ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΕΠΑΦΗ

Το ιστολόγιο Πενταλιά πήρε το όνομα
από το όμορφο και ομώνυμο χωριό της Κύπρου.
Για την επικοινωνία μαζί μας
είναι στη διάθεσή σας το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο:
pentalia74@gmail.com

jeudi 1 août 2013

Κύπρος - Προς Γενικολογούντας

 

Γ. Σέρτης
 
ΤΗΝ ώρα που –πάλι– μας δούλευαν χοντρά για το ύψος του κουρέματος –γιατί ύψος και όχι βάθος;– όπως πέρσι με την έκθεση της Pimco, τα στοχευμένα μέτρα που ΘΑ ληφθούν του χρόνου τον Ιούνιο, κ.λπ.
αναμασήθηκε και η πανάκεια «της ενότητας όλων των δυνάμεων» κ.λπ.
Να το ξαναπούμε:
— Ποιος ανόητος δεν θα επικροτούσε την επίτευξη της ενότητας, ιδιαίτερα στις συνθήκες που διέρχεται η ημικατεχόμενη και –άρτι– χρεοκοπημένη Κύπρος;

Πώς τίθενται, όμως, οι προϋποθέσεις για την ενότητα; Ας περιοριστούμε στα της περασμένης Κυριακής λεχθέντα.
Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, αφού περιστράφηκε γύρω από τη γνωστή θεωρία της –δήθεν– ύπαρξης «δύο σχολών σκέψης» –των... ρεαλιστών και των... συνετών που αποδέχονται τις πραγματικότητες, και των... απορριπτικών– συγκεκριμένα και με δικά του λόγια: «Βρισκόμαστε σε κρίσιμο σταυροδρόμι: Η μία οδός, η μία επιλογή που έχουμε μπροστά μας είναι η πολιτική της αναποφασιστικότητας και της αδράνειας. Η άλλη επιλογή είναι η επιλογή της εθνικής ευθύνης και της συνέπειας. Η επιλογή του ωφελίμου και όχι του αρεστού» κ.λπ.
Αυτομάτως, λοιπόν, αποκλείονται από την... ενότητα οι ανήκοντες στην άλλη –δήθεν– σχολή σκέψης!
(Ότι αν «βρισκόμαστε μπροστά σε σταυροδρόμι» είναι τρεις και όχι δύο οι οδοί, ασχολίαστο!)
Είχε άλλη μια αναφορά ο Ν. Αναστασιάδης. Της γνωστής γενίκευσης μη... κατάταξης των πατριωτών –«να μη χωριζόμαστε σε πατριώτες και ολιγότερο πατριώτες».
(Την ίδια ώρα από το ΑΚΕΛ μοιράζονταν... πιστοποιητικά, αυτή τη φορά –ένεκα των τουρκικών «εκλογών»– «χαιρετίζομαι την άνοδο των ποσοστών των δημοκρατικών πατριωτικών δυνάμεων» κ.λπ.)
Για να επανέλθουμε στον Πρόεδρο:
Είναι εξίσου πατριώτες ο Παλληκαρίδης και οι καταδότες-συκοφάντες του;
Είναι το ίδιο πατριώτης όποιος ποτέ δεν... εξαργύρωσε την προσφορά του στον τόπο, με τους κάπηλους επικαρπωτές κατά φαντασίαν προσφοράς;
Είναι ίσοι και όμοιοι οι ήρωες της Δερύνειας, με τους έμμισθους υπηρέτες ξένων συμφερόντων;
Είναι...
Η ενότητα δεν κτίζεται στη βάση –ασφαλώς– των –κατά το δοκούν– αποκλεισμών. Ούτε, όμως, στη βάση των ισοπεδωτικών εξισώσεων.


Πηγή: Ο Φιλελεύθερος
Δημοσιεύτηκε στις 31/07/2013

Aucun commentaire:

Enregistrer un commentaire