Ο Βασίλης Κρεμμυδάς επιχείρησε να ερμηνεύσει το ελληνικό κράτος.
Δάσκαλος και ερευνητής με αυτόνομη και
ισχυρή φωνή στη μελέτη της νεότερης ελληνικής Ιστορίας, ο Βασίλης
Κρεμμυδάς απεβίωσε την περασμένη Κυριακή σε ηλικία 82 ετών. Ομότιμος
καθηγητής του ΕΚΠΑ, o Βασίλης Κρεμμυδάς δίδαξε για πολλά χρόνια στην
ιδιωτική μέση εκπαίδευση (Λύκειο Ζηρίδη και Σχολή Μωραΐτη) και στη
δεκαετία του 1980 υπήρξε από τους πρωτεργάτες της ίδρυσης του
Πανεπιστημίου Κρήτης. Το 1988 εξελέγη καθηγητής στο Τμήμα Οικονομικών
Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο οποίο υπηρέτησε μέχρι τη
συνταξιοδότησή του.
Ο Βασίλης Κρεμμυδάς ανήκε στη γενιά που ενηλικιώθηκε κατά τη δεκαετία του 1950 με ανοικτά όλα τα ζητήματα μετάβασης και προσαρμογής της ελληνικής κοινωνίας. Το 1959 αποφοίτησε από το Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και στη διάρκεια της δεκαετίας του 1960 έζησε το ακαδημαϊκό περιβάλλον της Γαλλίας, όπου έκανε μεταπτυχιακές σπουδές και επηρεάστηκε ώς ένα σημείο από τη γαλλική αναθεωρητική προσέγγιση της νέας Ιστορίας. Αφιέρωσε το ερευνητικό έργο του στις βασικές συντεταγμένες της ιδρυτικής ιδέας του νέου ελληνισμού και εστίασε στις απαρχές του έθνους κράτους στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Παρακολούθησε στενά τις πρώτες προσπάθειες συγκρότησης σύγχρονου ελληνικού κράτους, τις αποτυχίες και τις επιτυχίες, ενώ αμφισβήτησε με ιδιαίτερη σαφήνεια και κριτικό πνεύμα τις συμπαγείς απόψεις για την Ελληνική Επανάσταση και τη Μεγάλη Ιδέα.
Ασκησε κριτική (και λόγω επαγγελματικής ιδιότητας) στον τρόπο συγγραφής των σχολικών βιβλίων για την Ιστορία, ενώ μία παράμετρος της πλούσιας συγγραφικής του πορείας αφορούσε πιο προσωπικές ερμηνείες της ζωής, όπως το ανοικτό γράμμα στον εγγονό του («Εσύ πώς έζησες μικρός, παππού», εκδ. Τυπωθήτω) και το «Ηταν μία φορά ένας δάσκαλος» (εκδ. Τυπωθήτω). Μείζονα έργα του είναι: «Η Ελληνική Επανάσταση του 1821» (εκδ. Gutenberg), «Ελληνική ναυτιλία 1776-1835» (Εμπορική Τράπεζα) και «Ο Ιωάννης Κωλέττης του Σπυρομίλιου» (εκδ. Βιβλιόραμα).
ΠΗΓΗ: Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 14/11/2017
Ο Βασίλης Κρεμμυδάς ανήκε στη γενιά που ενηλικιώθηκε κατά τη δεκαετία του 1950 με ανοικτά όλα τα ζητήματα μετάβασης και προσαρμογής της ελληνικής κοινωνίας. Το 1959 αποφοίτησε από το Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και στη διάρκεια της δεκαετίας του 1960 έζησε το ακαδημαϊκό περιβάλλον της Γαλλίας, όπου έκανε μεταπτυχιακές σπουδές και επηρεάστηκε ώς ένα σημείο από τη γαλλική αναθεωρητική προσέγγιση της νέας Ιστορίας. Αφιέρωσε το ερευνητικό έργο του στις βασικές συντεταγμένες της ιδρυτικής ιδέας του νέου ελληνισμού και εστίασε στις απαρχές του έθνους κράτους στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Παρακολούθησε στενά τις πρώτες προσπάθειες συγκρότησης σύγχρονου ελληνικού κράτους, τις αποτυχίες και τις επιτυχίες, ενώ αμφισβήτησε με ιδιαίτερη σαφήνεια και κριτικό πνεύμα τις συμπαγείς απόψεις για την Ελληνική Επανάσταση και τη Μεγάλη Ιδέα.
Ασκησε κριτική (και λόγω επαγγελματικής ιδιότητας) στον τρόπο συγγραφής των σχολικών βιβλίων για την Ιστορία, ενώ μία παράμετρος της πλούσιας συγγραφικής του πορείας αφορούσε πιο προσωπικές ερμηνείες της ζωής, όπως το ανοικτό γράμμα στον εγγονό του («Εσύ πώς έζησες μικρός, παππού», εκδ. Τυπωθήτω) και το «Ηταν μία φορά ένας δάσκαλος» (εκδ. Τυπωθήτω). Μείζονα έργα του είναι: «Η Ελληνική Επανάσταση του 1821» (εκδ. Gutenberg), «Ελληνική ναυτιλία 1776-1835» (Εμπορική Τράπεζα) και «Ο Ιωάννης Κωλέττης του Σπυρομίλιου» (εκδ. Βιβλιόραμα).
ΠΗΓΗ: Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 14/11/2017
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire