Γ. Σέρτης
ΟΤΑΝ –την επαύριον της ανάληψης της Προεδρίας από τον Δ. Χριστόφια– ο
Βρετανός Πρέσβης ανακοίνωνε ότι «οι διακοινοτικές συνομιλίες θα ξεκινήσουν τον
Σεπτέμβρη», σημειώναμε πως
–έστω, για λόγους ευθιξίας και αξιοπρέπειας– ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έπρεπε να μεριμνήσει ώστε οι συνομιλίες –πάντοτε εννοούμε οι ούτω καλούμενες συνομιλίες– ν’ αρχίσουν τον Αύγουστο ή τον Οκτώβρη, ως ελάχιστη ένδειξη ότι δεν τελούμε υπό κηδεμονία και κάτω από τα κελεύσματα του Ύπατου Αρμοστή!
–έστω, για λόγους ευθιξίας και αξιοπρέπειας– ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έπρεπε να μεριμνήσει ώστε οι συνομιλίες –πάντοτε εννοούμε οι ούτω καλούμενες συνομιλίες– ν’ αρχίσουν τον Αύγουστο ή τον Οκτώβρη, ως ελάχιστη ένδειξη ότι δεν τελούμε υπό κηδεμονία και κάτω από τα κελεύσματα του Ύπατου Αρμοστή!
Δυστυχώς, όσα ακολούθησαν (Ενδνεικτικά: Το Μνημόνιο Συναντίληψης με τον Γκ. Μπράουν –«είναι φίλος μου ο άνθρωπος, πώς θα το κάνουμε δηλαδή;»– η... παραπομπή των Βρετανικών Βάσεων στα παιδιά και τα εγγόνια μας, κ.λπ.) απέδειξαν ότι δεν ήταν στιγμιαία η επιβολή του Υπάτου ούτε μεμονωμένη η υπαγωγή υπό τας διαταγάς του Αφέτου, αλλά: Μόνιμος και διαρκής ο στόχος των Βρετανών λόρδων και των Ισλαμιστών της Άγκυρας, με τις επευφημίες των ντόπιων πλατφορμιστών και μπαλονάδων.
Παρήλθε –όπως παρήλθε– η πενταετία, σύννεφο οι προεκλογικές δεσμεύσεις του επόμενου Προέδρου, τα παράνομα πήγαινε-έλα των Πρέσβεων και άλλων επισήμων στα Κατεχόμενα συνεχή, και –πάλιν– ο Ύπατος ανήγγειλε:
— Οι συνομιλίες θα ξεκινήσουν τον Οκτώβρη.
Τεράστια εμβέλεια... αντίλαλου!
Στον ίδιο μήνα αναφέρονται Άγκυρα, εγκάθετοι της τουρκικής κατοχής, Ευρωπαίοι επίτροποι, υπερατλαντικοί αξιωματούχοι, σημαδεμένοι Ντάουνερ κ.ά.π. Θα... υστερούσαν οι ντόπιοι συνδαιτυμόνες;
— Τον Οκτώβρη, ρε, μάλιστα. Τι σάς ενοχλεί; Δεν σας πέφτει λόγος αχρείοι... λυσοφοβικοί!
(Άκου λέξη που σκαρφίστηκαν οι λιγούρηδες του ρατσιστικού απαρτχάιντ της Διζωνικής, για όσους αρνούνται τη... λύση τους!)
Λοιπόν, ξανά:
Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης –έστω για λόγους ευθιξίας και αξιοπρέπειας– να μην αποδεχτεί ότι μάς... ορίζουν –και– τις συνομιλίες οι Βρετανοί Ύπατοι.
Αναγκαία η επανάληψη: Οι ούτω καλούμενες συνομιλίες που υπηρέτησαν το ροκάνισμα του χρόνου από την κατοχική Τουρκία και τους μόνιμους προστάτες της,πρέπει να ενταχθούν στη –σύνολη– χρεοκοπία;
Πηγή: Ο Φιλελεύθερος
Δημοσιεύτηκε στις 25/09/2013
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire