Κύπρος - Αέριο και αέρας κουπανιστός…

Πανίκος Χαραλάμπους

Κάποτε, πριν κάμποσα χρόνια, συζητούσαμε κατά πόσο ήταν ορθότερο οι ηλεκτροπαραγωγοί σταθμοί της ΑΗΚ να λειτουργούν με πετροκάρβουνο και όχι μόνο με μαζούτ. Θυμούμαι τότε είχε γίνει ολόκληρη συζήτηση δημόσια, με ειδικούς και ανίδεους να έχουν άποψη –πρώτιστα πολιτικούς. Στο τέλος βέβαια δεν έγινε τίποτε. Μάλιστα τότε η ΑΗΚ είχε διευθετήσει ταξίδι δημοσιογράφων στη Σουηδία, αν δεν με απατά η μνήμη μου, όπου επιδείχθηκε κεντρικός σταθμός σε κατοικημένη περιοχή, χωρίς να δημιουργείται πρόβλημα ρύπων ή περιβαλλοντικά.

Πλην όμως στην Κύπρο, κυρίως για εξυπηρέτηση συμφερόντων -όχι κατ’ ανάγκην μόνο οικονομικών- τα πράγματα είτε δεν κινούνται ικανοποιητικά είτε σκοτώνονται. Αυτό έγινε και τότε.
Μερικά χρόνια αργότερα ξεκινήσαμε να συζητάμε κατά πόσο θα έπρεπε ο νέος σταθμός στο Βασιλικό να εργάζεται και με φυσικό αέριο. Προς τούτο μάλιστα, ύστερα από αρκετές παλινδρομήσεις, οι αεροστρόβιλοι που αγοράστηκαν και εγκαταστάθηκαν -πριν τους ανατινάξει η γενική και ειδική ανικανότητα στον αέρα- μπορούσαν εύκολα να λειτουργήσουν και με φυσικό αέριο.
Τελικά επιτέλους και μετά από πολλά και διάφορα, αποφασίστηκε ότι θα πρέπει να προωθηθεί η παραγωγή φθηνότερου ηλεκτρικού ρεύματος με αξιοποίηση του φυσικού αερίου. Προέκυψε όμως άλλο πρόβλημα: Όπως εάν θα ήταν πλωτή ή χερσαία η μονάδα αποϋγροποίησης ή εάν ο αέρας θα ήταν κουπανιστός ή ακουπάνιστος…
Αναβολή στην αναβολή, καβγά στον καβγά και πάει λέγοντας. Και φθάσαμε στο χθες! Σε άλλη μια αναβολή, δίκαια ή άδικα δεν έχει σημασία. Το αποτέλεσμα μετρά. Και μέχρι στιγμής ούτε φυσικό αέριο είδαμε ούτε και αέρα κουπανιστό… Παρά μόνο μια μακρόχρονη σύγκρουση συμφερόντων και μια Πολιτεία ανίκανη να αποφασίσει την ώρα που πρέπει. Δυστυχώς…

Πηγή: Ο Φιλελεύθερος

Δημοσιεύτηκε στις 03/09/2013