Οι τσιλιαδόροι των τραπεζιτών, που ξέχασαν τι έλεγαν οι ίδιοι

Άριστος Μιχαηλίδης

Επειδή κάποτε συμβάλλει και η δημοσιογραφική εργασία στις πολιτικές συζητήσεις, κι επειδή προεκλογικά ακούμε ξανά τα ίδια από την εποχή που ξέσπασε η οικονομική κρίση, θα κάνουμε σήμερα μια απλή καταγραφή αρχειακού υλικού, για να μην μας θεωρούν εντελώς κορόιδα. Μπορεί να πρόκειται για ιστορία αλλά από τη στιγμή που διαστρεβλώνεται κι αφού δεν αποδόθηκε δικαιοσύνη, δεν μπορούμε να την αφήσουμε πίσω μας. Υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να επαναληφθεί. Λοιπόν, εδώ και δυο μέρες ξαναβγαίνει στην επιφάνεια η κατηγορία του ΑΚΕΛ προς Νίκο Αναστασιάδη, Αβέρωφ Νεοφύτου  και Νικόλα Παπαδόπουλο, ότι αυτοί ήταν υπεύθυνοι για την κρίση διότι στήριζαν τους τραπεζίτες και τον Αθανάσιο Ορφανίδη. «Έκαναν τους τσιλιαδόρους» στους τραπεζίτες και στον Ορφανίδη, λένε. Οι «κατηγορούμενοι» τους ανταποδίδουν με το ερώτημα: Καλά, εσείς γιατί κάνατε τρεις τραπεζίτες υπουργούς Οικονομικών; Δεν θα απαντηθεί ποτέ το ερώτημα, αλλά η ουσία είναι αλλού. Ότι την εποχή που οι τραπεζίτες ήταν στις δόξες τους και μοίραζαν λεφτά με την οκά και εξυπηρετήσεις σε όλους, ήταν όλοι τσιλιαδόροι των τραπεζιτών και αυτό ήταν το πρόβλημα, που στο τέλος κλήθηκε να πληρώσει ο κοσμάκης.

Ο Χαρίλαος Σταυράκης, πρώτος υπουργός Οικονομικών του Χριστόφια, δήλωνε στις 13/10/2008 στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή Οικονομικών: «Για τέσσερις λόγους οι τράπεζες μας και τα συναλλαγματικά μας είναι σε μία εξαιρετικά προσοντούχο θέση. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι ίσως έχουμε το πιο ασφαλισμένο τραπεζικό σύστημα στην Ευρώπη». Και επίσης: «Άρα, καταληκτικά, δεν υπάρχει κανένας απολύτως κίνδυνος απώλειας λεφτών από οποιονδήποτε πελάτη κυπριακής τράπεζας ή κυπριακού συνεργατικού ιδρύματος». Στην ίδια Κοινοβουλευτική Επιτροπή στις 17/10/2008, έλεγε: « Έχουμε ένα πάρα πολύ εύρωστο κυπριακό τραπεζικό σύστημα». Ένα μήνα πριν την παραίτηση του, Ιούλιο 2012, δήλωνε στην Επιτροπή Οικονομικών:  «Οι τράπεζες, πρώτον, έχουν καλή εποπτεία και, δεύτερο, ισχυρούς δείκτες κεφαλαιουχικής επάρκειας». Δηλαδή, την εποπτεία του Ορφανίδη!

Μετά από τον Σταυράκη, ανέλαβε ο Κίκης Καζαμίας, τραπεζίτης, επίσης, αλλά και ισχυρό στέλεχος του ΑΚΕΛ. Στις 8/1/2012, δήλωνε σε συνέντευξη του: «Οι καταθέτες δεν έχουν να φοβηθούν τίποτε και τους καλούμε να κωφεύσουν». Και στις 10/12/2012, στο ΡΙΚ: «Από τα 10 δισ.  ευρώ που χρωστά το κράτος είναι ανακτήσιμο το ποσό και θα τα βγάλουν πέρα οι τράπεζες και θα απαντήσει το κράτος ως συμμέτοχος στη λειτουργία τους».

Ακολούθησε ο Βάσος Σιαρλή, τραπεζίτης με περγαμηνές, που δήλωνε: «Προφανώς, το τραπεζικό σύστημα έχει υποστεί ζημίες, απώλειες, λόγω της έκθεσης στα ελληνικά ομόλογα, παραμένει όμως σταθερό το τραπεζικό σύστημα και αυτό το υπογραμμίζω».

Όλα αυτά αναφέρονται στο πόρισμα της Ερευνητικής Επιτροπής Πική. Υπάρχουν κι άλλα, που δεν αναφέρονται. Ο Σταύρος Ευαγόρου, που εθεωρείτο ο οικονομικός εγκέφαλος του ΑΚΕΛ, σε συνέντευξή του στον Φιλελεύθερο, στις 3/10/2010, έλεγε πως το ότι δεν μιλιούνται ο υπουργός Οικονομικών και ο διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας, που ήταν ο Αθανάσιος Ορφανίδης, «δεν ωφελεί κανένα, ούτε την οικονομία, ούτε τους ίδιους». Έλεγε και τη γνώμη του για την εποπτεία Ορφανίδη: «Η Κεντρική Τράπεζα ως εποπτική Αρχή πιστεύω πως λειτούργησε σωστά. Ως εποπτική Αρχή με πολύ πιο αυστηρή εποπτεία από πολλές άλλες χώρες, μας βοήθησε να αποφύγουμε πολλές κακοτοπιές. Το αυστηρότερο πλαίσιο διαχείρισης έστειλε και θετικά μηνύματα για την ίδια την οικονομία μας, αλλά αντικατοπτρίζεται και στα λεγόμενα προβλήματα τα οποία αντιμετωπίζει ο τραπεζικός τομέας στην Κύπρο. Συνεπώς, νομίζω πως πρέπει και οφείλουμε να αποδώσουμε τα εύσημα».

Όταν, λοιπόν, μιλάμε για τους τσιλιαδόρους των τραπεζιτών και του Ορφανίδη, καλό είναι να τα έχουμε όλα υπόψη.

Υ.Γ. Στις καταθέσεις τους στην Ερευνητική Επιτροπή και οι τρεις υπουργοί Οικονομικών της κυβέρνησης Χριστόφια, καταθέτουν χωρίς περιστροφές ότι οι ίδιοι προειδοποιούσαν τον Πρόεδρο για την κατάσταση της οικονομίας, αλλά δεν εισακούονταν. «Έπαιζα το καμπανάκι του κινδύνου χωρίς ανταπόκριση», είναι μια χαρακτηριστική φράση του Χαρίλαου Σταυράκη. Κατά τα άλλα, γυρεύουμε ακόμα ευθύνες για τη φτώχεια μας.

  Άριστος Μιχαηλίδης