ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΕΠΑΦΗ

Το ιστολόγιο Πενταλιά πήρε το όνομα
από το όμορφο και ομώνυμο χωριό της Κύπρου.
Για την επικοινωνία μαζί μας
είναι στη διάθεσή σας το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο:
pentalia74@gmail.com

samedi 7 juin 2014

Το πανηγύρι του Κατακλυσμού και το όνειρο του Βαρωσιού



ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ
Με τον Σενέρ Λεβέντ
06/06/2014
Την Κυριακή θα γίνει το πανηγύρι του Κατακλυσμού στην Αμμόχωστο. Το πρόγραμμα θα είναι ποικίλο. Αθλητικές, πολιτιστικές και θρησκευτικές εκδηλώσεις μαζί. Χαιρετίσματα από εμένα στον κ. Λόρδο. Ας είναι ευτυχισμένο το όνειρο του Βαρωσιού. Βρίσκεται στο τεσσαρακοστό του έτος.

Σαραντάρισε το όνειρο. Όταν σαρανταρίσουν οι νεκροί μας μαζευόμαστε και διαβάζουμε προσευχές. Μοιράζουμε χαλβά, λουκούμια, κάθε λογίς γλυκά και ζυμαρικά. Απ’ ό,τι είδα εσείς κάνατε πιο πολλά πράγματα όταν σαραντάρισε το Βαρώσι. Μια ολόκληρη γιορτή. Φιέστα. Κάνατε τέτοια πράγματα και κατά τα προηγούμενα χρόνια. Αλλά φαίνεται ότι η πιο μεγαλοπρεπής εκδήλωση θα γίνει την Κυριακή. Λίγο πράμα είναι που σαραντάρισε; Πρώτα ήταν η λειτουργία στην εκκλησία του Αγίου Εξωρινού στην εντός των τειχών περιοχή. Ύστερα η επίδειξη χορών και οι σύγχρονοι λαϊκοί χοροί στην εκκλησία των Αγίων Πέτρου και Παύλου, δηλαδή στο τωρινό Μπουντάι τζαμί. Δεν κατάλαβα και πολύ από πού προέκυψε τώρα αυτό. Αλλά δεν έχει σημασία. Είμαστε μια μάζα που έσμιξε εμείς εδώ. Έχουμε ανθρώπους που κατάγονται και από το Ικόνιο και από τα Άδανα και από την Αλεξανδρέττα. Εμείς συνηθίσαμε. Θα συνηθίσετε και εσείς αγαπητέ Λόρδο. Δεν υπάρχουν έποικοι και άλλα παρόμοια! Όλοι είναι πολίτες μας. Εμείς ήρθαμε το 1571. Εκείνοι ήρθαν το 1974.


Μην τυχόν και φέρετε ένσταση. Ύστερα θα σας πουν ότι «τους αποξενώνετε». Θα σας αποκαλέσουν «Κύπριο εθνικιστή». Είναι αλήθεια πως εγώ δέχομαι να είμαι ένας Κύπριος εθνικιστής παρά δούλος των Αμερικανών ή των Εγγλέζων σε αυτό το νησί. Τι άλλο υπάρχει στο πανηγύρι του Κατακλυσμού; Ας δούμε το πρόγραμμά μας. Βόλεϊ στην παραλία κάτω από τη σκιά των κτηρίων τα οποία μοιράστηκαν στα δυο από τα πολεμικά αεροπλάνα. Διαγωνισμό κανό. Συναυλία της Ορχήστρας Simologrus. Πόσο ρομαντικό είναι αυτό, έτσι; Η Πόλα Χατζηδημητρίου θα μας διαβάσει ποιήματά της. Ποιήματα «ευγενικά» που δεν αναφέρονται στην τουρκική κατοχή και δεν βρίζουν τον τουρκικό στρατό. Ο Κεμάλ Ντελέκι θα κάνει τον κόσμο να γελάσει με τα τσιαττιστά του. Θα ακουστούν τραγούδια στα τουρκικά και στα ελληνικά με τον μπαγλαμά του Εμίρ Γκιουλ. Ύστερα θα υπάρχουν δικοινοτικές επιδείξεις χορού. Και η θαυμάσια συναυλία του Κώστα Δημητρίου, του Νίκου Αυξεντίου και του Τάκη. Κάτω από τα αστέρια. Υπό τα σφυρίγματα των φιδιών. Τι άλλο θα έχει; Η Άννα Μαραγκού θα περπατήσει στην εντός των τειχών περιοχή ακολουθούμενη από κόσμο. Ύστερα στο παντοπωλείο θα υπάρχει έκθεση αφισών και φωτογραφιών. Το φινάλε θα γίνει από τον Σύνδεσμο Κυπριακών Μελωδιών. Θα βρούμε τη μελωδία μας. Από τη μια το όπα νινανάι νινανάινα και από την άλλη η Τυλληρκώτισσα. Είπε το εξής ο μεγάλος ποιητής Ναζίμ Χικμέτ:
«Πιέστε ρακί,
Μεθύστε
Σφυρίξτε έναν σκοπό
Πεθαίνω από καημό…»
Αν πεθάνουμε εμείς από κάτι, από την ευτυχία θα πάμε. Στην αγκαλιά του Βαρωσιού. Λίγο είναι για σαράντα χρόνια ένα τόσο μεγάλο γλέντι με μουσικές και λόγο;!

Όμως φοβάμαι. Φοβάμαι πολύ. Τι θα γίνει αν μια μέρα ανοίξει το Βαρώσι, αν επιστρέψουν όλοι μια μέρα στα σπίτια τους, αν διορθωθούν εκείνα τα ερειπωμένα σπίτια, αν ανοίξουν τα καταστήματα, αν επιστρέψουν τα σινεμά στις παλιές τους μέρες; Μήπως τότε θα έχει απομείνει ουσία για το τωρινό πανηγύρι; Άλλο είναι να κάνεις γιορτή κάτω από τα κτήρια που μοιράστηκαν στα δυο από πολεμικά αεροπλάνα και άλλο να κάνεις πανηγύρι με φόντο κάτι συνηθισμένο… Αν με ρωτάτε ποιο είναι πιο ρομαντικό, ποιο προκαλεί περισσότερο ενθουσιασμό, θα σας απαντήσω πως είναι το τωρινό. Γι’ αυτό, άστε. Να μείνει πάντα έτσι κλειστό το Βαρώσι. Να διαταράσσουν τα σφυρίγματα των φιδιών τον ύπνο μας τις νύχτες. Να ζήσουμε μέχρι τέλους την αγωνία της σύλληψης ανά πάσα στιγμή από έναν Τούρκο στρατιώτη! Για να βρούμε τη δικοινοτική μας μελωδία στην παραλία της πόλης φάντασμα!

06/06/2014

1 commentaire:

  1. Φίλτατε Σενέρ,

    αντί άλλου σχολίου, σας παραθέτω επιστολή που έστειλα στον τύπο πριν μερικά χρόνια, όταν μελη του κινήματος "Γιασεμί", σε διαδηλώσεις στα κατεχόμενα, διαδήλωναν τυλιγμένοι στη σημαία της ΚΔ.
    ........................................................

    Παράλληλο ...Σύμπαν

    Υπο κάποιες πιο «κανονικές» συνθήκες, ας πούμε σε ένα παράλληλο με το δικό μας Σύμπαν, οι «Τουρκοκύπριοι» (Αγγλικής εμπνεύσεως όρος - “Turkish Cypriots” or “T/c”) θα ήταν πολίτες του Ελληνικού κράτους έχοντας θρησκεία το Ισλάμ. Ενός Ελληνικού κράτους που θα περιελάμβανε την Ελλάδα, διευρυμένη τουλάχιστον με την Κύπρο.

    Βασική διαφορά, όσον αφορά την Κύπρο, θα ήταν το ότι στο παράλληλο Σύμπαν ο απελευθερωτικός αγώνας της ΕΟΚΑ θα εκατέληγε σε πραγματικήν αυτοδιάθεση και άρα ένωση με το υπόλοιπον του Ελληνικού κράτους. Χωρίς ΤΜΤ, χωρίς βάσεις και άλλες «διευκολύνσεις» των Άγγλων και η Τουρκία ΠΟΤΕ δεν θα είχεν στρατιωτική παρουσία (ΤΟΥΡΔΥΚ) ή «εγγυητικά δικαιώματα».

    Στο δικό μας, όμως, Σύμπαν τα πράγματα κάπως αλλοιώς εξελίχθηκαν. Επήλθε συμβιβασμός. Ένας τεράστιος συμβιβασμός που προέβλεπε

    · αντί ενώσεως «ανεξαρτησία» με ΚΥΡΙΑΡΧΕΣ βάσεις της Αγγλίας, την μετατροπή της Ελλάδας από πατρίδα σε «εγγυήτρια» δύναμη του αποτελέσματος της τερατογένεσης. Με την επίπλαστη «μητέρα-Πατρίδα» των Τ/κ η οποία ελέω Άγγλων αποικιοκρατών και δουλικότητας της τότε Ελληνικής κυβέρνησης κάνει το πρώτο μεγάλο βήμα εξυπηρέτησης των «στρατηγικών της συμφερόντων». Με το «διεθνές νομικό πλαίσιο» Ζυρίχης-Λονδίνου αποκτά στρατιωτικήν παρουσία στην Κύπρο.

    · ένα ρατσιστικό σύνταγμα με κατάφορες διακρίσεις βάση θρησκείας και σταθμισμένων ψήφων δημιουργώντας κράτος εν κράτι με τον διαχωρισμό των εξουσιών(δυσανάλογα υπέρ των Τ/κ) μεταξύ των δυο κοινοτήτων.

    Διερωτούμαι, πώς είναι δυνατόν να νοιώθει κανείς περήφανος για μια σημαία που συμβολίζει αυτόν τον συμβιβασμό;

    Για να επιζήσει η Κύπρος ο συμβιβασμός θα έπρεπε να γίνει έντιμος και δίκαιος. Να εξαφανιστούν οποιοιεσδήποτε διακρίσεις και να διασφαλιστούν τα δικαιώματα των μειονοτήτων. Αλλά Αγγλία, Τουρκία και Ντεκτάς άλλα είχαν ...μαγειρέψει.

    · κάποιοι «Έλληνες», είτε αμβλύνοες είτε χρηματισμένοι, συνέδραμαν σε διάφορες ...βρεττανιές* ενισχύοντας το «οι δυο κοινότητες δέν μπορουν να συνυπάρξουν στον ίδιο χώρο»

    · και παρά τους Ιχσάν Αλί, Ντερβίς Καβάζογλου, και άλλους γνήσιους αγωνιστές, είτε λόγω ανάλογης αμβλύνοιας είτε λόγω Τούρκικης βίας (μέσω ΤΜΤ, Ντεκτας και σία) το ίδιο παραμύθι πέρασε στο «σύνοικο στοιχείο», πιο έντονα και πιο ουσιαστικά.

    Τόσον η Κεμαλική όσον και η νεο-Οθωμανική προπαγάνδα ολίγον διαφέρουν απο τον Γκαιμπελισμό. Όταν για πενήντα τόσα χρόνια το «σύνοικο στοιχείον» βομβαρδίζεται από τη μαμά-Τουρκία και τους εδώ γκαουλάϊτερ της, με τα ίδια ψεύδη τί το θετικό για εμάς αναμένομε να πιστεύουν οι λεγόμενοι Τ/κ;

    Αντιλαμβάνομαι ότι τα μέλη του κινήματος «Γιασεμί» τυλίχτηκαν την Κυπριακή σημαία σε αντιπαράθεση με αυτήν του ψευδοκράτους. Θα επερίμενε κανείς να υψώσουν ελληνικές σημαίες;

    Οι υπόλοιποι συμμετέχοντες στο συλλαλητήριο κρατούσαν σημαίες της Τουρκίας και του ψευδοκράτους. Οι αρχηγοί ή κομματάρχες τους μας είπαν ότι θέλουν να αυτοκυβερνηθούν στην «χώρα» τους. Ποιάν «χώρα», τα κατεχόμενα; ολόκληρη την Κύπρο;

    Πολλά έχουν γραφτεί για το θέμα. Στέκομαι μόνο στην ανοικτή επιστολή του σωματίου Αδούλωτη Κερύνεια προς τους Τ/κ και απλά προτρέπω τους πάντες να την διαβάσουν εξ ολοκλήρου και να κάτσουν να σκεφτούν τί λέει. Είναι άριστη τροφή προς σκέψη και ίσως κάποιαν ανάλογη δράση.

    *όρος που διάβασα σε ένα απο τα «Χαιρετίσματα στην εξουσία» του Γ. Σέρτη

    RépondreSupprimer