα μήνα ταλαιπωρίας και αφού τον έπαιρναν από Πέμπτη σε Δευτέρα και από Δευτέρα σε Πέμπτη για να γίνει η εγχείρηση. Μια πολύ λεπτή εγχείρηση που ένας-δύο γιατροί μπορούν να κάνουν. Ο άνθρωπος δεν διαθέτει την οικονομική δυνατότητα να κάνει την επέμβαση στον ιδιωτικό τομέα, ενώ δεν καλύπτεται από κάποιο ασφαλιστικό σχέδιο. Ένας νέος άνθρωπος 30 χρόνων που εδώ και ένα μήνα είναι καθηλωμένος σπίτι του. Δεν μπορεί να εργαστεί. Δεν μπορεί να φάει τίποτα πέρα από κρεμούλες, τζελάκια και αλεσμένα φαγητά επειδή δεν μπορεί να μασήσει. Δεν μπορεί ούτε να κυκλοφορήσει εκτός σπιτιού διότι είναι δεμένη η σιαγώνα του και γιατί η ψυχολογία του βρέθηκε στο ναδίρ. Οι διαδικασίες τον παιδεύουν επί ένα ολόκληρο μήνα. Προχθές λοιπόν, όταν επιτέλους μπήκε στο νοσοκομείο για να γίνει την επόμενη μέρα η επέμβαση, ένας από τους ειδικούς που θα τον εξέταζαν, αρνήθηκε προφασιζόμενος ότι δεν είχε ενημερωθεί έγκαιρα. Ότι και αν της εξήγησαν, όσο και αν προσπάθησαν να την πείσουν ότι χωρίς και τη δική της εξέταση δεν θα μπορούσε να γίνει η εγχείρηση, στάθηκε αδύνατο να πειστεί. Αποτέλεσμα; Η εγχείρηση αναβλήθηκε και πάλι, για ακόμη δύο εβδομάδες. Και ο φίλος επέστρεψε σπίτι του. Με ψυχολογία κουρέλι και με την απειλή να πάθει κάτι πολύ σοβαρό. Ενάμιση μήνα ταλαιπωρίας για μια εγχείρηση που υποτίθεται έπρεπε να γίνει αμέσως. Χρησιμοποιώ την περίπτωση του φίλου όχι για να τύχει προνομιακής μεταχείρισης αλλά γιατί τέτοιες περιπτώσεις, και πολύ χειρότερες, υπάρχουν καθημερινά ένα σωρό στο χώρο της υγείας. Άρα για ποια επιτεύγματα μπορεί να δίνονται διασκέψεις;
Τον χρόνο που σπατάλησε ο υπουργός στη διάσκεψη, ήταν καλύτερα να τον αξιοποιούσε στις ουρές όσων ταλαιπωρούνται στα νοσοκομεία. Να ακούσει επί τόπου τον κόσμο τι έχει να του πει. Λυπάμαι πραγματικά που αναγκάζομαι να αναφερθώ σε αυτά. Το νυν υπουργό Υγείας τον είχα γνωρίσει ως γιατρό και ως άνθρωπο και ομολογώ πως τον εκτιμώ. Μάλιστα, ως γιατρός με είχε βοηθήσει σε κάποιο πρόβλημα υγείας μου. Σήμερα όμως, είναι πολιτικός προϊστάμενος ενός τόσο ευαίσθητου τομέα και δεν μπορεί να μην κρίνεται. Είμαι βέβαιος ότι το επικοινωνιακό κολπάκι δεν είναι δική του ιδέα. Κάποιοι άλλοι το σχεδίασαν. Είναι πλέον, φανερό ότι φύγαμε από μια κυβέρνηση που δεν μπορούσε να κάνει οτιδήποτε και βρεθήκαμε σε μια κυβέρνηση της βιτρίνας, που παίζει συνέχεια με τις εντυπώσεις που θέλει να δημιουργεί όχι σε όσα κάνει, αλλά σε όσα θέλει να δείχνει ότι θέλει να κάνει. Στην προκειμένη περίπτωση αγαπητέ υπουργέ Υγείας, διάσκεψη σηκώνει να κάνεις μόνο εάν και όταν εφαρμόσεις ένα καλό σχέδιο υγείας που θα απαλλάξει τον κόσμο από την ταλαιπωρία και θα του παρέχει ασφάλεια ότι σε κάθε δύσκολη στιγμή της ζωής του, θα βρει ιατρική φροντίδα όχι ιατρική ταλαιπωρία. Τότε, δε θα χρειάζεται καν να δώσεις διάσκεψη τύπου. Το κατόρθωμα θα το γνωρίζει, θα το νοιώθει και θα το αναγνωρίζει ο λαός…
Την ίδια ακριβώς ώρα που ο υπ. Υγείας έδινε διάσκεψη για να παρουσιάσει τα κατορθώματα στον τομέα της υγείας, ένας καλός συνάδελφος βρισκόταν σε νοσοκομείο. Είχε εισαχθεί για προετοιμασία λεπτής εγχείρησης στη σιαγόνα. Μια εξέλιξη που σημειώθηκε μετά από ένα μήνα ταλαιπωρίας και αφού τον έπαιρναν από Πέμπτη σε Δευτέρα και από Δευτέρα σε Πέμπτη για να γίνει η εγχείρηση. Μια πολύ λεπτή εγχείρηση που ένας-δύο γιατροί μπορούν να κάνουν. Ο άνθρωπος δεν διαθέτει την οικονομική δυνατότητα να κάνει την επέμβαση στον ιδιωτικό τομέα, ενώ δεν καλύπτεται από κάποιο ασφαλιστικό σχέδιο. Ένας νέος άνθρωπος 30 χρόνων που εδώ και ένα μήνα είναι καθηλωμένος σπίτι του. Δεν μπορεί να εργαστεί. Δεν μπορεί να φάει τίποτα πέρα από κρεμούλες, τζελάκια και αλεσμένα φαγητά επειδή δεν μπορεί να μασήσει. Δεν μπορεί ούτε να κυκλοφορήσει εκτός σπιτιού διότι είναι δεμένη η σιαγώνα του και γιατί η ψυχολογία του βρέθηκε στο ναδίρ. Οι διαδικασίες τον παιδεύουν επί ένα ολόκληρο μήνα. Προχθές λοιπόν, όταν επιτέλους μπήκε στο νοσοκομείο για να γίνει την επόμενη μέρα η επέμβαση, ένας από τους ειδικούς που θα τον εξέταζαν, αρνήθηκε προφασιζόμενος ότι δεν είχε ενημερωθεί έγκαιρα. Ότι και αν της εξήγησαν, όσο και αν προσπάθησαν να την πείσουν ότι χωρίς και τη δική της εξέταση δεν θα μπορούσε να γίνει η εγχείρηση, στάθηκε αδύνατο να πειστεί. Αποτέλεσμα; Η εγχείρηση αναβλήθηκε και πάλι, για ακόμη δύο εβδομάδες. Και ο φίλος επέστρεψε σπίτι του. Με ψυχολογία κουρέλι και με την απειλή να πάθει κάτι πολύ σοβαρό. Ενάμιση μήνα ταλαιπωρίας για μια εγχείρηση που υποτίθεται έπρεπε να γίνει αμέσως. Χρησιμοποιώ την περίπτωση του φίλου όχι για να τύχει προνομιακής μεταχείρισης αλλά γιατί τέτοιες περιπτώσεις, και πολύ χειρότερες, υπάρχουν καθημερινά ένα σωρό στο χώρο της υγείας. Άρα για ποια επιτεύγματα μπορεί να δίνονται διασκέψεις;
Τον χρόνο που σπατάλησε ο υπουργός στη διάσκεψη, ήταν καλύτερα να τον αξιοποιούσε στις ουρές όσων ταλαιπωρούνται στα νοσοκομεία. Να ακούσει επί τόπου τον κόσμο τι έχει να του πει. Λυπάμαι πραγματικά που αναγκάζομαι να αναφερθώ σε αυτά. Το νυν υπουργό Υγείας τον είχα γνωρίσει ως γιατρό και ως άνθρωπο και ομολογώ πως τον εκτιμώ. Μάλιστα, ως γιατρός με είχε βοηθήσει σε κάποιο πρόβλημα υγείας μου. Σήμερα όμως, είναι πολιτικός προϊστάμενος ενός τόσο ευαίσθητου τομέα και δεν μπορεί να μην κρίνεται. Είμαι βέβαιος ότι το επικοινωνιακό κολπάκι δεν είναι δική του ιδέα. Κάποιοι άλλοι το σχεδίασαν. Είναι πλέον, φανερό ότι φύγαμε από μια κυβέρνηση που δεν μπορούσε να κάνει οτιδήποτε και βρεθήκαμε σε μια κυβέρνηση της βιτρίνας, που παίζει συνέχεια με τις εντυπώσεις που θέλει να δημιουργεί όχι σε όσα κάνει, αλλά σε όσα θέλει να δείχνει ότι θέλει να κάνει. Στην προκειμένη περίπτωση αγαπητέ υπουργέ Υγείας, διάσκεψη σηκώνει να κάνεις μόνο εάν και όταν εφαρμόσεις ένα καλό σχέδιο υγείας που θα απαλλάξει τον κόσμο από την ταλαιπωρία και θα του παρέχει ασφάλεια ότι σε κάθε δύσκολη στιγμή της ζωής του, θα βρει ιατρική φροντίδα όχι ιατρική ταλαιπωρία. Τότε, δε θα χρειάζεται καν να δώσεις διάσκεψη τύπου. Το κατόρθωμα θα το γνωρίζει, θα το νοιώθει και θα το αναγνωρίζει ο λαός…
Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ,
27-09-2013
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire