Ελλάδα - Ο νέος Τσελεμεντές

Κώστας ΓΕΩΡΓΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ

 

Πριν πολλά πολλά χρόνια, που προσπαθήσαμε εμείς που τα ζήσαμε να τα ξεχάσουμε (με την έννοια όχι της αμνησίας, αλλά της αποφυγής γκρίνιας και συνεχούς επίκλησης του τι τραβήξαμε, για να συνετίζουμε τάχα τα παιδιά μας), ο λιτός υποχρεωτικά βίος, το λιγοστό φτωχό φαΐ, η αβιταμίνωση που θέριζε τα παιδιά μάς έμαθαν να ευλογούμε το τραπέζι με το γιουβέτσι κάθε Κυριακή, με λίγο κρέας και πολλή μανέστρα, το μπριάμ, τη φασολάδα και το βράδυ γιαούρτι της σακούλας ή του πήλινου κεσέ.

Οσο για το φρούτο!! Ημαστε τρία αγόρια και η μάνα μας ψώνιζε 10 κεράσια, αλλά ανά δύο, και μας κρέμαγε σαν σκουλαρίκια στ' αυτά δυο κερασάκια με τα κοτσάνια τους, να τα... γλεντήσουμε ως επιδόρπιο.
Πώς αλλάξαν οι καιροί και τα ήθη. Με ενάμισι εκατομμύριο ανέργους και φτώχεια και των γονέων, κάθε τόσο οι εβδομαδιαίες κυριακάτικες και άλλες εφημερίδες πλασάρουν Γαστρονόμους, Γκουρμέ, Οινοχόους, υψηλή ζαχαροπλαστική και τα κανάλια ευρείας τηλεθέασης διαγωνισμούς μετρ μαγειρικής, όπου συναγωνίζονται η γαλλική την ανατολίτικη κουζίνα και τα ιαπωνικά εδέσματα.
Παλιότερα εξιτάρανε τους φτωχούς με τις μοντέλες, τις βίλες, τις πισίνες, τα εξωτικά ταξίδια. Τώρα αυτό το έχουν αναλάβει τα τούρκικα σίριαλ. Πώς αλήθεια να σκέφτονται οι προγραμματιστές αυτών των γαστρονομικών προκλήσεων, όταν οι σκουπιδοτενεκέδες της Αθήνας τροφοδοτούν οικογενειακά «τραπέζια». Εικάζω κατά το πατροπαράδοτο «ο πεινασμένος καρβέλια ονειρεύεται». Ως εκ τούτου, να υποθέσω πως οι εμπνευστές αυτών των προκλήσεων παίζουν τον Καραγκιόζη Μάγειρο;



Πηγή: Ελευθεροτυπία 
Δημοσιεύτηκε στις 25/09/2013