Κύπρος - Σε άλλες χώρες, ηγέτες παραιτούνται ή αυτοκτονούν από ευθιξία

Σάββας Ιακωβίδης

Ο Τσόρτσιλ είπε κάποτε: «Η εξουσία, σε μια κρίση εθνική, όταν ο άνθρωπος πιστεύει πως γνωρίζει τι διαταγές πρέπει να δοθούν, αποτελεί ευλογία. Η πίστη με την οποία περιβάλλεται ο υπ’ αριθμόν ένας, είναι τεράστια. Αν πουθενά σκοντάψει, θα πρέπει να υποστηριχθεί. Αν κάνει λάθη, θα πρέπει να συγκαλύπτονται. Αν κοιμάται, δεν θα πρέπει να τον ξυπνούν. Κι αν δεν είναι καλός, τότε θα πρέπει να αποκεφαλισθεί». Ο Δ. Χριστόφιας θεωρείται ότι είναι ο χειρότερος Πρόεδρος από κτίσεως της Κυπριακής Δημοκρατίας. Δεν θα θητεύσουμε στα… αιμοβόρα ένστικτα του Τσόρτσιλ. Όμως, ένας πραγματικός ηγέτης, που σέβεται τον λαό, τους νόμους, τους θεσμούς και το κράτος, τουλάχιστον οφείλει να είναι σεμνός. Προπάντων, να επικοινωνεί με την πραγματικότητα.
Και η πραγματικότητα στην Κύπρο είναι οδυνηρή για το σύνολο των πολιτών και πικρότατη για δεκάδες χιλιάδες συμπατριώτες μας, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης και της καταστροφής της οικονομίας και του τόπου.
Ο τέως Πρόεδρος δεν υπήρξε σεμνός κατά την εμφάνισή του στην Ερευνητική Επιτροπή για την οικονομία. Συμπεριφέρθηκε προκλητικά και αλαζονικά, και απαξίωσε την Επιτροπή και τους νόμους. Επίσης, υποβάθμισε τους θεσμούς και έριξε άφθονο νερό στον μύλο της ήδη καλπάζουσας απαξίωσης της πολιτικής και των πολιτικών από τους οργισμένους πολίτες. Από την άλλη, έπαιξε το χειρότερο επικοινωνιακό παιγνίδι, που απογυμνώνει τελείως τον ίδιο από τα τελευταία φύλλα συκής και εκθέτει ανεπανόρθωτα το ΑΚΕΛ. Όσα συνέβησαν στην Ερευνητική έγιναν επί σκοπώ, για λόγους που είναι διάφανοι στους πολίτες. Ο Δ. Χριστόφιας απέβαλε και το τελευταίο ίχνος προσωπικής αξιοπρέπειας και αυτο-εξευτελίστηκε στα μάτια του λαού, που διερωτάται αν αυτός ήταν Πρόεδρος της Κύπρου για πέντε χρόνια. Δεν επέδειξε καμία μεταμέλεια, δεν ανέλαβε καμία ευθύνη, αφού θεωρεί ότι δεν έκανε κανένα λάθος. Οι πολίτες δεν επιθυμούν να δουν τον Δ. Χριστόφια… καρατομούμενον. Τουλάχιστον ας αναγνώριζε ότι φέρει μερίδιο ευθύνης για το κατάντημα της Κύπρου και της οικονομίας.

Σε άλλες χώρες, όπου η ευθιξία λειτουργεί ως δίστομος σπάθη, ηγέτες και πολιτικοί παραιτήθηκαν ή και αυτοκτόνησαν για μικρότερα λάθη ή ασύγγνωστες ενέργειές τους. O αυτόχειρας, πρώην Πρωθυπουργός της Γαλλίας Πιέρ Mπερεγκοβουά αποτελεί το πλέον τραγικό παράδειγμα πολιτικής ευθιξίας. Έδωσε τέλος στη ζωή του την Πρωτομαγιά του 1993, διότι δεν άντεχε να ζήσει με τη ρετσινιά άτοκου δανείου ύψους ενός εκατομμυρίου φράγκων, που έλαβε από φίλο του βιομήχανο. Πριν από καιρό, σε μια θεαματική εκδήλωση υπευθυνότητας, παραιτήθηκαν η Υπουργός Oικισμού της Oλλανδίας και ο συνάδελφός της, Υπουργός Δικαιοσύνης. Παραδέχθηκαν ότι ευθύνονται για την έλλειψη πυρασφάλειας στο αεροδρόμιο Σίπχολ. Το 2006, μέσα σε τρία εικοσιτετράωρα, δύο γυναίκες Υπουργοί της τότε σουηδικής κυβέρνησης υπέβαλαν τις παραιτήσεις τους, διότι απέτυχαν να ενημερώσουν την κοινή γνώμη και να αποκαταστήσουν κάποια αμαρτήματα του παρελθόντος τους.
Η μια παραδέχθηκε ότι στη δεκαετία του ’90 πλήρωνε με μαύρα χρήματα τη γυναίκα που πρόσεχε το παιδί της. Η άλλη, επειδή για χρόνια δεν κατέβαλλε το ειδικό τέλος για την τηλεόραση… Και πόσοι άλλοι ξένοι πολιτικοί υπέβαλαν τις παραιτήσεις τους και απολογήθηκαν στους πολίτες για ενέργειες που ωχριούν μπροστά στην καταστροφή της Κύπρου και της οικονομίας της. Ο Δ. Χριστόφιας όφειλε να στηθεί ενώπιον της Ερευνητικής και με πολιτική λεβεντιά να απαντήσει στις ερωτήσεις. Να αναλάβει τουλάχιστον τις πολιτικές ευθύνες του και να παραδεχθεί ότι φέρει μερίδιο ευθύνης για το κατάντημα του τόπου. Προτίμησε να αναδείξει το δικό του πολιτικό κατάντημα…



Πηγή: Η Σημερινή
Δημοσιεύτηκε στις 24/08/2013