Κύπρος - Οι παττιχάρηδες, πάλι

Άριστος Μιχαηλίδης

 

Οι παττιχάρηδες, για τους οποίους λέγαμε χτες, δεν είναι οι πραγματικοί επαγγελματίες του κλάδου, οι οποίοι πουλούν το χυμώδες καλοκαιρινό φρούτο, είναι αυτοί που παριστάνουν κάτι άλλο, παριστάνουν τους πολιτικούς, τους δικηγόρους, τους δημοσιογράφους, ενώ με τις πράξεις τους αποδεικνύουν ότι το μόνο για το οποίο θα ήταν ικανοί είναι να τοποθετήσουν στην άκρη του δρόμου ένα σωρό παττίχες και να τες πουλούν στους περαστικούς, χωρίς να χρειάζεται να πολυσκέφτονται και να βασανίζουν το μυαλό τους. Ας είναι και κολόκια που θα βάλουν στο σωρό, δεν μπορεί να κατηγορηθούν για ανικανότητα διότι δεν υπάρχει τρόπος να ξέρουν το περιεχόμενο. Θυμηθήκαμε λοιπόν και την έκφραση «μα, είσαι τέλεια παττιχάρης;» ή παττιχοκέφαλος, διότι τελευταία είναι πολλοί που μας δίνουν αυτή την εντύπωση.

Εξάλλου, η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ο τόπος, η οικονομία, η δικαιοσύνη, η πολιτική, οι χειρισμοί που έγιναν και συνεχίζουν να γίνονται σε όλα τα ζητήματα, είναι σαν να γίνονται από παττιχάρηδες. Που με τον ίδιο εύκολο τρόπο που θα πουλούσαν παττίχες ή κολόκια παίρνουν σημαντικές αποφάσεις που επηρεάζουν τον λαό και το κράτος. Και το αποτέλεσμα είναι αυτό που ζούμε τα τελευταία χρόνια.

Δεν θέλουμε να το συνδέσουμε με τα πιο πάνω, αλλά δεν ξέρουμε κιόλας πώς να το διαχωρίσουμε. Αποκαλύπτεται σήμερα (σελ. 4) ότι ο γενικός εισαγγελέας, Πέτρος Κληρίδης, στις 28 Μαρτίου 2013, απέστειλε στον διευθυντή του κυβερνητικού τυπογραφείου «για άμεση δημοσίευση στην επίσημη εφημερίδα της Δημοκρατίας» το διάταγμα του Υπουργικού Συμβουλίου για τον διορισμό της Ερευνητικής Επιτροπής για την Οικονομία. Στο διάταγμα περιέχονται η σχετική νομοθεσία, τα ονόματα της επιτροπής και οι όροι εντολής της. Μάλιστα, στα πρακτικά του Υπουργικού αναφέρεται: Ο εισαγγελέας «να εγκρίνει τη δημοσίευση του σχετικού διατάγματος (…) στην επίσημη εφημερίδα». Ο εισαγγελέας λοιπόν πήρε το διάταγμα, το ενέκρινε και το έστειλε «για άμεση δημοσίευση», όπως αναφέρει ο ίδιος στην επιστολή, που έστειλε στον διευθυντή του Τυπογραφείου με την ένδειξη «κατεπείγουσα». Τώρα όμως που έγινε η φασαρία από το ΑΚΕΛ και τον Αλέκο Μαρκίδη περί παράνομης επιτροπής επειδή, λέει, έπρεπε να αποφασιστεί από τον εισαγγελέα και όχι από το Υπουργικό, δεν βγήκε ο Πέτρος Κληρίδης να πει ότι ενέκρινε το διάταγμα ή ότι ευλόγησε την επιτροπή ή ότι, μπορεί να μην έδωσε γραπτή γνωμάτευση αλλά η εμπλοκή στην υπόθεση εμφανιζόταν και ως προφορική, έστω, γνωμάτευση. Αιφνιδίασε τους πάντες δηλώνοντας ξαφνικά ότι δεν του ζητήθηκε και δεν έδωσε γραπτή γνωμάτευση. Δεν είναι η ουσία, που μας ενδιαφέρει εδώ (διότι, στην πραγματικότητα δεν υπάρχει ουσία), είναι η σημειολογία της ανευθυνότητας, που αναδεικνύεται ακόμα μια φορά στον δημόσιο βίο της χώρας. Ο εισαγγελέας, άφησε να αιωρείται ότι αν υπάρχει παρανομία δεν είναι ο ίδιος που την έκανε, κατά το γνωστό «εγώ έντζιαι», διότι δεν έδωσε γραπτή γνωμάτευση. Αλλά, όταν ο νομικός σύμβουλος του κράτους εμφανίζεται στην επιτροπή και δίνει ο ίδιος κατάθεση ενόρκως· όταν σε ανύποπτο χρόνο κάνει δηλώσεις ότι «η Επιτροπή έχει δικαίωμα να καταλογίσει ευθύνες χωρίς να σημαίνει ότι προδικάζει την ενοχή οποιουδήποτε» (26/6/2013)˙ όταν εγκρίνει το διάταγμα και το δημοσιεύει στην επίσημη εφημερίδα για να ξεκινήσει η διαδικασία, ε, δεν δικαιούται να σφυρίζει αδιάφορα όταν δυσκολεύουν τα πράματα. Οφείλει να υπερασπιστεί τη νομιμότητα της επιτροπής ως θεματοφύλακας των νόμων και των θεσμών έναντι της πολιτικής αλητείας. Και όχι να συμμετέχει σ' αυτήν.

Λοιπόν, για να επιστρέψουμε εκεί απ' όπου ξεκινήσαμε, ας το πάρουμε απόφαση να τελειώνουμε: για παττιχάρηδες είμαστε πολύ καλοί. Όπως και για πανηγυριώτες. Να μην έχουμε όμως περισσότερες απαιτήσεις και να βασανιζόμαστε άδικα.

Πηγή: Ο Φιλελεύθερος
Δημοσιεύτηκε στις 31/08/2013