Πρώτο βήμα άκρως αρνητικό
Και που είσαι περιμένει και ο Ρίκκος...
Ήρθε όμως η
επόμενη μέρα των εκλογών και μέσα σε τρεις μέρες ο ίδιος ο Νίκος Αναστασιάδης
τίναξε στον αέρα όλο το οικοδόμημα που ο ίδιος είχε κτίσει. Η ισχυρή λαϊκή
εντολή που του δόθηκε με το 57,5% και η οποία του επέτρεπε να έχει όντως τον
πρώτο και καθοριστικό λόγο στις επιλογές των συνεργατών του, πετάχτηκε στον
κάλαθο. Ακόμα δε περισσότερο κατακερματίστηκε η εικόνα που είχε δημιουργηθεί
ότι ήταν έτοιμος από την επομένη των εκλογών να αναλάβει τα ηνία του κράτους. Αντίθετα
γίναμε μάρτυρες και πάλι του παραδοσιακού πάρε-δώσε για διαμοιρασμό των ιματίων
της εξουσίας. Είναι εμφανές ότι κάποιες επιλογές έγιναν στη βάση συγκεκριμένων
κομματικών σκοπιμοτήτων και κυρίως ήθελαν να ανταμείψουν άτομα και καταστάσεις.
Η πρώτη προεδρική
πράξη του Νίκου Αναστασιάδη ήταν άκρως απογοητευτική και αρνητική. Δεν θα σταθώ
κι εγώ στο κεφάλαιο απουσίας γυναικών στο υπουργικό συμβούλιο γιατί έχουν
ειπωθεί πολλά. Αποδείχθηκε πως όσες ικανότητες κι αν έχει μια γυναίκα το μόνο
που δεν καταφέρνει είναι να ξεπεράσει τους άνδρες πολιτικούς την ώρα του
διαμοιρασμού θέσεων.
Θα σταθώ όμως σε
δύο άλλες σημαντικές παραμέτρους των επιλογών Αναστασιάδη. Πρώτον, το γεγονός
ότι η πλειοψηφία των υπουργών προέρχονται από τη Λευκωσία παραγνωρίζοντας
επαρχίες οι οποίες έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στην επιτυχία του. Η Αμμόχωστος και
η Πάφος έμειναν εκτός, δύο επαρχίες που φαίνεται, κατά τη λογική Αναστασιάδη,
δεν έχουν αξιόλογα άτομα για υπουργοποίηση. Δεύτερον, το ξήλωμα της
κοινοβουλευτικής ομάδας. Σήμερα οι παρενέργειες μπορεί να μη φαίνονται αλλά θα
διαφανούν ενδεχομένως στο μέλλον και με ορατό τον κίνδυνο για την Πινδάρου να
επαναληφθεί το φαινόμενο της δεκαετίας του ’90 όταν ο Γλαύκος Κληρίδης
αποψίλωσε την κοινοβουλευτική ομάδα ελέω κυβέρνησης. Και το ενδεχόμενο ο Αβέρωφ
Νεοφύτου να πάθει ό,τι και ο Γιαννάκης Μάτσης.
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire