Το φθινόπωρο είναι εδώ
-
Φωτογραφία: ΚΛΑΙΡΗ ΜΟΥΣΤΑΦΕΛΛΟΥ
Τοπία, άνθρωποι και χαρακτηριστικά στιγμιότυπα της εποχής συνθέτουν ένα πολυποίκιλο μωσαϊκό.
ΖΑΓΟΡΙ
Ο χορός των φύλλων
Στο Ζαγόρι αυτή την εποχή τα τζάκια και οι σόμπες στέλνουν ήδη σήματα καπνού στον ουρανό και τα τοπία εκρήγνυνται από τα χρώματα: στα ψηλά, τα δάση γίνονται πορτοκαλί, κόκκινα και κίτρινα, και χαμηλότερα, δίπλα στον ποταμό Βοϊδομάτη με τα πλατανοδάση, σχηματίζονται καφετί χαλιά-προπομποί του χειμώνα, που υποδέχονται τους επισκέπτες κάθε Σαββατοκύριακο. Όταν φυσάει, τα φύλλα σηκώνονται σε έναν ιδιότυπο φθινοπωρινό χορό, που ενθουσιάζει μικρούς και μεγάλους και επιβεβαιώνει πως το Ζαγόρι είναι μαγικό όλες τις εποχές του χρόνου.
ΒΑΛΤΟΣ ΡΟΔΙΑΣ
Αναζητώντας τα πουλιά
Πλατσουρίσματα ψαριών, κρωξίματα πουλιών και απόλυτη γαλήνη συνοδεύουν την πλεύση μέσα σε έναν από τους μεγαλύτερους βάλτους της Ευρώπης. Ο Γιάννης Φλούδας μεγάλωσε εκεί και σήμερα κάνει περιπολίες με το πριάρι ως φύλακας του Φορέα Διαχείρισης Αμβρακικού Κόλπου-Λευκάδας. Εβδομήντα οκτώ είδη πτηνών ζουν εδώ όλο τον χρόνο, όμως τώρα, κατά τη διάρκεια της μεταναστευτικής περιόδου, αγγίζουν τα 188. Ο απέραντος καλαμιώνας είναι τόσο πυκνός, που κατά τόπους γίνεται απροσπέλαστος, η ανθρώπινη παρουσία αποκλείεται και τα πουλιά βρίσκουν το ιδανικό καταφύγιο.
ΑΡΧΑΙΑ ΚΟΡΙΝΘΟΣ
Διαδρομές στον χρόνο
Εκεί που περπατάς στον σύγχρονο οικισμό, ξαφνικά φτάνεις δίχως καν να το καταλάβεις σε έναν από τους πιο εντυπωσιακούς αρχαιολογικούς χώρους της Ελλάδας. Σε ένα πλάτωμα στους πρόποδες του Ακροκόρινθου, τα ερείπια μαρτυρούν ακόμη την αίγλη μιας από τις ισχυρότερες πόλεις του αρχαίου κόσμου. Εκεί βρίσκεται και ο ναός του Απόλλωνα, που από τον 6ο αιώνα π.Χ. τραβά τα βλέμματα, παρά τους λιγοστούς κίονές του που έχουν απομείνει σήμερα όρθιοι. Τα γοητευτικά πρωινά του φθινοπώρου, χωρίς την κάψα του καλοκαιριού, είναι ιδανικά για περιήγηση.
ΠΑΛΑΙΟΧΩΡΙ
Ο χειμώνας έρχεται
Οι θερμοκρασίες στο Παλαιοχώρι Φθιώτιδας, στους πρόποδες του Καλλίδρομου, έχουν αρχίσει να πέφτουν. Οι Παλιοχωρίτες, που επιστρέφουν στον τόπο τους για διακοπές τα καλοκαίρια, έχουν αναχωρήσει για τις πόλεις και τις νύχτες πιάνει ψύχρα. Οι περίπου 250 μόνιμοι κάτοικοι μαζεύονται στα σπίτια, οι μέρες έχουν ήδη μικρύνει αισθητά. Κάποιοι από αυτούς, ωστόσο, έχουν ραντεβού στο καφενείο της κυρα-Ρίνας της Καραγκούνας. Μαζί με τα φώτα ανάβει και η σόμπα, για να σπάσει η υγρασία, και μέσα στην ασφάλεια του μικρόκοσμού τους πιάνουν τα χαρτιά, το τάβλι, τα τσίπουρα, περιμένοντας τον χειμώνα.
ΚΟΖΑΝΗ
Το μοβ χρυσάφι του φθινοπώρου
Από τα μέσα Οκτώβρη οι οικογένειες των κροκοπαραγωγών στην Κοζάνη βγαίνουν στα μοβ χωράφια με τα κοφίνια τους. Από την ανατολή μέχρι τη δύση του ηλίου και για περίπου είκοσι μέρες συλλέγουν, με τα χέρια, ένα ένα τα ευαίσθητα λουλούδια του περίφημου κρόκου Κοζάνης. Για ένα κιλό από το εκλεκτό φαρμακευτικό φυτό θα πρέπει να μαζέψουν 150.000 άνθη. Έπειτα θα διαχωρίσουν τα πολύτιμα κόκκινα στίγματα, την ίδια κιόλας μέρα, ώστε να μην προλάβει το λουλούδι να ξεραθεί, σε μια ιδιότυπη… φθινοπωρινή ιεροτελεστία.
ΓΑΛΑΞΙΔΙ
Παντός καιρού
Τις συννεφιασμένες ημέρες η περατζάδα στο παραλιακό μέτωπο του
Γαλαξιδίου μοιάζει έρημη. Η υγρασία απλώνεται στην όμορφη κωμόπολη και
της προσδίδει μια άλλη γοητεία. Σε λίγο το κύμα θα χτυπά τις προβλήτες
και θα καταβρέχει τα παγκάκια, στα οποία μέχρι πρότινος ξαπόσταιναν όσοι
έκαναν την απογευματινή τους βόλτα. Ακόμη κι έτσι όμως, το Γαλαξίδι
είναι όμορφο, ενώ οι ίδιοι οι Γαλαξιδιώτες δεν ανησυχούν για τον καιρό.
Φημισμένοι καραβοκύρηδες, ξέρουν καλύτερα από τον καθένα να τα βάζουν με
τη θάλασσα.
ΚΑΪΜΑΚΤΣΑΛΑΝ
Φωτιά στα καζάνια
Ο Νοέμβρης είναι ο μήνας του τσίπουρου. Τα ξύλα ανάβουν, οι αποστακτήρες ξεσφραγίζονται και οι παρέες αρχίζουν να μαζεύονται κάθε μέρα και νύχτα γύρω από τα καζάνια, για να φτιάξουν το τσίπουρο της χρονιάς. Μεζέδες, τραγούδια, γέλια. Στέμφυλα, φρούτα, γλυκάνισος ή όχι, γραδόμετρα που ελέγχουν διαρκώς τους βαθμούς του αλκοόλ. Από τον βορρά μέχρι τον νότο, η Ελλάδα κάνει κεφάλι από τις αναθυμιάσεις. Νοέμβριος, άλλωστε, ή αλλιώς… Μεθυστής.
ΖΑΓΟΡΙ
Ο χορός των φύλλων
Στο Ζαγόρι αυτή την εποχή τα τζάκια και οι σόμπες στέλνουν ήδη σήματα καπνού στον ουρανό και τα τοπία εκρήγνυνται από τα χρώματα: στα ψηλά, τα δάση γίνονται πορτοκαλί, κόκκινα και κίτρινα, και χαμηλότερα, δίπλα στον ποταμό Βοϊδομάτη με τα πλατανοδάση, σχηματίζονται καφετί χαλιά-προπομποί του χειμώνα, που υποδέχονται τους επισκέπτες κάθε Σαββατοκύριακο. Όταν φυσάει, τα φύλλα σηκώνονται σε έναν ιδιότυπο φθινοπωρινό χορό, που ενθουσιάζει μικρούς και μεγάλους και επιβεβαιώνει πως το Ζαγόρι είναι μαγικό όλες τις εποχές του χρόνου.
ΒΑΛΤΟΣ ΡΟΔΙΑΣ
Αναζητώντας τα πουλιά
Φωτογραφία: ΚΛΑΙΡΗ ΜΟΥΣΤΑΦΕΛΛΟΥ
Πλατσουρίσματα ψαριών, κρωξίματα πουλιών και απόλυτη γαλήνη συνοδεύουν την πλεύση μέσα σε έναν από τους μεγαλύτερους βάλτους της Ευρώπης. Ο Γιάννης Φλούδας μεγάλωσε εκεί και σήμερα κάνει περιπολίες με το πριάρι ως φύλακας του Φορέα Διαχείρισης Αμβρακικού Κόλπου-Λευκάδας. Εβδομήντα οκτώ είδη πτηνών ζουν εδώ όλο τον χρόνο, όμως τώρα, κατά τη διάρκεια της μεταναστευτικής περιόδου, αγγίζουν τα 188. Ο απέραντος καλαμιώνας είναι τόσο πυκνός, που κατά τόπους γίνεται απροσπέλαστος, η ανθρώπινη παρουσία αποκλείεται και τα πουλιά βρίσκουν το ιδανικό καταφύγιο.
ΑΡΧΑΙΑ ΚΟΡΙΝΘΟΣ
Διαδρομές στον χρόνο
Φωτογραφία: ΚΛΑΙΡΗ ΜΟΥΣΤΑΦΕΛΛΟΥ
Εκεί που περπατάς στον σύγχρονο οικισμό, ξαφνικά φτάνεις δίχως καν να το καταλάβεις σε έναν από τους πιο εντυπωσιακούς αρχαιολογικούς χώρους της Ελλάδας. Σε ένα πλάτωμα στους πρόποδες του Ακροκόρινθου, τα ερείπια μαρτυρούν ακόμη την αίγλη μιας από τις ισχυρότερες πόλεις του αρχαίου κόσμου. Εκεί βρίσκεται και ο ναός του Απόλλωνα, που από τον 6ο αιώνα π.Χ. τραβά τα βλέμματα, παρά τους λιγοστούς κίονές του που έχουν απομείνει σήμερα όρθιοι. Τα γοητευτικά πρωινά του φθινοπώρου, χωρίς την κάψα του καλοκαιριού, είναι ιδανικά για περιήγηση.
ΠΑΛΑΙΟΧΩΡΙ
Ο χειμώνας έρχεται
Φωτογραφία: ΚΛΑΙΡΗ ΜΟΥΣΤΑΦΕΛΛΟΥ
Οι θερμοκρασίες στο Παλαιοχώρι Φθιώτιδας, στους πρόποδες του Καλλίδρομου, έχουν αρχίσει να πέφτουν. Οι Παλιοχωρίτες, που επιστρέφουν στον τόπο τους για διακοπές τα καλοκαίρια, έχουν αναχωρήσει για τις πόλεις και τις νύχτες πιάνει ψύχρα. Οι περίπου 250 μόνιμοι κάτοικοι μαζεύονται στα σπίτια, οι μέρες έχουν ήδη μικρύνει αισθητά. Κάποιοι από αυτούς, ωστόσο, έχουν ραντεβού στο καφενείο της κυρα-Ρίνας της Καραγκούνας. Μαζί με τα φώτα ανάβει και η σόμπα, για να σπάσει η υγρασία, και μέσα στην ασφάλεια του μικρόκοσμού τους πιάνουν τα χαρτιά, το τάβλι, τα τσίπουρα, περιμένοντας τον χειμώνα.
ΚΟΖΑΝΗ
Το μοβ χρυσάφι του φθινοπώρου
Φωτογραφία: ΚΛΑΙΡΗ ΜΟΥΣΤΑΦΕΛΛΟΥ
Από τα μέσα Οκτώβρη οι οικογένειες των κροκοπαραγωγών στην Κοζάνη βγαίνουν στα μοβ χωράφια με τα κοφίνια τους. Από την ανατολή μέχρι τη δύση του ηλίου και για περίπου είκοσι μέρες συλλέγουν, με τα χέρια, ένα ένα τα ευαίσθητα λουλούδια του περίφημου κρόκου Κοζάνης. Για ένα κιλό από το εκλεκτό φαρμακευτικό φυτό θα πρέπει να μαζέψουν 150.000 άνθη. Έπειτα θα διαχωρίσουν τα πολύτιμα κόκκινα στίγματα, την ίδια κιόλας μέρα, ώστε να μην προλάβει το λουλούδι να ξεραθεί, σε μια ιδιότυπη… φθινοπωρινή ιεροτελεστία.
ΓΑΛΑΞΙΔΙ
Παντός καιρού
Φωτογραφία: ΚΛΑΙΡΗ ΜΟΥΣΤΑΦΕΛΛΟΥ
Τις συννεφιασμένες ημέρες η περατζάδα στο παραλιακό μέτωπο του
Γαλαξιδίου μοιάζει έρημη. Η υγρασία απλώνεται στην όμορφη κωμόπολη και
της προσδίδει μια άλλη γοητεία. Σε λίγο το κύμα θα χτυπά τις προβλήτες
και θα καταβρέχει τα παγκάκια, στα οποία μέχρι πρότινος ξαπόσταιναν όσοι
έκαναν την απογευματινή τους βόλτα. Ακόμη κι έτσι όμως, το Γαλαξίδι
είναι όμορφο, ενώ οι ίδιοι οι Γαλαξιδιώτες δεν ανησυχούν για τον καιρό.
Φημισμένοι καραβοκύρηδες, ξέρουν καλύτερα από τον καθένα να τα βάζουν με
τη θάλασσα.ΚΑΪΜΑΚΤΣΑΛΑΝ
Φωτιά στα καζάνια
Φωτογραφία: ΚΛΑΙΡΗ ΜΟΥΣΤΑΦΕΛΛΟΥ
Ο Νοέμβρης είναι ο μήνας του τσίπουρου. Τα ξύλα ανάβουν, οι αποστακτήρες ξεσφραγίζονται και οι παρέες αρχίζουν να μαζεύονται κάθε μέρα και νύχτα γύρω από τα καζάνια, για να φτιάξουν το τσίπουρο της χρονιάς. Μεζέδες, τραγούδια, γέλια. Στέμφυλα, φρούτα, γλυκάνισος ή όχι, γραδόμετρα που ελέγχουν διαρκώς τους βαθμούς του αλκοόλ. Από τον βορρά μέχρι τον νότο, η Ελλάδα κάνει κεφάλι από τις αναθυμιάσεις. Νοέμβριος, άλλωστε, ή αλλιώς… Μεθυστής.
ΠΗΓΗ: Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 5 Νοεμβρίου 2019
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire