Κύπρος - Τα δανεικά, οι λωποδύτες και οι... μύγες!

Νίκος Τόκας

 

Διερωτάσαι: Οταν ο συσσωρευμένος χρηματικός πλούτος, αναμειγνυόμενος με τις δεσμίδες των «εισαγόμενων» δανεικών, έμοιαζε αμύθητος, και έτρεχε σαν γάργαρο ποταμάκι, ποτίζοντας ικανοποιητικά τη ματαιοδοξία, κενότητα και καταναλωτική μανία των κοινών θνητών και ικανοποιώντας, μέχρι κορεσμού πολλές φορές, το ληστρικό πάθος και την εγκληματική δρατηριότητα πολιτικοοικονομικών λωποδυτών, δεν καταφέραμε να τον διαχειριστούμε, έστω και με την ελάχιστη σύνεση, ώστε να... μακροημερεύσει, πως θα διαχειριστούμε σήμερα, τη φτώχεια και την ανέχεια μας;

Οταν μάλιστα, βρισκόμαστε σε κατάσταση... ημιαναισθησίας, και συμπεριφερόμαστε σαν ζαλισμένες μύγες που δέχτηκαν απροειδοποίητο, ανελέητο και μαζικό ψέκασμα με εντομοκτόνο;
Το μείζον όμως ερώτημα, είναι άλλο: Τι πιθανότητες έχουμε να εξέλθουμε του οικονομικού μαρτυρίου, από την κόλαση της ανεργίας και να απαλλαγούμε από τις συνέπειες της...ανθρωπιστικής κρίσης που βιώνουμε, όταν οι πρωταίτιοι και ηθικοί αυτουργοί της δεύτερης μεγαλύτερης μετά το δίδυμο έγλημα του 74, τραγωδίας, έχουν τάχατες τώρα αναλάβει (ή εμείς τους επιλέξαμε εν τη αφελεία μας), την... ιατροφαρμακευτική μας περίθαλψη;
Και πόσες είναι οι πιθανότητες να ορθοποδήσει, έστω μεσοπρόθεσμα η χώρα, όταν η προσφερόμενη “συνταγή” εξόδου από την κρίση, από τους άσπλαχνους δανειστές, ενδεχομένως να αποτελεί (όπως όλα συνηγορούν, λαμβανομένων υπόψη των αποτελεσμάτων παρόμοιων μνημονίων σκληρής λιτότητας που “έτρεξαν” σε άλλες χώρες), και την... ασφαλέστερη οδό που οδηγεί κατευθείαν στην εθνική μας αυτοχειρία-από αβάστακτη απελπισία ή για λύτρωση, δεν έχει μεγάλη σημασία!
Και άντε ψυχολογικά να το αντέξεις, και να το αποδεκτείς, απομακρύνοντας ταυτόχρονα τον κίνδυνο μιας αιφνίδιας καρδιακής προσβολής ή ενός απρόσμενου εγκεφαλικού επεισοδίου: Από τον έστω επίπλαστο επίγειο παράδεισο, τον στρωμένο με δανεικά ροδοπέταλα, να εισέρχεσαι μιαν πρωΐαν, σε καθεστώς πλήρους κηδεμονίας και οικονομικής εξάρτησης. Με πολτοποιημένη την αξιοπρέπεια σου, μαδημένο το βιοτικό σου επίπεδο, και... προδομένη εκείνη την ανομολόγητη μέχρι πρότινος ακόμα απόλυτη βεβαιότητα που μας διακατείχε «ότι εμείς εδώ στην Κύπρο καλά την περνάμε, με τα πολυτελή αμάξια μας, τα εξοχικά μας, τις πισίνες μας, τις... χλιδάτες εξόδους μας στα ελληνικά νησιά».
Απορία (διαχρονική): Είναι οι ταγοί... στραβοί ή «στραβός» είναι ο λαός μας που τους ακολουθεί και τους στηρίζει; 

Πηγή: Ο Φιλελεύθερος

Δημοσιεύτηκε στις 01/08/2013