Εγώ δεν έχω λόγο να κρίνω αν ορθά ή
όχι όπως τώρα η Αξιωματική Αντιπολίτευση μετά τις εκλογές πριν από δυο
χρόνια δεν συναίνεσε σε κανένα νομοθετικό πρόταγμα της κυβέρνησης, σε
καμία θεσμική αναθεώρηση, σε καμία μεταρρύθμιση. Αντιλαμβάνομαι πέρα έως
πέρα μια τέτοια, ιδεολογική στο βάθος, άρνηση να συμπορευτεί με μέτρα
που δεν τα κρίνει ως εποικοδημητικά ή ωφέλιμα για την κοινωνία.
Εκείνο όμως που δεν αντιλαμβάνονται είναι πώς η πρώτη σύγκλιση,
η πρώτη συναίνεση όπου συναντήθηκαν με άκρα σύμπνευση είναι η πρόσφατη
απόφαση να συμψηφίσουν στη Βουλή την ανέγερση γηπέδου σε μια
ποδοσφαιρική ομάδα. Ως γνωστόν οι ποδοσφαιρικές ομάδες στην Ελλάδα είναι
επιχειρήσεις και μάλιστα οι δραστηριότητές τους, και δη οι επενδυτικές,
δεν ελέγχονται από καμιά κρατική υπηρεσία. Γιατί ρώτησαν ποτέ το κράτος
πόσους, ποιους και με ποια υπέρογκα ποσά θα «αγοράσουν» ξένους παίκτες;
Θα μου πείτε με τον παρά τους και το κέφι τους. Σπουδαία, όπως κάθε
επιχείρηση ρισκάρει, αγοράζει, πουλάει τα προϊόντα, έστω κι αν είναι
άνθρωποι που πλασάρονται στο παζάρι και στο χρηματιστήριο των ικανών
ποδιών. Γούστο τους και καπέλο τους.
Αλλά απορώ γιατί άλλες δραστηριότητες μη κερδοσκοπικές αυτές, με άμισθους διοικούντες και πενιχρά μισθοδοτούμενους (όταν μισθοδοτούνται) υπαλλήλους που προσφέρουν διαχρονικής αξίας αρχεία, όπως π.χ. το Θεατρικό Μουσείο, το Μουσείο Μπενάκη, η Ορχήστρα των Χρωμάτων, γιατί δεν αναλαμβάνει το κράτος την συντήρησή τους, και σ' όσα είναι χωρίς επαρκή στέγη ή με ενοίκιο να διαθέτει το ένα εκατοστό όσων θα κοστίσει το γήπεδο της ποδοσφαιρικής επιχείρησης;
Θα μου πείτε το ποδόσφαιρο φέρνει ψήφους και η απόδειξη είναι πως το ποδόσφαιρο έχρισε διά της ψήφου των οπαδών δήμαρχο στον Πειραιά και δήμαρχο στο Βόλο. Το ποδόσφαιρο και το ακόντιο έστειλαν στην Ευρωβουλή ποδοσφαιριστή και ακοντίστρια, αφήνοτας απ' έξω οικονομολόγους, νομικούς, κοινωνιολόγους.
Ετσι, η πρώτη πράξη της νέας περιφερειάρχιδος της Αττικής ήταν η πραγματοποίηση της υπόσχεσής της να συναινέσει στην ανέγερση γηπέδου. Αν είναι αλήθεια πως το γήπεδο θα κοστίσει 40 εκατομμύρια ευρώ, αυτό σημαίνει 20 χρόνια πλήρης συντήρηση του θεατρικού μουσείου, 8 χρόνια πλήρες πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών - Επιδαύρου και 20 πλήρεις χρηματοδοτήσεις κινηματογραφικών ταινιών νέων Ελλήνων σκηνοθετών. Αρχίζει ο πόλεμος με τα συμφέροντα!
Ολέ, ολέ.
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire